پرش به محتوا

بنیامین نتانیاهو: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به نسخهٔ 39314768 از Shahr e kian (بحث) برگردانده شد
برچسب‌ها: توینکل خنثی‌سازی
ابرابزار
 
(۲۹ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱۵ کاربر نشان داده نشد)
خط ۲: خط ۲:
{{حص-نیمه-بی‌پایان|small=yes}}
{{حص-نیمه-بی‌پایان|small=yes}}
{{Infobox officeholder
{{Infobox officeholder
|name = بنیامین نتانیاهو{{سخ}}בנימין נתניהו
| name = بنیامین نتانیاهو{{سخ}}בנימין נתניהו
|image = Benjamin Netanyahu, February 2023.jpg
| image = Benjamin Netanyahu, February 2023.jpg
|alt = Head and shoulders portrait of 60-ish man with gray hair, wearing suit and tie and looking at camera.
| alt = Head and shoulders portrait of 60-ish man with gray hair, wearing suit and tie and looking at camera.
|caption = پرتره رسمی، ۲۰۲۳
| caption = پرتره رسمی، ۲۰۲۳
|office = [[فهرست نخست‌وزیران اسرائیل|نهمین نخست‌وزیر اسرائیل]]
| office = [[فهرست نخست‌وزیران اسرائیل|نهمین]] [[نخست‌وزیر اسرائیل]]
|term_start = ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲
| term_start = ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲
| term_end =
| term_end =
|president = [[اسحاق هرتزوگ]]
| president = [[اسحاق هرتزوگ]]
|predecessor = [[یائیر لاپید]]
| predecessor = [[یائیر لاپید]]
|term_start1 = ۳۱ مارس ۲۰۰۹
| term_start1 = ۳۱ مارس ۲۰۰۹
| term_end1 = ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱
| term_end1 = ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱
|president1 = [[شیمون پرز]]{{سخ}}[[رووین ریولین]]
| president1 = [[شیمون پرز]]{{سخ}}[[رووین ریولین]]
|predecessor1 = [[ایهود المرت]]
| predecessor1 = [[ایهود المرت]]
|successor1 = [[نفتالی بنت]]
| successor1 = [[نفتالی بنت]]
|term_start2 = ۱۸ ژوئن ۱۹۹۶
| term_start2 = ۱۸ ژوئن ۱۹۹۶
|term_end2 = ۶ ژوئیه ۱۹۹۹
| term_end2 = ۶ ژوئیه ۱۹۹۹
|president2 = [[عزر وایزمن]]
| president2 = [[عزر وایزمن]]
|predecessor2 = [[شیمون پرز]]
| predecessor2 = [[شیمون پرز]]
|successor2 = [[ایهود باراک]]
| successor2 = [[ایهود باراک]]
|office3 = [[وزارت امور خارجه اسرائیل|وزیر امور خارجه]]
| office3 = [[وزارت امور خارجه اسرائیل|وزیر امور خارجه]]
|term_start3 = ۱۸ دسامبر ۲۰۱۲
| term_start3 = ۱۸ دسامبر ۲۰۱۲
|term_end3 = ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳
| term_end3 = ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳
|predecessor3 = [[اویگدور لیبرمن]]
| predecessor3 = [[اویگدور لیبرمن]]
|successor3 =
| successor3 =
|term_start4 = ۶ نوامبر ۲۰۰۲
| term_start4 = ۶ نوامبر ۲۰۰۲
|term_end4 = ۲۸ فوریه ۲۰۰۳
| term_end4 = ۲۸ فوریه ۲۰۰۳
|primeminister4 = [[آریل شارون]]
| primeminister4 = [[آریل شارون]]
|predecessor4 = [[شیمون پرز]]
| predecessor4 = [[شیمون پرز]]
|successor4 = [[سیلوان شالوم]]
| successor4 = [[سیلوان شالوم]]
|office5 = [[رهبر اپوزیسیون اسرائیل|رهبر اپوزیسیون]]
| office5 = [[رهبر اپوزیسیون اسرائیل|رهبر اپوزیسیون]]
|term_start5 = ۲۸ مارس ۲۰۰۶
| term_start5 = ۲۸ مارس ۲۰۰۶
|term_end5 = ۳۱ مارس ۲۰۰۹ / ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱–۲۹ دسامبر ۲۰۲۲
| term_end5 = ۳۱ مارس ۲۰۰۹ / ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱–۲۹ دسامبر ۲۰۲۲
|primeminister5 = [[ایهود المرت]]
| primeminister5 = [[ایهود المرت]]
|predecessor5 = [[عمیر پرتس]]
| predecessor5 = [[عمیر پرتس]]
|successor5 = [[زیپی لیونی]]
| successor5 = [[زیپی لیونی]]
|office6 = [[وزیر دارایی اسرائیل|وزیر دارایی]]
| office6 = [[وزیر دارایی اسرائیل|وزیر دارایی]]
|term_start6 = ۲۸ فوریه ۲۰۰۳
| term_start6 = ۲۸ فوریه ۲۰۰۳
|term_end6 = ۹ اوت ۲۰۰۵
| term_end6 = ۹ اوت ۲۰۰۵
|primeminister6 = [[آریل شارون]]
| primeminister6 = [[آریل شارون]]
|predecessor6 = [[سیلوان شالوم]]
| predecessor6 = [[سیلوان شالوم]]
|successor6 = [[ایهود المرت]]
| successor6 = [[ایهود المرت]]
|birth_date = {{تاریخ تولد و سن|1949|10|21|df=y}}
| birth_date = {{تاریخ تولد و سن|۱۹۴۹|۱۰|۲۱|df=y}}
|birth_place = [[تل‌آویو]]، [[اسرائیل]]
| birth_place = [[تل‌آویو]]، [[اسرائیل]]
|death_date =
| death_date =
|death_place =
| death_place =
| party = [[لیکود]]
|nationality = اسرائیلی
| parents = [[بنزیون نتانیاهو]] (پدر){{سخ}}زیلا نتانیاهو (مادر)
|party = [[لیکود]]
| spouse = {{فهرست ناگلوله‌ای|{{marriage|میریام وایزمن|۱۹۷۲|۱۹۷۸|reason=divorced}}|{{Marriage|فلور کیتس|۱۹۸۱|۱۹۸۸|reason=divorced}}|{{Marriage|[[سارا نتانیاهو|سارا بن-آرتزی]]|۱۹۹۱}}}}
|parents = [[بنزیون نتانیاهو]] (پدر)
|spouse = {{فهرست ناگلوله‌ای|{{marriage|میریام وایزمن|1972|1978|reason=divorced}}|{{Marriage|فلور کیتس|1981|1984|reason=divorced}}|{{Marriage|[[سارا بن آرتزی]]|۱۹۹۱}}}}
| relatives = {{فهرست ناگلوله‌ای|[[یوناتان نتانیاهو]] (برادر)|[[ایدو نتانیاهو]] (برادر)}}
| children = ۳، شامل [[یائیر نتانیاهو|یائیر]]<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2014/02/140207_ng_jewish_fear_intermarriage.shtml عشق غیر یهودی پسر نتانیاهو و خشم اسرائیلی‌ها]، بی‌بی‌سی فارسی</ref>
|relations = {{فهرست ناگلوله‌ای|[[یوناتان نتانیاهو]] (برادر)|[[ایدو نتانیاهو]] (برادر)}}
| residence =
|children = [[یائیر نتانیاهو|یائیر]]<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2014/02/140207_ng_jewish_fear_intermarriage.shtml عشق غیر یهودی پسر نتانیاهو و خشم اسرائیلی‌ها]، بی‌بی‌سی فارسی</ref>
| alma_mater = [[مؤسسه فناوری ماساچوست]]{{سخ}}[[دانشگاه هاروارد]]
|residence = [[اورشلیم]]، اسرائیل
| religion = [[یهودیت]]<ref>[http://www.newyorker.com/online/blogs/newsdesk/2013/01/bibis-blues.html Bibi’s Blues] January 23, 2013, David Remnick, [[نیویورکر|New Yorker]]</ref>
|alma_mater = [[مؤسسه فناوری ماساچوست]]
| signature = Benjamin Netanyahu Signature.svg
|religion = [[یهودیت]]<ref>[http://www.newyorker.com/online/blogs/newsdesk/2013/01/bibis-blues.html Bibi’s Blues] January 23, 2013, David Remnick, [[نیویورکر|New Yorker]]</ref>
| website = {{official URL}}
|signature = Benjamin Netanyahu Signature.svg
| nickname = بی‌بی
|website = {{نشانی وب|http://www.netanyahu.org.il/en/|netanyahu.org.il}}
|allegiance = {{پرچم|Israel}}
| allegiance = {{پرچم|Israel}}
|branch = {{پرچمک|Israel|tsahal}} [[نیروهای دفاعی اسرائیل]]
| branch = {{پرچمک|Israel|tsahal}} [[نیروهای دفاعی اسرائیل]]
|serviceyears = ۱۹۶۷–۱۹۷۳
| serviceyears = ۱۹۶۷–۱۹۷۳
|rank = کاپیتان
| rank = کاپیتان
|unit = [[سایرت متکل]]
| unit = [[سایرت متکل]]
|battles = [[جنگ استنزاف]]،{{سخ}}[[جنگ یوم کیپور]]
| battles = [[جنگ استنزاف]]،{{سخ}}[[جنگ یوم کیپور]]
}}
}}


'''بنیامین «بی‌بی» نتانیاهو''' {{به عبری|בִּנְיָמִין "ביבי" נְתַנְיָהוּ؛ زادهٔ ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹}} سیاستمدار اهل [[اسرائیل]] است که از سال ۲۰۲۲ به عنوان [[فهرست نخست‌وزیران اسرائیل|نخست‌وزیر]] [[اسرائیل]] مشغول به کار است. او پیشتر از ۱۸ ژوئن ۱۹۹۶ تا ۶ ژوئیه ۱۹۹۹ و از ۱ آوریل ۲۰۰۹ تا ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱ نیز عهده‌دار این سمت بود. او رهبر کنونی [[حزب لیکود]] است. وی طولانی‌ترین دوره تصدی را در میان [[فهرست نخست‌وزیران اسرائیل|نخست‌وزیران اسرائیل]] داشته و اولین نخست‌وزیر تاریخ اسرائیل است که پس از تأسیس این کشور، در آن به دنیا آمده‌است.<ref name=autogenerated1>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2009/03/090331_pm_netanyahu_profile.shtml شرح حال بنیامین نتانیاهو؛ نخست‌وزیر جدید اسرائیل] (''بی‌بی‌سی فارسی'')</ref>
'''بنیامین «بی‌بی» نتانیاهو''' {{به عبری|בִּנְיָמִין "ביבי" נְתַנְיָהוּ؛ زادهٔ ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹}} سیاستمدار اهل [[اسرائیل]] است که از سال ۲۰۲۲ به عنوان [[فهرست نخست‌وزیران اسرائیل|نخست‌وزیر اسرائیل]] فعالیت می‌کند. او پیش‌تر از ۱۸ ژوئن ۱۹۹۶ تا ۶ ژوئیه ۱۹۹۹ و از ۱ آوریل ۲۰۰۹ تا ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱ نیز عهده‌دار این سمت بود. او رهبر کنونی [[لیکود|حزب لیکود]] است. وی با بیش از ۱۶ سال، طولانی‌ترین دورهٔ تصدی را در میان نخست‌وزیران اسرائیل داشته و نخستین نخست‌وزیر تاریخ اسرائیل است که پس از تأسیس این کشور، در آن به دنیا آمده است.<ref name="autogenerated1">{{یادکرد وب|عنوان=شرح حال بنیامین نتانیاهو؛ نخست‌وزیر جدید اسرائیل|نشانی=https://www.bbc.com/persian/world/2009/03/090331_pm_netanyahu_profile|وبگاه=بی‌بی‌سی فارسی|تاریخ=2009-03-31|بازبینی=2024-08-12|کد زبان=fa}}</ref><ref>{{Cite web|last=Heller|first=Aron|title=Netanyahu makes history as Israel's longest-serving leader|url=https://www.apnews.com/a8a9d3c598954ca6803710e375117156|date=17 July 2019|publisher=[[Associated Press]]|accessdate=17 July 2019|archivedate=17 July 2019|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190717075053/https://www.apnews.com/a8a9d3c598954ca6803710e375117156}}</ref>


او که در [[تل‌آویو]] از والدینی [[سکولاریسم یهودی|یهودی سکولار]] متولد شد، در [[اورشلیم]] و [[فیلادلفیا]] در آمریکا بزرگ شد. او در سال ۱۹۶۷ برای پیوستن به [[نیروهای دفاعی اسرائیل]] به اسرائیل بازگشت. او از رهبران تیمی در نیروهای ویژه [[سایرت متکل]] شد و در ماموریت‌های متعددی شرکت کرد و پیش از بازخرید با افتخار به درجه [[درجات نظامی نیروهای دفاعی اسرائیل|سروانی]] رسید. او پس از فارغ‌التحصیلی از [[مؤسسه فناوری ماساچوست]]، مشاور اقتصادی [[گروه مشاوره بوستون]] شد. او در سال ۱۹۷۸ برای تأسیس [[یوناتان نتانیاهو|مؤسسه ضد ترور یوناتان نتانیاهو]] به اسرائیل بازگشت. از ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸، او نماینده دائم اسرائیل در سازمان ملل متحد بود. او پس از انتخاب به ریاست لیکود و رهبری اپوزیسیون در سال ۱۹۹۳ به شهرت رسید. در انتخابات ۱۹۹۶، نتانیاهو [[شیمون پرز]] را شکست داد و اولین نخست‌وزیر اسرائیل است که مستقیماً با رای مردم انتخاب می‌شود و جوانترین نخست‌وزیر اسرائیل شد. نتانیاهو و لیکود در انتخابات سال ۱۹۹۹ شکست سنگینی از ائتلاف [[ایهود باراک]] خوردند؛ و نتانیاهو به کلی از سیاست کناره گرفت و وارد بخش خصوصی شد. او بعدها به سیاست بازگشت و به عنوان وزیر امور خارجه و وزیر مالیه در کابینه [[آریل شارون]] وارد شد. در دوره حضور او در وزارت مالیه او اصلاحاتی را در [[اقتصاد اسرائیل]] شروع کرد که منجر به رشد شایان توجه شد،<ref>{{cite book|last=Mitchell|first=Thomas G.|title=Likud Leaders|date=2015|publisher=[[McFarland & Company|McFarland]]|isbn=978-0-7864-9713-3|location=Jefferson, North Carolina|page=186}}</ref><ref>{{cite news |title=Netanyahu Gets Tough to Transform Israel's Economy |url=https://www.nytimes.com/2004/10/24/world/middleeast/netanyahu-gets-tough-to-transform-israels-economy.html |newspaper=The New York Times |date=24 October 2004 |access-date=4 January 2023}}</ref> و نهایتاً بر سر اختلاف به خاطر [[خروج اسرائیل از نوار غزه]] استعفا داد.
او که در [[تل‌آویو]] از والدینی [[سکولاریسم یهودی|یهودی سکولار]] متولد شد، در [[اورشلیم]] و [[فیلادلفیا]] در آمریکا بزرگ شد. او در سال ۱۹۶۷ برای پیوستن به [[نیروهای دفاعی اسرائیل]] به اسرائیل بازگشت. او از رهبران تیمی در نیروهای ویژهٔ [[سایرت متکل]] شد و در مأموریت‌های متعددی شرکت کرد و پیش از بازخرید موفق به دریافت درجهٔ [[درجات نظامی نیروهای دفاعی اسرائیل|سروانی]] شد. او پس از فارغ‌التحصیلی از [[مؤسسه فناوری ماساچوست|مؤسسهٔ فناوری ماساچوست]]، مشاور اقتصادی [[گروه مشاوره بوستون|گروه مشاورهٔ بوستون]] شد. او در سال ۱۹۷۸ برای تأسیس [[یوناتان نتانیاهو|مؤسسهٔ ضد ترور یوناتان نتانیاهو]] به اسرائیل بازگشت. از ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸، او نمایندهٔ دائم اسرائیل در سازمان ملل متحد بود. او پس از انتخاب به ریاست لیکود و رهبری اپوزیسیون در سال ۱۹۹۳ به شهرت رسید. در انتخابات ۱۹۹۶، نتانیاهو [[شیمون پرز]] را شکست داد و اولین نخست‌وزیر اسرائیل است که مستقیماً با رأی مردم انتخاب می‌شود و جوان‌ترین نخست‌وزیر اسرائیل شد. نتانیاهو و لیکود در انتخابات سال ۱۹۹۹ شکست سنگینی از ائتلاف [[ایهود باراک]] خوردند؛ و نتانیاهو به کلی از سیاست کناره گرفت و وارد بخش خصوصی شد. او بعدها به سیاست بازگشت و به عنوان [[وزارت امور خارجه اسرائیل|وزیر امور خارجه]] و وزیر دارایی در کابینهٔ [[آریل شارون]] وارد شد. در دورهٔ حضور او در وزارت دارایی او اصلاحاتی را در [[اقتصاد اسرائیل]] شروع کرد که منجر به رشدی شایان توجه شد،<ref>{{cite book|last=Mitchell|first=Thomas G.|title=Likud Leaders|date=2015|publisher=[[McFarland & Company|McFarland]]|isbn=978-0-7864-9713-3|location=Jefferson, North Carolina|page=186}}</ref><ref>{{cite news |title=Netanyahu Gets Tough to Transform Israel's Economy |url=https://www.nytimes.com/2004/10/24/world/middleeast/netanyahu-gets-tough-to-transform-israels-economy.html |newspaper=The New York Times |date=24 October 2004 |access-date=4 January 2023}}</ref> و نهایتاً بر سر اختلاف به خاطر [[خروج اسرائیل از نوار غزه]] استعفا داد.


نتانیاهو در سال ۲۰۰۵ به رهبری لیکود بازگشت<ref name="xinh">{{Cite news|title=Netanyahu elected as Likud party chairman|url=http://news.xinhuanet.com/english/2005-12/20/content_3944753.htm|publisher=Xinhua News Agency|date=20 December 2005|accessdate=27 July 2009|archiveurl=https://web.archive.org/web/20060227183818/http://news.xinhuanet.com/english/2005-12/20/content_3944753.htm|archivedate=27 February 2006}}</ref> و بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ رهبر اپوزیسیون بود. پس از [[انتخابات پارلمانی اسرائیل (۲۰۰۹)|انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۹]]، نتانیاهو با دیگر احزاب راست، ائتلافی تشکیل داد و دوباره نخست‌وزیر شد.<ref>{{Cite news|first=Gil|last=Hoffman|title=Kadima wins, but rightist bloc biggest|url=http://www.jpost.com/Israel/Article.aspx?id=132385|work=[[The Jerusalem Post]]|date=10 February 2009|accessdate=17 June 2012|archivedate=27 January 2013|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130127225603/http://www.jpost.com/Israel/Article.aspx?id=132385}}</ref><ref name="swornh">{{Cite news|title=Netanyahu sworn in as Israel's prime minister|url=http://www.haaretz.com/news/netanyahu-sworn-in-as-israel-s-prime-minister-1.273265|work=Haaretz|date=31 March 2009|accessdate=10 March 2013|archivedate=22 October 2012|archiveurl=https://web.archive.org/web/20121022143957/http://www.haaretz.com/news/netanyahu-sworn-in-as-israel-s-prime-minister-1.273265}}</ref><ref name="swornr">{{Cite news|title=Netanyahu sworn in as Israeli prime minister|first=Jeffrey|last=Heller|url=https://www.reuters.com/article/us-israel-idUSTRE52U4VH20090331|publisher=Reuters|date=31 March 2009|accessdate=10 March 2013|archivedate=24 September 2015|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150924141329/http://www.reuters.com/article/2009/03/31/us-israel-idUSTRE52U4VH20090331}}</ref> او لیکود را در انتخابات [[2013 Israeli legislative election|۲۰۱۳]] و [[انتخابات پارلمانی اسرائیل (۲۰۱۵)|۲۰۱۵]] به پیروزی رساند.<ref>{{Cite magazine |last=Tobin |first=Amir |last2=Birnbaum |first2=Ben |date=20 March 2015 |title='Is This Ship Sinking?' Inside the Collapse of the Campaign Against Netanyahu |url=http://www.newyorker.com/news/news-desk/how-israels-left-lost-to-netanyahu |url-status=live |magazine=[[The New Yorker]] |location=New York City |archive-url=https://web.archive.org/web/20150322104203/http://www.newyorker.com/news/news-desk/how-israels-left-lost-to-netanyahu |archive-date=22 March 2015 |access-date=21 March 2015}}</ref>
نتانیاهو از سال ۲۰۱۶ نزدیکی خود با [[دونالد ترامپ]]، که از دهه ۱۹۸۰ دوست شخصی اش بود را به محور جذبه سیاسی خود تبدیل کرد.<ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2020/11/09/world/middleeast/biden-israel.html |archive-url=https://web.archive.org/web/20201109100810/https://www.nytimes.com/2020/11/09/world/middleeast/biden-israel.html |archive-date=9 November 2020 |url-access=limited |url-status=live|title=Biden's Win Means a Demotion for Netanyahu and Less Focus on Israel|first=David M.|last=Halbfinger|newspaper=[[نیویورک تایمز]]|date=9 November 2020}}</ref> در جریان [[ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ]]، آمریکا [[به رسمیت شناختن اورشلیم به عنوان پایتخت اسرائیل توسط آمریکا|اورشلیم را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخت]]، حاکمیت اسرائیل بر [[بلندی‌های جولان]] را به رسمیت شناخت، [[پیمان ابراهیم]] را مذاکره کرد که رشته [[عادی‌سازی روابط اعراب و اسرائیل|عادی‌سازی‌هایی در روابط اسرائیل]] و کشورهای گوناگون [[جهان عرب]] بود. نتانیاهو به خاطر سیاست چند دهه ای خود به عنوان نخست‌وزیر برای گسترش [[شهرک‌های اسرائیلی]]<nowiki/>در [[اشغال کرانه باختری به دست اسرائیل|کرانه باختری اشغال شده به دست اسرائیل]]، که بر اساس قانون‌های بین‌المللی غیرقانونی تلقی می‌شود مورد انتقاد قرار دارد.<ref name="NYT">{{cite web|url=https://www.nytimes.com/interactive/2015/03/12/world/middleeast/netanyahu-west-bank-settlements-israel-election.html|title=Netanyahu and the Settlements|work=The New York Times|access-date=2 January 2023|date=12 March 2015}}</ref> در سال ۲۰۱۹, در پی یک محاکمه به برای نتانیاهو به اتهام نقض اعتماد، ارتشا و کلاهبرداری کیفرخواست صادر شد،<ref name=toi21nov>{{cite news |last1=Wootliff |first1=Raoul |title=AG announces Netanyahu to stand trial for bribery, fraud and breach of trust |url=https://www.timesofisrael.com/ag-announces-netanyahu-to-stand-trial-for-bribery-fraud-and-breach-of-trust/ |access-date=22 November 2019 |work=[[تایمز آو ایزرائل]]|date=21 November 2019}}</ref> که به خاطر آن او به جز منصب نخست‌وزیری همه مناصب وزیری اش را رها کرد.<ref name=haaretznov23/><ref name=toinov23>{{Cite web|url=https://www.timesofisrael.com/netanyahu-said-set-to-give-up-4-ministry-portfolios-after-charges-announced/|title=Netanyahu said set to give up 4 ministry portfolios after charges announced|work=The Times of Israel|date=23 November 2019|access-date=23 November 2019|author=<!--Not stated-->}}</ref>


نتانیاهو از سال ۲۰۱۶ نزدیکی خود با [[دونالد ترامپ]]، که از دههٔ ۱۹۸۰ دوست شخصی‌اش بود را به محور جذبهٔ سیاسی خود تبدیل کرد.<ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2020/11/09/world/middleeast/biden-israel.html |archive-url=https://web.archive.org/web/20201109100810/https://www.nytimes.com/2020/11/09/world/middleeast/biden-israel.html |archive-date=9 November 2020 |url-access=limited |url-status=live|title=Biden's Win Means a Demotion for Netanyahu and Less Focus on Israel|first=David M.|last=Halbfinger|newspaper=[[نیویورک تایمز]]|date=9 November 2020}}</ref> در جریان [[ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ]]، آمریکا [[به رسمیت شناختن اورشلیم به عنوان پایتخت اسرائیل توسط آمریکا|اورشلیم را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخت]]، حاکمیت اسرائیل بر [[بلندی‌های جولان]] را به رسمیت شناخت، [[پیمان ابراهیم]] را مذاکره کرد که رشته [[عادی‌سازی روابط اعراب و اسرائیل|عادی‌سازی‌هایی در روابط اسرائیل]] و کشورهای گوناگون [[جهان عرب]] بود. نتانیاهو به خاطر سیاست چند دهه‌ای خود به عنوان نخست‌وزیر برای گسترش [[شهرک‌های اسرائیلی]] در [[اشغال کرانه باختری به دست اسرائیل|کرانهٔ باختری اشغال شده به دست اسرائیل]]، که بر اساس قانون‌های بین‌المللی غیرقانونی تلقی می‌شود مورد انتقاد قرار دارد.<ref name="NYT">{{cite web|url=https://www.nytimes.com/interactive/2015/03/12/world/middleeast/netanyahu-west-bank-settlements-israel-election.html|title=Netanyahu and the Settlements|work=The New York Times|access-date=2 January 2023|date=12 March 2015}}</ref> در سال ۲۰۱۹, در پی یک [[محاکمه بنیامین نتانیاهو|محاکمه برای نتانیاهو]] به اتهام نقض اعتماد، ارتشا و کلاهبرداری کیفرخواستی صادر شد،<ref name="toi21nov">{{cite news |last1=Wootliff |first1=Raoul |title=AG announces Netanyahu to stand trial for bribery, fraud and breach of trust |url=https://www.timesofisrael.com/ag-announces-netanyahu-to-stand-trial-for-bribery-fraud-and-breach-of-trust/ |access-date=22 November 2019 |work=[[تایمز آو ایزرائل]]|date=21 November 2019}}</ref> که به خاطر آن او به جز منصب نخست‌وزیری همهٔ مناصب وزیری‌اش را رها کرد.<ref name="toinov23">{{Cite web|url=https://www.timesofisrael.com/netanyahu-said-set-to-give-up-4-ministry-portfolios-after-charges-announced/|title=Netanyahu said set to give up 4 ministry portfolios after charges announced|work=The Times of Israel|date=23 November 2019|access-date=23 November 2019|author=<!--Not stated-->}}</ref><ref name="toi21nov"/><ref name="haaretznov2322">{{Cite news|url=https://www.haaretz.com/israel-news/.premium-netanyahu-to-relinquish-ministerial-portfolios-in-coming-days-1.8166032|title=Netanyahu to Relinquish Ministerial Portfolios in Coming Days|first=Chaim|last=Levinson|publisher=Haaretz|date=23 November 2019|accessdate=23 November 2019|archivedate=26 November 2019|archiveurl=https://web.archive.org/web/20191126001204/https://www.haaretz.com/israel-news/.premium-netanyahu-to-relinquish-ministerial-portfolios-in-coming-days-1.8166032}}</ref>
== زندگی ==
بنیامین نتانیاهو در سال ۱۹۴۹ میلادی در شهر [[تل اویو]] متولد شد. مادر او زیلا و پدر او بن زیون نتانیاهو است. او در [[اورشلیم]] بزرگ شده‌است، و خانواده او بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸، و دوباره بین ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷، مدتی در ایالت متحده آمریکا زندگی کردند.<ref name=ynetnewsbio>[http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4187902,00.html Prime Minister Benjamin Netanyahu]</ref>


