Conopodium pyrenaeum

Conopodium pyrenaeum

Reino:	Plantae
División:	Magnoliophyta
Clase:	Magnoliopsida
Orde:	Apiales
Familia:	Apiaceae
Subfamilia:	Scandiceae
Tribo:	Scandicinae
Xénero:	'Conopodium'
Especie:	''C. pyrenaeum''

Nome binomial

'Conopodium pyrenaeum'
(Loisel.) Miégev.

Conopodium pyrenaeum é unha especie de herba pertencente á familia das umbelíferas.

Descrición

É unha herba perenne, con tubérculo de 0,7-1,5 cm de diámetro, globoso ou subgloboso. Talos de (4)15-50(65) cm, de ordinario rectos, simples –poucas veces con 1-2(3) ramas–, glabrescentes ou esparcidamente pelosos –pelos patentes de c. 1 mm, máis abundantes na base do eixe principal e en zonas próximas ás vainas caulinares–. Follas basais longamente pecioladas, 2-3 pinnatisectas, glabras, secas na antesis, con divisións de última orde pinnatipartidas –enteiras cara ao ápice–; follas medias de contorno triangular, pecioladas ou subsésiles, 1-2 pinnatisectas, con segmentos indivisos, pinnatífidos ou pinnatipartidos, lineares, linear-lanceolados, ovalados ou oblongos, glabrescentes ou, máis comunmente, escábridos, con vainas de (0,5)1-3(4) cm, con marxe escarioso ± ancho, ciliado, con indumento denso de pelos máis longos nas zonas de unión co pecíolo e co talo; follas superiores similares ás medias pero de menor tamaño, sentadas, con vainas de 0,5-1,5(2) cm, de marxe escarioso, ciliadas, ás veces esparcidamente pelosas na superficie. As inflorescencias en umbelas de flores hermafroditas de (2,5)3-6(8) cm de anchura, con (5)7-10(14) radios de 1,5- 3(3,5) cm, subiguais, glabros; pedúnculos 2,5-7(10) cm, glabros ou dispersamente pelosos na parte inferior. Brácteas e bractéolas nulas. Umbélulas con (10)14-18(20) radios de 1-5 mm, subiguais. Pétalos 1,5-1,8 mm, os externos das flores exteriores das umbélulas lixeiramente maiores, emarxinados, brancos, ás veces con nervio medio castaño, pouco marcado. Estilopodio 0,2- 0,5 mm, cónico, cun pequeno anel que o separa do mericarpo; estilos 0,2-0,4 mm –0,5-1,1(1,4) mm na fructificación, engrosados na base, erecto- patentes–. Froitos (2)2,5-5,5 mm, ovoides ou oblongo-ovoides, campilospermos; mericarpos con cara comisural de 0,9-1,2 mm de anchura e 0,7-0,9 mm de grosor, con costelas primarias pouco prominentes; vitas 3 en cada valécula e 4 na cara comisural; carpóforo bífido no terzo superior, xeralmente glabro. Ten un número de cromosomas de n = 11.^[1]

Distribución e hábitat

Atópase no sotobosque de bosques de cerquiños, faiais e piñeirais principalmente, aínda que tamén aparece en prados e claros de bosque, ou pedregais, tanto en chans calizos como silíceos; a unha altitude de 30-2100(2200) metros na Península Ibérica e Pireneos occidentais franceses. Disperso por boa parte da metade norte da Península Ibérica, penetrando tamén nas serras do sueste.