Saltar ao contido

Gran Premio de México de 1992

Modelo:Competición deportivaGran Premio de México de 1992
Nome oficialXVI Gran Premio de México Editar o valor en Wikidata
TipoGran Premio de México Editar o valor en Wikidata
Deporteautomobilismo Editar o valor en Wikidata
Parte deCampionato Mundial de Fórmula 1 de 1992 Editar o valor en Wikidata
Distancia do evento69 Editar o valor en Wikidata
Localización  e  Datas
LocalizaciónAutódromo Hermanos Rodríguez (Iztacalco (pt) Traducir) 19°24′15″N 99°05′19″O / 19.404197222222, -99.088747222222 Editar o valor en Wikidata
Lonxitude4,304 km Editar o valor en Wikidata
PaísMéxico Editar o valor en Wikidata
Data22 de marzo de 1992 Editar o valor en Wikidata
Competición
Primeiro postoNigel Mansell Editar o valor en Wikidata
Pole positionNigel Mansell Editar o valor en Wikidata
Volta máis rápidaGerhard Berger Editar o valor en Wikidata

O Gran Premio de México de 1992 de Fórmula 1 celebrouse na Cidade de México o 22 de marzo de 1992. A carreira, foi a segunda rolda da tempada de Fórmula Un de 1992. Foi o 16º Gran Premio de México e o sétimo desde o regreso ao calendario do Mundial do Autódromo Irmáns Rodríguez, logo da súa renovación. Celebrouse sobre 69 voltas ao circuíto de catro quilómetros por unha distancia de carreira de 305 quilómetros. A carreira foi gañada por Nigel Mansell por diante do seu compañeiro de equipo Riccardo Patrese, con Michael Schumacher logrando o seu primeiro dos seus 155 podios na Fórmula Un. Tamén foi a última vez que se celebrou a carreira no circuíto ata o seu renacemento en 2015.

Antecedentes

[editar | editar a fonte]

O 20 de febreiro de 1992, funcionarios da cidade de México emitiron unha alerta de contaminación debido aos niveis perigosos de contaminación do aire na cidade. As alertas esixiron restricciones para operar con equipos motorizados pesados. O comité do Gran Premio de México tivo que atrasar os traballos de pavimentación da pista.[1] Durante a práctica do venres Ayrton Senna golpeou nunha dasfochancas nos Esses, estrelouse co seu McLaren e lesionouse a perna, pero quedou en condicións de clasificar. Alex Caffi e Enrico Bertaggia novamente esperaban competir aquí co equipo de Andrea Moda (anteriormente coñecido como Coloni antes de ser mercado por Andrea Sassetti), pero esperaban novos autos para non competir.

Cualificación

[editar | editar a fonte]

Esta foi a primeira vez que Brabham non logrou estar na grella. Stefano Modena tivo que comezar desde o pit lane. Nigel Mansell viuse obrigado a cambiarse ao auto de reposto Williams FW14B para a cualificación, pero isto non o desconcertou e fixo á pole xunto co seu compañeiro de equipo Riccardo Patrese.

Nigel Mansell dominou a carreira directamente desde a pole position, terminando a carreira 12 segundos por diante de Patrese e 21 segundos por diante de Michael Schumacher.

Clasificación

[editar | editar a fonte]

