Bixina
A bixina (/ks/) é un apocarotenoide atopado nas sementes da árbore Bixa orellana, propio de Centroamérica, México e norte de Suramérica,[2] do cal deriva o seu nome. Extráese normalmente das sementes para formar o anato ou achiote, un colorante alimentario natural, que contén un 5% de pigmentos dos cales o 70–80% é bixina.[3]
Bixina[1] | |
---|---|
Ácido (2E,4E,6E,8E,10E,12E,14E,16Z,18E)-20-Metoxi-4,8,13,17-tetrametil-20-oxoicosa-2,4,6,8,10,12,14,16,18-nonaenoico | |
Outros nomes cis-Bixina; | |
Identificadores | |
Número CAS | 6983-79-5, 39937-23-0 (trans) |
PubChem | 5281226 |
ChemSpider | 4444638 |
UNII | 9L7T4VB66G, 6JH6LEZ7HY (trans) |
ChEBI | CHEBI:3136 |
ChEMBL | CHEMBL1172615 |
Imaxes 3D Jmol | Image 1 |
| |
| |
Propiedades | |
Fórmula molecular | C25H30O4 |
Masa molar | 394,50 g mol−1 |
Aspecto | Cristais laranxas |
Punto de fusión | 198 °C (isómero cis) 217 °C (isómero trans) |
Solubilidade en auga | Insoluble |
Perigosidade | |
NFPA 704 | |
Se non se indica outra cousa, os datos están tomados en condicións estándar de 25 °C e 100 kPa. |
Aplicacións
editarColléitanse anualmente varias miles de toneladas deste produto principalmente para o seu uso como colorante alimentario.[4]
Este pigmento biolóxico e colorante alimentario ten tamén un papel como antioxidante e sensibilizante á insulina, axente antiinflamatorio e indutor da apoptose.[5]
Propiedades químicas
editarA bixina é inestable. isomerízase a trans-bixina (β-bixina), por cambios na posición dos substituíntes no dobre enlace.[1]
A bixina é soluble en graxas e alcohois pero insoluble en auga. Ao expoñela a álcalis, o metil éster é hidrolizado para producir o ácido dicarboxílico norbixina, un derivado hidrosoluble.
Notas
editar- ↑ 1,0 1,1 Merck Index, 11ª edición, 1320
- ↑ Bouvier, Florence; Dogbo, Odette; Camara, Bilal (2003). "Biosynthesis of the Food and Cosmetic Plant Pigment Bixin (Annatto)". Science 300 (5628): 2089–2091. Bibcode:2003Sci...300.2089B. ISSN 0036-8075. JSTOR 3834418. PMID 12829782. doi:10.1126/science.1085162.
- ↑ Executive Summary Bixin Arquivado 21 de xullo de 2011 en Wayback Machine., National Toxicology Program
- ↑ Stringheta, Paulo C.; Silva, Pollyanna I.; Costa, André G.V. (2018). "Annatto/Urucum— Bixa orellana". Exotic Fruits. pp. 23–30. ISBN 9780128031384. doi:10.1016/B978-0-12-803138-4.00006-X.
- ↑ PubChem Bixin