در اکتبر ۲۰۲۳، اسرائیل هدف [[حمله حماس به اسرائیل|حمله‌ای]] از سوی گروه‌های فلسطینی به رهبری [[حماس]] قرار گرفت که باعث بروز [[جنگ اسرائیل و حماس]] شد. نتانیاهو به خاطر ناکامی در پیش‌بینی این حمله به عنوان رهبر اسرائیل هنگام بزرگ‌ترین شکست اطلاعاتی این کشور در ۵۰ سال گذشته مورد انتقاد قرار گرفته است،<ref>{{cite news |url=https://www.thetimes.co.uk/article/unthinkable-security-lapse-netanyahu-watch-analysis-israel-palestine-hamas-wxf5dd97f |title=Israel-Gaza conflict: Unthinkable security lapse on Netanyahu's watch |work=The Times |access-date=14 October 2023 |archive-date=28 October 2023 |archive-url=https://web.archive.org/web/20231028183017/https://www.thetimes.co.uk/article/unthinkable-security-lapse-netanyahu-watch-analysis-israel-palestine-hamas-wxf5dd97f |url-status=live}}</ref><ref>{{cite news |url=https://www.telegraphindia.com/india/israelis-question-prime-minister-benjamin-netanyahu-on-colossal-failure-on-security-establishment/cid/1972740 |title=Israelis question Prime Minister Benjamin Netanyahu on 'colossal failure' on security establishment |work=The Telegraph Online |access-date=14 October 2023 |archive-date=28 October 2023 |archive-url=https://web.archive.org/web/20231028182415/https://www.telegraphindia.com/india/israelis-question-prime-minister-benjamin-netanyahu-on-colossal-failure-on-security-establishment/cid/1972740 |url-status=live}}</ref><ref>{{cite news |url=https://www.theaustralian.com.au/commentary/shocking-failure-of-israeli-security-a-blow-to-netanyahu/news-story/ba924d39fea487b748b9614e205fa365 |title=Netanyahu may end up the highest-ranking casualty of this attack |work=The Australian |access-date=14 October 2023 |archive-date=26 October 2023 |archive-url=https://web.archive.org/web/20231026211712/https://www.theaustralian.com.au/commentary/shocking-failure-of-israeli-security-a-blow-to-netanyahu/news-story/ba924d39fea487b748b9614e205fa365 |url-status=live}}</ref> و با [[اعتراضات به جنگ اسرائیل و حماس|اعتراضاتی روبه‌رو بوده]] که خواهان برکناری او شده‌اند.<ref>{{Cite news |title=Thousands Protest Across Israel Against Netanyahu's Government |url=https://www.haaretz.com/israel-news/2024-01-20/ty-article/.premium/thousands-protest-across-israel-against-netanyahus-government/0000018d-282a-dd75-addd-faeb1faf0000 |access-date=2024-01-29 |work=Haaretz |language=en |archive-date=29 January 2024 |archive-url=https://web.archive.org/web/20240129002825/https://www.haaretz.com/israel-news/2024-01-20/ty-article/.premium/thousands-protest-across-israel-against-netanyahus-government/0000018d-282a-dd75-addd-faeb1faf0000 |url-status=live}}</ref><ref>{{Cite news |date=20 January 2024 |title=Protesters call for change to Netanyahu government |url=https://www.reuters.com/world/middle-east/protesters-tel-aviv-call-change-netanyahu-government-2024-01-20/ |work=Reuters}}</ref> حکومت نتانیاهو متهم به نسل‌کشی شده، که<ref>{{cite web |last=Eghbariah |first=Rabea |date=21 November 2023 |title=The Harvard Law Review Refused to Run This Piece About genocide in Gaza |url=https://www.thenation.com/article/archive/harvard-law-review-gaza-israel-genocide/ |archive-url=https://web.archive.org/web/20231206163957/https://www.thenation.com/article/archive/harvard-law-review-gaza-israel-genocide/ |archive-date=6 December 2023 |access-date=21 March 2024 |work=The Nation |url-status=bot: unknown}}</ref><ref>{{cite web |date=16 November 2023 |title=Gaza: UN experts call on international community to prevent genocide against the Palestinian people |url=https://www.ohchr.org/en/press-releases/2023/11/gaza-un-experts-call-international-community-prevent-genocide-against |access-date=21 March 2024 |work=UN |archive-date=24 December 2023 |archive-url=https://web.archive.org/web/20231224050530/https://www.ohchr.org/en/press-releases/2023/11/gaza-un-experts-call-international-community-prevent-genocide-against |url-status=bot: unknown}}</ref><ref>{{cite magazine |last=Burga |first=Solcyre |date=14 November 2023 |title=Is What's Happening in Gaza a Genocide? Experts Weigh In |url=https://time.com/6334409/is-whats-happening-gaza-genocide-experts/ |access-date=21 March 2024 |magazine=Time |archive-date=25 November 2023 |archive-url=https://web.archive.org/web/20231125022352/https://time.com/6334409/is-whats-happening-gaza-genocide-experts/ |url-status=bot: unknown}}</ref> اوج آن در پروندهٔ [[آفریقای جنوبی در برابر اسرائیل]] در [[دیوان بین‌المللی دادگستری]] در دسامبر ۲۰۲۳ بوده است.<ref>{{cite web |last=Powell |first=Anita |date=4 January 2024 |title=South Africa to take Israel to Top UN Court on Genocide Claim in Gaza |url=https://www.voanews.com/a/south-africa-to-take-israel-to-top-un-court-on-genocide-claim-in-gaza-/7427539.html |access-date=21 March 2024 |work=Voice of America |archive-date=6 January 2024 |archive-url=https://web.archive.org/web/20240106225145/https://www.voanews.com/a/south-africa-to-take-israel-to-top-un-court-on-genocide-claim-in-gaza-/7427539.html |url-status=live}}</ref><ref>{{cite report |url=https://www.icj-cij.org/sites/default/files/case-related/192/192-20231228-app-01-00-en.pdf |title=Proceedings instituted by South Africa against the State of Israel on 29 December 2023 |date=29 December 2023 |access-date=21 March 2024 |work=International Court of Justice |archive-date=5 January 2024 |archive-url=https://web.archive.org/web/20240105144115/https://www.icj-cij.org/index.php/node/203394 |url-status=live}}</ref> در مه ۲۰۲۴، [[کریم احمد خان]] دادستان دیوان کیفری بین‌المللی، اعلام کرد قصد دارد به عنوان بخشی از [[تحقیقات دیوان کیفری بین‌المللی در فلسطین]] برای نتانیاهو و دیگر اعضای کابینهٔ او به خاطر [[جنایت جنگی]] و [[جنایت علیه بشریت]] حکم بازداشت درخواست کند.<ref name="ICCAW">{{cite web |last=Khan |first=Karim A.A. |title=Statement of ICC Prosecutor Karim A.A. Khan KC: Applications for arrest warrants in the situation in the State of Palestine |url=https://www.icc-cpi.int/news/statement-icc-prosecutor-karim-aa-khan-kc-applications-arrest-warrants-situation-state |website=icc-cpi.int |publisher=International Criminal Court |access-date=20 May 2024 |archive-url=https://web.archive.org/web/20240520105912/https://www.icc-cpi.int/news/statement-icc-prosecutor-karim-aa-khan-kc-applications-arrest-warrants-situation-state |archive-date=20 May 2024 |date=20 May 2024 |url-status=live}}</ref><ref>{{Cite web |last=Ray |first=Siladitya |date=2024-05-20 |title=ICC Seeks Arrest Warrants For Benjamin Netanyahu And Hamas Leader Yahya Sinwar |url=https://www.forbes.com/sites/siladityaray/2024/05/20/icc-seeks-arrest-warrants-for-benjamin-netanyahu-and-hamas-leader-yahya-sinwar/ |url-status=live |archive-url=https://archive.today/20240522012326/https://www.forbes.com/sites/siladityaray/2024/05/20/icc-seeks-arrest-warrants-for-benjamin-netanyahu-and-hamas-leader-yahya-sinwar/?sh=7675a4ec5815 |archive-date=2024-05-20 |access-date=2024-05-22 |website=[[فوربز]] |language=en}}</ref><ref name="ICCAW CNN">{{Cite web |last=Kottasová |first=Ivana |date=2024-05-20 |title=EXCLUSIVE: ICC seeks arrest warrants against Sinwar and Netanyahu for war crimes over October 7 attack and Gaza war |url=https://www.cnn.com/2024/05/20/middleeast/icc-israel-hamas-arrest-warrant-war-crimes-intl/index.html |access-date=2024-05-20 |website=CNN |language=en |archive-date=20 May 2024 |archive-url=https://web.archive.org/web/20240520113208/https://www.cnn.com/2024/05/20/middleeast/icc-israel-hamas-arrest-warrant-war-crimes-intl/index.html |url-status=live}}</ref> عالمان سیاسی استدلال کرده‌اند اسرائیل یک [[دولت مطرود]] شده یا در شرف تبدیل به آن قرار دارد و در نتیجه در سطح جهان محکوم و در صحنهٔ جهانی منزوی شده است.<ref>{{Cite web |last=Rosenberg |first=David E. |date=2024-05-22 |title=Is the War in Gaza Turning Israel Into a Pariah State? |url=https://foreignpolicy.com/2024/05/21/is-the-war-in-gaza-turning-israel-into-a-pariah-state/ |access-date=2024-05-22 |website=Foreign Policy |language=en-US}}</ref><ref>{{Cite web |last=Rachman |first=Gideon |date=May 20, 2024 |title=A crushing blow for Israel and a massive gamble by the ICC |url=https://www.ft.com/content/24bd4d5a-2451-4695-a7d1-5b0df92064a6 |access-date=May 21, 2024 |website=[[فایننشال تایمز]]}}</ref><ref>{{Cite news |last=Cave |first=Damien |date=2024-05-11 |title=Isolated and Defiant, Israel Vows to ‘Stand Alone’ in War on Hamas |url=https://www.nytimes.com/2024/05/11/world/middleeast/isolated-israel-war-hamas.html |access-date=2024-05-22 |work=The New York Times |language=en-US |issn=0362-4331}}</ref>
در سال ۱۹۶۷ به اسرائیل بازگشت و به عضویت در یگان تکاوری فوق ویژه [[ستاد کل فرماندهی و عملیات ارتش اسرائیل]] به نام یگان [[سایرت متکل]] پیوست. او دوباره در سال ۱۹۷۲ به آمریکا بازگشت و تحصیلات خود را در [[مؤسسه فناوری ماساچوست]] آغاز کرد.<ref name=ynetnewsbio/>


== اوایل زندگی ==
هنگامی که [[جنگ یوم کیپور|یوم کیپور]] در سال ۱۹۷۳ آغاز شد، او به اسرائیل بازگشت و به نیروهای جنگنده [[کانال سوئز]] و [[ارتفاعات جولان]] پیوست. پس از اتمام جنگ، به بوستون بازگشت و کارشناسی خود در رشته معماری را به پایان رساند، کارشناسی ارشد در رشته مدیریت اجرایی دریافت کرد، و سپس به تحصیل علوم سیاسی در [[دانشگاه هاروارد]] پرداخت.<ref name=ynetnewsbio/>
[[پرونده:Netanyahu's_military_service_I.jpg|راست|بندانگشتی|تصویر نتانیاهو در سال ۱۹۶۷ از [[نیروهای دفاعی اسرائیل]]]]
بنیامین نتانیاهو در سال ۱۹۴۹ میلادی در شهر [[تل‌آویو]] متولد شد. مادر او زیلا و پدر او [[بنزیون نتانیاهو]] است. او در [[اورشلیم]] بزرگ شده است و خانوادهٔ او بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸، و دوباره بین ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷، مدتی در ایالات متحدهٔ آمریکا زندگی کردند.<ref name="ynetnewsbio">{{یادکرد خبر|عنوان=Prime Minister Benjamin Netanyahu|نشانی=https://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4187902,00.html|کوشش=Ynetnews|تاریخ=2012-02-10|تاریخ بازبینی=2024-08-12|زبان=en|نام خانوادگی=Ynetnews}}</ref>


در سال ۱۹۶۷ به اسرائیل بازگشت و به عضویت در یگان تکاوری فوق ویژهٔ [[ستاد کل فرماندهی و عملیات ارتش اسرائیل]] به نام یگان [[سایرت متکل]] پیوست. او دوباره در سال ۱۹۷۲ به آمریکا بازگشت و تحصیلات خود را در [[مؤسسه فناوری ماساچوست|مؤسسهٔ فناوری ماساچوست]] آغاز کرد.<ref name="ynetnewsbio"/>
در طی سال‌هایی که در بوستون تحصیل می‌کرد، با همسر اولش میریام ملاقات کرد و با او ازدواج کرد و فرزند اول خود به نام «نوا» را به دنیا آوردند. پس از فارغ‌التحصیلی از هاروارد، در یک دفتر مشاوره مالی مشغول به کار شد، و همچنین به فعالیت‌های اطلاعاتی اسرائیل در آمریکا پرداخت.<ref name=ynetnewsbio/>


هنگامی که [[جنگ یوم کیپور]] در سال ۱۹۷۳ آغاز شد، او به اسرائیل بازگشت و به نیروهای جنگندهٔ [[کانال سوئز]] و [[ارتفاعات جولان]] پیوست. پس از اتمام جنگ، به بوستون بازگشت و کارشناسی خود در رشتهٔ معماری را به پایان رساند، کارشناسی ارشد در رشتهٔ مدیریت اجرایی دریافت کرد و سپس به تحصیل علوم سیاسی در [[دانشگاه هاروارد]] پرداخت.<ref name="ynetnewsbio"/>
[[یوناتان نتانیاهو]]، برادرش که از فرماندهان عملیاتی یگان ویژه [[سایرت متکل]] بود، در تاریخ [[۴ ژوئیه]] ۱۹۷۶ میلادی و در جریان [[عملیات عنتبی|عملیات آزادسازی]] مسافران اسرائیلی [[ایر فرانس|هواپیمایی فرانسه]] که توسط چریک‌های فلسطینی به گروگان گرفته شده و به [[اوگاندا]] منتقل شده بودند، کشته شد. وی از قهرمانان ملی در اسرائیل به‌شمار می‌رود.<ref name=autogenerated1/>
وی از همسرش سارا دو فرزند دارد به نام های اونر و یاییر دارد.


بنیامین نتانیاهو دارای مدرک کارشناسی در رشتهٔ [[معماری]] و کارشناسی ارشد در [[مدیریت اجرایی]] از [[مؤسسه فناوری ماساچوست|مؤسسهٔ فناوری ماساچوست]] (دانشگاه ام‌آی‌تی) است. وی همین‌طور در مقطع دکترا در دانشگاه هاروارد در رشتهٔ [[علوم سیاسی]] تحصیل کرد اما تحصیلات خود را پس از جان باختن [[یوناتان نتانیاهو|برادرش]] در [[عملیات انتبه|حملهٔ انتبه]]<ref name="ball">{{Cite news|title=Professor recalls Netanyahu's intense studies in three fields|first=Charles H.|last=Ball|url=http://web.mit.edu/newsoffice/1996/netanyahu-0605.html|publisher=MIT Tech Talk|date=5 June 1996|accessdate=17 March 2013|archivedate=27 March 2013|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130327110719/http://web.mit.edu/newsoffice/1996/netanyahu-0605.html}}</ref> به پایان نرسانده و مدرکی از دانشگاه هاروارد کسب نکرد.<ref>[http://www.zionism-israel.com/bio/Benjamin_Nethanyahu.htm Biography of Benjamin Netanyahu<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref><ref>{{یادکرد وب|عنوان=Benjamin Netanyahu|نشانی=https://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/UsefulNotes/BenjaminNetanyahu|وبگاه=TV Tropes|بازبینی=2024-08-12}}</ref>
== تحصیلات ==
بنیامین نتانیاهو دارای مدرک کارشناسی در رشته [[معماری]] و کارشناسی ارشد در [[مدیریت اجرایی]] از [[دانشگاه‌ام‌آی‌تی]] است. وی همین‌طور در مقطع دکترا در [[دانشگاه هاروارد|هاروارد]] در رشته [[علوم سیاسی]] تحصیل کرده اما تحصیلات خود را به پایان نرسانده و مدرکی از دانشگاه هاروارد کسب نکرده‌است.<ref>[http://www.zionism-israel.com/bio/Benjamin_Nethanyahu.htm Biography of Benjamin Netanyahu<!-- عنوان تصحیح شده توسط ربات -->]</ref><ref>[
He abandoned his PhD and decided to "settle" for his two master's degrees when he got news of his brother's death https://tvtropes.org/pmwiki/pmwiki.php/UsefulNotes/BenjaminNetanyahu
]</ref>


== مواضع سیاسی ==
== اوایل فعالیت ==
[[پرونده:Flickr_-_Government_Press_Office_(GPO)_-_Benjamin_Netanyahu_and_Sorin_Hershko.jpg|بندانگشتی|نتانیاهو (راست) با سورین هرشکو، یک سرباز مجروح و فلج‌شده در جریان [[عملیات انتبه]]، ۲ ژوئیهٔ ۱۹۸۶]]
پس از فارغ‌التحصیلی از هاروارد، به عنوان مشاور اقتصادی در [[گروه مشاوره بوستون|گروه مشاورهٔ بوستون]] در بوستون مشغول به کار شد، و همچنین به فعالیت‌های اطلاعاتی اسرائیل در آمریکا پرداخت.<ref name="ynetnewsbio"/>


== رهبری اپوزیسیون (۱۹۹۳–۱۹۹۶) ==
نتانیاهو پیش از انتخابات پارلمانی ۱۹۸۸ به اسرائیل بازگشت و به حزب [[لیکود]] پیوست. او در انتخابات داخلی لیکود در فهرست حزبی در رتبهٔ پنجم جای گرفت. بعدها او در دورهٔ دوم [[کنست]] به عنوان نماینده انتخاب شد و به عنوان قائم مقام وزیر امور خارجه [[موشه آرنس]] و بعداً [[دیوید لوی (سیاستمدار)|دیوید لوی]] منصوب شد.

نتانیاهو و لوی با هم همکاری نمی‌کردند و رقابت بین آن‌ها پس از آن بیشتر هم شد. در جریان [[جنگ خلیج فارس]] در اوایل ۱۹۹۱, نتانیاهوی مسلط به زبان انگلیسی به عنوان سخنگوی اصلی اسرائیل در مصاحبه‌های رسانه‌ای در [[سی‌ان‌ان]] و دیگر رسانه‌های خبری ظهور کرد. در جریان [[کنفرانس ۱۹۹۱ مادرید]] نتانیاهو عضوی از هیئت اسرائیلی به رهبری [[اسحاق شامیر]] بود. پس از کنفرانس مادرید نتانیاهو به‌عنوان وزیر قائم مقام در دفتر نخست‌وزیر منصوب شد.<ref name="netanyahu2">{{Cite web|url=http://www.netanyahu.org/biography.html|publisher=Netanyahu.org|title=Benjamin Netanyahu|accessdate=18 November 2012|archiveurl=https://web.archive.org/web/20121116144653/http://netanyahu.org/biography.html|archivedate=16 November 2012}}</ref>

پس از شکست لیکود در انتخابات ۱۹۹۲ نتانیاهو در انتخابات رهبری این حزب پیروز شد و بنی بگین پسر [[مناخم بگین]]، سیاستمدار کهنه‌کار [[دیوید لوی (سیاستمدار)|دیوید لوی]]<ref>{{cite news|title=Netanyahu wins battle for leadership of Likud|url=https://www.independent.co.uk/news/world/netanyahu-wins-battle-for-leadership-of-likud-1499916.html|work=The Independent|location=London|date=26 March 1993|access-date=11 August 2009|archive-date=26 January 2012|archive-url=https://web.archive.org/web/20120126120627/http://www.independent.co.uk/news/world/netanyahu-wins-battle-for-leadership-of-likud-1499916.html|url-status=live}}</ref> را شکست داد. شارون نیز مدتی رقابت کرد ولی پس از روشن شدن کم بودن حمایت از او کناره‌گیری کرد. شامیر، اندکی پس از شکست لیکود از سیاست کناره گرفت.<ref>{{cite news|title=Yitzhak Shamir, Former Israeli Prime Minister, Dies at 96|first=Joel|last=Brinkley|author-link=Joel Brinkley|url=https://www.nytimes.com/2012/07/01/world/middleeast/yitzhak-shamir-former-prime-minister-of-israel-dies-at-96.html?pagewanted=all|newspaper=The New York Times|date=30 June 2012|access-date=17 March 2013|archive-date=2 April 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20130402165555/http://www.nytimes.com/2012/07/01/world/middleeast/yitzhak-shamir-former-prime-minister-of-israel-dies-at-96.html?pagewanted=all|url-status=live}}</ref>

در پی ترور [[اسحاق رابین]] در یک راهپیمایی در حمایت از [[پیمان‌های اسلو]]، [[شیمون پرز]] جانشین موقت [[اسحاق رابین]] تصمیم گرفت به منظور کسب مشروعیت برای پیش بردن فرایند صلح، فرمان انتخابات زودهنگام صادر کرد.<ref>{{cite news|title=Israeli elections will test support for peace|first=Jerrold|last=Kessel|url=http://edition.cnn.com/WORLD/9602/israel_elex/02-11/index.html|work=CNN|date=11 February 1996|access-date=10 March 2013|archive-date=5 October 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20131005003749/http://edition.cnn.com/WORLD/9602/israel_elex/02-11/index.html|url-status=live}}</ref> نتانیاهو نامزد لیکود برای نخست‌وزیر در انتخابات ۱۹۹۶ اسرائیل که در ۲۹ مه برگزار شد بود و این اولین باری بود [[اسرائیلی‌ها]] مستقیماً نخست وزیرشان را انتخاب می‌کردند.<ref name="Schmemann-1996">{{Cite news|last=Schmemann|first=Serge|date=30 May 1996|title=THE ISRAELI VOTE: THE OVERVIEW;Election for Prime Minister of Israel Is a Dead Heat|language=en-US|work=The New York Times|url=https://www.nytimes.com/1996/05/30/world/israeli-vote-overview-election-for-prime-minister-israel-dead-heat.html|access-date=29 January 2023|issn=0362-4331|archive-date=29 January 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230129220040/https://www.nytimes.com/1996/05/30/world/israeli-vote-overview-election-for-prime-minister-israel-dead-heat.html|url-status=live}}</ref> نتانیاهو عامل سیاسی [[حزب جمهوری‌خواه (ایالات متحده آمریکا)|حزب جمهوری‌خواه]] آمریکا آرتور فینکلستاین را برای ادارهٔ کمپین خود انتخاب کرد.<ref>{{Cite news|last=Berger|first=Joseph|date=26 May 1996|title=He Had Pataki's Ear; Now It's Netanyahu's|language=en-US|work=The New York Times|url=https://www.nytimes.com/1996/05/26/world/he-had-pataki-s-ear-now-it-s-netanyahu-s.html|access-date=29 January 2023|issn=0362-4331|archive-date=29 January 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230129220040/https://www.nytimes.com/1996/05/26/world/he-had-pataki-s-ear-now-it-s-netanyahu-s.html|url-status=live}}</ref> نتانیاهو این انتخابات را برنده شد و جوان‌ترین فرد در تاریخ این منصب و اولین نخست‌وزیر اسرائیل شد که در کشور اسرائیل به دنیا آمده است. ([[اسحاق رابین]] در اورشلیم در دوران [[قیمومت]] بریتانیا بر فلسطین پیش از تأسیس دولت اسرائیل در ۱۹۴۸ به دنیا آمده بود).<ref name="Schmemann-1996"/>

پیروی نتانیاهو بر [[شیمون پرز]] که پیش از انتخابات محتمل‌تر تلقی می‌شد بسیاری را متعجب کرد.

== نخست‌وزیری (۱۹۹۶–۱۹۹۹) ==
=== دور اول ===
[[پرونده:Flickr_-_Government_Press_Office_(GPO)_-_P.M._BENJAMIN_NETANYAHU_SHAKING_HANDS_WITH_PALESTINIAN_AUTHORITY_CHAIRMAN_YASSER_ARAFAT.jpg|بندانگشتی|اولین دیدار نتانیاهو با [[یاسر عرفات]] رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در [[گذرگاه بیت حانون]]، ۴ سپتامبر ۱۹۹۶]]

نتانیاهو نخستین بار در ۴ سپتامبر ۱۹۹۶ با [[یاسر عرفات]] رئیس‌جمهور فلسطین دیدار کرد. پیش از این دیدار، رهبران این دو کشور تلفنی گفت‌وگو کرده بودند.<ref>[http://edition.cnn.com/WORLD/9609/04/araf.netan.preview/index.html Arafat, Netanyahu shake hands, begin talks] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20210227063950/http://edition.cnn.com/WORLD/9609/04/araf.netan.preview/index.html|date=27 February 2021}} 4 September 1996, CNN</ref> این جلسات تا پاییز ۱۹۹۶ ادامه خواهد داشت. نتانیاهو در نخستین دیدار خود گفت: «مایلم تأکید کنم که ما باید نیازها و الزامات هر دو طرف را بر پایهٔ تعامل متقابل و تضمین امنیت و رفاه هم اسرائیلی‌ها و هم فلسطینی‌ها در نظر بگیریم.» عرفات نیز گفت: «ما مصمم هستیم با آقای نتانیاهو و دولت او همکاری کنیم.»<ref>[http://mfa.gov.il/MFA/ForeignPolicy/MFADocuments/Yearbook11/Pages/20%20Joint%20press%20conference%20with%20Prime%20Minister%20Neta.aspx Joint press conference with Prime Minister Netanyahu and PA Chairman Arafat, 4 September 1996] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20180328103013/http://mfa.gov.il/MFA/ForeignPolicy/MFADocuments/Yearbook11/Pages/20%20Joint%20press%20conference%20with%20Prime%20Minister%20Neta.aspx|date=28 March 2018}} Vol. 16: 1996–1997, Ministry of Foreign Affairs</ref> مذاکرات در ۱۴ ژانویهٔ ۱۹۹۷ با امضای [[پروتکل هبرون|پروتکل الخلیل]] به اوج خود رسید.<ref>[http://edition.cnn.com/WORLD/9701/14/hebron.late Netanyahu, Arafat shake hands on Hebron accord] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20200729055654/http://edition.cnn.com/WORLD/9701/14/hebron.late/|date=29 July 2020}} 14 January 1997, CNN</ref> امضای پروتکل الخلیل با [[تشکیلات خودگردان فلسطین]] منجر به استقرار مجدد نیروهای اسرائیلی در [[الخلیل]] و انتقال قدرت غیرنظامی در بیشتر مناطق به کنترل [[تشکیلات خودگردان فلسطین]] شد.
[[پرونده:Houghton_house_Netanyahu_Albright_Arafat.jpg|بندانگشتی|نشست نتانیاهو با وزیر امور خارجهٔ آمریکا [[مادلین آلبرایت]] و رئیس‌جمهور فلسطین [[یاسر عرفات]] در [[Extended-protected article Wye River Memorandum|یادداشت تفاهم رودخانهٔ وای]]، ۱۹۹۸]]
در ادامه اما عدم پیشرفت روند صلح منجر به مذاکرات جدیدی شد که حاصل آن تهیهٔ [[Extended-protected article Wye River Memorandum|یادداشت تفاهم رودخانهٔ وای]] در سال ۱۹۹۸ بود که در آن گام‌هایی را که باید توسط دولت اسرائیل و تشکیلات خودگردان فلسطین برای اجرای توافق موقت قبلی در سال ۱۹۹۵ برداشته شود، شرح داده شد. این سند توسط نتانیاهو و [[یاسر عرفات]]، رئیس ساف امضا شد و در ۱۷ نوامبر ۱۹۹۸، پارلمان ۱۲۰ عضوی اسرائیل، [[کنست]]، تفاهم‌نامهٔ رودخانهٔ وای را با ۷۵ رأی موافق در برابر ۱۹ رأی مخالف تصویب کرد. نخست‌وزیر نتانیاهو در اشاره‌ای به [[کنفرانس خارطوم]] در سال ۱۹۶۷، بر سیاست «سه نَه» تأکید کرد: نه به خروج از بلندی‌های جولان، نه به بحث در مورد اورشلیم و نه به مذاکره تحت هیچ‌گونه پیش‌شرطی.<ref>Hawas, Akram T. ''The new alliance: Turkey and Israel {{Cite web|url=http://www.smi.uib.no/pao/hawas.html|title=Turkey and Israel|accessdate=12 December 2007|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110222112048/http://www.smi.uib.no/pao/hawas.html|archivedate=22 February 2011}}''. The fourth Nordic conference on Middle Eastern Studies: The Middle East in globalizing world. Oslo, 13–16 August 1998.</ref>