Cualificación

[editar | editar a fonte]
Pos Piloto Construtor Q1 Q2 Diferenza
1 5 Nigel Mansell Williams-Renault 1:16.346 1:16.648
2 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 1:17.908 1:16.362 +0.016
3 19 Alemaña Michael Schumacher Benetton-Ford 1:17:554 1:17.292 +0.946
4 20 Martin Brundle Benetton-Ford 1:18.937 1:18.588 +2.242
5 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 1:18.604 1:18.589 +2.243
6 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 1:23.063 1:18.791 +2.445
7 21 Finlandia JJ Lehto Dallara-Ferrari 1:19.982 1:19.111 +2.765
8 33 Maurício Gugelmin Jordan-Yamaha 1:20.246 1:19.355 +3.009
9 22 Italia Pierluigi Martini Dallara-Ferrari 1:19.767 1:19.378 +3.032
10 27 Francia Jean Alesi Ferrari 1:21.434 1:19.417 +3.071
11 4 Italia Andrea de Cesaris Tyrrell-Ilmor 1:19.423 1:24.117 +3.077
12 12 Johnny Herbert Lotus-Ford 1:20.450 1:19.509 +3.163
13 29 Francia Bertrand Gachot Larrousse-Lamborghini 1:21.656 1:19.743 +3.397
14 15 Italia Gabriele Tarquini Fondmetal-Ford 1:20.386 1:19.769 +3.423
15 32 Italia Stefano Modena Jordan-Yamaha 1:19.957 1:20.469 +3.611
16 3 Francia Olivier Grouillard Tyrrell-Ilmor 1:20.709 1:19.961 +3.615
17 23 Christian Fittipaldi Minardi-Lamborghini 1:20.042 1:20.202 +3.696
18 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Ford 1:20.145 1:20.390 +3.799
19 16 Austria Karl Wendlinger March-Ilmor 47:56.613 1:20.200 +3.854
20 28 Italia Ivan Capelli Ferrari 1:20.223 1:21.120 +3.877
21 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Lamborghini 1:21.019 1:20.227 +3.881
22 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Renault 1:20.709 1:20.395 +4.049
23 14 Suíza Andrea Chiesa Fondmetal-Ford 1:21.902 1:20.845 +4.499
24 30 Ukyo Katayama Larrousse-Lamborghini 1:22.188 1:20.935 +4.589
25 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Mugen-Honda 1:21.396 1:21.064 +4.718
26 26 Francia Érik Comas Ligier-Renault 1:21.122 1:21.963 +4.776
27 10 Aguri Suzuki Footwork-Mugen-Honda 1:21.617 1:21.187 +4.841
28 17 Francia Paul Belmondo March-Ilmor 1:23.508 1:21.504 +5.158
29 7 Bélxica Eric van de Poele Brabham-Judd 1:22.937 1:22.197 +5.851
30 8 Italia Giovanna Amati Brabham-Judd 1:25.052 +8.706
Pos Piloto Construtor Voltas Tempo/Retirada Grella Puntos
1 5 Nigel Mansell Williams-Renault 69 1:31:53.587 1 10
2 6 Italia Riccardo Patrese Williams-Renault 69 +12.971 2 6
3 19 Alemaña Michael Schumacher Benetton-Ford 69 +21.429 3 4
4 2 Austria Gerhard Berger McLaren-Honda 69 +33.347 5 3
5 4 Italia Andrea de Cesaris Tyrrell-Ilmor 68 +1 volta 11 2
6 11 Finlandia Mika Häkkinen Lotus-Ford 68 +1 volta 18 1
7 12 Johnny Herbert Lotus-Ford 68 +1 volta 12
8 21 Finlandia JJ Lehto Dallara-Ferrari 68 +1 volta 7
9 26 Francia Érik Comas Ligier-Renault 67 +2 voltas 26
10 25 Bélxica Thierry Boutsen Ligier-Renault 67 +2 voltas 22
11 29 Francia Bertrand Gachot Larrousse-Lamborghini 66 +3 voltas 13
12 30 Ukyo Katayama Larrousse-Lamborghini 66 +3 voltas 24
13 9 Italia Michele Alboreto Footwork-Mugen-Honda 65 +4 voltas 25
Ret 20 Martin Brundle Benetton-Ford 47 Motor 4
Ret 15 Italia Gabriele Tarquini Fondmetal-Ford 45 Embrague 14
Ret 14 Suíza Andrea Chiesa Fondmetal-Ford 37 Trompo 23
Ret 22 Italia Pierluigi Martini Dallara-Ferrari 36 Manexo 9
Ret 27 Francia Jean Alesi Ferrari 31 Motor 10
Ret 24 Italia Gianni Morbidelli Minardi-Lamborghini 29 Trompo 21
Ret 32 Italia Stefano Modena Jordan-Yamaha 17 Caixa de cambios 15
Ret 3 Francia Olivier Grouillard Tyrrell-Ilmor 12 Motor 16
Ret 1 Ayrton Senna McLaren-Honda 11 Transmisión 6
Ret 23 Christian Fittipaldi Minardi-Lamborghini 2 Trompo 17
Ret 33 Maurício Gugelmin Jordan-Yamaha 0 Motor 8
Ret 16 Austria Karl Wendlinger March-Ilmor 0 Colisión 19
Ret 28 Italia Ivan Capelli Ferrari 0 Colisión 20
NSC 10 Aguri Suzuki Footwork-Mugen-Honda
NSC 17 Francia Paul Belmondo March-Ilmor
NSC 7 Bélxica Eric van de Poele Brabham-Judd
NSC 8 Italia Giovanna Amati Brabham-Judd
Fonte:[2]
  • Líderes por volta: Nigel Mansell 69 (1-69)
  • Primeiro podio: Michael Schumacher
  • Esta foi a última vez que o equipo McLaren usou o MP4/6B, xa que o novo coche MP4/7A estaba listo para a próxima carreira
  • Este foi o último Gran Premio de México ata que foi revivido en 2015. O circuíto dos Hermanos Rodríguez tiña unha reputación de ser moi accidentado, e neste punto as fochancas na pista deterioráronse aínda máis, o declive da Cidade de México co aumento de hacinamento e os problemas de contaminación fixeron que o evento vísese mal para a glamorosa imaxe da Fórmula Un no seu tempo.

Posicións logo da carreira

[editar | editar a fonte]
  • Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos de ambos grupos de clasificación.


Carreira anterior:
Gran Premio de Suráfrica de 1992
Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA
Temporada 1992
Carreira seguinte:
Gran Premio do Brasil de 1992
Carreira anterior:
Gran Premio de México de 1991
Gran Premio de México Carreira seguinte:
Gran Premio de México de 2015

Referencias

[editar | editar a fonte]
  1. "Gray haze makes people sick: Mexico city smog worsens". Ellensburg Daily Record. Associated Press. 20 de febreiro de 1992. Consultado o 1 de novembro de 2015. 
  2. "1992 Mexican Grand Prix". formula1.com. Arquivado dende o orixinal o 17 de febreiro de 2015. Consultado o 23 de decembro de 2015. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]