Saltar ao contido

Enrique Martín Navarro

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaEnrique Martín Navarro
Biografía
Nacemento3 de xuño de 1924
Valladolid, España Editar o valor en Wikidata
Morte12 de abril de 2016 Editar o valor en Wikidata (91 anos)
Valencia, España Editar o valor en Wikidata
Altura1,85 m.
Peso84 kg Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónfutbolista, adestrador de fútbol Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1943 Editar o valor en Wikidata -
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoGardameta Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
–   Levante UD
1942–1943   CD Castellón 3(0)
1943–1950   FC Barcelona 19(0)
1950–1955   Valencia CF 91(0)

Enrique Martín Navarro, coñecido como Quique, nado en Valladolid o 3 de xuño de 1924 e finado en Valencia o 12 de abril de 2016,[1] foi un futbolista español.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Nado en Valladolid, seu pai era Garda Civil e desapareceu nunha revolta en Sevilla, non volvendo saber nada máis del. Súa nai, catalá, tiña familia en Castelló, cidade á que foron vivir.[2]

Comezou a xogar ao fútbol no colexio onde estivo internado, os Salesianos de Valencia, para despois pasar ao Sindicato Español Universitario (SEU) de Castelló.[2] Despois da guerra civil, con 15 anos, ingresou no Villarreal CF, e aos 17 fichou polo CD Castellón. Inicialmente xogaba como centrocampista, pero durante a tempada 1942/43 foi convocado polo primeiro equipo para xogar como porteiro, xa que os seus dous porteiros titulares estaban lesionados, posto no que continuou o resto da súa carreira.[2] En xullo de 1943 trasladouse ao Barcelona para fichar polo Espanyol, pero non chegou a un acordo e finalmente foi fichado polo FC Barcelona. Defendeu a camiseta do Barcelona durante sete tempadas, nas que foi case sempre suplente de homes como Velasco ou Ramallets. Gañou tres ligas e unha Copa Latina, sendo a tempada 1944/45 na que máis partidos disputou, un total de 13. En 1950 marchou ao Valencia CF, onde tomou o relevo de Ignacio Eizaguirre. Defendeu a portería valenciana ata a tempada 1956/57, gañando unha Copa do Xeneralísimo en 1954, con Quincoces como adestrador.[3] Rematou a súa carreira xogando co Levante na Segunda División.[2]

Unha vez retirado traballou como adestrador, dirixindo principalmente clubs valencianos . Comezou dirixindo o Alcoyano onde aínda disputou dous partidos como futbolista na tempada 1958/59. Despois adestrou ao Levante UE e ao Real Oviedo en Primeira División,[4] e ao CE Constància e UE Lleida en Segunda, entre outros equipos.[2]

Palmarés

[editar | editar a fonte]

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Falleció Quique, el portero que se subió al larguero en la final de 1954". Mundo Deportivo (en castelán). 12 de abril de 2016. Consultado o 4 de marzo de 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Salinas, David (10 de xuño de 2014). "Quique: guardameta por necesidad". Sport (en castelán). Consultado o 4 de marzo de 2022. 
  3. ↑ "Ficha de Quique Martín". ciberche.net (en castelán). Consultado o 4 de marzo de 2022. 
  4. ↑ "Los equipos ante la liga". Mundo Deportivo (en castelán). 15 de setembro de 1963. p. 6. Consultado o 4 de marzo de 2022. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Enrique_Martín_Navarro&oldid=6897103»