Olav II de Dinamarca

Olav IV Haakonsson, tamén coñecido como Oluf II de Dinamarca e Olav IV en Noruega, nado na fortaleza de Akershus de Oslo, en decembro de 1370 e finado no castelo de Falsterbo, en Skåne (actual Suecia), o 3 de agosto de 1387,[1] foi rei de Dinamarca entre 1376 e 1387 e rei de Noruega de 1380 a 1387. Tamén foi rei de Suecia, en oposición a Alberte de Mecklemburgo.

Modelo:BiografíaOlav II de Dinamarca

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(da) Óláfr Hákonsson Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento1370 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata
Fortaleza de Akershus, Noruega Editar o valor en Wikidata
Morte3 de agosto de 1387 Editar o valor en Wikidata (16/17 anos)
Falsterbo, Suecia (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Causa da mortemorte natural Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaSorø Abbey (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Monarca de Noruega
1380 – 3 de agosto de 1386
← Haakon VI da Noruega (pt) TraducirMargarida I de Dinamarca →
Monarca de Dinamarca
3 de maio de 1376 – 3 de agosto de 1386
← Valdemar IV de DinamarcaMargarida I de Dinamarca → Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
RelixiónCristianismo Editar o valor en Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Dinamarca Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónmonarca Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloRei Editar o valor en Wikidata
FamiliaCasa de Bjälbo (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
PaisHaakon VI da Noruega Editar o valor en Wikidata  e Margarida I de Dinamarca Editar o valor en Wikidata

Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteMeyers Konversations-Lexikon, 4ª edición (1885–1890) Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Haakonsson-35 Find a Grave: 10599551 Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

Olav era fillo de Haakon VI de Noruega e Margarida I de Dinamarca. Haakon era fillo do rei Magno II de Suecia e de Margareth, filla do rei Valdemar IV de Dinamarca. Despois de Olav, ningún rei noruegués naceu en chan noruegués por máis de 550 anos, até que o príncipe Harald naceu en 1937. A súa morte foi o fin da liña masculina da Dinastía Folkung en Suecia.

Olav herdou o trono de Dinamarca a través da súa nai, e o trono noruegués a través do seu pai. Foi electo formalmente Rei de Suecia en 1385, a pesar de ser apenas un adolescente e, polo tanto, a súa nai sería a rexente. A súa morte prematura en 1387, tornou á súa nai, Margarida I de Dinamarca capaz de unir os tres reinos escandinavos nunha unión sobre unha soa coroa como a Unión de Kalmar en 1397.[2][3]

  1. Bjørkvik, Halvard (13 de febreiro de 2009). "Olav 4 Håkonsson". Norsk biografisk leksikon (NBL) (en noruegués). Consultado o 24-9-2019. 
  2. VV.AA. (2007). Diciopedia do século XXI. II (E-Ñ). Vigo: Ediciós do Castro / Edicións do Cumio / Editorial Galaxia. p. 21. ISBN 84-8485-240-7. 
  3. Ingebritsen (2003), p. 7

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar
  • Ingebritsen, Christine (2006). Scandinavia in World Politics. Col. Europe Today (en inglés). Lanham, MD: Rowman & Littlefield Publishers. ISBN 978-0742509665. 
Predecesor:
Valdemar IV
Rei de Dinamarca
1375 - 1387
Sucesor:
Margarida I
Predecesor:
Haakon VI
Rei de Noruega
1380 - 1387
Sucesor:
Margarida I