در سال ۱۹۹۷, نتانیاهو اجازهٔ عملیات [[موساد]] برای ترور [[خالد مشعل]] رهبر [[حماس]] در [[اردن]] را، تنها سه سال پس از امضای [[پیمان صلح اسرائیل و اردن]] صادر کرد.<ref name="inc1">{{cite news|url=https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/palestinianauthority/9730669/Khaled-Meshaal-How-Mossad-bid-to-assassinate-Hamas-leader-ended-in-fiasco.html|archive-url=https://ghostarchive.org/archive/20220111/https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/middleeast/palestinianauthority/9730669/Khaled-Meshaal-How-Mossad-bid-to-assassinate-Hamas-leader-ended-in-fiasco.html|archive-date=11 January 2022|url-access=subscription|url-status=live|title=Khaled Meshaal: How Mossad bid to assassinate Hamas leader ended in fiasco|newspaper=The Telegraph|date=7 December 2012|access-date=4 May 2019}}{{Cbignore}}</ref> تیم موساد که تحت پوشش پنج گردشگر کانادایی در ۲۷ سپتامبر ۱۹۹۷ وارد اردن شد در یک خیابان در [[امان]] در گوش مشعل زهر ریخت.<ref name="inc1"/> نقشه برملا شد و دو مأمور از سوی پلیس اردن دستگیر و سه نفر دیگر در سفارت اسرائیل که پس از آن در محاصرهٔ سربازان قرار گرفت پنهان شدند.<ref name="inc1"/> [[ملک حسین]] خشمگین از اسرائیل درخواست کرد پادزهر را بدهد و تهدید کرد پیمان صلح را ملغی می‌کند.<ref name="inc">{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=DjAyc8Ru7RoC&pg=PA130|title=Negotiating Arab-Israeli Peace, Second Edition: Patterns, Problems, Possibilities|author1=Laura Zittrain Eisenberg|author2=Neil Caplan|page=130|publisher=Indiana University Press|date=2010|access-date=4 May 2019|isbn=978-0-253-00457-4|archive-date=20 January 2024|archive-url=https://web.archive.org/web/20240120164209/https://books.google.com/books?id=DjAyc8Ru7RoC&pg=PA130#v=onepage&q&f=false|url-status=live}}</ref> نتانیاهو پس از فشار رئیس‌جمهور [[بیل کلینتون]] در برابر فشارها تسلیم شد و دستور آزادی ۶۱ زندانی اردنی و فلسطینی از جمله شیخ [[احمد یاسین]] را صادر کرد.<ref name="inc1"/> این حادثه روابط نوپای اسرائیل و اردن را به پایین‌ترین حد خود رساند.<ref name="inc"/>
[[پرونده:Netanyahu_Arafat_Shaath.jpg|چپ|بندانگشتی|280x280پیکسل|بنیامین نتانیاهو، [[یاسر عرفات]] و [[نبیل شعث]] در [[اجلاس داووس]]، سوئیس، ۱۹۹۷]]

== نخست‌وزیری (۲۰۲۱–۲۰۰۹) ==
=== دور دوم ===
[[پرونده:Med-Netan.jpeg|بندانگشتی|نتانیاهو در دیدار با رئیس‌جمهور [[دمیتری مدودف|دیمیتری مدودف]] در روسیه، ۲۴ مارس ۲۰۱۱]]
بنیامین در سال ۲۰۰۹ رهبر حزب راست‌گرای لیکود بود و این حزب به رهبری وی در [[انتخابات پارلمانی اسرائیل (۲۰۰۹)|انتخابات سراسری ۲۰۰۹ اسرائیل]] موفق به کسب ۲۷ کرسی، از [[کنست|پارلمان]] ۱۲۰ عضوی اسرائیل شد.<ref>{{یادکرد خبر|عنوان=אין הכרעה בבחירות 2009: קדימה 28, הליכוד 27|نشانی=https://www.ynet.co.il/articles/0,7340,L-3669898,00.html|کوشش=Ynet|تاریخ=2009-02-10|تاریخ بازبینی=2024-08-12|زبان=he|نام=כתבי|نام خانوادگی=ynet}}</ref>

در تاریخ ۲۰ فوریهٔ ۲۰۰۹ میلادی، [[شیمون پرز]]، رئیس‌جمهوری [[اسرائیل]] از بنیامین نتانیاهو، خواست تا در مقام نخست‌وزیر، دولت جدید اسرائیل را تشکیل دهد.<ref>*[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2009/02/090220_nh_israel_politics.shtml نتانیاهو مأمور تشکیل دولت جدید اسرائیل شد] (''بی‌بی‌سی فارسی'')
*[http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4045182,00.html نتانیاهو مأمور تشکیل دولت اسرائیل شد] (''دویچه وله فارسی'')</ref>

در تاریخ ۱ آوریل ۲۰۰۹ میلادی، بنیامین نتانیاهو، کابینهٔ جدید خود را به کنست معرفی کرد و با دریافت ۶۹ رأی موافق، ۴۵ رأی مخالف، ۱ رأی ممتنع و ۵ غایب، موفق به گرفتن [[رأی اعتماد]] برای دولت جدید اسرائیل شامل ۳۰ وزارتخانه شد.<ref>*[http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4143057,00.html دولت جدید اسرائیل رای اعتماد گرفت] (''دویچه وله فارسی'')
*[http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3695344,00.html New government sworn in] (''[[یدیعوت اخرونوت]]'')</ref> در دولت بنیامین نتانیاهو، ۲ وزیر زن<ref>{{یادکرد وب|عنوان=‮حذف فتوشاپی وزیران زن اسرائیل از عکس دسته‌جمعی‬|نشانی=https://www.bbc.com/persian/world/2009/04/090404_an_israel_cabinet_women|وبگاه=www.bbc.com|بازبینی=2024-08-12|کد زبان=fa}}</ref> و ۵ وزیر [[روس]]ی‌الاصل حضور داشتند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=قرارداد تسلیحاتی بی‌سابقه میان روسیه و اسرائیل|نشانی=https://www.dw.com/fa-ir/قرارداد-تسلیحاتی-بیسابقه-میان-روسیه-و-اسرائیل/a-4174650|وبگاه=dw.com|بازبینی=2024-08-12|کد زبان=fa}}</ref>

کابینهٔ اسرائیل در تاریخ ۱۶ فروردین ۱۳۸۸ (۵ آوریل ۲۰۰۹)، به پیشنهاد بنیامین نتانیاهو، [[عوزی آراد]] را به سمت رئیس [[شورای عالی امنیت ملی اسرائیل]] منصوب کرد.<ref>[http://www.hamdami.com/MFAFA/Reports2009/060409-DanHarel.htm معاون رئیس ستاد ارتش اسرائیل: ایران، بزرگ‌ترین خطر امنیتی برای اسرائیل] (''[[وزارت امور خارجه اسرائیل]]'')</ref>

یک نظرسنجی در ژوئیهٔ ۲۰۰۹ توسط [[هاآرتس|هاآرتص]] نشان داد که بیشتر اسرائیلی‌ها از دولت نتانیاهو حمایت می‌کنند که به او محبوبیت شخصی در حدود ۴۹ درصد می‌دهد.<ref>{{Cite news|title=Poll Gives Netanyahu Positive Marks Despite Rift with US|first=Robert|last=Berger|url=http://www.voanews.com/content/a-13-2009-07-03-voa19-68745072/410252.html|publisher=Voice of America|date=3 July 2009|accessdate=1 March 2013|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130124193621/http://www.voanews.com/content/a-13-2009-07-03-voa19-68745072/410252.html|archivedate=24 January 2013}}</ref> نتانیاهو ایست‌های بازرسی را در [[کرانه باختری|کرانهٔ باختری]] برداشت که منجر به آزادی رفت‌وآمد و جریان واردات شد. گامی که منجر به رونق اقتصادی در کرانهٔ باختری شد.<ref>{{Cite news|title=Nablus booms as barriers fall in occupied West Bank|first=Leigh|last=Baldwin|url=http://www.dailystar.com.lb/News/Middle-East/Aug/11/Nablus-booms-as-barriers-fall-in-occupied-West-Bank.ashx|work=The Daily Star|location=Lebanon|date=11 August 2009|accessdate=16 March 2013|archivedate=21 July 2013|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130721213049/http://www.dailystar.com.lb/News/Middle-East/Aug/11/Nablus-booms-as-barriers-fall-in-occupied-West-Bank.ashx}}</ref><ref>{{Cite news|last=Thomas Friedman|title=Green Shoots in Palestine II|url=https://www.nytimes.com/2009/08/09/opinion/09friedman.html?_r=1|work=The New York Times|date=9 August 2009|accessdate=9 August 2009|authorlink=Thomas Friedman|archivedate=5 October 2013|archiveurl=https://web.archive.org/web/20131005011508/http://www.nytimes.com/2009/08/09/opinion/09friedman.html?_r=1}}</ref><ref>{{Cite news|first=Khaled|last=Abu Toameh|title=West Bank boom|url=http://www.jpost.com/MiddleEast/Article.aspx?id=148995|work=[[The Jerusalem Post]]|date=17 July 2009|accessdate=17 June 2012|archivedate=27 January 2013|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130127212513/http://www.jpost.com/MiddleEast/Article.aspx?id=148995}}</ref> در سال ۲۰۰۹، نتانیاهو از [[2002 Arab League summit|ابتکار صلح عربی]] ("ابتکار صلح عربستان سعودی") استقبال کرد و درخواست [[سلمان بن حمد بن عیسی آل خلیفه]] [[ولیعهد]] [[بحرین]] برای عادی‌سازی روابط با اسرائیل را ستود.<ref>{{Cite news|title=Netanyahu supports Arab peace initiative|url=http://www.upi.com/Top_News/2009/07/24/Netanyahu-supports-Arab-peace-initiative/UPI-32111248433108/|publisher=United Press International|date=24 July 2009|accessdate=9 August 2009|archivedate=28 January 2011|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110128030318/http://www.upi.com/Top_News/2009/07/24/Netanyahu-supports-Arab-peace-initiative/UPI-32111248433108/}}</ref><ref>{{Cite news|title=Netanyahu to Arabs: Saudi plan can help bring peace|first=Barak|last=Ravid|url=http://www.haaretz.com/news/netanyahu-to-arabs-saudi-plan-can-help-bring-peace-1.280615|work=Haaretz|date=23 July 2009|accessdate=16 March 2013|archivedate=12 May 2013|archiveurl=https://web.archive.org/web/20130512045053/http://www.haaretz.com/news/netanyahu-to-arabs-saudi-plan-can-help-bring-peace-1.280615}}</ref>

=== دور سوم ===
[[پرونده:Visita_a_Israel_para_el_Funeral_de_Estado_de_Shimon_Peres_(30022263895).jpg|بندانگشتی|نتانیاهو، [[رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا|رئیس‌جمهور ایالات متحده]]، [[باراک اوباما]] و رئیس‌جمهور اسرائیل [[رووین ریولین]] در مراسم تشییع جنازهٔ [[شیمون پرز]]، رئیس‌جمهور پیشین اسرائیل در [[اورشلیم]]، ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۶]]
پس از انتخابات سال ۲۰۱۳ [[شیمون پرز]]، رئیس‌جمهور اسرائیل، نتانیاهو را به‌عنوان رهبر بزرگ‌ترین جناح حاضر در کنست، مأمور تشکیل [[دولت سی و سوم اسرائیل]] کرد. ائتلاف جدید شامل احزاب [[یش عتید]]، [[خانه یهودی|خانهٔ یهودی]] و [[هاتنوعا]] بود و با اصرار یش عتید و خانهٔ یهودی، احزاب افراطی ارتدوکس از ائتلاف حذف شدند.

در آوریل ۲۰۱۴ و بار دیگر در ژوئن، نتانیاهو از نگرانی‌های عمیق خود در مورد توافق حماس و تشکیلات خودگردان فلسطین و سپس تشکیل دولت وحدت سخن گفت و به‌شدت از تصمیم ایالات متحده و دولت‌های اروپایی برای همکاری با دولت ائتلافی فلسطین انتقاد کرد.<ref>{{یادکرد خبر|عنوان=Israel condemns US for backing Palestinian unity government|نشانی=https://www.theguardian.com/world/2014/jun/03/israel-us-palestinian-unity-government-netanyahu|کوشش=The Guardian|تاریخ=2014-06-03|تاریخ بازبینی=2024-08-12|شاپا=0261-3077|زبان=en-GB|نام=Peter|نام خانوادگی=Beaumont}}</ref> او حماس را مسئول [[ربایش و قتل سه نوجوان اسرائیلی]] در ژوئن ۲۰۱۴ دانست<ref>{{Cite news|url=https://www.nytimes.com/2014/06/16/world/middleeast/netanyahu-blames-hamas-in-kidnapping-of-israeli-youths.html?_r=0|title=Netanyahu Says Three Were Taken by Hamas|last=Jodi Rudoren|date=15 June 2014|work=The New York Times|accessdate=24 February 2015|archivedate=24 February 2015|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150224105047/http://www.nytimes.com/2014/06/16/world/middleeast/netanyahu-blames-hamas-in-kidnapping-of-israeli-youths.html?_r=0}}</ref> و عملیات جست‌وجو و دستگیری گسترده‌ای را در کرانه یباختری آغاز کرد و به‌طور ویژه بر اعضای حماس تمرکز کرد و طی هفته‌های بعد ۶۰ هدف را در غزه مورد هدف قرار داد.<ref name="Leas">James Marc Leas, [http://www.councilforthenationalinterest.org/new/attack-first-kill-first-and-claim-self-defense/#.VN9NFE05Dcs "Attack First, Kill First and Claim Self-Defense: Palestine Subcommittee Submission to UN Independent Commission of Inquiry on the 2014 Gaza Conflict"] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150214210857/http://www.councilforthenationalinterest.org/new/attack-first-kill-first-and-claim-self-defense/#.VN9NFE05Dcs|date=14 February 2015}}. [[شورای منافع ملی|Council for the National Interest]]. (21 January 2015).</ref> تبادل حملات [[موشک|موشکی]] و [[راکت|راکتی]] بین ستیزه‌جویان غزه و ارتش اسرائیل پس از یافتن پیکر نوجوانان کشته شده، در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۴ افزایش یافت.<ref>{{Cite news|url=http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/1.602189|title=Teens' bodies found|work=Haaretz|date=1 July 2014|accessdate=24 February 2015|archivedate=24 February 2015|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150224181422/http://www.haaretz.com/news/diplomacy-defense/1.602189}}</ref> پس از کشته شدن چند تن از عوامل [[حماس]]، در پی یک انفجار و در اثر بمباران اسرائیل، حماس رسماً اعلام کرد که از غزه به سمت اسرائیل راکت پرتاب خواهد کرد<ref name="Leas">James Marc Leas, [http://www.councilforthenationalinterest.org/new/attack-first-kill-first-and-claim-self-defense/#.VN9NFE05Dcs "Attack First, Kill First and Claim Self-Defense: Palestine Subcommittee Submission to UN Independent Commission of Inquiry on the 2014 Gaza Conflict"] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20150214210857/http://www.councilforthenationalinterest.org/new/attack-first-kill-first-and-claim-self-defense/#.VN9NFE05Dcs|date=14 February 2015}}. [[شورای منافع ملی|Council for the National Interest]]. (21 January 2015).</ref><ref>{{Cite news|url=https://www.reuters.com/article/us-palestinians-israel-idUSKBN0F521P20140701|title=Israel mourns teenagers, strikes Hamas in Gaza|date=1 July 2014|last=Ori Lewis|publisher=Reuters|accessdate=24 February 2015|archivedate=26 March 2015|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150326063556/http://www.reuters.com/article/2014/07/01/us-palestinians-israel-idUSKBN0F521P20140701}}</ref> و اسرائیل نیز [[نبرد ۲۰۱۴ اسرائیل و غزه|عملیات لبهٔ حفاظتی]] در [[نوار غزه]] را آغاز کرد و به‌طور رسمی به توافقنامهٔ آتش‌بس نوامبر ۲۰۱۲ پایان داد.<ref>{{Cite news|url=http://www.jewishpress.com/news/breaking-news/idfs-operation-protective-edge-begins-against-gaza/2014/07/08/|title=IDF's Operation 'Protective Edge' Begins Against Gaza|work=The Jewish Press|accessdate=8 July 2014|archivedate=10 July 2014|archiveurl=https://web.archive.org/web/20140710004714/http://www.jewishpress.com/news/breaking-news/idfs-operation-protective-edge-begins-against-gaza/2014/07/08/}}</ref> نخست‌وزیر نتانیاهو یک دور برنامهٔ تلویزیونی را در ایالات متحده انجام داد و اعضای حماس را در مصاحبه‌ای با [[سی‌ان‌ان]] «تروریست‌های نسل‌کش» توصیف کرد.<ref name="IsraelPM">{{Cite news|title=Hamas genocidal terrorists says Netanyahu|date=21 July 2014|url=http://www.israelnews.net/news/223948551/hamas-genocidal-terrorists-says-netanyahu|publisher=Israel News.Net|accessdate=19 July 2014|archivedate=19 January 2017|archiveurl=https://web.archive.org/web/20170119110216/http://www.israelnews.net/news/223948551/hamas-genocidal-terrorists-says-netanyahu}}</ref> هنگامی که از نتانیاهو پرسیده شد که آیا تلفات در غزه بر اثر انجام این عملیات ممکن است جرقهٔ آغاز «انتفاضهٔ سوم» شود، نتانیاهو پاسخ داد که حماس برای رسیدن به همین هدف تلاش می‌کند.<ref>{{Cite news|url=http://www.defenseone.com/threats/2014/07/why-benjamin-netanyahu-should-be-very-very-worried/89897/|title=Why Benjamin Netanyahu Should Be Very, Very Worried|last=Fournier|first=Ron|date=28 July 2014|work=Defense One|publisher=National Journal|accessdate=29 July 2014|archivedate=29 July 2014|archiveurl=https://web.archive.org/web/20140729161153/http://www.defenseone.com/threats/2014/07/why-benjamin-netanyahu-should-be-very-very-worried/89897/}}</ref>

در ۲ دسامبر ۲۰۱۴، نتانیاهو دو تن از وزرای خود، [[یائیر لاپید]] وزیر دارایی، که ریاست حزب میانه‌روی [[یش عتید]] را بر عهده داشت و [[تسیپی لیونی]]، وزیر دادگستری که ریاست [[هاتنوعا]] را بر عهده داشت، برکنار کرد. این تغییرات منجر به انحلال دولت شد.<ref>{{Cite news|title=Knesset votes to dissolve, sets new elections for March 17|date=8 December 2014|work=The Times of Israel|url=http://www.timesofisrael.com/knesset-votes-unanimously-to-dissolve-ushering-in-new-elections/|accessdate=10 December 2014|archivedate=16 May 2021|archiveurl=https://web.archive.org/web/20210516081133/https://www.timesofisrael.com/knesset-votes-unanimously-to-dissolve-ushering-in-new-elections/}}</ref>

در ژانویهٔ ۲۰۱۵، نتانیاهو برای سخنرانی در [[کنگره ایالات متحده آمریکا|کنگرهٔ آمریکا]] دعوت شد. این سخنرانی سومین سخنرانی نتانیاهو در جلسهٔ مشترک کنگره بود.<ref>{{Cite news|title=Netanyahu to address US Congress in February|url=http://www.jpost.com/Israel-News/Politics-And-Diplomacy/Netanyahu-invited-to-speak-to-joint-session-of-US-Congress-in-midst-of-election-campaign-388468|work=The Jerusalem Post|first=Herb|last=Keinon|date=1 January 2015|accessdate=23 January 2015|archivedate=23 January 2015|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150123194118/http://www.jpost.com/Israel-News/Politics-And-Diplomacy/Netanyahu-invited-to-speak-to-joint-session-of-US-Congress-in-midst-of-election-campaign-388468}}</ref>

با نزدیک شدن به روز انتخابات ۲۰۱۵ اسرائیل، نتانیاهو در پاسخ به یک سؤال تأکید کرد که در دورهٔ مسؤولیت او، کشور فلسطینی ایجاد نخواهد شد. وی گفت: حمایت از یک کشور فلسطینی به منزلهٔ واگذاری اراضی به تروریست‌های اسلامگرای تندرو برای حمله به اسرائیل است.<ref>{{یادکرد خبر|عنوان=Netanyahu says no Palestinian state if he remains PM|نشانی=https://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4637673,00.html|کوشش=Ynetnews|تاریخ=2015-03-16|تاریخ بازبینی=2024-08-12|زبان=en|نام=Moran|نام خانوادگی=Azulay}}</ref> با این حال، نتانیاهو افزود: «من راه‌حل تک‌دولتی نمی‌خواهم. من یک راه‌حل صلح‌آمیز و پایدار [[چاره دو کشوری|دو دولتی]] می‌خواهم. من سیاستم را تغییر نداده‌ام.»<ref>{{Cite web|url=https://news.vice.com/article/us-says-it-will-re-evaluate-approach-to-israeli-palestinian-conflict-after-netanyahu-election-win|title=Netanyahu Backtracks on Election Pledge to Refuse a Two-State Solution After Sharp Words from the US|publisher=Vice News|first=Harriet|last=Salem|date=19 March 2015|accessdate=9 June 2015|archivedate=13 July 2015|archiveurl=https://web.archive.org/web/20150713152617/https://news.vice.com/article/us-says-it-will-re-evaluate-approach-to-israeli-palestinian-conflict-after-netanyahu-election-win}}</ref>

== نخست‌وزیر (۲۰۲۲–اکنون) ==
=== دور ششم ===
[[پرونده:המחאה_נגד_ההפיכה_המשפטית,_קפלן_פינת_מנחם_בגין,_4_במרץ_2023.jpg|بندانگشتی|220x220پیکسل|[[اعتراضات ضداصلاحات قضایی ۲۰۲۳ اسرائیل|اعتراضات]] علیه [[اصلاحات قضایی ۲۰۲۳ اسرائیل]] در مارس ۲۰۲۳]]
پس از انتخابات ۲۰۲۲، نتانیاهو بار دیگر به عنوان رهبر یک ائتلاف تندرو به عنوان نخست‌وزیر سوگند خورد.<ref>{{cite news|url=https://www.timesofisrael.com/netanyahu-resumes-role-as-pm-as-israels-most-hardline-government-ever-takes-office/|title=Netanyahu returns as PM, wins Knesset support for Israel's most hardline government|work=The Times of Israel|date=29 December 2022|access-date=29 December 2022|archive-date=22 February 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230222115339/https://www.timesofisrael.com/netanyahu-resumes-role-as-pm-as-israels-most-hardline-government-ever-takes-office/|url-status=live}}</ref> او در ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲ رسماً ششمین دوره صدارت خود را آغاز کرد.<ref>{{Cite web|title=Benjamin Netanyahu sworn in as leader of Israel's likely most right-wing government ever|url=https://www.cnn.com/2022/12/29/middleeast/israel-benjamin-netanyahu-swearing-in-intl/index.html|access-date=30 December 2022|website=CNN|date=29 December 2022|language=en|archive-date=28 February 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230228233951/https://www.cnn.com/2022/12/29/middleeast/israel-benjamin-netanyahu-swearing-in-intl/index.html|url-status=live}}</ref>

ماه‌های اول ششمین دوره نخست‌وزیری او شاهد [[اصلاحات قضایی ۲۰۲۳ اسرائیل]] بود که انتقادات گسترده‌ای را برانگیخت. منتقدان اثرات منفی ای که این اصلاحات بر تفکیک قوا،<ref>{{Cite web|title=Home|url= |access-date=9 February 2023|website=Professors Democracy|language=en|archive-date=9 February 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230209083251/https://lawprofsforum.wixsite.com/english|url-status=live}}</ref><ref>{{Cite web|title=The Override Clause Explainer|url=https://en.idi.org.il/articles/46387|access-date=11 February 2023|website=en.idi.org.il|date=November 2022|language=he|archive-date=31 January 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230131005142/https://en.idi.org.il/articles/46387|url-status=live}}</ref><ref>{{Cite news|title=Test of reasonableness|language=en-US|work=The Jerusalem Post|url=https://www.jpost.com/Opinion/Test-of-reasonableness-592489|access-date=11 February 2023|archive-date=11 February 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230211191434/https://www.jpost.com/Opinion/Test-of-reasonableness-592489|url-status=live}}</ref> منصب دادستان کل،<ref>{{Cite web|last1=Bachner|first1=Michael|last2=Staff|first2=ToI|title=AG censures 'harmful' proposal to let ministers appoint own legal advisers|url=https://www.timesofisrael.com/ag-censures-harmful-proposal-to-let-ministers-appoint-own-legal-advisers/|access-date=12 February 2023|website=The Times of Israel|language=en-US|archive-date=26 June 2018|archive-url=https://web.archive.org/web/20180626234006/https://www.timesofisrael.com/ag-censures-harmful-proposal-to-let-ministers-appoint-own-legal-advisers/|url-status=live}}</ref><ref>{{Cite web|last=Stern|first=Yedidia Z.|title=The attack on legal oversight threatens us all|url=http://blogs.timesofisrael.com/the-attack-on-legal-oversight-endangers-us-all/|access-date=12 February 2023|website=blogs.timesofisrael.com|language=en-US|archive-date=13 February 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230213014148/https://blogs.timesofisrael.com/the-attack-on-legal-oversight-endangers-us-all/|url-status=live}}</ref><ref>{{Cite web|title=The Coalition Agreements of Israel's 37th Government: The Appointment of Legal Advisors in Government Ministries|url=https://en.idi.org.il/articles/47681|access-date=12 February 2023|website=en.idi.org.il|date=January 2023|language=he|archive-date=12 February 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230212112357/https://en.idi.org.il/articles/47681|url-status=live}}</ref> اقتصاد،<ref>{{Cite news|date=22 January 2023|title=Two Former Governors of the Israeli Central Bank Warn of Economic Consequences of Government's Plans for the Judiciary|language=en|work=[[هاآرتس]]|url=https://www.haaretz.com/israel-news/2023-01-22/ty-article/.premium/former-bank-of-israel-heads-warn-judicial-overhaul-may-deal-severe-blow-to-economy/00000185-d97d-d1d2-a3c7-fb7fa0560000|access-date=9 February 2023|archive-date=28 March 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230328095538/https://www.haaretz.com/israel-news/2023-01-22/ty-article/.premium/former-bank-of-israel-heads-warn-judicial-overhaul-may-deal-severe-blow-to-economy/00000185-d97d-d1d2-a3c7-fb7fa0560000|url-status=live}}</ref><ref>{{Cite news|date=26 January 2023|title=Kahneman: The judicial reform is a disaster|language=en|work=Globes|url=https://en.globes.co.il/en/article-kahneman-the-judicial-reform-is-a-disaster-1001436559|access-date=11 February 2023|archive-date=4 April 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230404062308/https://en.globes.co.il/en/article-kahneman-the-judicial-reform-is-a-disaster-1001436559|url-status=live}}</ref><ref>{{Cite web|last1=זרחיה|first1=צבי|last2=טייטלבאום|first2=שלמה|date=23 February 2023|title=הנגיד והכלכלנית הראשית: שינויי המשטר עלולים ליצור פגיעה קשה בכלכלה|url=https://www.calcalist.co.il/local_news/article/ryow8mbri|access-date=28 February 2023|website=כלכליסט|language=he|archive-date=27 February 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230227214726/https://www.calcalist.co.il/local_news/article/ryow8mbri|url-status=live}}</ref> بهداشت عمومی،<ref name="איזק-2023">{{Cite news|last=איזק|first=רתם|date=18 February 2023|title=צפו פגיעה, זו מתקפה ישירה על נשים: ההיבט המגדרי של המהפכה המשפטית|language=he|work=Ynet|url=https://www.ynet.co.il/news/article/rkc8syjpi|access-date=26 February 2023|archive-date=26 February 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230226184501/https://www.ynet.co.il/news/article/rkc8syjpi|url-status=live}}</ref><ref name="ברנע-2023">{{Cite news|last=ברנע|first=רני|date=1 March 2023|title=הסיוט של מערכת המשפט יהיה האסון של מערכת הבריאות|language=he|work=הארץ|url=https://www.haaretz.co.il/health/2023-03-01/ty-article/.premium/00000186-98d9-d038-a3f6-bbf95dba0000|access-date=1 March 2023|archive-date=4 March 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230304105309/https://www.haaretz.co.il/health/2023-03-01/ty-article/.premium/00000186-98d9-d038-a3f6-bbf95dba0000|url-status=live}}</ref> زنان و اقلیت‌ها،<ref name="איזק-2023"/><ref name="ברנע-2023"/><ref>{{Cite news|last=Maltz|first=Judy|date=25 February 2023|title=U.S. Reform Movement Leader to Israelis: Your Diaspora Siblings Stand in Solidarity With You|language=en|work=[[هاآرتس]]|url=https://www.haaretz.com/israel-news/2023-02-25/ty-article/.premium/u-s-reform-movement-leader-to-israelis-your-diaspora-siblings-are-in-solidarity-with-you/00000186-899c-d5bf-adb6-af9e93100000|access-date=25 February 2023|archive-date=25 February 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230225192325/https://www.haaretz.com/israel-news/2023-02-25/ty-article/.premium/u-s-reform-movement-leader-to-israelis-your-diaspora-siblings-are-in-solidarity-with-you/00000186-899c-d5bf-adb6-af9e93100000|url-status=live}}</ref> حقوق کارگران،<ref>{{Cite news|last1=Weingarten|first1=Randi|last2=Appelbaum|first2=Stuart|date=20 February 2023|title=As U.S. Jews and Union Leaders, We See the Dangers of Israel's Democratic Crisis|language=en|work=[[هاآرتس]]|url=https://www.haaretz.com/opinion/2023-02-20/ty-article-opinion/.premium/as-u-s-jews-and-union-leaders-we-see-the-dangers-of-israels-democratic-crisis/00000186-6f51-d7c1-a1ee-6f7fa8b50000|access-date=21 February 2023|archive-date=7 March 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230307222738/https://www.haaretz.com/opinion/2023-02-20/ty-article-opinion/.premium/as-u-s-jews-and-union-leaders-we-see-the-dangers-of-israels-democratic-crisis/00000186-6f51-d7c1-a1ee-6f7fa8b50000|url-status=live}}</ref> پژوهش علمی،<ref name="ברנע-2023"/><ref>{{Cite news|date=19 February 2023|title=200 U.S. Jewish Scientists Call on Netanyahu Gov't to Halt Judicial Overhaul Plan|language=en|work=[[هاآرتس]]|url=https://www.haaretz.com/us-news/2023-02-19/ty-article/.premium/200-u-s-jewish-scientists-call-on-netanyahu-govt-to-halt-judicial-overhaul-plan/00000186-6955-d772-a387-6f5db4ea0000|access-date=20 February 2023|archive-date=19 February 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230219141207/https://www.haaretz.com/us-news/2023-02-19/ty-article/.premium/200-u-s-jewish-scientists-call-on-netanyahu-govt-to-halt-judicial-overhaul-plan/00000186-6955-d772-a387-6f5db4ea0000|url-status=live}}</ref> استحکام کلی دموکراسی اسرائیل<ref>{{Cite web|title=In petition, leading academics warn judicial shakeup will harm Israel's security|url=https://www.timesofisrael.com/liveblog_entry/in-petition-leading-academics-warn-judicial-shakeup-will-harm-israels-security/|access-date=9 February 2023|website=The Times of Israel|language=en-US|archive-date=20 March 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230320133352/https://www.timesofisrael.com/liveblog_entry/in-petition-leading-academics-warn-judicial-shakeup-will-harm-israels-security/|url-status=live}}</ref><ref>{{Cite news|last=Shani|first=Ayelett|date=10 February 2023|title='Israel's Government Has neo-Nazi Ministers. It Really Does Recall Germany in 1933'|language=en|work=[[هاآرتس]]|url=https://www.haaretz.com/israel-news/2023-02-10/ty-article-magazine/.highlight/israels-government-has-neo-nazi-ministers-it-really-does-recall-germany-in-1933/00000186-3a49-d80f-abff-7ac9c7ff0000|access-date=12 February 2023|archive-date=7 March 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230307222553/https://www.haaretz.com/israel-news/2023-02-10/ty-article-magazine/.highlight/israels-government-has-neo-nazi-ministers-it-really-does-recall-germany-in-1933/00000186-3a49-d80f-abff-7ac9c7ff0000?utm_source=App_Share&utm_medium=iOS_Native|url-status=live}}</ref>و روابط خارجی آن می‌گذارد را برجسته کردند.<ref>{{Cite news|last=Samuels|first=Ben|date=19 February 2023|title=Equating Israeli and Iranian Protests, U.S. Lawmakers Slam Netanyahu's Judicial Overhaul|language=en|work=[[هاآرتس]]|url=https://www.haaretz.com/us-news/2023-02-19/ty-article/.premium/equating-israeli-and-iranian-protests-u-s-lawmakers-slam-netanyahus-judicial-overhaul/00000186-6976-d7c4-a187-f976d4e70000|access-date=19 February 2023|archive-date=19 February 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230219234122/https://www.haaretz.com/us-news/2023-02-19/ty-article/.premium/equating-israeli-and-iranian-protests-u-s-lawmakers-slam-netanyahus-judicial-overhaul/00000186-6976-d7c4-a187-f976d4e70000|url-status=live}}</ref> پس از هفته‌ها [[اعتراضات ضداصلاحات قضایی ۲۰۲۳ اسرائیل|اعتراض]]، که شمار فزاینده ای از [[نیروی ذخیره نظامی|نیروهای ذخیره نظامی]] به آن پیوستند، وزیر دفاع [[یوآف گالانت]] در ۲۵ مارس علیه آن سخن گفت و خواهان توقف فرایند قانونگذاری «برای امنیت اسرائیل» شد.<ref>{{Cite news|issn=0190-8286|last=Hendrix|first=Steve|title=Israeli defense minister calls on Netanyahu to halt overhaul of courts|newspaper=Washington Post|access-date=27 March 2023|date=25 March 2023|url=https://www.washingtonpost.com/world/2023/03/25/israel-defense-minister-yoav-gallant-netanyahu/|archive-date=26 March 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230326153125/https://www.washingtonpost.com/world/2023/03/25/israel-defense-minister-yoav-gallant-netanyahu/|url-status=live}}</ref> نتانیاهو یک روز بعد اعلام کرد قصد دارد گالانت را از سمتش برکنار کند، که اعتراضات انبوه دیگری را در سراسر اسرائیل برانگیخت و نهایتاً باعث شد نتانیاهو بپذیرد این طرح را یک ماه به تعویق بیندازد.<ref>{{Cite news|issn=0190-8286|last1=Hendrix|first1=Steve|last2=Rubin|first2=Shira|title=Netanyahu fires defense minister who called for halt to judicial overhaul|newspaper=Washington Post|access-date=27 March 2023|date=27 March 2023|url=https://www.washingtonpost.com/world/2023/03/26/israel-netanyahu-gallant-defense-minister/|archive-date=8 June 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230608195623/https://www.washingtonpost.com/world/2023/03/26/israel-netanyahu-gallant-defense-minister/|url-status=live}}</ref><ref>{{Cite news|last=McKernan|first=Bethan|date=27 March 2023|title=Israel: Netanyahu announces delay to judicial overhaul plan|language=en-GB|work=The Guardian|url=https://www.theguardian.com/world/2023/mar/27/israel-netanyahu-judiciary-plans-halt|access-date=28 March 2023|issn=0261-3077|archive-date=28 March 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20230328030213/https://www.theguardian.com/world/2023/mar/27/israel-netanyahu-judiciary-plans-halt|url-status=live}}</ref>

