Gran Premio de Europa de 1983

Gran Premio de Europa de 1983

Nome oficial	John Player & Sons European Grand Prix
Tipo	Gran Premio de Europa
Deporte	automobilismo
Parte de	Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1983
Distancia do evento	76
Localización  e  Datas
Localización	Circuíto de Brands Hatch (Kent) 51°21′24″N 0°15′45″L
Lonxitude	3,703 km
País	Reino Unido
Data	25 de setembro de 1983
Competición
Primeiro posto	Nelson Piquet
Pole position	Elio de Angelis
Volta máis rápida	Nigel Mansell

O Gran Premio de Europa de 1983 foi unha carreira de Fórmula 1 celebrada no circuíto de Brands Hatch o 25 de setembro de 1983. Esta carreira viu a Bruno Giacomelli lograr o seu último punto nun campionato, e foi a primeira carreira do médico e actual propietario do circuíto Jonathan Palmer. Tamén tivo lugar exactamente 22 anos antes da primeira carreira do A1 Grand Prix de Brands Hatch, o 25 de setembro de 2005. Foi a única carreira na historia da F1 en que ambos coches Toleman terminaron nos puntos.

Palmer debutou nun terceiro coche de Williams nunha única aparición. Era o piloto de probas de Williams e piloto de fábrica de Honda ese ano, a carreira foi a recompensa que deulle Frank Williams polo seu traballo duro.

Tamén foi a última aparición do equipo Theodore Racing, que deixou a F1 antes da seguinte carreira en Suráfrica.

Cualificación

Elio de Angelis logrou a pole cun tempo que foi de 2´8 segundos máis lento que o tempo da pole do Gran Premio do Reino Unido de 1982 en Brands Hatch establecido por Keke Rosberg no Williams FW08 con Efecto solo. O tempo De Angelis tamén foi 3´6 segundos máis rápido que o tempo da pole de Rosberg na Carreira de Campións fóra de campionato que se disputou no circuíto no principio do ano.

Lotus e Brabham dominaron a cualificación, co compañeiro de equipo de De Angelis Nigel Mansell terceiro cualificado e o Brabham con motor BMW de Riccardo Patrese segundo na grella e Nelson Piquet cuarto. Lotus e Brabham foron os únicos equipos que conseguiron un tempo por baixo de 1:13.0 durante a cualificación. O líder do Mundial Alain Prost cualificou oitavo no Renault RE40, un posto por detrás o seu compañeiro de equipo Eddie Cheever, estaban separados dos catro primeiros polos Ferraris de René Arnoux (5º) e Patrick Tambay (6º).

Keke Rosberg, foi o máis rápido dos non turbos no seu Williams con motor Ford, estaba na parte traseira da grella no posto 16 da grella, case 3 segundos máis lento que o Renault turbo alimentado do Lotus de Angelis. O tempo de Rosberg foi de 0´8 segundos máis rápido que o do súa pole na carreira de campións case 5 meses atrás (o casco de Rosberg lucía un adhesivo de "I love turbo" (amo o turbo), para lembrar a Williams a necesidade do motor Honda turbo que usarían na próxima carreira para ser competitivos). Kenny Acheson ( RAM - Ford), Corrado Fabi (Osella - Alfa Romeo) e Jacques Laffite (Williams-Ford) non puideron clasificarse mentres que o Theodore-Ford de Johnny Cecotto retirouse antes do inicio da fin de semana. Foi a segunda non-cualificación consecutiva de Laffite logo de non lograr clasificarse na carreira anterior en Italia, foi a terceira (e última) vez da súa longa carreira. O seu fracaso anterior para cualificar foi en 1975 cando non puido clasificarse para o Gran Premio de Mónaco.

