John Love
John Maxwell Lineham Love, nado en Bulawayo (Cimbabue) o 7 de decembro de 1924 e finado na mesma cidade o 5 de abril de 2005, foi un piloto de carreiras de Rhodesia. Participou en 10 Grandes Premios do Campionato Mundial de Fórmula Un, debutando o 29 de decembro de 1962. Alcanzou un podio e anotou un total de seis puntos de campionato.
(2019) | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 7 de decembro de 1924 Bulavaio, Cimbabue (pt) |
Morte | 25 de abril de 2005 (80 anos) Bulavaio, Cimbabue (pt) |
Causa da morte | cancro |
Educación | Gifford High School (en) |
Actividade | |
Ocupación | enxeñeiro, piloto de automobilismo, piloto de Fórmula Un |
Deporte | automobilismo |
A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1 |
Traxectoria
editarComezou a súa andaina nas carreiras de automóbiles nun monopraza Cooper F3 cun motor Manx Norton de 500 cc despois de competir cunha motocicleta Triumph Grand Prix, coa que Love permitiu montar a Jim Redman para comezar a súa andaina nas carreiras, como recoñecemento da súa axuda Redman axudoulle na preparación e no mantemento do Cooper de Love.[1]
Foi seis veces campión da Fórmula Un de Suráfrica na década de 1960, orixinalmente brillara na Fórmula Júnior europea en 1961-62 ao volante dun Cooper-Austin de do equipo Tyrrell Racing de Ken Tyrrell. Nun desafortunado accidente en Albi resultou cun brazo moi e frustrou as súas posibilidades de pasar a tempo completo á Fórmula Un, pero achegouse cando foi nomeado como substituto de Phil Hill no equipo Cooper oficial para o Gran Premio de Italia de 1964 en Monza.
Foi un competidor habitual no Gran Premio de Suráfrica de 1965 a 1972. Lideraba o Gran Premio surafricano de 1967 en Kyalami no seu Cooper con motor Climax de 2.7 L, cando un fallo no encendido incitouno a facer unha parada de precaución para recargar combustible adicional, para terminar segundo detrás do Cooper-Maserati oficial de Pedro Rodríguez.
Love dominaría a competición no sur de África nos anos 60, gañando o campionato do Fórmula un surafricano seis veces seguidas de 1964 a 1969. Tamén gañou a súa carreira de casa, o Gran Premio de Rhodesia, seis veces.
Era dono do concesionario Jaguar en Bulawayo e tiña o seu propio equipo de carreiras na década de 1980. Morreu en 2005, aos 80 anos, de cancro, en Bulawayo.[2]
Resultados completos na Fórmula Un
editar(Chave) As carreiras en letra grosa indican pole position; as carreiras en cursiva indican volta rápida.
Ano | Equipo | Chasis | Motor | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | pos. | Puntos |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1962 | John Love | Cooper T55 | Climax 4 en liña | NED | MON | BEL | FRA | GBR | ALE | ITA | USA | RSA 8 |
NC | 0 | ||||
1963 | John Love | Cooper T55 | Climax 4 en liña | MON | BEL | NED | FRA | GBR | ALE | ITA | USA | MEX | RSA 9 |
NC | 0 | |||
1964 | Cooper Car Company | Cooper T73 | Climax V8 | MON | NED | BEL | FRA | GBR | ALE | AUT | ITA NSC |
USA | MEX | NC | 0 | |||
1965 | John Love | Cooper T55 | Climax 4 en liña | RSA Ret |
MON | BEL | FRA | GBR | NED | ALE | ITA | USA | MEX | NC | 0 | |||
1967 | John Love | Cooper T79 | Climax 4 en liña | RSA 2 |
MON | NED | BEL | FRA | GBR | ALE | CAN | ITA | USA | MEX | 11º | 6 | ||
1968 | Team Gunston | Brabham BT20 | Repco V8 | RSA 9 |
ESP | MON | BEL | NED | FRA | GBR | ALE | ITA | CAN | USA | MEX | NC | 0 | |
1969 | Team Gunston | Lotus 49 | Cosworth V8 | RSA Ret |
ESP | MON | NED | FRA | GBR | ALE | ITA | CAN | USA | MEX | NC | 0 | ||
1970 | Team Gunston | Lotus 49 | Cosworth V8 | RSA 8 |
ESP | MON | BEL | NED | FRA | GBR | ALE | AUT | ITA | CAN | USA | MEX | NC | 0 |
1971 | Team Peco/Gunston | March 701 | Cosworth V8 | RSA Ret |
ESP | MON | NED | FRA | GBR | ALE | AUT | ITA | CAN | USA | NC | 0 | ||
1972 | Team Gunston | Surtees TS9 | Cosworth V8 | ARX | RSA 16 |
ESP | MON | BEL | FRA | GBR | ALE | AUT | ITA | CAN | USA | NC | 0 |
Notas
editar- ↑ Carrick, Peter. Motor Cycle Racing Hamlyn Publishing, 1969, p. 72; ISBN 0 600 02506 3; accessed 13 de febreiro de 2014.
- ↑ Jenkins, Richards. "Where are they now – John Love". OldRacingCars.com. Consultado o 7 December 2012.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: John Love |