Complementario (conxuntos)
Na teoría de conxuntos, o complementario ou complemento dun conxunto A, denotado usualamente por (ou A′),[1] é o conxunto de elementos que non están en A.[2]
Cando todos os elementos do universo, é dicir, todos os elementos en consideración, considéranse membros dun conxunto dado U, o complemento absoluto de A é o conxunto de elementos en U que non están en A.
O complemento relativo de A en relación a un conxunto B, tamén denominado diferenza de conxuntos de B e A, escrito é o conxunto de elementos en B que non están en A.
Complemento absoluto
[editar | editar a fonte]Se A é un conxunto, entón o complemento absoluto de A (ou simplemente o complemento de A) é o conxunto de elementos que non están en A (dentro dun conxunto maior que está implicitamente definido): [3]Adoita denotarse por . Outras notacións son [2] [4]
Exemplos
[editar | editar a fonte]- Supoña que o universo é o conxunto de números enteiros. Se A é o conxunto de números impares, entón o complemento de A é o conxunto de números pares. Se B é o conxunto de múltiplos de 3, entón o complemento de B é o conxunto de números congruentes con 1 ou 2 módulo 3 (ou, en termos máis sinxelos, os enteiros que non son múltiplos de 3).
- Supoña que o universo é a baralla de tute de 40 cartas. Se o conxunto A é o pau dos ouros, entón o complemento de A é a unión dos paus de espadas, bastos e copas.
- Cando o universo é o universo de conxuntos descrito na teoría de conxuntos, o complemento absoluto dun conxunto xeralmente non é un conxunto, senón unha clase propia. Para obter máis información, consulte conxunto universal.
Propiedades
[editar | editar a fonte]Sexan A e B dous conxuntos nun universo U. As seguintes identidades mostran propiedades importantes dos complementos absolutos:
Leis do complementario: [5]
-
- (isto despréndese da equivalencia dun condicional co seu contrapositivo).
Lei da involución ou do dobre complemento:
Relacións entre complementos relativos e absolutos:
Relación coa diferenza:
As dúas primeiras leis do complementario anteriores mostran que se A é un subconxunto propio non baleiro de U, entón {A, A∁} é unha partición de U.
Complemento relativo
[editar | editar a fonte]Definición
[editar | editar a fonte]Se A e B son conxuntos, entón o complemento relativo de A en B (expresado ), [5] tamén denominado diferenza de conxuntos de B e A (por iso ás veces tamén se expresa como ), [6] é o conxunto de elementos que están en B pero non están en A.
Formalmente:
Exemplos
[editar | editar a fonte]- Se é o conxunto dos números reais e é o conxunto de números racionais, entón é o conxunto de números irracionais.
Propiedades
[editar | editar a fonte]Sexan A, B e C tres conxuntos. As seguintes identidades mostran propiedades importantes dos complementos relativos:
-
- co caso especial importante demostrando que a intersección pode expresarse usando só a operación do complemento relativo.
- Se , entón .
- é equivalente a .
Relación complementaria
[editar | editar a fonte]Unha relación binaria defínese como un subconxunto dun produto de conxuntos A relación complementaria é o complemento do conxunto de en O complemento de relación pódese escribirXunto coa composición de relacións e as relacións inversas, as relacións complementarias e a álxebra de conxuntos son as operacións elementais do cálculo de relacións.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "complement". web.mnstate.edu.
- ↑ 2,0 2,1 "complement set". www.mathsisfun.com.
- ↑ O conxunto no que se considera o complemento menciónase implícitamente nun complemento absoluto, e explicitamente nun complemento relativo.
- ↑ Bourbaki 1970, p. E II.6.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Halmos 1960, p. 17.
- ↑ Devlin 1979, p. 6.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Complementario |
Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Bourbaki, N. (1970). Théorie des ensembles (en francés). Paris: Hermann. ISBN 978-3-540-34034-8.
- Devlin, Keith J. (1979). Fundamentals of contemporary set theory. Universitext. Springer. ISBN 0-387-90441-7. Zbl 0407.04003.
- Halmos, Paul R. (1960). Naive set theory (en inglés). Princeton (NJ), Nova York, Londres, Toronto: D. Van Nostrand Company. ISBN 9780442030643. Zbl 0087.04403.
Outros artigos
[editar | editar a fonte]Ligazóns externas
[editar | editar a fonte]