در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، پس از این که ستیزه‌جویان فلسطینی [[حمله ۲۰۲۳ حماس به اسرائیل]] را از غزه انجام دادند، نتانیاهو اعلام کرد اسرائیل علیه [[حماس]] وارد وضعیت جنگی خواهد شد.<ref>{{cite news|title=Netanyahu says Israel is 'at war' as Palestinian militants launch surprise air and ground attack from Gaza|url=https://www.cnn.com/2023/10/07/middleeast/sirens-israel-rocket-attack-gaza-intl-hnk/index.html|work=[[سی‌ان‌ان]]|date=7 October 2023|access-date=7 October 2023|archive-date=8 October 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20231008010528/https://www.cnn.com/2023/10/07/middleeast/sirens-israel-rocket-attack-gaza-intl-hnk/index.html|url-status=live}}</ref> او تهدید کرد «همه مکان‌هایی که حماس در آن سازمان یافته و پنهان شده است را به شهرهایی از خرابه تبدیل خواهد کرد» و [[غزه (شهر)|غزه]] را "شهر شر " خواند، و به ساکنانش اصرار کرد «حالا آن را ترک کنند.»<ref>{{cite news|title=Netanyahu: We will turn places where Hamas is hiding into 'cities of ruins'|url=https://www.ynetnews.com/article/skforn1za|work=Ynetnews|date=7 October 2023|access-date=15 October 2023|archive-date=15 October 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20231015164027/https://www.ynetnews.com/article/skforn1za|url-status=live}}</ref> او بعدها پس از این که لاپید رهبر اپوزیسیون به نتانیاهو اصرار کرد «تفاوت‌هایمان را کنار بگذاریم و یک دولت حرفه ای اضطراری محدود تشکیل دهیم»<ref>{{Cite web|last=Keller-Lynn|first=Carrie|title=Lapid urges emergency government, says PM can't manage war with extreme cabinet|url=https://www.timesofisrael.com/lapid-urges-emergency-government-says-pm-cant-manage-war-with-extreme-cabinet/|access-date=7 October 2023|website=www.timesofisrael.com|language=en-US|archive-date=7 October 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20231007182954/https://www.timesofisrael.com/lapid-urges-emergency-government-says-pm-cant-manage-war-with-extreme-cabinet/|url-status=live}}</ref> پیشنهاد کرد حزب‌های اپوزیسیون یش عتید و وحدت ملی در میانه این درگیری وارد [[کابینه جنگی اسرائیل]] شوند.<ref>{{Cite web|title=Netanyahu offers Lapid, Gantz to join him in emergency unity government|url=https://www.timesofisrael.com/liveblog_entry/netanyahu-offers-lapid-gantz-to-join-him-in-emergency-unity-government/|access-date=7 October 2023|website=www.timesofisrael.com|language=en-US|archive-date=7 October 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20231007182953/https://www.timesofisrael.com/liveblog_entry/netanyahu-offers-lapid-gantz-to-join-him-in-emergency-unity-government/|url-status=live}}</ref>

شروع جنگ منجر به مخالفت فزاینده شهروندان اسرائیلی با نتانیاهو و حکومت به دلیل ناکامی در پیش‌بینی حمله به رهبری حماس و فراخوان‌های فزاینده برای استعفای نتانیاهو شد.<ref>{{cite news|title=Israelis blame gov't for Hamas massacre, say Netanyahu must resign|url=https://www.jpost.com/israel-news/article-767880|access-date=14 October 2023|work=[[جروزالم پست]]|date=12 October 2023|archive-date=22 October 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20231022103941/https://www.jpost.com/israel-news/article-767880|url-status=live}}</ref> نظرسنجی ای در سال ۲۰۲۳ نشان داد ۵۶٪ از اسرائیلی‌ها معتقد بودند نتانیاهو باید پس از جنگ استعفا دهد، و ۸۶٪ از پاسخ دهندگان رهبری کشور را مسئول ناکامی‌های امنیتی ای دانستند که منجر به حمله شد.<ref>{{cite news|url=https://www.wionews.com/world/majority-israelis-blame-govt-for-hamas-attack-believe-netanyahu-must-resign-poll-646303|title=Many Israelis blame govt for Hamas attack, believe Netanyahu must resign: Poll|publisher=WION|access-date=15 October 2023|archive-date=19 October 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20231019211159/https://www.wionews.com/world/majority-israelis-blame-govt-for-hamas-attack-believe-netanyahu-must-resign-poll-646303|url-status=live}}</ref><ref>{{cite news|url=https://www.middleeastmonitor.com/20231012-56-israelis-believe-netanyahu-should-resign-at-end-of-conflict-with-palestine-poll/|title=56% Israelis believe Netanyahu should resign at end of conflict with Palestine: Poll|publisher=Middle East Monitor|access-date=15 October 2023|archive-date=15 October 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20231015191954/https://www.middleeastmonitor.com/20231012-56-israelis-believe-netanyahu-should-resign-at-end-of-conflict-with-palestine-poll/|url-status=live}}</ref> در ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، مقایسه نتانیاهو بین حماس و [[عمالیق]]، که گفت: «باید آنچه عمالیق با شما کرده را آن طور که کتاب مقدس ما می‌گوید به یاد بیاورید. و ما به یاد می‌آوریم» باعث شد او به استفاده از «لفاظی خطرناک» متهم شود.<ref>{{cite news|title=The Dangerous History Behind Netanyahu's Amalek Rhetoric|url=https://www.motherjones.com/politics/2023/11/benjamin-netanyahu-amalek-israel-palestine-gaza-saul-samuel-old-testament/|work=The Mother Jones|date=3 November 2023|access-date=31 December 2023|archive-date=24 November 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20231124213319/https://www.motherjones.com/politics/2023/11/benjamin-netanyahu-amalek-israel-palestine-gaza-saul-samuel-old-testament/|url-status=live}}</ref> در ۲۹ اکتبر نتانیاهو سران امنیتی اسرائیل را در یک پس در اکس (توئیتر سابق) به خاطر حمله حماس سرزنش کرد؛ و پس از انتقادات آن را پاک کرد.<ref>{{Cite news|last=Kershner|first=Isabel|date=2023-10-29|title=Netanyahu Apologizes After Blaming Security Chiefs for Failure in Hamas Attack|language=en-US|work=The New York Times|url=https://www.nytimes.com/2023/10/29/world/middleeast/netanyahu-apologizes-hamas-attack.html|access-date=2023-10-29|issn=0362-4331|archive-date=29 October 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20231029135606/https://www.nytimes.com/2023/10/29/world/middleeast/netanyahu-apologizes-hamas-attack.html|url-status=live}}</ref>

در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۳, او آتش‌بس در جنگ را رد کرد و تهدید کرد اسرائیل «اگر ضروری باشد در برابر جهان خواهد ایستاد.» او گفت [[نیروهای دفاعی اسرائیل]] «تا هر زمان ضروری باشد» در غزه خواهد ماند و اسرائیل از بازگشت [[تشکیلات خودگردان فلسطین]] به غزه جلوگیری خواهد کرد.<ref>{{cite news|title=Netanyahu: We'll defy the world if needed to defeat Hamas; PA can't run Gaza after war|url=https://www.timesofisrael.com/netanyahu-vows-to-defeat-hamas-even-if-israel-has-to-stand-firm-against-the-world/|work=The Times of Israel|date=12 November 2023|access-date=13 November 2023|archive-date=13 November 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20231113120544/https://www.timesofisrael.com/netanyahu-vows-to-defeat-hamas-even-if-israel-has-to-stand-firm-against-the-world/|url-status=live}}</ref> نتانیاهو اتهامات به اسرائیل که قانون بین‌الملل را شکسته را «مهمل» خواند و فلسطینیان [[تلفات جنگ اسرائیل و حماس|کشته شده در جنگ اسرائیل و حماس]] را «تلفات جانبی» خواند.<ref>{{cite news|title=Netanyahu Calls Palestinians 'Collateral Damage' As Israel Destroys Gaza|url=https://www.huffpost.com/entry/benjamin-netanyahu-israel-gaza-collateral-damage_n_655119bfe4b0373d70b28a56|work=HuffPost|date=12 November 2023|access-date=13 November 2023|archive-date=13 November 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20231113115405/https://www.huffpost.com/entry/benjamin-netanyahu-israel-gaza-collateral-damage_n_655119bfe4b0373d70b28a56|url-status=live}}</ref> در ۵ دسامبر ۲۰۲۳, او در جلسه ای با [[گروگان‌گیری در طول جنگ اسرائیل و حماس|گروگان‌های آزاده شده از دست حماس]] مورد انتقاد قرار گرفت. یکی از گروگان‌ها او را متهم کرد به سیاست بر «بالاتر از بازگشت گروگان‌ها» اولویت داده.<ref>{{cite news|title=Leaked audio of heated meeting reveals hostages' fury at Netanyahu|url=https://edition.cnn.com/2023/12/06/middleeast/leaked-audio-of-heated-meeting-reveals-hostages-fury-at-netanyahu/index.html|work=CNN|date=6 December 2023|access-date=7 December 2023|archive-date=7 December 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20231207212505/https://edition.cnn.com/2023/12/06/middleeast/leaked-audio-of-heated-meeting-reveals-hostages-fury-at-netanyahu/index.html|url-status=live}}</ref> در دسامبر ۲۰۲۳, نتانیاهو گفت اسرائیل از «مهاجرت داوطلبانه» فلسطینیان از غزه حمایت می‌کند.<ref>{{cite news|title=Israeli MK: Countries in South America, Africa Offered to Accept Refugees From Gaza, in Exchange for Payment|url=https://www.haaretz.com/israel-news/2023-12-26/ty-article/israeli-mk-israel-has-received-inquiries-from-countries-to-accept-refugees-from-gaza/0000018c-a50e-d408-a99f-ed5ec4f00000|work=Haaretz|date=26 December 2023|access-date=30 December 2023|archive-date=26 December 2023|archive-url=https://web.archive.org/web/20231226092458/http://www.haaretz.com/israel-news/2023-12-26/ty-article/israeli-mk-israel-has-received-inquiries-from-countries-to-accept-refugees-from-gaza/0000018c-a50e-d408-a99f-ed5ec4f00000|url-status=live}}</ref>

در ۲۰ مه ۲۰۲۴, [[کریم احمد خان]]، دادستان دیوان بین‌المللی کیفری اعلام کرد قصد داد برای نتانیاهو به خاطر فقره‌های متعدد [[جنایت جنگی|جنایات جنگی]] و [[جنایت علیه بشریت]] درخواست حکم بازداشت کند.<ref name="ICCAW2"/><ref name="ICCAW CNN2"/>

== مواضع ==
=== مواضع نسبت به اختلاف اسرائیل و فلسطین ===
=== مواضع نسبت به اختلاف اسرائیل و فلسطین ===
بنیامین نتانیاهو، وعده‌های انتخاباتی متعددی را در راستای [[انتخابات سراسری اسرائیل (۲۰۰۹)]] داد. از آن‌جمله، وی در دیدار از شهر [[اشکلون]] وعده داد که در صورت دستیابی به مقام نخست‌وزیری اسرائیل، حکومت [[حماس]] در [[نوار غزه]] را سرنگون خواهد کرد.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2009/02/090203_an_az_netanyahu_hamas.shtml وعده‌های انتخاباتی نتانیاهو؛ به نفع یا به زیان حماس؟], [[بی‌بی‌سی فارسی]]</ref>
بنیامین نتانیاهو، وعده‌های انتخاباتی متعددی را در راستای [[انتخابات سراسری اسرائیل (۲۰۰۹)]] داد. از آن‌جمله، وی در دیدار از شهر [[اشکلون]] وعده داد که در صورت دستیابی به مقام نخست‌وزیری اسرائیل، حکومت [[حماس]] در [[نوار غزه]] را سرنگون خواهد کرد.<ref name=":0">{{یادکرد وب|عنوان=‮وعده‌های انتخاباتی نتانیاهو؛ به نفع یا به زیان حماس؟ ‬|نشانی=https://www.bbc.com/persian/world/2009/02/090203_an_az_netanyahu_hamas|وبگاه=بی‌بی‌سی فارسی|بازبینی=2024-08-12|کد زبان=fa}}</ref>


==== شهرک‌های یهودی‌نشین ====
==== شهرک‌های یهودی‌نشین ====
بنیامین نتانیاهو همچنین وعده داده‌است تا «رشد طبیعی [[شهرک‌های یهودی‌نشین]] در [[کرانه باختری رود اردن]] را ادامه دهد، با برچیدن شهرک‌ها مخالفت کند، از دادن امتیاز دربارهٔ تقسیم [[اورشلیم]] به فلسطینی‌ها خودداری ورزد و سرانجام این‌که به توافقات پشت‌پرده دولت‌مردان سابق اسرائیل با [[حکومت خودگردان فلسطین]] تعهدی نداشته باشد».<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2009/02/090203_an_az_netanyahu_hamas.shtml وعده‌های انتخاباتی نتانیاهو؛ به نفع یا به زیان حماس؟] (''[[بی‌بی‌سی فارسی]]'')</ref>
بنیامین نتانیاهو همچنین وعده داده است تا «رشد طبیعی [[شهرک‌های یهودی‌نشین]] در [[کرانه باختری رود اردن|کرانهٔ باختری رود اردن]] را ادامه دهد، با برچیدن شهرک‌ها مخالفت کند، از دادن امتیاز دربارهٔ تقسیم [[اورشلیم]] به فلسطینی‌ها خودداری ورزد و سرانجام این‌که به توافقات پشت‌پردهٔ دولت‌مردان سابق اسرائیل با [[حکومت خودگردان فلسطین]] تعهدی نداشته باشد».<ref name=":0"/>


==== اظهار نظر دربارهٔ امکان بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ ====
==== اظهار نظر دربارهٔ امکان بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ ====
در ویدئویی که از نتانیاهو در سال ۲۰۰۱ بدون آگاهی خودش ضبط شده‌است، دربارهٔ [[معاهده اسلو]] می‌گوید: «قبل از انتخابات از من پرسیدند که آیا به معاهدات اسلو پایبند خواهم بود. من گفتم که خواهم بود، ولی … معاهدات را طوری تفسیر خواهیم کرد که از پیش‌تازی به سمت مرزهای ۶۷ جلوگیری کنم.»<ref>[http://www.huffingtonpost.com/2010/07/16/netanyahu-in-2001-america_n_649427.html Netanyahu In 2001: 'America Is A Thing You Can Move Very Easily']</ref>
در ویدئویی که از نتانیاهو در سال ۲۰۰۱ بدون آگاهی خودش ضبط شده است، او دربارهٔ [[پیمان اسلو]] می‌گوید: «قبل از انتخابات از من پرسیدند که آیا به معاهدات اسلو پایبند خواهم بود. من گفتم که خواهم بود، ولی … معاهدات را طوری تفسیر خواهیم کرد که از پیش‌تازی به سمت مرزهای ۶۷ جلوگیری کنم.»<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Netanyahu In 2001: 'America Is A Thing You Can Move Very Easily'|نشانی=https://www.huffpost.com/entry/netanyahu-in-2001-america_n_649427|وبگاه=HuffPost|تاریخ=2010-07-16|بازبینی=2024-08-12|کد زبان=en}}</ref>


در سال ۲۰۱۱ در سخنرانی که دربارهٔ کنگره آمریکا انجام داد، نتانیاهو بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ را رد کرد.<ref>[http://www.dw.de/نتانیاهو-بازگشت-به-مرزهای-۱۹۶۷-را-رد-کرد/a-15105013 نتانیاهو بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ را رد کرد]</ref> او آمادگی اسرائیل را برای «سازش‌هایی دردناک» جهت دستیابی به صلح با فلسطینیان اعلام کرد. نتانیاهو همچنین با تقسیم اورشلیم (بیت‌المقدس) و حق بازگشت آوارگان فلسطینی و خانواده‌هایشان مخالفت کرد. نتانیاهو گفت که اسرائیل آماده است شماری از آبادی‌های مناقشه‌برانگیز یهودی‌نشین در کرانهٔ باختری رود اردن را واگذار کند، ولی چند آبادی نیز به خاک اسرائیل منضم خواهند شد.
در سال ۲۰۱۱ در سخنرانی که دربارهٔ کنگره آمریکا انجام داد، نتانیاهو بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ را رد کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=نتانیاهو بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ را رد کرد|نشانی=https://www.dw.com/fa-ir/نتانیاهو-بازگشت-به-مرزهای-۱۹۶۷-را-رد-کرد/a-15105013|وبگاه=dw.com|بازبینی=2024-08-12|کد زبان=fa}}</ref> او آمادگی اسرائیل را برای «سازش‌هایی دردناک» جهت دستیابی به صلح با فلسطینیان اعلام کرد. نتانیاهو همچنین با تقسیم اورشلیم (بیت‌المقدس) و حق بازگشت آوارگان فلسطینی و خانواده‌هایشان مخالفت کرد. نتانیاهو گفت که اسرائیل آماده است شماری از آبادی‌های مناقشه‌برانگیز یهودی‌نشین در کرانهٔ باختری رود اردن را واگذار کند، ولی چند آبادی نیز به خاک اسرائیل منضم خواهند شد.


==== کشور مستقل فلسطینی ====
==== کشور مستقل فلسطینی ====
در تاریخ [[۱۴ ژوئن]] ۲۰۰۹ میلادی، بنیامین نتانیاهو، در سخنرانی در [[دانشگاه تل‌آویو]] برای اولین بار با تشکیل کشور مستقل فلسطینی به‌طور مشروط موافقت کرد. او بازگشت [[آوارگان فلسطینی]] را منتفی و [[اورشلیم]] را پایتخت واحد و ابدی اسرائیل دانست و غیرنظامی‌شدن مناطق فلسطینی و به رسمیت‌شناختن اسرائیل، به عنوان یک دولت یهودی از سوی فلسطینی‌ها را پیش‌شرط موافقت با تشکیل کشور فلسطینی دانست.<ref>[http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4325822,00.html موافقت مشروط نخست‌وزیر اسراییل با کشور مستقل فلسطینی]، دویچه وله فارسی</ref>
در تاریخ ۱۴ ژوئن ۲۰۰۹ میلادی، بنیامین نتانیاهو، در سخنرانی در [[دانشگاه تل‌آویو]] برای اولین بار با تشکیل کشور مستقل فلسطینی به‌طور مشروط موافقت کرد. او بازگشت [[آوارگان فلسطینی]] را منتفی و [[اورشلیم]] را پایتخت واحد و ابدی اسرائیل دانست و غیرنظامی‌شدن مناطق فلسطینی و به رسمیت‌شناختن اسرائیل، به عنوان یک دولت یهودی از سوی فلسطینی‌ها را پیش‌شرط موافقت با تشکیل کشور فلسطینی دانست.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=موافقت مشروط نخست‌وزیر اسرائیل با کشور مستقل فلسطینی|نشانی=https://www.dw.com/fa-ir/موافقت-مشروط-نخستوزیر-اسراییل-با-کشور-مستقل-فلسطینی/a-4325822|وبگاه=dw.com|بازبینی=2024-08-12|کد زبان=fa}}</ref>


==== خروج از یونسکو ====
==== خروج از یونسکو ====
با اتمام سال ۲۰۱۸ و همزمان با آغاز سال جدید میلادی، اسرائیل خروج این کشور از سازمان [[یونسکو]] را به‌طور رسمی اجرایی ساخت.<ref name="ایسنا2">{{یادکرد وب | نشانی=https://www.isna.ir/news/97101106056/آمریکا-و-اسرائیل-رسماً-از-یونسکو-خارج-شدند | عنوان=آمریکا و اسرائیل رسماً از یونسکو خارج شدند | ناشر=[[ایسنا]] | تاریخ=۱۱ دی ۱۳۹۷ | بازبینی=۱۲ دی ۱۳۹۷}}</ref><ref name="یونسکو1">{{یادکرد وب | نشانی=https://ir.sputniknews.com/politics/201812314314438-یونسکو-آمریکا-اسرائیل/ | عنوان=خروج آمریکا از یونسکو | ناشر=[[اسپوتنیک (خبرگزاری)]] | تاریخ=۳۱ دسامبر ۲۰۱۸ | بازبینی=۲ ژانویه ۲۰۱۹}}</ref><ref name="تی">{{یادکرد وب | نشانی=http://www.trt.net.tr/persian/yrn/2019/01/02/wkhnsh-zryf-bh-khrwj-amrykh-z-ywnskhw-1117446 | عنوان=واکنش ظریف به خروج آمریکا از یونسکو | ناشر=[[سازمان رادیو و تلویزیون دولتی ترکیه]] | تاریخ=2 ژانویه 2019 | بازبینی=2 ژانویه 2019}}</ref> [[وزارت خارجه آمریکا]] در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۷ با متهم ساختن یونسکو به «رویکردهای ضد اسرائیلی» اعلام کرده بود که از این سازمان خارج خواهد شد. بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل نیز در همان روز به وزارت خارجه کشورش دستور داد مقدمات خروج اسرائیل از یونسکو را فراهم کند.<ref name="تی"/> او همچنین در سپتامبر ۲۰۱۸ دعوت برای شرکت در یک کنفرانس با موضوع یهودی‌ستیزی را که یونسکو در حاشیه مجمع عمومی برگزار کرد، نپذیرفت.<ref name="ایسنا2"/> تصمیم آمریکا و اسرائیل برای خروج از یونسکو در اکتبر ۲۰۱۷ که طبق اساسنامه این سازمان باید در پایان سال بعد به مرحله اجرا می‌رسید، در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸ اجرایی شد.<ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://www.hamshahrionline.ir/news/427183/آمریکا-و-اسرائیل-رسماً-از-یونسکو-خارج-شدند | عنوان=آمریکا و اسرائیل رسماً از یونسکو خارج شدند | ناشر=[[همشهری آنلاین]] | تاریخ=۱۱ دی ۱۳۹۷ | بازبینی=۱۲ دی ۱۳۹۷}}</ref>
با اتمام سال ۲۰۱۸ و همزمان با آغاز سال جدید میلادی، اسرائیل خروج این کشور از سازمان [[یونسکو]] را به‌طور رسمی اجرایی ساخت.<ref name="ایسنا2">{{یادکرد وب|نشانی=https://www.isna.ir/news/97101106056/آمریکا-و-اسرائیل-رسماً-از-یونسکو-خارج-شدند|عنوان=آمریکا و اسرائیل رسماً از یونسکو خارج شدند|ناشر=[[ایسنا]]|تاریخ=۱۱ دی ۱۳۹۷|بازبینی=۱۲ دی ۱۳۹۷}}</ref><ref name="یونسکو1">{{یادکرد وب|نشانی=https://ir.sputniknews.com/politics/201812314314438-یونسکو-آمریکا-اسرائیل/|عنوان=خروج آمریکا از یونسکو|ناشر=[[اسپوتنیک (خبرگزاری)]]|تاریخ=۳۱ دسامبر ۲۰۱۸|بازبینی=۲ ژانویه ۲۰۱۹}}</ref><ref name="تی">{{یادکرد وب|نشانی=http://www.trt.net.tr/persian/yrn/2019/01/02/wkhnsh-zryf-bh-khrwj-amrykh-z-ywnskhw-1117446|عنوان=واکنش ظریف به خروج آمریکا از یونسکو|ناشر=[[سازمان رادیو و تلویزیون دولتی ترکیه]]|تاریخ=2 ژانویه 2019|بازبینی=2 ژانویه 2019}}</ref> [[وزارت خارجه آمریکا]] در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۷ با متهم ساختن یونسکو به «رویکردهای ضد اسرائیلی» اعلام کرده بود که از این سازمان خارج خواهد شد. بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل نیز در همان روز به وزارت خارجهٔ کشورش دستور داد مقدمات خروج اسرائیل از یونسکو را فراهم کند.<ref name="تی"/> او همچنین در سپتامبر ۲۰۱۸ دعوت برای شرکت در یک کنفرانس با موضوع [[یهودستیزی]] را که یونسکو در حاشیهٔ مجمع عمومی برگزار کرد، نپذیرفت.<ref name="ایسنا2"/> تصمیم آمریکا و اسرائیل برای خروج از یونسکو در اکتبر ۲۰۱۷ که طبق اساسنامهٔ این سازمان باید در پایان سال بعد به مرحلهٔ اجرا می‌رسید، در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸ اجرایی شد.<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://www.hamshahrionline.ir/news/427183/آمریکا-و-اسرائیل-رسماً-از-یونسکو-خارج-شدند|عنوان=آمریکا و اسرائیل رسماً از یونسکو خارج شدند|ناشر=[[همشهری آنلاین]]|تاریخ=۱۱ دی ۱۳۹۷|بازبینی=۱۲ دی ۱۳۹۷}}</ref>


