Dunkleosteus

Dunkleosteus Rango fósil: 380 Ma - 360 Ma
Cranio reconstruído, no Museo de Historia Natural de Viena.
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Chordata Subfilo: Vertebrata Infrafilo: Gnathostomata Clase: Placodermi † Orde: Arthrodira † Suborde: Brachythoraci † Infraorde: Coccosteina † Superfamilia: Dinichthyloidea † Familia: Dunkleosteidae † Xénero: Dunkleosteus † Lehman, 1956
Especie tipo
Dinichthys terrelli Newberry, 1873
Especies
D. terrelli (Newberry, 1873) (orixinalmente Dinichthys) D. ? belgicus (Newberry, 1873) D. denisoni (Kulczycki, 1957) D. marsaisi Lehmann, 1956 D. magnificus (Hussakof & Bryant, 1919) D. missouriensis (Branson, 1914) D. newberryi (Clarke, 1885) D. amblyodoratus Carr & Hlavin, 2010 D. raveri Carr & Hlavin, 2010 D. sp.
Sinonimia
Ponerichthys Miller, 1892

Dunkleosteus (do alemán: Dunkle «escuro» e do grego antigo: osteos «óso») é un xénero de peixes placodermos artródiros que existiron a finais do período devoniano, dende hai preto de 380 até 360 millóns de anos, no Frasniense e Fameniense. Foron descritas algunhas especies e atopáronse numerosos fósiles en Norteamérica, Polonia, Bélxica e Marrocos.

Como outros diníctidos, os Dunkleosteus caracterizábase por ter unha cabeza acoirazada provista de mandíbulas con coitelas dentais pouco usuais. Aínda que outros placodermos rivalizaban con el en tamaño, Dunkleosteus é considerado un dos depredadores mariños máis feros e mortais que existiron. Con até seis metros de longo e unha tonelada de peso, este cazador estivo no cumio da cadea alimentaria do seu ambiente, e probablemente depredaba toda clase de fauna.

Novos estudos revelaron varios trazos tanto na súa alimentación e biomecánica como na súa ecoloxía e fisioloxía. Nas últimas décadas, Dunkleosteus logrou ser recoñecido na cultura popular, cunha gran cantidade de espécimes en exposición, e notables aparicións en medios de entretemento.

Véxase tamén

Bibliografía

• Anderson, Philip S. L. (2008). "Shape Variation Between Arthrodire Morphotypes Indicates Possible Feeding Niches". Journal of Vertebrate Paleontology 28 (4): 961–969. doi:10.1671/0272-4634-28.4.961.