Eduard Buchner, nado o 20 de maio de 1860 en Múnic e finado o 12 de agosto de 1917 en Focsani (Romanía), foi un químico alemán, galardoado co premio Nobel de Química en 1907.

Modelo:BiografíaEduard Buchner

(1907) Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento20 de maio de 1860 Editar o valor en Wikidata
Múnic (Confederación Xermánica) Editar o valor en Wikidata
Morte13 de agosto de 1917 Editar o valor en Wikidata (57 anos)
Focșani (Reino de Romanía) Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaFocsani German Soldiers Cemetery (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
ResidenciaMúnic Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade de Múnic
Universidade Técnica de Múnic
Universidade de Erlangen-Núremberg Editar o valor en Wikidata
Director de teseAdolf von Baeyer Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoQuímica e Bioquímica Editar o valor en Wikidata
Lugar de traballo Berlín
Wrocław
Tubinga Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónbioquímico, químico, profesor universitario Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade de Tubinga
Universidade Humboldt de Berlín
Universidade de Breslau
Universidade de Würzburg
Universidade de Múnic Editar o valor en Wikidata
Membro de
Carreira militar
ConflitoPrimeira guerra mundial Editar o valor en Wikidata
Familia
CónxuxeLotte Stahl Editar o valor en Wikidata
IrmánsHans Buchner Editar o valor en Wikidata
Premios

Descrito pola fonteNordisk familjebok
Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Бухнер Эдуард)
Obálky knih, Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Buchner-160 Find a Grave: 150720578 Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar

Fillo dun médico e profesor de medicamento forense, comezou os seus estudos de química en 1884 con Adolf von Baeyer e botánica con Karl Wilhelm von Nägeli no Instituto de Botánica de Múnic. Tras un período en que traballou con Otto Fischer en Erlangen, obtivo o doutoramento pola Universidade de Múnic en 1888. Desde 1893 foi sucesivamente profesor das de Kiel, Tubinga, Berlín, Breslau e Würzburg.

Casou con Lotte Stahl en 1900.

Durante a primeira guerra mundial serviu nun hospital de campaña en primeira liña. Foi ferido o 3 de agosto de 1917 e morreu a consecuencia de ditas feridas nove días despois.

En 1897, Eduard descubriu que os extractos de lévedo podían fermentar o azucre ata alcohol e probou que os enzimas implicados na fermentación alcóholica continuaban a funcionar mesmo cando se eliminaban as células vivas.

Investigacións científicas

editar

En 1907 recibiu o premio Nobel de Química polo seu descubrimento da fermentación (en concreto sobre a fermentación alcohólica) en ausencia de células vivas. Con este experimento demostrou que a fermentación alcohólica débese á acción dunhas encimas chamadas cimasas e non á simple acción fisiológica das células do fermento.

Escribiu sobre os seus descubrimentos acerca da fermentación na obra Die Zymasegährung (1903), escrita en colaboración co seu irmán Hans.

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar
Predecesor:
Henri Moissan
Premio Nobel de Química 
1907
Sucesor:
Ernest Rutherford