=== ایران ===
=== ایران ===
بنیامین نتانیاهو از مخالفان سرسخت دستیابی جمهوری اسلامی به [[سلاح هسته‌ای]] است و آن را مهم‌ترین تهدید برای موجودیت و امنیت اسرائیل قلمداد می‌کند.<ref>* [http://archive.newsmax.com/archives/ic/2006/11/14/133625.shtml "Netanyahu: Iran Preparing Another Holocaust"] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090408065617/http://archive.newsmax.com/archives/ic/2006/11/14/133625.shtml |date=۸ آوریل ۲۰۰۹}} Newsmax.com, 16 November 2006. Accessed 1 November 2007
بنیامین نتانیاهو از مخالفان سرسخت دستیابی جمهوری اسلامی به [[سلاح هسته‌ای]] است و آن را مهم‌ترین تهدید برای موجودیت و امنیت اسرائیل قلمداد می‌کند.<ref>* [http://archive.newsmax.com/archives/ic/2006/11/14/133625.shtml "Netanyahu: Iran Preparing Another Holocaust"] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20090408065617/http://archive.newsmax.com/archives/ic/2006/11/14/133625.shtml|date=۸ آوریل ۲۰۰۹}} Newsmax.com, 16 November 2006. Accessed 1 November 2007
* [http://www.liveleak.com/view?i=41a_1190055525 Iran the next Nazi Germany] Video of 13 November 2006 address in Los Angeles. Accessed 1 November 2007</ref>
* [http://www.liveleak.com/view?i=41a_1190055525 Iran the next Nazi Germany] Video of 13 November 2006 address in Los Angeles. Accessed 1 November 2007</ref>


در پی [[پیامدهای اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸)|اعتراضات مردمی جنبش سبز]] نسبت به نتایج اعلام‌شده در [[دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران]]، بنیامین نتانیاهو «شجاعت باورنکردنی» هواداران اپوزیسیون در ایران را مورد ستایش قرار داد و تصریح کرد که مردم دلیر ایران، چهرهٔ واقعی ایران را به نمایش گذاشته‌اند.<ref>* [http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4412376,00.html تقاضای کمک از سفارتخانه‌های خارجی در ایران]، دویچه وله فارسی
در پی [[پیامدهای اعلام نتایج انتخابات ریاست جمهوری ایران (۱۳۸۸)|اعتراضات مردمی جنبش سبز]] نسبت به نتایج اعلام‌شده در [[دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران|دهمین دورهٔ انتخابات ریاست جمهوری ایران]]، بنیامین نتانیاهو «شجاعت باورنکردنی» هواداران اپوزیسیون در ایران را مورد ستایش قرار داد و تصریح کرد که مردم دلیر ایران، چهرهٔ واقعی ایران را به نمایش گذاشته‌اند.<ref>* [http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4412376,00.html تقاضای کمک از سفارتخانه‌های خارجی در ایران]، دویچه وله فارسی
* [http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4419659,00.html نتانیاهو: «دلیری ایرانیان تحسین همگان را برانگیخته است»]، دویچه وله فارسی</ref>
* [http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4419659,00.html نتانیاهو: «دلیری ایرانیان تحسین همگان را برانگیخته است»]، دویچه وله فارسی</ref>


==== سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۲ ====
==== سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۲ ====
محور اصلی سخنان نتانیاهو در [[مجمع عمومی سازمان ملل]] در سال ۲۰۱۲ ایران و [[برنامه هسته‌ای ایران]] بود. در این سخنان او گفت: «برای فهمیدن اینکه دنیا در صورت مسلح شدن ایران به [[انرژی هسته‌ای]] چه وضعی خواهد داشت، تنها وضع دنیا را در صورت مسلح شدن [[القاعده]] به انرژی هسته‌ای تصور کنید».<ref>[http://www.algemeiner.com/2012/09/27/full-transcript-prime-minister-netanyahu-speech-to-united-nations-general-assembly-2012-video/ متن کامل سخنان بنیامین نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل سال ۲۰۱۲]</ref>
محور اصلی سخنان نتانیاهو در [[مجمع عمومی سازمان ملل]] در سال ۲۰۱۲ ایران و [[برنامه هسته‌ای ایران|برنامهٔ هسته‌ای ایران]] بود. در این سخنان او گفت: «برای فهمیدن این‌که دنیا در صورت مسلح شدن ایران به [[انرژی هسته‌ای]] چه وضعی خواهد داشت، تنها وضع دنیا را در صورت مسلح شدن [[القاعده]] به انرژی هسته‌ای تصور کنید».<ref>[http://www.algemeiner.com/2012/09/27/full-transcript-prime-minister-netanyahu-speech-to-united-nations-general-assembly-2012-video/ متن کامل سخنان بنیامین نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل سال ۲۰۱۲]</ref>


در ادامه سخنی از [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] را نقل قول کرد و گفت «به حرف‌های آیت‌الله رفسنجانی گوش بدهید من نقل قول می‌کنم ایشان گفته‌است که استفاده از یک بمب اتم علیه اسرائیل همه چیز اسرائیل را ازبین می‌برد ولی فقط به دنیای اسلام ضربه خواهد زد. رفسنجانی گفت: فکر کردن به چنین چشم‌اندازی غیر منطقی نیست. این مطلب از طرف یکی از میانه‌روهای ایرانی عنوان شده‌است. آدم شوکه می‌شود».<ref>{{یادکرد وب |نشانی=http://jamnews.ir/detail/News/117257 |عنوان=نتانیاهو: هاشمی هم به دنبال نابودی اسرائیل است |بازبینی=8 اکتبر 2013 |archive-date=11 اکتبر 2013 |archive-url=https://web.archive.org/web/20131011122800/http://jamnews.ir/detail/News/117257}}</ref>
در ادامه سخنی از [[اکبر هاشمی رفسنجانی]] را نقل قول کرد و گفت «به حرف‌های آیت‌الله رفسنجانی گوش بدهید من نقل قول می‌کنم ایشان گفته است که استفاده از یک بمب اتم علیه اسرائیل همه چیز اسرائیل را ازبین می‌برد ولی فقط به دنیای اسلام ضربه خواهد زد. رفسنجانی گفت: فکر کردن به چنین چشم‌اندازی غیر منطقی نیست. این مطلب از طرف یکی از میانه‌روهای ایرانی عنوان شده است. آدم شوکه می‌شود».<ref>{{یادکرد وب|نشانی=http://jamnews.ir/detail/News/117257|عنوان=نتانیاهو: هاشمی هم به دنبال نابودی اسرائیل است|بازبینی=8 اکتبر 2013|archive-date=11 اکتبر 2013|archive-url=https://web.archive.org/web/20131011122800/http://jamnews.ir/detail/News/117257}}</ref>


او سپس خط قرمزی برای برنامه هسته‌ای ایران تعیین کرد.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2012/09/120927_u06_netanyahu_iran_un.shtml نتانیاهو: باید برای برنامه هسته‌ای ایران خط قرمز تعیین کرد]</ref> نتانیاهو که تصویری از یک بمب فرضی را به حاضران نشان داد و گفت که ساختن بمب اتم سه مرحله دارد. مرحله اول که هفتاد درصد راه است ایجاد اورانیوم غنی‌سازی شده با درصد کم، به مقدار کافی است؛ که ایران این مرحله را تمام کرده‌است. مرحله دوم که پایان آن نود درصد راه است ایجاد اورانیوم غنی‌سازی شده با درصد بالا، به مقدار کافی است. سپس او با ماژیک قرمز رنگی خط قرمزی رسم کرد را در بخش نود درصد کشید و گفت اینجا خط قرمز ماست. او گفت خط قرمزها از جنگ جلوگیری می‌کنند.
او سپس خط قرمزی برای برنامهٔ هسته‌ای ایران تعیین کرد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=‮نتانیاهو: باید برای برنامهٔ هسته‌ای ایران خط قرمز تعیین کرد‬|نشانی=https://www.bbc.com/persian/world/2012/09/120927_u06_netanyahu_iran_un|وبگاه=بی‌بی‌سی فارسی|بازبینی=2024-08-12|کد زبان=fa}}</ref> نتانیاهو تصویری از یک بمب فرضی را به حاضران نشان داد و گفت که ساختن بمب اتم سه مرحله دارد. مرحلهٔ اول که هفتاد درصد راه است ایجاد [[اورانیوم]] غنی‌سازی شده با درصد کم، به مقدار کافی است؛ که ایران این مرحله را تمام کرده است. مرحلهٔ دوم که پایان آن نود درصد راه است ایجاد اورانیوم غنی‌سازی شده با درصد بالا، به مقدار کافی است. سپس او با ماژیک، خط قرمزی را در بخش نود درصد کشید و گفت اینجا خط قرمز ماست. او گفت خط قرمزها از جنگ جلوگیری می‌کنند.


==== مصاحبه بی‌بی‌سی فارسی با نتانیاهو ====
==== مصاحبه بی‌بی‌سی فارسی با نتانیاهو ====
در ۵ اکتبر ۲۰۱۳ (۱۳ مهر ۱۳۹۲) نتانیاهو مصاحبه‌ای با [[بخش فارسی بی‌بی‌سی]] انجام داد.<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2013/10/131005_l45_netanyahu_bbcpersian_interview.shtml مصاحبه بی‌بی‌سی فارسی با نتانیاهو]</ref> در این گفتگو دربارهٔ وضعیت آزادی در ایران گفت «اگر مردم ایران واقعاً اختیاری داشتند، روحانی را به ریاست جمهوری انتخاب نمی‌کردند. شما ۷۰۰ کاندیدا داشتید. آن‌ها ۷۰۰ کاندیدا را رد صلاحیت کردند و فقط یک درصد از آن تعداد را باقی گذاشتند که رقابت کنند».
در ۵ اکتبر ۲۰۱۳ (۱۳ مهر ۱۳۹۲) نتانیاهو مصاحبه‌ای با [[بخش فارسی بی‌بی‌سی]] انجام داد.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=مصاحبه بی‌بی‌سی فارسی با نتانیاهو|نشانی=https://www.bbc.com/persian/world/2013/10/131005_l45_netanyahu_bbcpersian_interview|وبگاه=BBC News فارسی|تاریخ=2013-10-05|بازبینی=2024-08-12|کد زبان=fa}}</ref> در این گفتگو دربارهٔ وضعیت آزادی در ایران گفت «اگر مردم ایران واقعاً اختیاری داشتند، روحانی را به ریاست‌جمهوری انتخاب نمی‌کردند. شما ۷۰۰ کاندیدا داشتید. آن‌ها ۷۰۰ کاندیدا را رد صلاحیت کردند و فقط یک درصد از آن تعداد را باقی گذاشتند که رقابت کنند».


سپس در ادامه گفت: «من فکر می‌کنم اگر مردم ایران آزاد بودند، شلوار جین می‌پوشیدند، به موسیقی غربی گوش می‌دادند و انتخاباتی آزاد می‌داشتند.»<ref>[http://world.time.com/2013/10/07/taking-a-jab-at-netanyahu-iranians-model-their-jeans-on-twitter/ Taking a Jab at Netanyahu, Iranians Model Their Jeans on Twitter، خبرگزاری تایم]</ref>
سپس در ادامه گفت: «من فکر می‌کنم اگر مردم ایران آزاد بودند، شلوار جین می‌پوشیدند، به موسیقی غربی گوش می‌دادند و انتخاباتی آزاد می‌داشتند.»<ref>{{یادکرد خبر|عنوان=Taking a Jab at Netanyahu, Iranians Model Their Jeans on Twitter|نشانی=https://world.time.com/2013/10/07/taking-a-jab-at-netanyahu-iranians-model-their-jeans-on-twitter/|کوشش=Time|تاریخ=2013-10-07|تاریخ بازبینی=2024-08-12|شاپا=0040-781X|زبان=en-US|نام=Dan|نام خانوادگی=Kedmey}}</ref>


==== سخنرانی در کنگره آمریکا ====
==== سخنرانی در کنگرهٔ آمریکا ====
==== مقایسهٔ جمهوری اسلامی با آلمان نازی ====

نتانیاهو که به شدت مخالف تلاش‌های [[نظام جمهوری اسلامی ایران|حکومت جمهوری اسلامی]] برای دست‌یابی به [[غنی‌سازی اورانیوم]] است عقیده دارد: «هم‌اکنون سال ۱۹۳۸ است و ایران همان آلمان است که به سرعت تلاش دارد خودش را به بمب‌های اتمی مسلح کند».<ref>{{یادکرد خبر|نشانی=http://www.haaretz.com/hasen/spages/787766.html|نام=Peter|نام خانوادگی=Hirschberg|عنوان=Netanyahu: It's 1938 and Iran is Germany; Ahmadinejad is preparing another Holocaust|ناشر=[[هاآرتص|Haaretz]]|تاریخ=14 November 2006|بازبینی=9 April 2012|نشانی بایگانی=https://www.webcitation.org/66nPeMnKz?url=http://www.haaretz.com/news/netanyahu-it-s-1938-and-iran-is-germany-ahmadinejad-is-preparing-another-holocaust-1.205137|تاریخ بایگانی=9 آوریل 2012|کد زبان=en}}</ref><ref>{{یادکرد خبر|نشانی=http://www.huffingtonpost.com/blake-fleetwood/ahmadinejad-is-preparing-_b_34144.html|نام=Blake|نام خانوادگی=Fleetwood|عنوان=Ahmadinejad Is Preparing Another Holocaust For Israel|ناشر=The Huffington Post|تاریخ=15 November 2006|بازبینی=9 April 2012|نشانی بایگانی=https://www.webcitation.org/66nPs5Oz1?url=http://www.huffingtonpost.com/blake-fleetwood/ahmadinejad-is-preparing-_b_34144.html|تاریخ بایگانی=9 آوریل 2012|کد زبان=en}}</ref> نتانیاهو در کنفرانسی خبری در آوریل ۲۰۰۸ اظهار کرد که تنها یک تفاوت بین آلمان نازی و [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]] وجود دارد و آن این است که اولی ابتدا وارد یک درگیری جهانی شد و سپس به دنبال تسلیحات اتمی رفت، درحالی‌که دومی در ابتدا به دنبال تسلیحات اتمی است و هنگامی که بدان دست یابد، جنگی جهانی را آغاز خواهد کرد.<ref name="Haaretz16042008">{{یادکرد خبر|نشانی=http://www.haaretz.com/hasen/spages/975574.html|عنوان=Report: Netanyahu says 9/11 terror attacks good for Israel|ناشر=[[هاآرتص|Haaretz]]|تاریخ=16 April 2008|بازیابی=9 April 2012|نشانی بایگانی=https://www.webcitation.org/66nQcl1gX?url=http://www.haaretz.com/news/report-netanyahu-says-9-11-terror-attacks-good-for-israel-1.244044|تاریخ بایگانی=9 آوریل 2012|کد زبان=en}}</ref>
==== مقایسه جمهوری اسلامی با آلمان نازی ====
نتانیاهو که به شدت مخالف تلاش‌های جمهوری اسلامی برای دست‌یابی به [[غنی‌سازی اورانیوم]] است عقیده دارد: «هم‌اکنون سال ۱۹۳۸ است و ایران همان آلمان است که به سرعت تلاش دارد خودش را به بمب‌های اتمی مسلح کند».<ref>{{یادکرد خبر|نشانی=http://www.haaretz.com/hasen/spages/787766.html|نام=Peter|نام خانوادگی=Hirschberg|عنوان=Netanyahu: It's 1938 and Iran is Germany; Ahmadinejad is preparing another Holocaust|ناشر=[[هاآرتص|Haaretz]]|تاریخ=14 November 2006|بازبینی=9 April 2012|نشانی بایگانی=https://www.webcitation.org/66nPeMnKz?url=http://www.haaretz.com/news/netanyahu-it-s-1938-and-iran-is-germany-ahmadinejad-is-preparing-another-holocaust-1.205137|تاریخ بایگانی=9 آوریل 2012|کد زبان=en}}</ref><ref>{{یادکرد خبر|نشانی=http://www.huffingtonpost.com/blake-fleetwood/ahmadinejad-is-preparing-_b_34144.html|نام=Blake|نام خانوادگی=Fleetwood|عنوان=Ahmadinejad Is Preparing Another Holocaust For Israel|ناشر=The Huffington Post|تاریخ=15 November 2006|بازبینی=9 April 2012|نشانی بایگانی=https://www.webcitation.org/66nPs5Oz1?url=http://www.huffingtonpost.com/blake-fleetwood/ahmadinejad-is-preparing-_b_34144.html|تاریخ بایگانی=9 آوریل 2012|کد زبان=en}}</ref> نتانیاهو در کنفرانسی خبری در آوریل ۲۰۰۸ اظهار کرد که تنها یک تفاوت بین آلمان نازی و [[نظام جمهوری اسلامی ایران|جمهوری اسلامی ایران]] وجود دارد و آن این است که اولی ابتدا وارد یک درگیری جهانی شد و سپس به دنبال تسلیحات اتمی رفت، در حالیکه دومی در ابتدا به دنبال تسلیحات اتمی است و هنگامی که بدان دست یابد، جنگی جهانی را آغاز خواهد کرد.<ref name=Haaretz16042008>{{یادکرد خبر|نشانی=http://www.haaretz.com/hasen/spages/975574.html|عنوان=Report: Netanyahu says 9/11 terror attacks good for Israel|ناشر=[[هاآرتص|Haaretz]]|تاریخ=16 April 2008|بازیابی=9 April 2012|نشانی بایگانی=https://www.webcitation.org/66nQcl1gX?url=http://www.haaretz.com/news/report-netanyahu-says-9-11-terror-attacks-good-for-israel-1.244044|تاریخ بایگانی=9 آوریل 2012|کد زبان=en}}</ref>

== فعالیت‌های سیاسی ==
[[پرونده:Netanyahu Arafat Shaath.jpg|280px|چپ|بندانگشتی|بنیامین نتانیاهو، [[یاسر عرفات]] و [[نبیل شعث]] در [[اجلاس داووس]]، سوئیس، ۱۹۹۷]]

بنیامین نتانیاهو هم‌اکنون رهبر حزب راست‌گرای [[لیکود]] است. حزب لیکود به رهبری وی در [[انتخابات سراسری اسرائیل (۲۰۰۹)]] موفق به کسب ۲۷ کرسی، از [[کنست|پارلمان]] ۱۲۰ عضوی اسرائیل شد.<ref>[http://www.ynet.co.il/articles/0,7340,L-3669898,00.html אין הכרעה בבחירות 2009: קדימה 28, הליכוד 27] (''[[یدیعوت اخرونوت|Yedioth Ahronoth]]'')</ref>

=== تشکیل دولت (۲۰۰۹) ===
در تاریخ [[۲۰ فوریه]] ۲۰۰۹ میلادی، [[شیمعون پرس]]، رئیس‌جمهوری [[اسرائیل]] از بنیامین نتانیاهو، خواست تا در مقام نخست‌وزیر، دولت جدید اسرائیل را تشکیل دهد.<ref>* [http://www.bbc.co.uk/persian/world/2009/02/090220_nh_israel_politics.shtml نتانیاهو مأمور تشکیل دولت جدید اسرائیل شد] (''بی‌بی‌سی فارسی'')
* [http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4045182,00.html نتانیاهو مأمور تشکیل دولت اسرائیل شد] (''دویچه وله فارسی'')</ref>

در تاریخ [[۱ آوریل]] ۲۰۰۹ میلادی، بنیامین نتانیاهو، کابینهٔ جدید خود را به کنست معرفی کرد و با دریافت ۶۹ رای موافق، ۴۵ مخالف، ۱ رای ممتنع و ۵ غایب، موفق به گرفتن رای اعتماد برای دولت جدید اسرائیل شامل ۳۰ وزارتخانه شد.<ref>* [http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4143057,00.html دولت جدید اسرائیل رای اعتماد گرفت] (''دویچه وله فارسی'')
* [http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-3695344,00.html New government sworn in] (''[[یدیعوت اخرونوت]]'')</ref> در دولت بنیامین نتانیاهو، ۲ وزیر زن<ref>[http://www.bbc.co.uk/persian/world/2009/04/090404_an_israel_cabinet_women.shtml حذف فتوشاپی وزیران زن اسرائیل از عکس دسته‌جمعی] (''بی‌بی‌سی فارسی'')</ref> و ۵ وزیر [[روس]]ی‌الاصل حضور دارند.<ref>[http://www.dw-world.de/dw/article/0,,4174650,00.html قرارداد تسلیحاتی بی‌سابقه میان روسیه و اسرائیل] (''[[دویچه وله فارسی]]'')</ref>

کابینه اسرائیل در تاریخ ۱۶ فروردین ۱۳۸۸ ([[۵ آوریل]] ۲۰۰۹)، به پیشنهاد بنیامین نتانیاهو، [[عوزی آراد]] را به سمت رئیس [[شورای عالی امنیت ملی اسرائیل]] منصوب کرد.<ref>[http://www.hamdami.com/MFAFA/Reports2009/060409-DanHarel.htm معاون رئیس ستاد ارتش اسرائیل: ایران، بزرگ‌ترین خطر امنیتی برای اسرائیل] (''[[وزارت امور خارجه اسرائیل]]'')</ref>


== اتهامات فساد مالی ==
== اتهامات فساد مالی ==
{{اصلی|محاکمه بنیامین نتانیاهو}}
{{اصلی|محاکمه بنیامین نتانیاهو}}
در سال ۲۰۱۷ وی به همراه تعدادی از وزراء، بازرگانان و روزنامه‌نگاران اسرائیلی متهم به فساد مالی شد که تظاهرات صدها نفری را در اسرائیل رقم زد. برخی معترضان این اعتراضات را «تظاهرات ننگ» نامیدند و در خیابان‌های تل‌آویو تظاهرات کردند.<ref>{{یادکرد وب | عنوان=Thousands join anti-corruption protests in Tel Aviv for sixth week | ناشر=https://www.haaretz.com/israel-news/1.833374 | اثر=haaretz}}</ref><ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://www.newsweek.com/thousands-israelis-protest-tel-aviv-after-corruption-allegations-levelled-743569 | عنوان=THOUSANDS OF ISRAELIS PROTEST IN TEL AVIV AS CORRUPTION ALLEGATIONS LEVELED AT PRIME MINISTER BENJAMIN NETANYAHU | ناشر=newsweek}}</ref><ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://www.presstv.com/Detail/2017/12/03/544293/Israel-Tel-Aviv-Netanyahu-Case-1000-2000 | عنوان=Tens of thousands hold 'March of Shame' against Netanyahu | ناشر=presstv | بازبینی=۱۵ ژانویه ۲۰۱۸ | archive-date=۱۶ ژانویه ۲۰۱۸ | archive-url=https://web.archive.org/web/20180116004218/http://www.presstv.com/Detail/2017/12/03/544293/Israel-Tel-Aviv-Netanyahu-Case-1000-2000 | url-status=dead}}</ref><ref>{{یادکرد وب | نشانی=https://www.rt.com/news/411764-netanyahu-protest-thousands-corruption/ | عنوان=20,000 join Tel Aviv ‘March of Shame’ to protest bill aimed at protecting Netanyahu (VIDEO) | ناشر=rt}}</ref><ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://www.telegraph.co.uk/news/2017/12/09/thousands-march-tel-aviv-protest-against-corruption-netanyahu/ | عنوان=Thousands march in Tel Aviv to protest against corruption and Netanyahu government | ناشر=telegraph}}</ref>
در سال ۲۰۱۷ نتانیاهو به همراه تعدادی از وزراء، بازرگانان و روزنامه‌نگاران اسرائیلی متهم به فساد مالی شد که تظاهرات صدها نفری را در اسرائیل رقم زد. برخی معترضان این اعتراضات را «تظاهرات ننگ» نامیدند و در خیابان‌های تل‌آویو تظاهرات کردند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Thousands join anti-corruption protests in Tel Aviv for sixth week|ناشر=|اثر=|وبگاه=haaretz|نشانی=https://www.haaretz.com/israel-news/1.833374}}</ref><ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://www.newsweek.com/thousands-israelis-protest-tel-aviv-after-corruption-allegations-levelled-743569 | عنوان=THOUSANDS OF ISRAELIS PROTEST IN TEL AVIV AS CORRUPTION ALLEGATIONS LEVELED AT PRIME MINISTER BENJAMIN NETANYAHU | ناشر=newsweek}}</ref><ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://www.presstv.com/Detail/2017/12/03/544293/Israel-Tel-Aviv-Netanyahu-Case-1000-2000 | عنوان=Tens of thousands hold 'March of Shame' against Netanyahu | ناشر=presstv | بازبینی=۱۵ ژانویه ۲۰۱۸ | archive-date=۱۶ ژانویه ۲۰۱۸ | archive-url=https://web.archive.org/web/20180116004218/http://www.presstv.com/Detail/2017/12/03/544293/Israel-Tel-Aviv-Netanyahu-Case-1000-2000 | url-status=dead}}</ref><ref>{{یادکرد وب | نشانی=https://www.rt.com/news/411764-netanyahu-protest-thousands-corruption/ | عنوان=20,000 join Tel Aviv ‘March of Shame’ to protest bill aimed at protecting Netanyahu (VIDEO) | ناشر=rt}}</ref><ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://www.telegraph.co.uk/news/2017/12/09/thousands-march-tel-aviv-protest-against-corruption-netanyahu/ | عنوان=Thousands march in Tel Aviv to protest against corruption and Netanyahu government | ناشر=telegraph}}</ref>

نتانیاهو دربارهٔ موضوع اتهام رشوه‌خواری در معاملهٔ زیردریایی با آلمان مورد سؤال قرار خواهد گرفت اگر چه در حال حاضر [[وزارت دادگستری]] چندین تن از نزدیک‌ترین دستیاران وی را در این قضیه دخیل می‌داند و هنوز خود نتانیاهو را متهم نکرده است.<ref>{{یادکرد وب | نشانی=https://www.timesofisrael.com/netanyahu-to-be-questioned-in-subamarine-affair-report/| عنوان= Netanyahu to be questioned in submarine affair |}}</ref>