Clasificación

Cualificación

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Q1	Q2	Diferenza
1	11	Elio de Angelis	Lotus-Renault	1:12.342	1:12.092	—
2	6	Riccardo Patrese	Brabham-BMW	1:13.475	1:12.458	+0.366
3	12	Nigel Mansell	Lotus-Renault	1:12.623	1:13.089	+0.531
4	5	Nelson Piquet	Brabham-BMW	1:12.724	1:13.095	+0.632
5	28	René Arnoux	Ferrari	1:13.596	1:13.113	+1.021
6	27	Patrick Tambay	Ferrari	1:13.898	1:13.157	+1.065
7	16	Eddie Cheever	Renault	1:13.592	1:13.253	+1.161
8	15	Alain Prost	Renault	1:13.342	1:13.526	+1.250
9	9	Manfred Winkelhock	ATS-BMW	1:13.679	1:14.750	+1.587
10	7	John Watson	McLaren-TAG	1:14.296	1:13.783	+1.691
11	35	Derek Warwick	Toleman-Hart	1:14.411	1:13.855	+1.763
12	36	Bruno Giacomelli	Toleman-Hart	1:15.521	1:13.949	+1.857
13	8	Niki Lauda	McLaren-TAG	1:15.266	1:13.972	+1.880
14	22	Andrea de Cesaris	Alfa Romeo	1:14.403	1:15.440	+2.311
15	23	Mauro Baldi	Alfa Romeo	1:14.727	1:15.174	+2.635
16	1	Keke Rosberg	Williams-Ford	1:14.917	1:15.252	+2.825
17	29	Marc Surer	Arrows-Ford	1:15.346	1:15.501	+3.254
18	30	Thierry Boutsen	Arrows-Ford	1:16.094	1:15.428	+3.336
19	40	Stefan Johansson	Spirit-Honda	1:16.525	1:15.912	+3.820
20	4	Danny Sullivan	Tyrrell-Ford	1:17.134	1:16.640	+4.548
21	33	Roberto Guerrero	Theodore-Ford	1:16.769	1:17.454	+4.677
22	25	Jean-Pierre Jarier	Ligier-Ford	1:17.141	1:16.880	+4.788
23	26	Raul Boesel	Ligier-Ford	1:17.177	1:17.593	+5.085
24	32	Piercarlo Ghinzani	Osella-Alfa Romeo	1:17.850	1:17.408	+5.316
25	42	Jonathan Palmer	Williams-Ford	1:17.432	1:17.524	+5.340
26	3	Michele Alboreto	Tyrrell-Ford	1:17.456	1:17.936	+5.364
27	17	Kenny Acheson	RAM-Ford	1:17.577	1:18.069	+5.485
28	31	Corrado Fabi	Osella-Alfa Romeo	1:19.087	1:17.816	+5.724
29	2	Jacques Laffite	Williams-Ford	1:18.467	1:18.261	+6.169
Ret	34	Johnny Cecotto	Theodore-Ford	—	—	—
Fonte:

Carreira

Pos	Nº	Piloto	Construtor	Voltas	Tempo/Retirada	Grella	Puntos
1	5	Nelson Piquet	Brabham-BMW	76	1:36:45.865	4	9
2	15	Alain Prost	Renault	76	+ 6.571	8	6
3	12	Nigel Mansell	Lotus-Renault	76	+ 30.315	3	4
4	22	Andrea de Cesaris	Alfa Romeo	76	+ 34.396	14	3
5	35	Derek Warwick	Toleman-Hart	76	+ 44.915	11	2
6	36	Bruno Giacomelli	Toleman-Hart	76	+ 52.190	12	1
7	6	Riccardo Patrese	Brabham-BMW	76	+ 1:12.684	2
8	9	Manfred Winkelhock	ATS-BMW	75	+ 1 volta	9
9	28	René Arnoux	Ferrari	75	+ 1 volta	5
10	16	Eddie Cheever	Renault	75	+ 1 volta	7
11	30	Thierry Boutsen	Arrows-Ford	75	+ 1 volta	18
12	33	Roberto Guerrero	Theodore-Ford	75	+ 1 volta	21
13	42	Jonathan Palmer	Williams-Ford	74	+ 2 voltas	25
14	40	Stefan Johansson	Spirit-Honda	74	+ 2 voltas	19
15	26	Raul Boesel	Ligier-Ford	73	+ 3 voltas	23
Ret	27	Patrick Tambay	Ferrari	67	Trompo	6
Ret	3	Michele Alboreto	Tyrrell-Ford	64	Motor	26
Ret	32	Piercarlo Ghinzani	Osella-Alfa Romeo	63	Acelerador	24
Ret	29	Marc Surer	Arrows-Ford	50	Motor	17
Ret	1	Keke Rosberg	Williams-Ford	43	Motor	16
Ret	23	Mauro Baldi	Alfa Romeo	39	Embrague	15
Ret	7	John Watson	McLaren-TAG	36	Trompo	10
Ret	4	Danny Sullivan	Tyrrell-Ford	27	Fuga aceite	20
Ret	8	Niki Lauda	McLaren-TAG	25	Motor	13
Ret	11	Elio de Angelis	Lotus-Renault	12	Bomba aceite	1
Ret	25	Jean-Pierre Jarier	Ligier-Ford	0	Embrague	22
NSC	17	Kenny Acheson	RAM-Ford
NSC	31	Corrado Fabi	Osella-Alfa Romeo
NSC	2	Jacques Laffite	Williams-Ford

Posicións logo da carreira

Clasificación do campionato de pilotos

Pos	Piloto	Puntos
1	Alain Prost	57
2	Nelson Piquet	55
3	René Arnoux	49
4	Patrick Tambay	40
5	Keke Rosberg	25

Clasificación do campionato de construtores

Pos	Construtor	Puntos
1	Ferrari	89
2	Renault	78
3	Brabham-BMW	59
4	Williams-Ford	36
5	McLaren-Ford	34

• Nota: Só están incluídos os cinco primeiros postos en ambos os grupos de clasificación.

Carreira anterior: Gran Premio de Italia de 1983	Campionato Mundial de Fórmula 1 da FIA Temporada 1983	Carreira seguinte: Gran Premio de Suráfrica de 1983
Carreira anterior: Gran Premio do Reino Unido de 1977 (designado Gran Premio de Europa)	Gran Premio de Europa	Carreira seguinte: Gran Premio de Europa de 1984

Notas

A menos que se indique o contrario, todos os resultados da carreira tómanse de "The Official Formula 1 website". Arquivado dende o orixinal o 21 de outubro de 2014. Consultado o 2007-06-17.