Neurohipófise

A neurohipófise, hipófise posterior ou pituitaria posterior comprende o lóbulo posterior da hipófise ou pituitaria do encéfalo e forma parte do sistema endócrino. Malia o seu nome, a neurohipófise non é unha verdadeira glándula per se; senón máis ben está formada en gran parte por un conxunto de proxeccións axónicas procedentes do hipotálamo que terminan alí. Almacena e segrega hormonas (oxitocina, vasopresina), pero estas sintetizáronse no hipotálamo.

Esquema da hipófise ou pituitaria, coa pituitaria posterior ou neurohipófise en azul.

Corte saxital medio dunha hipófise de mono.

Anatomía

A neurohipófise consta principalmente de proxeccións de neuronas (axóns) que proceden dos núcleos supraópticos e núcleos paraventriculares do hipotálamo. Estes axóns liberan hormonas peptídicas nos capilares hipofisarios. Ademais dos axóns, a neurohipófise tamén contén pituicitos, que son células gliais especializadas parecidas a astrocitos.

Embrioloxicamente a neurohipófise orixínase como un divertículo da base do diencéfalo , polo que ten unha orixe distinta da adenohipófise (derivada da bolsa de Rathke, un divertículo do estomodeo) .

A división anatómica da neurohipófise varía, pero a maioría das fontes divídena en tres rexións:

Pars nervosa

tamén chamada lóbulo neural ou lóbulo posterior. Esta rexión constitúe a maior parte do volume da neurohipófise e é o lugar onde se almacenan as hormonas oxitocina e vasopresina. Ás veces considérase (incorrectamente) sinónimo de neurohipófise. A pars nervosa inclúe os corpos de Herring e pituicitos.

Talo infundibular

tamén chamado infundíbulo ou talo da pituitaria. O talo infundibular une os sistemas hipotalámico e hipofisario.

Eminencia media

só ás veces se inclúe como parte da neurohipófise. Outras fontes exclúena especificamente da hipófise.

Unhas poucas fontes inclúen a pars intermedia da hipófise na neurohipófise, pero esta é unha opinión minoritaria. Os partidarios desta opción baséanse en que hai unha grosa separación anatómica entre a neurohipófise e a adenohipófise ao longo dos restos da bolsa de Rathke, que fai que a pars intermedia permaneza unida á neurohipófise.

Hormonas segregadas

As hormonas que se liberan na neurohipófise son sintetizadas polo hipotálamo, pero se almacenan e segregan na neurohipófise á circulación sanguínea.

Hormona	Outros nomes	Símbolo(s)	Diana	Efecto	Fonte
Oxitocina	Pitocina (nome comercial)	OT	Útero, glándula mamaria	Contraccións uterinas; lactación	Núcleos supraópticos e paraventriculares
Vasopresina (hormona antidiurética)	Arxinina-vasopresina, arxipresina, hormona antidiurética	VP, AVP, ADH	Riles ou arteriolas	Estimula a retención de auga; eleva a presión sanguínea ao contraer as arteriolas, produce agresividade nos machos	Núcleos supraópticos e paraventriculares

Enfermidades

Unha secreción insuficiente de vasopresina favorece a diabetes insípida, na cal o corpo perde a capacidade de concentrar a urina. Os individuos afectados excretan ata 20 litros de urina diluída diariamente. O exceso de secreción de vasopresina causa a síndrome de secreción inadecuada de hormona antidiurética (SIADH).

Galería de imaxes

• 
  A neurohipófise comprende o lóbulo posterior da glándula hipofisaria.
• 
  Situación da hipófise sobre a cadeira turca.
• 
  Núcleos hipotalámicos.

Véxase tamén

• Adenohipófise
• Hipófise