دادستانی کل اسرائیل همچنین بنیامین نتانیاهو را به مشارکت در یک پروندهٔ فساد تازه متهم کرده است. یودیت تیروش از دفتر دادستانی کل اسرائیل در دادگاهی در تل‌آویو گفته است، نتانیاهو مظنون است که به یک شرکت مخابراتی وعده داده در صورت باز کردن «یک صفحهٔ اینترنتی و گزارش‌دهی بهتر» می‌تواند از طریق وزارت ارتباطات، مزایای حقوقی دریافت کند. دادستانی کل اسرائیل مورد جدید اتهامی نتانیاهو را از «موارد بسیار سنگین» در زمینهٔ «رشوه و رشوه‌خواری» نامیده است. گفته می‌شود، تسهیلاتی که شرکت مخابراتی بِزِک دریافت کرده به یک میلیارد شِکِل (حدود ۲۳۳ میلیون یورو) می‌رسد.<ref>{{یادکرد وب| نشانی=http://www.dw.com/fa-ir/اتهام-تازه-فساد-و-خلافکاری-علیه-بنیامین-نتانیاهو/a-42763185/| عنوان=اتهام تازه فساد و خلافکاری علیه بنیامین نتانیاهو| 3=| بازبینی=۱۲ مارس ۲۰۱۸| archive-date=۴ مارس ۲۰۱۸| archive-url=https://web.archive.org/web/20180304174315/http://www.dw.com/fa-ir/%D8%A7%D8%AA%D9%87%D8%A7%D9%85-%D8%AA%D8%A7%D8%B2%D9%87-%D9%81%D8%B3%D8%A7%D8%AF-%D9%88-%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%81%DA%A9%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%A8%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%86-%D9%86%D8%AA%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%87%D9%88/a-42763185| url-status=dead}}</ref>


به گزارش رسانه‌های اسرائیل، پلیس این کشور بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر را به رشوه‌خواری متهم کرده است و می‌گوید شواهد کافی برای طرح این اتهام‌ها در دادگاه در دست دارد؛ بنابراین گزارش‌ها، پلیس در همین رابطه با نتانیاهو رو در رو گفتگو کرده و از او سؤالاتی پرسیده است. به گزارش رسانه‌های اسرائیل، اکنون پلیس می‌گوید شواهد و مدارک کافی برای طرح دو پروندهٔ جداگانه در دادگاه در دست دارد هر چند تصریح کرده: «فعلاً اتفاقی نخواهد افتاد چون هنوز چیزی به اثبات نرسیده». در اتهام نخست، گفته شده آقای نتانیاهو از یک انتشارات اسرائیلی خواسته از او جانب‌داری کند و در برابر به این انتشارات در رقابت با ناشر رقیبش کمک کرده است. در اتهام دوم هم نخست‌وزیر اسرائیل متهم است که از سال ۲۰۰۹ تاکنون از آرنون میلشان، از نام‌های بزرگ صنعت [[سینمای هالیوود]] و دیگر حامیان خودش، در قالب هدیه حدود ۱۰۰ هزار دلار دریافت کرده است. آقای میلشان هم‌اکنون ممکن است به اتهام پرداخت رشوه به دادگاه احضار شود. روزنامه اسرائیلی هاآرتص می‌گوید آقای نتانیاهو پس از دریافت این هدایا که در قالب اقلامی چون شراب یا سیگار گران‌قیمت بوده به تصویب قانونی که آقای میلشان خواستار آن بوده توجه کرده است؛ قانونی که به موجب آن یهودیانی که برای اقامت به اسرائیل بازمی‌گردند را برای ۱۰ سال از پرداخت مالیات معاف می‌کند. این مصوبه اکنون به «قانون میلشان» در اسرائیل شهرت یافته است. آقای نتانیاهو هر دو اتهام را رد کرده و می‌گوید بی‌گناه است.<ref>{{یادکرد خبر|عنوان=پلیس اسرائیل نتانیاهو را به 'رشوه‌خواری متهم کرد'|نشانی=https://www.bbc.com/persian/world-43052100|کوشش=BBC News فارسی|تاریخ بازبینی=2024-08-12|زبان=fa}}</ref>
نتانیاهو دربارهٔ موضوع اتهام رشوه‌خواری در معامله زیردریایی با آلمان مورد سؤال قرار خواهد گرفت اگر چه در حال حاضر [[وزارت دادگستری]] چندین تن از نزدیک‌ترین دستیاران وی را در این قضیه دخیل می‌داند و هنوز خود نتانیاهو را متهم نکرده‌است.<ref>{{یادکرد وب | نشانی=https://www.timesofisrael.com/netanyahu-to-be-questioned-in-subamarine-affair-report/| عنوان= Netanyahu to be questioned in submarine affair |}}</ref>


بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل هفت بار به اتهام فساد مالی تحت بازجویی قرار گرفت. سارا نتانیاهو، همسر نخست‌وزیر اسرائیل نیز متهم است از خزانهٔ دولت برای مقاصد خصوصی بهره‌برداری کرده است.<ref>{{یادکرد وب| نشانی=http://www.trt.net.tr/persian/mntqh/2018/02/12/rwnd-prwndh-thqyqt-fsd-mly-bnymyn-ntnyhw-908953/| عنوان=پروند پرونده تحقیقات فساد مالی بنیامین نتانیاهو| 3=}}{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}</ref>
دادستانی کل اسرائیل همچنین بنیامین نتانیاهو را به مشارکت در یک پرونده فساد تازه متهم کرده‌است. یودیت تیروش از دفتر دادستانی کل اسرائیل در دادگاهی در تل‌آویو گفته‌است، نتانیاهو مظنون است که به یک شرکت مخابراتی وعده داده در صورت بازکردن «یک صفحه اینترنتی و گزارش‌دهی بهتر» می‌تواند از طریق وزارت ارتباطات مزایای حقوقی دریافت کند. دادستانی کل اسرائیل مورد جدید اتهامی نتانیاهو را از «موارد بسیار سنگین» در زمینه «رشوه و رشوه‌خواری» نامیده‌است. گفته می‌شود، تسهیلاتی که شرکت مخابراتی بِزِک دریافت کرده به یک میلیارد شِکِل (حدود ۲۳۳ میلیون یورو) می‌رسد.<ref>{{یادکرد وب| نشانی=http://www.dw.com/fa-ir/%D8%A7%D8%AA%D9%87%D8%A7%D9%85-%D8%AA%D8%A7%D8%B2%D9%87-%D9%81%D8%B3%D8%A7%D8%AF-%D9%88-%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%81%DA%A9%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%A8%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%86-%D9%86%D8%AA%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%87%D9%88/a-42763185/| عنوان=اتهام تازه فساد و خلافکاری علیه بنیامین نتانیاهو| 3=| بازبینی=۱۲ مارس ۲۰۱۸| archive-date=۴ مارس ۲۰۱۸| archive-url=https://web.archive.org/web/20180304174315/http://www.dw.com/fa-ir/%D8%A7%D8%AA%D9%87%D8%A7%D9%85-%D8%AA%D8%A7%D8%B2%D9%87-%D9%81%D8%B3%D8%A7%D8%AF-%D9%88-%D8%AE%D9%84%D8%A7%D9%81%DA%A9%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%A8%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%85%DB%8C%D9%86-%D9%86%D8%AA%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%A7%D9%87%D9%88/a-42763185| url-status=dead}}</ref>


== زندگی شخصی ==
به گزارش رسانه‌های اسرائیل، پلیس این کشور بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر را به رشوه‌خواری متهم کرده‌است و می‌گوید شواهد کافی برای طرح این اتهام‌ها در دادگاه در دست دارد؛ بنابراین گزارش‌ها، پلیس ماه گذشته در همین رابطه با آقای نتانیاهو رو در رو گفتگو کرده و از او سوالاتی پرسیده‌است. به گزارش رسانه‌های اسرائیل، اکنون پلیس می‌گوید شواهد و مدارک کافی برای طرح دو پرونده جداگانه در دادگاه در دست دارد هر چند روز سه‌شنبه (۱۳ فوریه - ۲۴ بهمن) تصریح کرده: «فعلاً اتفاقی نخواهد افتاد چون هنوز چیزی به اثبات نرسیده». در اتهام نخست، گفته شده آقای نتانیاهو از یک انتشارات اسرائیلی خواسته از او جانب‌داری کند و در برابر به این انتشارات در رقابت با نشر رقیبش کمک کرده‌است. در اتهام دوم هم نخست‌وزیر اسرائیل متهم است که از سال ۲۰۰۹ تاکنون از آرنون میلشان، از نام‌های بزرگ صنعت [[سینمای هالیوود]] و دیگر حامیان خودش، در قالب هدیه حدود ۱۰۰ هزار دلار دریافت کرده‌است. آقای میلشان هم‌اکنون ممکن است به اتهام پرداخت رشوه به دادگاه احضار شود. روزنامه اسرائیلی هاآرتص می‌گوید آقای نتانیاهو پس از دریافت این هدایا که در قالب اقلامی چون شراب یا سیگار گران‌قیمت بوده به تصویب قانونی که آقای میلشان خواستار آن بوده توجه کرده‌است؛ قانونی که به موجب آن یهودیانی که برای اقامت به اسرائیل بازمی‌گردند را برای ۱۰ سال از پرداخت مالیات معاف می‌کند. این مصوبه اکنون به «قانون میلشان» در اسرائیل شهرت یافته‌است.
نتانیاهو طی سال‌هایی که در بوستون تحصیل می‌کرد، با همسر اولش میریام ملاقات کرد و با او ازدواج کرد و فرزند اول خود به نام «نوا» را به دنیا آوردند. وی از همسر دومش سارا دو فرزند به نام‌های اونر و یائیر دارد.
آقای نتانیاهو هر دو اتهام را رد کرده و می‌گوید بی‌گناه است.<ref>{{یادکرد وب | نشانی=http://www.bbc.com/persian/world-43052100| عنوان= پلیس اسرائیل نتانیاهو را به 'رشوه‌خواری متهم کرد|}}</ref>


[[یوناتان نتانیاهو]]، برادرش که از فرماندهان عملیاتی یگان ویژهٔ [[سایرت متکل]] بود، در تاریخ ۴ ژوئیهٔ ۱۹۷۶ میلادی و در جریان [[عملیات عنتبی|عملیات آزادسازی]] مسافران اسرائیلی [[ایر فرانس|هواپیمایی فرانسه]] که توسط چریک‌های فلسطینی به گروگان گرفته شده و به [[اوگاندا]] منتقل شده بودند، کشته شد. وی از قهرمانان ملی در اسرائیل به‌شمار می‌رود.<ref name="autogenerated1"/>
بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل هفت بار به اتهام فساد مالی تحت بازجویی قرار گرفت. سارا نتانیاهو، همسر نخست‌وزیر اسرائیل نیز متهم است از خزانه دولت برای مقاصد خصوصی بهره‌برداری کرده‌است.<ref>{{یادکرد وب| نشانی=http://www.trt.net.tr/persian/mntqh/2018/02/12/rwnd-prwndh-thqyqt-fsd-mly-bnymyn-ntnyhw-908953/| عنوان=پروند پرونده تحقیقات فساد مالی بنیامین نتانیاهو| 3=}}{{پیوند مرده|date=اکتبر ۲۰۱۹ |bot=InternetArchiveBot}}</ref>


== تالیفات ==
== تألیفات ==
* (۱۹۸۱) [[ویژه:Booksources/9780878558940|تروریسم بین‌المللی: چالش‌ها و پاسخ]]
* (۱۹۸۱) [[ویژه:Booksources/9780878558940|تروریسم بین‌المللی: چالش‌ها و پاسخ]]
* (۱۹۸۷) [[ویژه:Booksources/9780380703210|تروریسم: غرب چگونه می‌تواند پیروز شود]]
* (۱۹۸۷) [[ویژه:Booksources/9780380703210|تروریسم: غرب چگونه می‌تواند پیروز شود]]
خط ۱۶۷: خط ۲۲۰:
== نگارخانه ==
== نگارخانه ==
<gallery>
<gallery>
File:Clinton_Netanyahu_Abbas_15_Sep_2010_(cropped).jpg|نتانیاهو میان [[محمود عباس]] رئیس جمهور فلسطین و [[هیلاری کلینتون]]
File:Clinton_Netanyahu_Abbas_15_Sep_2010_(cropped).jpg|نتانیاهو میان [[محمود عباس]] [[رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین]] و [[هیلاری کلینتون]]
File:The_Prime_Minister,_Shri_Narendra_Modi_and_the_Prime_Minister_of_Israel,_Mr._Benjamin_Netanyahu_at_the_Danziger_Flower_Farm-_a_leading_facility_for_R&D_in_plant_varieties,_in_Tel_Aviv,_Israel_on_July_04,_2017_(2).jpg|نتانیاهو و [[نارندرا مودی]] نخست وزیر هند
File:The_Prime_Minister,_Shri_Narendra_Modi_and_the_Prime_Minister_of_Israel,_Mr._Benjamin_Netanyahu_at_the_Danziger_Flower_Farm-_a_leading_facility_for_R&D_in_plant_varieties,_in_Tel_Aviv,_Israel_on_July_04,_2017_(2).jpg|نتانیاهو و [[نارندرا مودی]]، [[نخست‌وزیر هند]]
File:Benyamin_Netanyahu_visit_to_Azerbaijan,_2016_1.jpg|نتانیاهو و [[الهام علی‌اف]] رئیس جمهور جمهوری آذربایجان
File:Benyamin_Netanyahu_visit_to_Azerbaijan,_2016_1.jpg|نتانیاهو و [[الهام علی‌اف]] [[رئیس‌جمهور جمهوری آذربایجان]]
File:President_Trump_and_The_First_Lady_Participate_in_an_Abraham_Accords_Signing_Ceremony_(50346393946).jpg|نتانیاهو در [[پیمان ابراهیم]]
File:President_Trump_and_The_First_Lady_Participate_in_an_Abraham_Accords_Signing_Ceremony_(50346393946).jpg|نتانیاهو در [[پیمان ابراهیم]]
File:Vladimir_Putin_and_Benjamin_Netanyahu_(2020-01-30)_01.jpg|گل دادن [[ولادیمیر پوتین|پوتین]] به [[سارا نتانیاهو]]
File:Vladimir_Putin_and_Benjamin_Netanyahu_(2020-01-30)_01.jpg|گل دادن [[ولادیمیر پوتین]] به [[سارا نتانیاهو]]
</gallery>
</gallery>


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==
خط ۲۶۹: خط ۳۲۲:
[[رده:نویسندگان درباره صهیونیسم]]
[[رده:نویسندگان درباره صهیونیسم]]
[[رده:نویسندگان سیاسی اهل اسرائیل]]
[[رده:نویسندگان سیاسی اهل اسرائیل]]
[[رده:نویسندگان غیر داستانی سده ۲۰ (میلادی)]]
[[رده:نویسندگان غیرداستانی سده ۲۰ (میلادی)]]
[[رده:وزیران ارتباطات (اسرائیل)]]
[[رده:وزیران ارتباطات (اسرائیل)]]
[[رده:وزیران امور خارجه اسرائیل]]
[[رده:وزیران امور خارجه اسرائیل]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ نوامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۱۲

بنیامین نتانیاهو
בנימין נתניהו
Head and shoulders portrait of 60-ish man with gray hair, wearing suit and tie and looking at camera.
پرتره رسمی، ۲۰۲۳
نهمین نخست‌وزیر اسرائیل
آغاز به کار
۲۹ دسامبر ۲۰۲۲
رئیس‌جمهوراسحاق هرتزوگ
پس ازیائیر لاپید
دوره مسئولیت
۳۱ مارس ۲۰۰۹ – ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱
رئیس‌جمهورشیمون پرز
رووین ریولین
پس ازایهود المرت
پیش ازنفتالی بنت
دوره مسئولیت
۱۸ ژوئن ۱۹۹۶ – ۶ ژوئیه ۱۹۹۹
رئیس‌جمهورعزر وایزمن
پس ازشیمون پرز
پیش ازایهود باراک
وزیر امور خارجه
دوره مسئولیت
۱۸ دسامبر ۲۰۱۲ – ۱۱ نوامبر ۲۰۱۳
پس ازاویگدور لیبرمن
دوره مسئولیت
۶ نوامبر ۲۰۰۲ – ۲۸ فوریه ۲۰۰۳
نخست‌وزیرآریل شارون
پس ازشیمون پرز
پیش ازسیلوان شالوم
رهبر اپوزیسیون
دوره مسئولیت
۲۸ مارس ۲۰۰۶ – ۳۱ مارس ۲۰۰۹ / ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱–۲۹ دسامبر ۲۰۲۲
نخست‌وزیرایهود المرت
پس ازعمیر پرتس
پیش اززیپی لیونی
وزیر دارایی
دوره مسئولیت
۲۸ فوریه ۲۰۰۳ – ۹ اوت ۲۰۰۵
نخست‌وزیرآریل شارون
پس ازسیلوان شالوم
پیش ازایهود المرت
اطلاعات شخصی
زاده۲۱ اکتبر ۱۹۴۹ ‏(۷۵ سال)
تل‌آویو، اسرائیل
حزب سیاسیلیکود
همسر(ان)
  • میریام وایزمن (ا. ۱۹۷۲–ج. ۱۹۷۸)
  • فلور کیتس (ا. ۱۹۸۱–ج. ۱۹۸۸)
  • سارا بن-آرتزی (ا. ۱۹۹۱)
فرزندان۳، شامل یائیر[۱]
والدینبنزیون نتانیاهو (پدر)
زیلا نتانیاهو (مادر)
خویشاوندان
محل تحصیلمؤسسه فناوری ماساچوست
دانشگاه هاروارد
امضا
وبگاه
خدمات نظامی
لقب(ها)بی‌بی
وفاداری اسرائیل
خدمت/شاخهاسرائیل نیروهای دفاعی اسرائیل
سال‌های خدمت۱۹۶۷–۱۹۷۳
درجهکاپیتان
یگانسایرت متکل
جنگ‌ها/عملیات‌جنگ استنزاف،
جنگ یوم کیپور

بنیامین «بی‌بی» نتانیاهو (به عبری: בִּנְיָמִין "ביבי" נְתַנְיָהוּ؛ زادهٔ ۲۱ اکتبر ۱۹۴۹) سیاستمدار اهل اسرائیل است که از سال ۲۰۲۲ به عنوان نخست‌وزیر اسرائیل فعالیت می‌کند. او پیش‌تر از ۱۸ ژوئن ۱۹۹۶ تا ۶ ژوئیه ۱۹۹۹ و از ۱ آوریل ۲۰۰۹ تا ۱۳ ژوئن ۲۰۲۱ نیز عهده‌دار این سمت بود. او رهبر کنونی حزب لیکود است. وی با بیش از ۱۶ سال، طولانی‌ترین دورهٔ تصدی را در میان نخست‌وزیران اسرائیل داشته و نخستین نخست‌وزیر تاریخ اسرائیل است که پس از تأسیس این کشور، در آن به دنیا آمده است.[۳][۴]

او که در تل‌آویو از والدینی یهودی سکولار متولد شد، در اورشلیم و فیلادلفیا در آمریکا بزرگ شد. او در سال ۱۹۶۷ برای پیوستن به نیروهای دفاعی اسرائیل به اسرائیل بازگشت. او از رهبران تیمی در نیروهای ویژهٔ سایرت متکل شد و در مأموریت‌های متعددی شرکت کرد و پیش از بازخرید موفق به دریافت درجهٔ سروانی شد. او پس از فارغ‌التحصیلی از مؤسسهٔ فناوری ماساچوست، مشاور اقتصادی گروه مشاورهٔ بوستون شد. او در سال ۱۹۷۸ برای تأسیس مؤسسهٔ ضد ترور یوناتان نتانیاهو به اسرائیل بازگشت. از ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸، او نمایندهٔ دائم اسرائیل در سازمان ملل متحد بود. او پس از انتخاب به ریاست لیکود و رهبری اپوزیسیون در سال ۱۹۹۳ به شهرت رسید. در انتخابات ۱۹۹۶، نتانیاهو شیمون پرز را شکست داد و اولین نخست‌وزیر اسرائیل است که مستقیماً با رأی مردم انتخاب می‌شود و جوان‌ترین نخست‌وزیر اسرائیل شد. نتانیاهو و لیکود در انتخابات سال ۱۹۹۹ شکست سنگینی از ائتلاف ایهود باراک خوردند؛ و نتانیاهو به کلی از سیاست کناره گرفت و وارد بخش خصوصی شد. او بعدها به سیاست بازگشت و به عنوان وزیر امور خارجه و وزیر دارایی در کابینهٔ آریل شارون وارد شد. در دورهٔ حضور او در وزارت دارایی او اصلاحاتی را در اقتصاد اسرائیل شروع کرد که منجر به رشدی شایان توجه شد،[۵][۶] و نهایتاً بر سر اختلاف به خاطر خروج اسرائیل از نوار غزه استعفا داد.

نتانیاهو در سال ۲۰۰۵ به رهبری لیکود بازگشت[۷] و بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۰۹ رهبر اپوزیسیون بود. پس از انتخابات پارلمانی سال ۲۰۰۹، نتانیاهو با دیگر احزاب راست، ائتلافی تشکیل داد و دوباره نخست‌وزیر شد.[۸][۹][۱۰] او لیکود را در انتخابات ۲۰۱۳ و ۲۰۱۵ به پیروزی رساند.[۱۱]

نتانیاهو از سال ۲۰۱۶ نزدیکی خود با دونالد ترامپ، که از دههٔ ۱۹۸۰ دوست شخصی‌اش بود را به محور جذبهٔ سیاسی خود تبدیل کرد.[۱۲] در جریان ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ، آمریکا اورشلیم را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخت، حاکمیت اسرائیل بر بلندی‌های جولان را به رسمیت شناخت، پیمان ابراهیم را مذاکره کرد که رشته عادی‌سازی‌هایی در روابط اسرائیل و کشورهای گوناگون جهان عرب بود. نتانیاهو به خاطر سیاست چند دهه‌ای خود به عنوان نخست‌وزیر برای گسترش شهرک‌های اسرائیلی در کرانهٔ باختری اشغال شده به دست اسرائیل، که بر اساس قانون‌های بین‌المللی غیرقانونی تلقی می‌شود مورد انتقاد قرار دارد.[۱۳] در سال ۲۰۱۹, در پی یک محاکمه برای نتانیاهو به اتهام نقض اعتماد، ارتشا و کلاهبرداری کیفرخواستی صادر شد،[۱۴] که به خاطر آن او به جز منصب نخست‌وزیری همهٔ مناصب وزیری‌اش را رها کرد.[۱۵][۱۴][۱۶]

در اکتبر ۲۰۲۳، اسرائیل هدف حمله‌ای از سوی گروه‌های فلسطینی به رهبری حماس قرار گرفت که باعث بروز جنگ اسرائیل و حماس شد. نتانیاهو به خاطر ناکامی در پیش‌بینی این حمله به عنوان رهبر اسرائیل هنگام بزرگ‌ترین شکست اطلاعاتی این کشور در ۵۰ سال گذشته مورد انتقاد قرار گرفته است،[۱۷][۱۸][۱۹] و با اعتراضاتی روبه‌رو بوده که خواهان برکناری او شده‌اند.[۲۰][۲۱] حکومت نتانیاهو متهم به نسل‌کشی شده، که[۲۲][۲۳][۲۴] اوج آن در پروندهٔ آفریقای جنوبی در برابر اسرائیل در دیوان بین‌المللی دادگستری در دسامبر ۲۰۲۳ بوده است.[۲۵][۲۶] در مه ۲۰۲۴، کریم احمد خان دادستان دیوان کیفری بین‌المللی، اعلام کرد قصد دارد به عنوان بخشی از تحقیقات دیوان کیفری بین‌المللی در فلسطین برای نتانیاهو و دیگر اعضای کابینهٔ او به خاطر جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت حکم بازداشت درخواست کند.[۲۷][۲۸][۲۹] عالمان سیاسی استدلال کرده‌اند اسرائیل یک دولت مطرود شده یا در شرف تبدیل به آن قرار دارد و در نتیجه در سطح جهان محکوم و در صحنهٔ جهانی منزوی شده است.[۳۰][۳۱][۳۲]

اوایل زندگی

تصویر نتانیاهو در سال ۱۹۶۷ از نیروهای دفاعی اسرائیل

بنیامین نتانیاهو در سال ۱۹۴۹ میلادی در شهر تل‌آویو متولد شد. مادر او زیلا و پدر او بنزیون نتانیاهو است. او در اورشلیم بزرگ شده است و خانوادهٔ او بین سال‌های ۱۹۵۶ تا ۱۹۵۸، و دوباره بین ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۷، مدتی در ایالات متحدهٔ آمریکا زندگی کردند.[۳۳]

در سال ۱۹۶۷ به اسرائیل بازگشت و به عضویت در یگان تکاوری فوق ویژهٔ ستاد کل فرماندهی و عملیات ارتش اسرائیل به نام یگان سایرت متکل پیوست. او دوباره در سال ۱۹۷۲ به آمریکا بازگشت و تحصیلات خود را در مؤسسهٔ فناوری ماساچوست آغاز کرد.[۳۳]

هنگامی که جنگ یوم کیپور در سال ۱۹۷۳ آغاز شد، او به اسرائیل بازگشت و به نیروهای جنگندهٔ کانال سوئز و ارتفاعات جولان پیوست. پس از اتمام جنگ، به بوستون بازگشت و کارشناسی خود در رشتهٔ معماری را به پایان رساند، کارشناسی ارشد در رشتهٔ مدیریت اجرایی دریافت کرد و سپس به تحصیل علوم سیاسی در دانشگاه هاروارد پرداخت.[۳۳]

بنیامین نتانیاهو دارای مدرک کارشناسی در رشتهٔ معماری و کارشناسی ارشد در مدیریت اجرایی از مؤسسهٔ فناوری ماساچوست (دانشگاه ام‌آی‌تی) است. وی همین‌طور در مقطع دکترا در دانشگاه هاروارد در رشتهٔ علوم سیاسی تحصیل کرد اما تحصیلات خود را پس از جان باختن برادرش در حملهٔ انتبه[۳۴] به پایان نرسانده و مدرکی از دانشگاه هاروارد کسب نکرد.[۳۵][۳۶]

اوایل فعالیت

نتانیاهو (راست) با سورین هرشکو، یک سرباز مجروح و فلج‌شده در جریان عملیات انتبه، ۲ ژوئیهٔ ۱۹۸۶

پس از فارغ‌التحصیلی از هاروارد، به عنوان مشاور اقتصادی در گروه مشاورهٔ بوستون در بوستون مشغول به کار شد، و همچنین به فعالیت‌های اطلاعاتی اسرائیل در آمریکا پرداخت.[۳۳]

رهبری اپوزیسیون (۱۹۹۳–۱۹۹۶)

نتانیاهو پیش از انتخابات پارلمانی ۱۹۸۸ به اسرائیل بازگشت و به حزب لیکود پیوست. او در انتخابات داخلی لیکود در فهرست حزبی در رتبهٔ پنجم جای گرفت. بعدها او در دورهٔ دوم کنست به عنوان نماینده انتخاب شد و به عنوان قائم مقام وزیر امور خارجه موشه آرنس و بعداً دیوید لوی منصوب شد.

نتانیاهو و لوی با هم همکاری نمی‌کردند و رقابت بین آن‌ها پس از آن بیشتر هم شد. در جریان جنگ خلیج فارس در اوایل ۱۹۹۱, نتانیاهوی مسلط به زبان انگلیسی به عنوان سخنگوی اصلی اسرائیل در مصاحبه‌های رسانه‌ای در سی‌ان‌ان و دیگر رسانه‌های خبری ظهور کرد. در جریان کنفرانس ۱۹۹۱ مادرید نتانیاهو عضوی از هیئت اسرائیلی به رهبری اسحاق شامیر بود. پس از کنفرانس مادرید نتانیاهو به‌عنوان وزیر قائم مقام در دفتر نخست‌وزیر منصوب شد.[۳۷]

پس از شکست لیکود در انتخابات ۱۹۹۲ نتانیاهو در انتخابات رهبری این حزب پیروز شد و بنی بگین پسر مناخم بگین، سیاستمدار کهنه‌کار دیوید لوی[۳۸] را شکست داد. شارون نیز مدتی رقابت کرد ولی پس از روشن شدن کم بودن حمایت از او کناره‌گیری کرد. شامیر، اندکی پس از شکست لیکود از سیاست کناره گرفت.[۳۹]

در پی ترور اسحاق رابین در یک راهپیمایی در حمایت از پیمان‌های اسلو، شیمون پرز جانشین موقت اسحاق رابین تصمیم گرفت به منظور کسب مشروعیت برای پیش بردن فرایند صلح، فرمان انتخابات زودهنگام صادر کرد.[۴۰] نتانیاهو نامزد لیکود برای نخست‌وزیر در انتخابات ۱۹۹۶ اسرائیل که در ۲۹ مه برگزار شد بود و این اولین باری بود اسرائیلی‌ها مستقیماً نخست وزیرشان را انتخاب می‌کردند.[۴۱] نتانیاهو عامل سیاسی حزب جمهوری‌خواه آمریکا آرتور فینکلستاین را برای ادارهٔ کمپین خود انتخاب کرد.[۴۲] نتانیاهو این انتخابات را برنده شد و جوان‌ترین فرد در تاریخ این منصب و اولین نخست‌وزیر اسرائیل شد که در کشور اسرائیل به دنیا آمده است. (اسحاق رابین در اورشلیم در دوران قیمومت بریتانیا بر فلسطین پیش از تأسیس دولت اسرائیل در ۱۹۴۸ به دنیا آمده بود).[۴۱]

پیروی نتانیاهو بر شیمون پرز که پیش از انتخابات محتمل‌تر تلقی می‌شد بسیاری را متعجب کرد.

