Echium lusitanicum

especie de planta

Echium lusitanicum
Clasificación científica
Superreino: Eukaryota
Reino: Plantae
Subreino: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clase: Magnoliopsida
Subclase: Rosidae
Familia: Boraginaceae
Subfamilia: Boraginoideae
Xénero: Echium
Especie: E. lusitanicum
Nome binomial
Echium lusitanicum
L.

Echium lusitanicum é unha especie botánica pertencente á familia das Boraginaceae.

Descrición

editar

É unha herba perenne multicaule, serícea. Talos de até 90 cm, erectos ou ascendentes, simples, nacendo na axila das follas dunha roseta basal, con indumento simple de cogomelos longos e máis ou menos patentes. Follas con indumento simple; as da base de até 50 x 5’5 (-7) cm, elípticas ou estreitamente elípticas, agudas, gradualmente estreitadas nun peciolo curto ás veces apenas marcado, formando unha roseta ben marcada; as caulinares superiores de até 19 x 2’2 cm, lanceoladas ou estreitamente elípticas, con base ensanchada lixeiramente auriculada. Inflorescencia espiciforme, laxa, con numerosas cimas; cimas multifloras, alongándose até 12 (-16) cm e con parte inferior desprovista de flores na frutificación. Brácteas de 4-6 x 0’5-1’5 mm, linear-lanceoladas, máis curtas que o cáliz. Flores cortamente pediceladas. Cáliz con lóbulos de 4-6’5 x 0’5-1 (-1’5) mm, linear-lanceolados, lixeiramente acrescentes e estreitamente lanceolados na frutificación, subagudos, máis ou menos densamente setoso-híspidos e con pelos pluricelulares crispados sobre todo no ápice, moi abundante na floración, corola de 6-9 (-10) mm, e lixeiramente infundibuliforme, case cilíndrica, subactinomorfa, con tubo de 2’5-3’5 mm e limbo de 3’5-5’5 (-6) mm de diámetro, azul-pálida ou azul-violeta pálida, virando a azul-agrisada ou a azul-violeta pálida co desecamento, con pelos longos laxos sobre os nervios e nos lóbulos. Androceo cos 5 estames longamente exertos, con filamentos glabros e avermellados. Núculas de 2’5-3 x 1’4-1’5 mm, irregular e lixeiramente tuberculado-rugosas ou muricadas. 2n= 16.[1]

Hábitat

editar

Atópase en claros de matogueira e etapas aclaradas de castañais, bosques de cerquiños e carballeiras, en zonas húmidas; a 350-900 m s. n. m.. No oeste de España, centro e norte de Portugal.

Taxonomía

editar

Echium lusitanicum foi descrita por Carl von Linné e publicada en Species Plantarum 1: 140. 1753.[2]

Citoloxía

Número de cromosomas de Echium lusitanicum (Fam. Boraginaceae) e taxóns infraespecíficos: 2n=16[3]

Etimoloxía
  • Echium: nome xenérico que deriva do grego echium, que significa víbora, pola forma triangular das sementes que lembran vagamente á cabeza dunha víbora.
  • Lusitanicum: epíteto xeográfico que alude á súa localización na antiga Lusitania.
Sinonimia
  • Echium broteri Samp.
  • Echium broteroi Coutinho
  • Echium lusitanicum subsp. lusitanicum[4]
  1. Real Jardín Botánico
  2. "Echium lusitanicum". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 19 de setembro de 2013. 
  3. Chromosome atlas of flowering plants. Darlintong, C. D. & A. P. Wylie (1955)
  4. "Echium lusitanicum". Real Jardín Botánico: Proyecto Anthos. Consultado o 25 de novembro de 2009.