Esmalte (heráldica)

O esmalte heráldico designa o atributo cromático dun campo ou dun fondo. Trátase de cores simbólicas: así o goles represéntase por un vermello sexa escarlata, carmín ou outro. As cores están repartidos en tres grupos:

os metais, compostos esencialmente do ouro e a prata;

as cores, compostos esencialmente do azur, do goles, do sable, do sinople e do púrpura;

os forros, compostos esencialmente do armiño e do vero, así como das súas innumerables variantes; son de feito composicións "bicromáticas", reunindo un esmalte cun metal.

Débese notar que o emprego de "cor" e de "esmalte" non está libre de problemas. Segundo os autores, esmalte é utilizado en lugar de cor e, de maneira inversa, algúns utilizan o mesmo termo para designar o conxunto da paleta ou o subgrupo específico.

Eses dous termos non aparecen no brasonamento senón unicamente na descrición teórica da heráldica, esta diferenza non ten consecuencias notables. O único punto ou esta distinción é importante na regra de contrariedade dos esmaltes, que tenta que nunca haxa esmalte sobre esmalte, ou metal sobre metal. Nesta formulación, esmalte está ben comprendido nun sentido estrito.

Certos esmaltes foron algunha vez forros coma o sable e probablemente o goles. O púrpura foi un esmalte ambiguo que funcionaba ás veces como un forro.

Cor dos brasóns

Aínda que a cor sexa unha característica moi importante, non é aparente cando as armerías figuran sobre selos, moedas, incluídas esculturas en edificios nos mobles. Estas armerías non están pintadas ou a pintura xa se borrou.

Para a representación monocromática das armerías (gravados, escultura etcétera) as cores son representados por raiados convencionais.

Esmaltes principais			Esmaltes neutros		Metais principais		Forros principais
Azur	Goles	Sinople	Púrpura	Sable	Ouro	Prata	Armiño	Vero

Esmaltes menos frecuentes					Metais menos frecuentes
Morado	Sanguíneo	Alaranxado	Leonado	Aceiro	Bronce	Cobre	Fierro	Chumbo