نخست‌وزیری (۱۹۹۶–۱۹۹۹)

دور اول

اولین دیدار نتانیاهو با یاسر عرفات رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در گذرگاه بیت حانون، ۴ سپتامبر ۱۹۹۶

نتانیاهو نخستین بار در ۴ سپتامبر ۱۹۹۶ با یاسر عرفات رئیس‌جمهور فلسطین دیدار کرد. پیش از این دیدار، رهبران این دو کشور تلفنی گفت‌وگو کرده بودند.[۴۳] این جلسات تا پاییز ۱۹۹۶ ادامه خواهد داشت. نتانیاهو در نخستین دیدار خود گفت: «مایلم تأکید کنم که ما باید نیازها و الزامات هر دو طرف را بر پایهٔ تعامل متقابل و تضمین امنیت و رفاه هم اسرائیلی‌ها و هم فلسطینی‌ها در نظر بگیریم.» عرفات نیز گفت: «ما مصمم هستیم با آقای نتانیاهو و دولت او همکاری کنیم.»[۴۴] مذاکرات در ۱۴ ژانویهٔ ۱۹۹۷ با امضای پروتکل الخلیل به اوج خود رسید.[۴۵] امضای پروتکل الخلیل با تشکیلات خودگردان فلسطین منجر به استقرار مجدد نیروهای اسرائیلی در الخلیل و انتقال قدرت غیرنظامی در بیشتر مناطق به کنترل تشکیلات خودگردان فلسطین شد.

نشست نتانیاهو با وزیر امور خارجهٔ آمریکا مادلین آلبرایت و رئیس‌جمهور فلسطین یاسر عرفات در یادداشت تفاهم رودخانهٔ وای، ۱۹۹۸

در ادامه اما عدم پیشرفت روند صلح منجر به مذاکرات جدیدی شد که حاصل آن تهیهٔ یادداشت تفاهم رودخانهٔ وای در سال ۱۹۹۸ بود که در آن گام‌هایی را که باید توسط دولت اسرائیل و تشکیلات خودگردان فلسطین برای اجرای توافق موقت قبلی در سال ۱۹۹۵ برداشته شود، شرح داده شد. این سند توسط نتانیاهو و یاسر عرفات، رئیس ساف امضا شد و در ۱۷ نوامبر ۱۹۹۸، پارلمان ۱۲۰ عضوی اسرائیل، کنست، تفاهم‌نامهٔ رودخانهٔ وای را با ۷۵ رأی موافق در برابر ۱۹ رأی مخالف تصویب کرد. نخست‌وزیر نتانیاهو در اشاره‌ای به کنفرانس خارطوم در سال ۱۹۶۷، بر سیاست «سه نَه» تأکید کرد: نه به خروج از بلندی‌های جولان، نه به بحث در مورد اورشلیم و نه به مذاکره تحت هیچ‌گونه پیش‌شرطی.[۴۶]

در سال ۱۹۹۷, نتانیاهو اجازهٔ عملیات موساد برای ترور خالد مشعل رهبر حماس در اردن را، تنها سه سال پس از امضای پیمان صلح اسرائیل و اردن صادر کرد.[۴۷] تیم موساد که تحت پوشش پنج گردشگر کانادایی در ۲۷ سپتامبر ۱۹۹۷ وارد اردن شد در یک خیابان در امان در گوش مشعل زهر ریخت.[۴۷] نقشه برملا شد و دو مأمور از سوی پلیس اردن دستگیر و سه نفر دیگر در سفارت اسرائیل که پس از آن در محاصرهٔ سربازان قرار گرفت پنهان شدند.[۴۷] ملک حسین خشمگین از اسرائیل درخواست کرد پادزهر را بدهد و تهدید کرد پیمان صلح را ملغی می‌کند.[۴۸] نتانیاهو پس از فشار رئیس‌جمهور بیل کلینتون در برابر فشارها تسلیم شد و دستور آزادی ۶۱ زندانی اردنی و فلسطینی از جمله شیخ احمد یاسین را صادر کرد.[۴۷] این حادثه روابط نوپای اسرائیل و اردن را به پایین‌ترین حد خود رساند.[۴۸]

بنیامین نتانیاهو، یاسر عرفات و نبیل شعث در اجلاس داووس، سوئیس، ۱۹۹۷

نخست‌وزیری (۲۰۲۱–۲۰۰۹)

دور دوم

نتانیاهو در دیدار با رئیس‌جمهور دیمیتری مدودف در روسیه، ۲۴ مارس ۲۰۱۱

بنیامین در سال ۲۰۰۹ رهبر حزب راست‌گرای لیکود بود و این حزب به رهبری وی در انتخابات سراسری ۲۰۰۹ اسرائیل موفق به کسب ۲۷ کرسی، از پارلمان ۱۲۰ عضوی اسرائیل شد.[۴۹]

در تاریخ ۲۰ فوریهٔ ۲۰۰۹ میلادی، شیمون پرز، رئیس‌جمهوری اسرائیل از بنیامین نتانیاهو، خواست تا در مقام نخست‌وزیر، دولت جدید اسرائیل را تشکیل دهد.[۵۰]

در تاریخ ۱ آوریل ۲۰۰۹ میلادی، بنیامین نتانیاهو، کابینهٔ جدید خود را به کنست معرفی کرد و با دریافت ۶۹ رأی موافق، ۴۵ رأی مخالف، ۱ رأی ممتنع و ۵ غایب، موفق به گرفتن رأی اعتماد برای دولت جدید اسرائیل شامل ۳۰ وزارتخانه شد.[۵۱] در دولت بنیامین نتانیاهو، ۲ وزیر زن[۵۲] و ۵ وزیر روسی‌الاصل حضور داشتند.[۵۳]

کابینهٔ اسرائیل در تاریخ ۱۶ فروردین ۱۳۸۸ (۵ آوریل ۲۰۰۹)، به پیشنهاد بنیامین نتانیاهو، عوزی آراد را به سمت رئیس شورای عالی امنیت ملی اسرائیل منصوب کرد.[۵۴]

یک نظرسنجی در ژوئیهٔ ۲۰۰۹ توسط هاآرتص نشان داد که بیشتر اسرائیلی‌ها از دولت نتانیاهو حمایت می‌کنند که به او محبوبیت شخصی در حدود ۴۹ درصد می‌دهد.[۵۵] نتانیاهو ایست‌های بازرسی را در کرانهٔ باختری برداشت که منجر به آزادی رفت‌وآمد و جریان واردات شد. گامی که منجر به رونق اقتصادی در کرانهٔ باختری شد.[۵۶][۵۷][۵۸] در سال ۲۰۰۹، نتانیاهو از ابتکار صلح عربی ("ابتکار صلح عربستان سعودی") استقبال کرد و درخواست سلمان بن حمد بن عیسی آل خلیفه ولیعهد بحرین برای عادی‌سازی روابط با اسرائیل را ستود.[۵۹][۶۰]

دور سوم

نتانیاهو، رئیس‌جمهور ایالات متحده، باراک اوباما و رئیس‌جمهور اسرائیل رووین ریولین در مراسم تشییع جنازهٔ شیمون پرز، رئیس‌جمهور پیشین اسرائیل در اورشلیم، ۳۰ سپتامبر ۲۰۱۶

پس از انتخابات سال ۲۰۱۳ شیمون پرز، رئیس‌جمهور اسرائیل، نتانیاهو را به‌عنوان رهبر بزرگ‌ترین جناح حاضر در کنست، مأمور تشکیل دولت سی و سوم اسرائیل کرد. ائتلاف جدید شامل احزاب یش عتید، خانهٔ یهودی و هاتنوعا بود و با اصرار یش عتید و خانهٔ یهودی، احزاب افراطی ارتدوکس از ائتلاف حذف شدند.

در آوریل ۲۰۱۴ و بار دیگر در ژوئن، نتانیاهو از نگرانی‌های عمیق خود در مورد توافق حماس و تشکیلات خودگردان فلسطین و سپس تشکیل دولت وحدت سخن گفت و به‌شدت از تصمیم ایالات متحده و دولت‌های اروپایی برای همکاری با دولت ائتلافی فلسطین انتقاد کرد.[۶۱] او حماس را مسئول ربایش و قتل سه نوجوان اسرائیلی در ژوئن ۲۰۱۴ دانست[۶۲] و عملیات جست‌وجو و دستگیری گسترده‌ای را در کرانه یباختری آغاز کرد و به‌طور ویژه بر اعضای حماس تمرکز کرد و طی هفته‌های بعد ۶۰ هدف را در غزه مورد هدف قرار داد.[۶۳] تبادل حملات موشکی و راکتی بین ستیزه‌جویان غزه و ارتش اسرائیل پس از یافتن پیکر نوجوانان کشته شده، در ۳۰ ژوئن ۲۰۱۴ افزایش یافت.[۶۴] پس از کشته شدن چند تن از عوامل حماس، در پی یک انفجار و در اثر بمباران اسرائیل، حماس رسماً اعلام کرد که از غزه به سمت اسرائیل راکت پرتاب خواهد کرد[۶۳][۶۵] و اسرائیل نیز عملیات لبهٔ حفاظتی در نوار غزه را آغاز کرد و به‌طور رسمی به توافقنامهٔ آتش‌بس نوامبر ۲۰۱۲ پایان داد.[۶۶] نخست‌وزیر نتانیاهو یک دور برنامهٔ تلویزیونی را در ایالات متحده انجام داد و اعضای حماس را در مصاحبه‌ای با سی‌ان‌ان «تروریست‌های نسل‌کش» توصیف کرد.[۶۷] هنگامی که از نتانیاهو پرسیده شد که آیا تلفات در غزه بر اثر انجام این عملیات ممکن است جرقهٔ آغاز «انتفاضهٔ سوم» شود، نتانیاهو پاسخ داد که حماس برای رسیدن به همین هدف تلاش می‌کند.[۶۸]

در ۲ دسامبر ۲۰۱۴، نتانیاهو دو تن از وزرای خود، یائیر لاپید وزیر دارایی، که ریاست حزب میانه‌روی یش عتید را بر عهده داشت و تسیپی لیونی، وزیر دادگستری که ریاست هاتنوعا را بر عهده داشت، برکنار کرد. این تغییرات منجر به انحلال دولت شد.[۶۹]

در ژانویهٔ ۲۰۱۵، نتانیاهو برای سخنرانی در کنگرهٔ آمریکا دعوت شد. این سخنرانی سومین سخنرانی نتانیاهو در جلسهٔ مشترک کنگره بود.[۷۰]

با نزدیک شدن به روز انتخابات ۲۰۱۵ اسرائیل، نتانیاهو در پاسخ به یک سؤال تأکید کرد که در دورهٔ مسؤولیت او، کشور فلسطینی ایجاد نخواهد شد. وی گفت: حمایت از یک کشور فلسطینی به منزلهٔ واگذاری اراضی به تروریست‌های اسلامگرای تندرو برای حمله به اسرائیل است.[۷۱] با این حال، نتانیاهو افزود: «من راه‌حل تک‌دولتی نمی‌خواهم. من یک راه‌حل صلح‌آمیز و پایدار دو دولتی می‌خواهم. من سیاستم را تغییر نداده‌ام.»[۷۲]

نخست‌وزیر (۲۰۲۲–اکنون)

دور ششم

اعتراضات علیه اصلاحات قضایی ۲۰۲۳ اسرائیل در مارس ۲۰۲۳

پس از انتخابات ۲۰۲۲، نتانیاهو بار دیگر به عنوان رهبر یک ائتلاف تندرو به عنوان نخست‌وزیر سوگند خورد.[۷۳] او در ۲۹ دسامبر ۲۰۲۲ رسماً ششمین دوره صدارت خود را آغاز کرد.[۷۴]

ماه‌های اول ششمین دوره نخست‌وزیری او شاهد اصلاحات قضایی ۲۰۲۳ اسرائیل بود که انتقادات گسترده‌ای را برانگیخت. منتقدان اثرات منفی ای که این اصلاحات بر تفکیک قوا،[۷۵][۷۶][۷۷] منصب دادستان کل،[۷۸][۷۹][۸۰] اقتصاد،[۸۱][۸۲][۸۳] بهداشت عمومی،[۸۴][۸۵] زنان و اقلیت‌ها،[۸۴][۸۵][۸۶] حقوق کارگران،[۸۷] پژوهش علمی،[۸۵][۸۸] استحکام کلی دموکراسی اسرائیل[۸۹][۹۰]و روابط خارجی آن می‌گذارد را برجسته کردند.[۹۱] پس از هفته‌ها اعتراض، که شمار فزاینده ای از نیروهای ذخیره نظامی به آن پیوستند، وزیر دفاع یوآف گالانت در ۲۵ مارس علیه آن سخن گفت و خواهان توقف فرایند قانونگذاری «برای امنیت اسرائیل» شد.[۹۲] نتانیاهو یک روز بعد اعلام کرد قصد دارد گالانت را از سمتش برکنار کند، که اعتراضات انبوه دیگری را در سراسر اسرائیل برانگیخت و نهایتاً باعث شد نتانیاهو بپذیرد این طرح را یک ماه به تعویق بیندازد.[۹۳][۹۴]

در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، پس از این که ستیزه‌جویان فلسطینی حمله ۲۰۲۳ حماس به اسرائیل را از غزه انجام دادند، نتانیاهو اعلام کرد اسرائیل علیه حماس وارد وضعیت جنگی خواهد شد.[۹۵] او تهدید کرد «همه مکان‌هایی که حماس در آن سازمان یافته و پنهان شده است را به شهرهایی از خرابه تبدیل خواهد کرد» و غزه را "شهر شر " خواند، و به ساکنانش اصرار کرد «حالا آن را ترک کنند.»[۹۶] او بعدها پس از این که لاپید رهبر اپوزیسیون به نتانیاهو اصرار کرد «تفاوت‌هایمان را کنار بگذاریم و یک دولت حرفه ای اضطراری محدود تشکیل دهیم»[۹۷] پیشنهاد کرد حزب‌های اپوزیسیون یش عتید و وحدت ملی در میانه این درگیری وارد کابینه جنگی اسرائیل شوند.[۹۸]

شروع جنگ منجر به مخالفت فزاینده شهروندان اسرائیلی با نتانیاهو و حکومت به دلیل ناکامی در پیش‌بینی حمله به رهبری حماس و فراخوان‌های فزاینده برای استعفای نتانیاهو شد.[۹۹] نظرسنجی ای در سال ۲۰۲۳ نشان داد ۵۶٪ از اسرائیلی‌ها معتقد بودند نتانیاهو باید پس از جنگ استعفا دهد، و ۸۶٪ از پاسخ دهندگان رهبری کشور را مسئول ناکامی‌های امنیتی ای دانستند که منجر به حمله شد.[۱۰۰][۱۰۱] در ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، مقایسه نتانیاهو بین حماس و عمالیق، که گفت: «باید آنچه عمالیق با شما کرده را آن طور که کتاب مقدس ما می‌گوید به یاد بیاورید. و ما به یاد می‌آوریم» باعث شد او به استفاده از «لفاظی خطرناک» متهم شود.[۱۰۲] در ۲۹ اکتبر نتانیاهو سران امنیتی اسرائیل را در یک پس در اکس (توئیتر سابق) به خاطر حمله حماس سرزنش کرد؛ و پس از انتقادات آن را پاک کرد.[۱۰۳]

در ۱۱ نوامبر ۲۰۲۳, او آتش‌بس در جنگ را رد کرد و تهدید کرد اسرائیل «اگر ضروری باشد در برابر جهان خواهد ایستاد.» او گفت نیروهای دفاعی اسرائیل «تا هر زمان ضروری باشد» در غزه خواهد ماند و اسرائیل از بازگشت تشکیلات خودگردان فلسطین به غزه جلوگیری خواهد کرد.[۱۰۴] نتانیاهو اتهامات به اسرائیل که قانون بین‌الملل را شکسته را «مهمل» خواند و فلسطینیان کشته شده در جنگ اسرائیل و حماس را «تلفات جانبی» خواند.[۱۰۵] در ۵ دسامبر ۲۰۲۳, او در جلسه ای با گروگان‌های آزاده شده از دست حماس مورد انتقاد قرار گرفت. یکی از گروگان‌ها او را متهم کرد به سیاست بر «بالاتر از بازگشت گروگان‌ها» اولویت داده.[۱۰۶] در دسامبر ۲۰۲۳, نتانیاهو گفت اسرائیل از «مهاجرت داوطلبانه» فلسطینیان از غزه حمایت می‌کند.[۱۰۷]

در ۲۰ مه ۲۰۲۴, کریم احمد خان، دادستان دیوان بین‌المللی کیفری اعلام کرد قصد داد برای نتانیاهو به خاطر فقره‌های متعدد جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت درخواست حکم بازداشت کند.[۱۰۸][۱۰۹]

مواضع

مواضع نسبت به اختلاف اسرائیل و فلسطین

بنیامین نتانیاهو، وعده‌های انتخاباتی متعددی را در راستای انتخابات سراسری اسرائیل (۲۰۰۹) داد. از آن‌جمله، وی در دیدار از شهر اشکلون وعده داد که در صورت دستیابی به مقام نخست‌وزیری اسرائیل، حکومت حماس در نوار غزه را سرنگون خواهد کرد.[۱۱۰]

شهرک‌های یهودی‌نشین

بنیامین نتانیاهو همچنین وعده داده است تا «رشد طبیعی شهرک‌های یهودی‌نشین در کرانهٔ باختری رود اردن را ادامه دهد، با برچیدن شهرک‌ها مخالفت کند، از دادن امتیاز دربارهٔ تقسیم اورشلیم به فلسطینی‌ها خودداری ورزد و سرانجام این‌که به توافقات پشت‌پردهٔ دولت‌مردان سابق اسرائیل با حکومت خودگردان فلسطین تعهدی نداشته باشد».[۱۱۰]

اظهار نظر دربارهٔ امکان بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷

در ویدئویی که از نتانیاهو در سال ۲۰۰۱ بدون آگاهی خودش ضبط شده است، او دربارهٔ پیمان اسلو می‌گوید: «قبل از انتخابات از من پرسیدند که آیا به معاهدات اسلو پایبند خواهم بود. من گفتم که خواهم بود، ولی … معاهدات را طوری تفسیر خواهیم کرد که از پیش‌تازی به سمت مرزهای ۶۷ جلوگیری کنم.»[۱۱۱]

در سال ۲۰۱۱ در سخنرانی که دربارهٔ کنگره آمریکا انجام داد، نتانیاهو بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ را رد کرد.[۱۱۲] او آمادگی اسرائیل را برای «سازش‌هایی دردناک» جهت دستیابی به صلح با فلسطینیان اعلام کرد. نتانیاهو همچنین با تقسیم اورشلیم (بیت‌المقدس) و حق بازگشت آوارگان فلسطینی و خانواده‌هایشان مخالفت کرد. نتانیاهو گفت که اسرائیل آماده است شماری از آبادی‌های مناقشه‌برانگیز یهودی‌نشین در کرانهٔ باختری رود اردن را واگذار کند، ولی چند آبادی نیز به خاک اسرائیل منضم خواهند شد.

کشور مستقل فلسطینی

در تاریخ ۱۴ ژوئن ۲۰۰۹ میلادی، بنیامین نتانیاهو، در سخنرانی در دانشگاه تل‌آویو برای اولین بار با تشکیل کشور مستقل فلسطینی به‌طور مشروط موافقت کرد. او بازگشت آوارگان فلسطینی را منتفی و اورشلیم را پایتخت واحد و ابدی اسرائیل دانست و غیرنظامی‌شدن مناطق فلسطینی و به رسمیت‌شناختن اسرائیل، به عنوان یک دولت یهودی از سوی فلسطینی‌ها را پیش‌شرط موافقت با تشکیل کشور فلسطینی دانست.[۱۱۳]

خروج از یونسکو

با اتمام سال ۲۰۱۸ و همزمان با آغاز سال جدید میلادی، اسرائیل خروج این کشور از سازمان یونسکو را به‌طور رسمی اجرایی ساخت.[۱۱۴][۱۱۵][۱۱۶] وزارت خارجه آمریکا در ۱۲ اکتبر ۲۰۱۷ با متهم ساختن یونسکو به «رویکردهای ضد اسرائیلی» اعلام کرده بود که از این سازمان خارج خواهد شد. بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل نیز در همان روز به وزارت خارجهٔ کشورش دستور داد مقدمات خروج اسرائیل از یونسکو را فراهم کند.[۱۱۶] او همچنین در سپتامبر ۲۰۱۸ دعوت برای شرکت در یک کنفرانس با موضوع یهودستیزی را که یونسکو در حاشیهٔ مجمع عمومی برگزار کرد، نپذیرفت.[۱۱۴] تصمیم آمریکا و اسرائیل برای خروج از یونسکو در اکتبر ۲۰۱۷ که طبق اساسنامهٔ این سازمان باید در پایان سال بعد به مرحلهٔ اجرا می‌رسید، در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸ اجرایی شد.[۱۱۷]

ایران

بنیامین نتانیاهو از مخالفان سرسخت دستیابی جمهوری اسلامی به سلاح هسته‌ای است و آن را مهم‌ترین تهدید برای موجودیت و امنیت اسرائیل قلمداد می‌کند.[۱۱۸]

در پی اعتراضات مردمی جنبش سبز نسبت به نتایج اعلام‌شده در دهمین دورهٔ انتخابات ریاست جمهوری ایران، بنیامین نتانیاهو «شجاعت باورنکردنی» هواداران اپوزیسیون در ایران را مورد ستایش قرار داد و تصریح کرد که مردم دلیر ایران، چهرهٔ واقعی ایران را به نمایش گذاشته‌اند.[۱۱۹]

سخنرانی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۲۰۱۲

محور اصلی سخنان نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل در سال ۲۰۱۲ ایران و برنامهٔ هسته‌ای ایران بود. در این سخنان او گفت: «برای فهمیدن این‌که دنیا در صورت مسلح شدن ایران به انرژی هسته‌ای چه وضعی خواهد داشت، تنها وضع دنیا را در صورت مسلح شدن القاعده به انرژی هسته‌ای تصور کنید».[۱۲۰]

در ادامه سخنی از اکبر هاشمی رفسنجانی را نقل قول کرد و گفت «به حرف‌های آیت‌الله رفسنجانی گوش بدهید من نقل قول می‌کنم ایشان گفته است که استفاده از یک بمب اتم علیه اسرائیل همه چیز اسرائیل را ازبین می‌برد ولی فقط به دنیای اسلام ضربه خواهد زد. رفسنجانی گفت: فکر کردن به چنین چشم‌اندازی غیر منطقی نیست. این مطلب از طرف یکی از میانه‌روهای ایرانی عنوان شده است. آدم شوکه می‌شود».[۱۲۱]

او سپس خط قرمزی برای برنامهٔ هسته‌ای ایران تعیین کرد.[۱۲۲] نتانیاهو تصویری از یک بمب فرضی را به حاضران نشان داد و گفت که ساختن بمب اتم سه مرحله دارد. مرحلهٔ اول که هفتاد درصد راه است ایجاد اورانیوم غنی‌سازی شده با درصد کم، به مقدار کافی است؛ که ایران این مرحله را تمام کرده است. مرحلهٔ دوم که پایان آن نود درصد راه است ایجاد اورانیوم غنی‌سازی شده با درصد بالا، به مقدار کافی است. سپس او با ماژیک، خط قرمزی را در بخش نود درصد کشید و گفت اینجا خط قرمز ماست. او گفت خط قرمزها از جنگ جلوگیری می‌کنند.

مصاحبه بی‌بی‌سی فارسی با نتانیاهو

در ۵ اکتبر ۲۰۱۳ (۱۳ مهر ۱۳۹۲) نتانیاهو مصاحبه‌ای با بخش فارسی بی‌بی‌سی انجام داد.[۱۲۳] در این گفتگو دربارهٔ وضعیت آزادی در ایران گفت «اگر مردم ایران واقعاً اختیاری داشتند، روحانی را به ریاست‌جمهوری انتخاب نمی‌کردند. شما ۷۰۰ کاندیدا داشتید. آن‌ها ۷۰۰ کاندیدا را رد صلاحیت کردند و فقط یک درصد از آن تعداد را باقی گذاشتند که رقابت کنند».

سپس در ادامه گفت: «من فکر می‌کنم اگر مردم ایران آزاد بودند، شلوار جین می‌پوشیدند، به موسیقی غربی گوش می‌دادند و انتخاباتی آزاد می‌داشتند.»[۱۲۴]

سخنرانی در کنگرهٔ آمریکا

مقایسهٔ جمهوری اسلامی با آلمان نازی

نتانیاهو که به شدت مخالف تلاش‌های حکومت جمهوری اسلامی برای دست‌یابی به غنی‌سازی اورانیوم است عقیده دارد: «هم‌اکنون سال ۱۹۳۸ است و ایران همان آلمان است که به سرعت تلاش دارد خودش را به بمب‌های اتمی مسلح کند».[۱۲۵][۱۲۶] نتانیاهو در کنفرانسی خبری در آوریل ۲۰۰۸ اظهار کرد که تنها یک تفاوت بین آلمان نازی و جمهوری اسلامی ایران وجود دارد و آن این است که اولی ابتدا وارد یک درگیری جهانی شد و سپس به دنبال تسلیحات اتمی رفت، درحالی‌که دومی در ابتدا به دنبال تسلیحات اتمی است و هنگامی که بدان دست یابد، جنگی جهانی را آغاز خواهد کرد.[۱۲۷]

اتهامات فساد مالی

در سال ۲۰۱۷ نتانیاهو به همراه تعدادی از وزراء، بازرگانان و روزنامه‌نگاران اسرائیلی متهم به فساد مالی شد که تظاهرات صدها نفری را در اسرائیل رقم زد. برخی معترضان این اعتراضات را «تظاهرات ننگ» نامیدند و در خیابان‌های تل‌آویو تظاهرات کردند.[۱۲۸][۱۲۹][۱۳۰][۱۳۱][۱۳۲]

نتانیاهو دربارهٔ موضوع اتهام رشوه‌خواری در معاملهٔ زیردریایی با آلمان مورد سؤال قرار خواهد گرفت اگر چه در حال حاضر وزارت دادگستری چندین تن از نزدیک‌ترین دستیاران وی را در این قضیه دخیل می‌داند و هنوز خود نتانیاهو را متهم نکرده است.[۱۳۳]

دادستانی کل اسرائیل همچنین بنیامین نتانیاهو را به مشارکت در یک پروندهٔ فساد تازه متهم کرده است. یودیت تیروش از دفتر دادستانی کل اسرائیل در دادگاهی در تل‌آویو گفته است، نتانیاهو مظنون است که به یک شرکت مخابراتی وعده داده در صورت باز کردن «یک صفحهٔ اینترنتی و گزارش‌دهی بهتر» می‌تواند از طریق وزارت ارتباطات، مزایای حقوقی دریافت کند. دادستانی کل اسرائیل مورد جدید اتهامی نتانیاهو را از «موارد بسیار سنگین» در زمینهٔ «رشوه و رشوه‌خواری» نامیده است. گفته می‌شود، تسهیلاتی که شرکت مخابراتی بِزِک دریافت کرده به یک میلیارد شِکِل (حدود ۲۳۳ میلیون یورو) می‌رسد.[۱۳۴]

به گزارش رسانه‌های اسرائیل، پلیس این کشور بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر را به رشوه‌خواری متهم کرده است و می‌گوید شواهد کافی برای طرح این اتهام‌ها در دادگاه در دست دارد؛ بنابراین گزارش‌ها، پلیس در همین رابطه با نتانیاهو رو در رو گفتگو کرده و از او سؤالاتی پرسیده است. به گزارش رسانه‌های اسرائیل، اکنون پلیس می‌گوید شواهد و مدارک کافی برای طرح دو پروندهٔ جداگانه در دادگاه در دست دارد هر چند تصریح کرده: «فعلاً اتفاقی نخواهد افتاد چون هنوز چیزی به اثبات نرسیده». در اتهام نخست، گفته شده آقای نتانیاهو از یک انتشارات اسرائیلی خواسته از او جانب‌داری کند و در برابر به این انتشارات در رقابت با ناشر رقیبش کمک کرده است. در اتهام دوم هم نخست‌وزیر اسرائیل متهم است که از سال ۲۰۰۹ تاکنون از آرنون میلشان، از نام‌های بزرگ صنعت سینمای هالیوود و دیگر حامیان خودش، در قالب هدیه حدود ۱۰۰ هزار دلار دریافت کرده است. آقای میلشان هم‌اکنون ممکن است به اتهام پرداخت رشوه به دادگاه احضار شود. روزنامه اسرائیلی هاآرتص می‌گوید آقای نتانیاهو پس از دریافت این هدایا که در قالب اقلامی چون شراب یا سیگار گران‌قیمت بوده به تصویب قانونی که آقای میلشان خواستار آن بوده توجه کرده است؛ قانونی که به موجب آن یهودیانی که برای اقامت به اسرائیل بازمی‌گردند را برای ۱۰ سال از پرداخت مالیات معاف می‌کند. این مصوبه اکنون به «قانون میلشان» در اسرائیل شهرت یافته است. آقای نتانیاهو هر دو اتهام را رد کرده و می‌گوید بی‌گناه است.[۱۳۵]

بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر اسرائیل هفت بار به اتهام فساد مالی تحت بازجویی قرار گرفت. سارا نتانیاهو، همسر نخست‌وزیر اسرائیل نیز متهم است از خزانهٔ دولت برای مقاصد خصوصی بهره‌برداری کرده است.[۱۳۶]

زندگی شخصی

نتانیاهو طی سال‌هایی که در بوستون تحصیل می‌کرد، با همسر اولش میریام ملاقات کرد و با او ازدواج کرد و فرزند اول خود به نام «نوا» را به دنیا آوردند. وی از همسر دومش سارا دو فرزند به نام‌های اونر و یائیر دارد.

یوناتان نتانیاهو، برادرش که از فرماندهان عملیاتی یگان ویژهٔ سایرت متکل بود، در تاریخ ۴ ژوئیهٔ ۱۹۷۶ میلادی و در جریان عملیات آزادسازی مسافران اسرائیلی هواپیمایی فرانسه که توسط چریک‌های فلسطینی به گروگان گرفته شده و به اوگاندا منتقل شده بودند، کشته شد. وی از قهرمانان ملی در اسرائیل به‌شمار می‌رود.[۳]

تألیفات

نگارخانه

منابع

  1. عشق غیر یهودی پسر نتانیاهو و خشم اسرائیلی‌ها، بی‌بی‌سی فارسی
  2. Bibi’s Blues January 23, 2013, David Remnick, New Yorker
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ «شرح حال بنیامین نتانیاهو؛ نخست‌وزیر جدید اسرائیل». بی‌بی‌سی فارسی. ۲۰۰۹-۰۳-۳۱. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۱۲.
  4. Heller, Aron (17 July 2019). "Netanyahu makes history as Israel's longest-serving leader". Associated Press. Archived from the original on 17 July 2019. Retrieved 17 July 2019.
  5. Mitchell, Thomas G. (2015). Likud Leaders. Jefferson, North Carolina: McFarland. p. 186. ISBN 978-0-7864-9713-3.
  6. "Netanyahu Gets Tough to Transform Israel's Economy". The New York Times. 24 October 2004. Retrieved 4 January 2023.
  7. "Netanyahu elected as Likud party chairman". Xinhua News Agency. 20 December 2005. Archived from the original on 27 February 2006. Retrieved 27 July 2009.
  8. Hoffman, Gil (10 February 2009). "Kadima wins, but rightist bloc biggest". The Jerusalem Post. Archived from the original on 27 January 2013. Retrieved 17 June 2012.
  9. "Netanyahu sworn in as Israel's prime minister". Haaretz. 31 March 2009. Archived from the original on 22 October 2012. Retrieved 10 March 2013.
  10. Heller, Jeffrey (31 March 2009). "Netanyahu sworn in as Israeli prime minister". Reuters. Archived from the original on 24 September 2015. Retrieved 10 March 2013.
  11. Tobin, Amir; Birnbaum, Ben (20 March 2015). "'Is This Ship Sinking?' Inside the Collapse of the Campaign Against Netanyahu". The New Yorker. New York City. Archived from the original on 22 March 2015. Retrieved 21 March 2015.
  12. Halbfinger, David M. (9 November 2020). "Biden's Win Means a Demotion for Netanyahu and Less Focus on Israel". نیویورک تایمز. Archived from the original on 9 November 2020.
  13. "Netanyahu and the Settlements". The New York Times. 12 March 2015. Retrieved 2 January 2023.
  14. ۱۴٫۰ ۱۴٫۱ Wootliff, Raoul (21 November 2019). "AG announces Netanyahu to stand trial for bribery, fraud and breach of trust". تایمز آو ایزرائل. Retrieved 22 November 2019.
  15. "Netanyahu said set to give up 4 ministry portfolios after charges announced". The Times of Israel. 23 November 2019. Retrieved 23 November 2019.
  16. Levinson, Chaim (23 November 2019). "Netanyahu to Relinquish Ministerial Portfolios in Coming Days". Haaretz. Archived from the original on 26 November 2019. Retrieved 23 November 2019.
  17. "Israel-Gaza conflict: Unthinkable security lapse on Netanyahu's watch". The Times. Archived from the original on 28 October 2023. Retrieved 14 October 2023.
  18. "Israelis question Prime Minister Benjamin Netanyahu on 'colossal failure' on security establishment". The Telegraph Online. Archived from the original on 28 October 2023. Retrieved 14 October 2023.
  19. "Netanyahu may end up the highest-ranking casualty of this attack". The Australian. Archived from the original on 26 October 2023. Retrieved 14 October 2023.
  20. "Thousands Protest Across Israel Against Netanyahu's Government". Haaretz (به انگلیسی). Archived from the original on 29 January 2024. Retrieved 2024-01-29.
  21. "Protesters call for change to Netanyahu government". Reuters. 20 January 2024.
  22. Eghbariah, Rabea (21 November 2023). "The Harvard Law Review Refused to Run This Piece About genocide in Gaza". The Nation. Archived from the original on 6 December 2023. Retrieved 21 March 2024.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  23. "Gaza: UN experts call on international community to prevent genocide against the Palestinian people". UN. 16 November 2023. Archived from the original on 24 December 2023. Retrieved 21 March 2024.{{cite web}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  24. Burga, Solcyre (14 November 2023). "Is What's Happening in Gaza a Genocide? Experts Weigh In". Time. Archived from the original on 25 November 2023. Retrieved 21 March 2024.{{cite magazine}}: نگهداری یادکرد:ربات:وضعیت نامعلوم پیوند اصلی (link)
  25. Powell, Anita (4 January 2024). "South Africa to take Israel to Top UN Court on Genocide Claim in Gaza". Voice of America. Archived from the original on 6 January 2024. Retrieved 21 March 2024.
  26. Proceedings instituted by South Africa against the State of Israel on 29 December 2023 (PDF). International Court of Justice (Report). 29 December 2023. Archived from the original on 5 January 2024. Retrieved 21 March 2024.
  27. Khan, Karim A.A. (20 May 2024). "Statement of ICC Prosecutor Karim A.A. Khan KC: Applications for arrest warrants in the situation in the State of Palestine". icc-cpi.int. International Criminal Court. Archived from the original on 20 May 2024. Retrieved 20 May 2024.
  28. Ray, Siladitya (2024-05-20). "ICC Seeks Arrest Warrants For Benjamin Netanyahu And Hamas Leader Yahya Sinwar". فوربز (به انگلیسی). Archived from the original on 2024-05-20. Retrieved 2024-05-22.
  29. Kottasová, Ivana (2024-05-20). "EXCLUSIVE: ICC seeks arrest warrants against Sinwar and Netanyahu for war crimes over October 7 attack and Gaza war". CNN (به انگلیسی). Archived from the original on 20 May 2024. Retrieved 2024-05-20.
  30. Rosenberg, David E. (2024-05-22). "Is the War in Gaza Turning Israel Into a Pariah State?". Foreign Policy (به انگلیسی). Retrieved 2024-05-22.
  31. Rachman, Gideon (May 20, 2024). "A crushing blow for Israel and a massive gamble by the ICC". فایننشال تایمز. Retrieved May 21, 2024.
  32. Cave, Damien (2024-05-11). "Isolated and Defiant, Israel Vows to 'Stand Alone' in War on Hamas". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Retrieved 2024-05-22.
  33. ۳۳٫۰ ۳۳٫۱ ۳۳٫۲ ۳۳٫۳ Ynetnews (2012-02-10). "Prime Minister Benjamin Netanyahu" (به انگلیسی). Retrieved 2024-08-12.
  34. Ball, Charles H. (5 June 1996). "Professor recalls Netanyahu's intense studies in three fields". MIT Tech Talk. Archived from the original on 27 March 2013. Retrieved 17 March 2013.
  35. Biography of Benjamin Netanyahu
  36. «Benjamin Netanyahu». TV Tropes. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۱۲.
  37. "Benjamin Netanyahu". Netanyahu.org. Archived from the original on 16 November 2012. Retrieved 18 November 2012.
  38. "Netanyahu wins battle for leadership of Likud". The Independent. London. 26 March 1993. Archived from the original on 26 January 2012. Retrieved 11 August 2009.
  39. Brinkley, Joel (30 June 2012). "Yitzhak Shamir, Former Israeli Prime Minister, Dies at 96". The New York Times. Archived from the original on 2 April 2013. Retrieved 17 March 2013.
  40. Kessel, Jerrold (11 February 1996). "Israeli elections will test support for peace". CNN. Archived from the original on 5 October 2013. Retrieved 10 March 2013.
  41. ۴۱٫۰ ۴۱٫۱ Schmemann, Serge (30 May 1996). "THE ISRAELI VOTE: THE OVERVIEW;Election for Prime Minister of Israel Is a Dead Heat". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 29 January 2023. Retrieved 29 January 2023.
  42. Berger, Joseph (26 May 1996). "He Had Pataki's Ear; Now It's Netanyahu's". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 29 January 2023. Retrieved 29 January 2023.
  43. Arafat, Netanyahu shake hands, begin talks بایگانی‌شده در ۲۷ فوریه ۲۰۲۱ توسط Wayback Machine 4 September 1996, CNN
  44. Joint press conference with Prime Minister Netanyahu and PA Chairman Arafat, 4 September 1996 بایگانی‌شده در ۲۸ مارس ۲۰۱۸ توسط Wayback Machine Vol. 16: 1996–1997, Ministry of Foreign Affairs
  45. Netanyahu, Arafat shake hands on Hebron accord بایگانی‌شده در ۲۹ ژوئیه ۲۰۲۰ توسط Wayback Machine 14 January 1997, CNN
  46. Hawas, Akram T. The new alliance: Turkey and Israel "Turkey and Israel". Archived from the original on 22 February 2011. Retrieved 12 December 2007.. The fourth Nordic conference on Middle Eastern Studies: The Middle East in globalizing world. Oslo, 13–16 August 1998.
  47. ۴۷٫۰ ۴۷٫۱ ۴۷٫۲ ۴۷٫۳ "Khaled Meshaal: How Mossad bid to assassinate Hamas leader ended in fiasco". The Telegraph. 7 December 2012. Archived from the original on 11 January 2022. Retrieved 4 May 2019.
  48. ۴۸٫۰ ۴۸٫۱ Laura Zittrain Eisenberg; Neil Caplan (2010). Negotiating Arab-Israeli Peace, Second Edition: Patterns, Problems, Possibilities. Indiana University Press. p. 130. ISBN 978-0-253-00457-4. Archived from the original on 20 January 2024. Retrieved 4 May 2019.
  49. ynet، כתבי (۲۰۰۹-۰۲-۱۰). «אין הכרעה בבחירות 2009: קדימה 28, הליכוד 27» (به عبری). Ynet. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۱۲.
  50. *نتانیاهو مأمور تشکیل دولت جدید اسرائیل شد (بی‌بی‌سی فارسی)
  51. *دولت جدید اسرائیل رای اعتماد گرفت (دویچه وله فارسی)
  52. «‮حذف فتوشاپی وزیران زن اسرائیل از عکس دسته‌جمعی‬». www.bbc.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۱۲.
  53. «قرارداد تسلیحاتی بی‌سابقه میان روسیه و اسرائیل». dw.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۱۲.
  54. معاون رئیس ستاد ارتش اسرائیل: ایران، بزرگ‌ترین خطر امنیتی برای اسرائیل (وزارت امور خارجه اسرائیل)
  55. Berger, Robert (3 July 2009). "Poll Gives Netanyahu Positive Marks Despite Rift with US". Voice of America. Archived from the original on 24 January 2013. Retrieved 1 March 2013.
  56. Baldwin, Leigh (11 August 2009). "Nablus booms as barriers fall in occupied West Bank". The Daily Star. Lebanon. Archived from the original on 21 July 2013. Retrieved 16 March 2013.
  57. Thomas Friedman (9 August 2009). "Green Shoots in Palestine II". The New York Times. Archived from the original on 5 October 2013. Retrieved 9 August 2009.
  58. Abu Toameh, Khaled (17 July 2009). "West Bank boom". The Jerusalem Post. Archived from the original on 27 January 2013. Retrieved 17 June 2012.
  59. "Netanyahu supports Arab peace initiative". United Press International. 24 July 2009. Archived from the original on 28 January 2011. Retrieved 9 August 2009.
  60. Ravid, Barak (23 July 2009). "Netanyahu to Arabs: Saudi plan can help bring peace". Haaretz. Archived from the original on 12 May 2013. Retrieved 16 March 2013.
  61. Beaumont، Peter (۲۰۱۴-۰۶-۰۳). «Israel condemns US for backing Palestinian unity government» (به انگلیسی). The Guardian. شاپا 0261-3077. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۱۲.
  62. Jodi Rudoren (15 June 2014). "Netanyahu Says Three Were Taken by Hamas". The New York Times. Archived from the original on 24 February 2015. Retrieved 24 February 2015.
  63. ۶۳٫۰ ۶۳٫۱ James Marc Leas, "Attack First, Kill First and Claim Self-Defense: Palestine Subcommittee Submission to UN Independent Commission of Inquiry on the 2014 Gaza Conflict" بایگانی‌شده در ۱۴ فوریه ۲۰۱۵ توسط Wayback Machine. Council for the National Interest. (21 January 2015).
  64. "Teens' bodies found". Haaretz. 1 July 2014. Archived from the original on 24 February 2015. Retrieved 24 February 2015.
  65. Ori Lewis (1 July 2014). "Israel mourns teenagers, strikes Hamas in Gaza". Reuters. Archived from the original on 26 March 2015. Retrieved 24 February 2015.
  66. "IDF's Operation 'Protective Edge' Begins Against Gaza". The Jewish Press. Archived from the original on 10 July 2014. Retrieved 8 July 2014.
  67. "Hamas genocidal terrorists says Netanyahu". Israel News.Net. 21 July 2014. Archived from the original on 19 January 2017. Retrieved 19 July 2014.
  68. Fournier, Ron (28 July 2014). "Why Benjamin Netanyahu Should Be Very, Very Worried". Defense One. National Journal. Archived from the original on 29 July 2014. Retrieved 29 July 2014.
  69. "Knesset votes to dissolve, sets new elections for March 17". The Times of Israel. 8 December 2014. Archived from the original on 16 May 2021. Retrieved 10 December 2014.
  70. Keinon, Herb (1 January 2015). "Netanyahu to address US Congress in February". The Jerusalem Post. Archived from the original on 23 January 2015. Retrieved 23 January 2015.
  71. Azulay, Moran (2015-03-16). "Netanyahu says no Palestinian state if he remains PM" (به انگلیسی). Retrieved 2024-08-12.
  72. Salem, Harriet (19 March 2015). "Netanyahu Backtracks on Election Pledge to Refuse a Two-State Solution After Sharp Words from the US". Vice News. Archived from the original on 13 July 2015. Retrieved 9 June 2015.
  73. "Netanyahu returns as PM, wins Knesset support for Israel's most hardline government". The Times of Israel. 29 December 2022. Archived from the original on 22 February 2023. Retrieved 29 December 2022.
  74. "Benjamin Netanyahu sworn in as leader of Israel's likely most right-wing government ever". CNN (به انگلیسی). 29 December 2022. Archived from the original on 28 February 2023. Retrieved 30 December 2022.
  75. "Home". Professors Democracy (به انگلیسی). {{cite web}}: |access-date= requires |url= (help); |archive-url= requires |url= (help); Missing or empty |url= (help)
  76. "The Override Clause Explainer". en.idi.org.il (به عبری). November 2022. Archived from the original on 31 January 2023. Retrieved 11 February 2023.
  77. "Test of reasonableness". The Jerusalem Post (به انگلیسی). Archived from the original on 11 February 2023. Retrieved 11 February 2023.
  78. Bachner, Michael; Staff, ToI. "AG censures 'harmful' proposal to let ministers appoint own legal advisers". The Times of Israel (به انگلیسی). Archived from the original on 26 June 2018. Retrieved 12 February 2023.
  79. Stern, Yedidia Z. "The attack on legal oversight threatens us all". blogs.timesofisrael.com (به انگلیسی). Archived from the original on 13 February 2023. Retrieved 12 February 2023.
  80. "The Coalition Agreements of Israel's 37th Government: The Appointment of Legal Advisors in Government Ministries". en.idi.org.il (به عبری). January 2023. Archived from the original on 12 February 2023. Retrieved 12 February 2023.
  81. "Two Former Governors of the Israeli Central Bank Warn of Economic Consequences of Government's Plans for the Judiciary". هاآرتس (به انگلیسی). 22 January 2023. Archived from the original on 28 March 2023. Retrieved 9 February 2023.
  82. "Kahneman: The judicial reform is a disaster". Globes (به انگلیسی). 26 January 2023. Archived from the original on 4 April 2023. Retrieved 11 February 2023.
  83. זרחיה, צבי; טייטלבאום, שלמה (23 February 2023). "הנגיד והכלכלנית הראשית: שינויי המשטר עלולים ליצור פגיעה קשה בכלכלה". כלכליסט (به عبری). Archived from the original on 27 February 2023. Retrieved 28 February 2023.
  84. ۸۴٫۰ ۸۴٫۱ איזק, רתם (18 February 2023). "צפו פגיעה, זו מתקפה ישירה על נשים: ההיבט המגדרי של המהפכה המשפטית". Ynet (به عبری). Archived from the original on 26 February 2023. Retrieved 26 February 2023.
  85. ۸۵٫۰ ۸۵٫۱ ۸۵٫۲ ברנע, רני (1 March 2023). "הסיוט של מערכת המשפט יהיה האסון של מערכת הבריאות". הארץ (به عبری). Archived from the original on 4 March 2023. Retrieved 1 March 2023.
  86. Maltz, Judy (25 February 2023). "U.S. Reform Movement Leader to Israelis: Your Diaspora Siblings Stand in Solidarity With You". هاآرتس (به انگلیسی). Archived from the original on 25 February 2023. Retrieved 25 February 2023.
  87. Weingarten, Randi; Appelbaum, Stuart (20 February 2023). "As U.S. Jews and Union Leaders, We See the Dangers of Israel's Democratic Crisis". هاآرتس (به انگلیسی). Archived from the original on 7 March 2023. Retrieved 21 February 2023.
  88. "200 U.S. Jewish Scientists Call on Netanyahu Gov't to Halt Judicial Overhaul Plan". هاآرتس (به انگلیسی). 19 February 2023. Archived from the original on 19 February 2023. Retrieved 20 February 2023.
  89. "In petition, leading academics warn judicial shakeup will harm Israel's security". The Times of Israel (به انگلیسی). Archived from the original on 20 March 2023. Retrieved 9 February 2023.
  90. Shani, Ayelett (10 February 2023). "'Israel's Government Has neo-Nazi Ministers. It Really Does Recall Germany in 1933'". هاآرتس (به انگلیسی). Archived from the original on 7 March 2023. Retrieved 12 February 2023.
  91. Samuels, Ben (19 February 2023). "Equating Israeli and Iranian Protests, U.S. Lawmakers Slam Netanyahu's Judicial Overhaul". هاآرتس (به انگلیسی). Archived from the original on 19 February 2023. Retrieved 19 February 2023.
  92. Hendrix, Steve (25 March 2023). "Israeli defense minister calls on Netanyahu to halt overhaul of courts". Washington Post. ISSN 0190-8286. Archived from the original on 26 March 2023. Retrieved 27 March 2023.
  93. Hendrix, Steve; Rubin, Shira (27 March 2023). "Netanyahu fires defense minister who called for halt to judicial overhaul". Washington Post. ISSN 0190-8286. Archived from the original on 8 June 2023. Retrieved 27 March 2023.
  94. McKernan, Bethan (27 March 2023). "Israel: Netanyahu announces delay to judicial overhaul plan". The Guardian (به انگلیسی). ISSN 0261-3077. Archived from the original on 28 March 2023. Retrieved 28 March 2023.
  95. "Netanyahu says Israel is 'at war' as Palestinian militants launch surprise air and ground attack from Gaza". سی‌ان‌ان. 7 October 2023. Archived from the original on 8 October 2023. Retrieved 7 October 2023.
  96. "Netanyahu: We will turn places where Hamas is hiding into 'cities of ruins'". Ynetnews. 7 October 2023. Archived from the original on 15 October 2023. Retrieved 15 October 2023.
  97. Keller-Lynn, Carrie. "Lapid urges emergency government, says PM can't manage war with extreme cabinet". www.timesofisrael.com (به انگلیسی). Archived from the original on 7 October 2023. Retrieved 7 October 2023.
  98. "Netanyahu offers Lapid, Gantz to join him in emergency unity government". www.timesofisrael.com (به انگلیسی). Archived from the original on 7 October 2023. Retrieved 7 October 2023.
  99. "Israelis blame gov't for Hamas massacre, say Netanyahu must resign". جروزالم پست. 12 October 2023. Archived from the original on 22 October 2023. Retrieved 14 October 2023.
  100. "Many Israelis blame govt for Hamas attack, believe Netanyahu must resign: Poll". WION. Archived from the original on 19 October 2023. Retrieved 15 October 2023.
  101. "56% Israelis believe Netanyahu should resign at end of conflict with Palestine: Poll". Middle East Monitor. Archived from the original on 15 October 2023. Retrieved 15 October 2023.
  102. "The Dangerous History Behind Netanyahu's Amalek Rhetoric". The Mother Jones. 3 November 2023. Archived from the original on 24 November 2023. Retrieved 31 December 2023.
  103. Kershner, Isabel (2023-10-29). "Netanyahu Apologizes After Blaming Security Chiefs for Failure in Hamas Attack". The New York Times (به انگلیسی). ISSN 0362-4331. Archived from the original on 29 October 2023. Retrieved 2023-10-29.
  104. "Netanyahu: We'll defy the world if needed to defeat Hamas; PA can't run Gaza after war". The Times of Israel. 12 November 2023. Archived from the original on 13 November 2023. Retrieved 13 November 2023.
  105. "Netanyahu Calls Palestinians 'Collateral Damage' As Israel Destroys Gaza". HuffPost. 12 November 2023. Archived from the original on 13 November 2023. Retrieved 13 November 2023.
  106. "Leaked audio of heated meeting reveals hostages' fury at Netanyahu". CNN. 6 December 2023. Archived from the original on 7 December 2023. Retrieved 7 December 2023.
  107. "Israeli MK: Countries in South America, Africa Offered to Accept Refugees From Gaza, in Exchange for Payment". Haaretz. 26 December 2023. Archived from the original on 26 December 2023. Retrieved 30 December 2023.
  108. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام ICCAW2 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  109. خطای یادکرد: خطای یادکرد:برچسب <ref>‎ غیرمجاز؛ متنی برای یادکردهای با نام ICCAW CNN2 وارد نشده است. (صفحهٔ راهنما را مطالعه کنید.).
  110. ۱۱۰٫۰ ۱۱۰٫۱ «‮وعده‌های انتخاباتی نتانیاهو؛ به نفع یا به زیان حماس؟ ‬». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۱۲.
  111. "Netanyahu In 2001: 'America Is A Thing You Can Move Very Easily'". HuffPost (به انگلیسی). 2010-07-16. Retrieved 2024-08-12.
  112. «نتانیاهو بازگشت به مرزهای ۱۹۶۷ را رد کرد». dw.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۱۲.
  113. «موافقت مشروط نخست‌وزیر اسرائیل با کشور مستقل فلسطینی». dw.com. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۱۲.
  114. ۱۱۴٫۰ ۱۱۴٫۱ «آمریکا و اسرائیل رسماً از یونسکو خارج شدند». ایسنا. ۱۱ دی ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۱۲ دی ۱۳۹۷.
  115. «خروج آمریکا از یونسکو». اسپوتنیک (خبرگزاری). ۳۱ دسامبر ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۲ ژانویه ۲۰۱۹.
  116. ۱۱۶٫۰ ۱۱۶٫۱ «واکنش ظریف به خروج آمریکا از یونسکو». سازمان رادیو و تلویزیون دولتی ترکیه. ۲ ژانویه ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۲ ژانویه ۲۰۱۹.
  117. «آمریکا و اسرائیل رسماً از یونسکو خارج شدند». همشهری آنلاین. ۱۱ دی ۱۳۹۷. دریافت‌شده در ۱۲ دی ۱۳۹۷.
  118. * "Netanyahu: Iran Preparing Another Holocaust" بایگانی‌شده در ۸ آوریل ۲۰۰۹ توسط Wayback Machine Newsmax.com, 16 November 2006. Accessed 1 November 2007
  119. * تقاضای کمک از سفارتخانه‌های خارجی در ایران، دویچه وله فارسی
  120. متن کامل سخنان بنیامین نتانیاهو در مجمع عمومی سازمان ملل سال ۲۰۱۲
  121. «نتانیاهو: هاشمی هم به دنبال نابودی اسرائیل است». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ اکتبر ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۸ اکتبر ۲۰۱۳.
  122. «‮نتانیاهو: باید برای برنامهٔ هسته‌ای ایران خط قرمز تعیین کرد‬». بی‌بی‌سی فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۱۲.
  123. «مصاحبه بی‌بی‌سی فارسی با نتانیاهو». BBC News فارسی. ۲۰۱۳-۱۰-۰۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۱۲.
  124. Kedmey، Dan (۲۰۱۳-۱۰-۰۷). «Taking a Jab at Netanyahu, Iranians Model Their Jeans on Twitter» (به انگلیسی). Time. شاپا 0040-781X. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۱۲.
  125. Hirschberg, Peter (14 November 2006). "Netanyahu: It's 1938 and Iran is Germany; Ahmadinejad is preparing another Holocaust" (به انگلیسی). Haaretz. Archived from the original on 9 April 2012. Retrieved 9 April 2012.
  126. Fleetwood, Blake (15 November 2006). "Ahmadinejad Is Preparing Another Holocaust For Israel" (به انگلیسی). The Huffington Post. Archived from the original on 9 April 2012. Retrieved 9 April 2012.
  127. "Report: Netanyahu says 9/11 terror attacks good for Israel" (به انگلیسی). Haaretz. 16 April 2008. Archived from the original on 9 April 2012. Retrieved 9 April 2012.
  128. «Thousands join anti-corruption protests in Tel Aviv for sixth week». haaretz.
  129. «THOUSANDS OF ISRAELIS PROTEST IN TEL AVIV AS CORRUPTION ALLEGATIONS LEVELED AT PRIME MINISTER BENJAMIN NETANYAHU». newsweek.
  130. «Tens of thousands hold 'March of Shame' against Netanyahu». presstv. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ ژانویه ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۵ ژانویه ۲۰۱۸.
  131. «20,000 join Tel Aviv 'March of Shame' to protest bill aimed at protecting Netanyahu (VIDEO)». rt.
  132. «Thousands march in Tel Aviv to protest against corruption and Netanyahu government». telegraph.
  133. «Netanyahu to be questioned in submarine affair».
  134. «اتهام تازه فساد و خلافکاری علیه بنیامین نتانیاهو». بایگانی‌شده از اصلی در ۴ مارس ۲۰۱۸. دریافت‌شده در ۱۲ مارس ۲۰۱۸.
  135. «پلیس اسرائیل نتانیاهو را به 'رشوه‌خواری متهم کرد'». BBC News فارسی. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۸-۱۲.
  136. «پروند پرونده تحقیقات فساد مالی بنیامین نتانیاهو».[پیوند مرده]

پیوند به بیرون