ابن مکانس
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (اوت ۲۰۱۶) |
ابن مکانس (۱۳۴۵-۱۴۰۷) (نسب کامل:فخرالدین ابوالفرج عبدالرحمن بن عبدالرزاق بن ابراهیم بن مکانس مصری قبطی‌اصل) مقام‌دار دیوانی، شاعر و ادیب مصری قبطی‌اصل بود. [۱]
ابن مکانس عبدالرحمن بن عبدالرزاق | |
|---|---|
| زادهٔ | ۱ مه ۱۳۴۵م/ ۱۹ ذی‌الحجه ۷۴۵ق |
| درگذشت | ۷ نوامبر ۱۴۰۷/ ۱۲ ذی‌الحجه ۷۹۴ق |
| پیشه(ها) | ادیب، سیاستمدار، شاعر |
| آثار | اشعار |
زندگی
ویرایشابن مکانس در ۱ مه ۱۳۴۵م/ ۱۹ ذی‌الحجه ۷۴۵ق در قاهره به دنیا آمد. پدرش از کاتبان دیوانی بود، و او در این فضا پرورش یافت. در بیست سالگی مسلمان شد و در دیوان انشاء خدمت گزارد. به ادبیات بسیار گرایش پیدا کرد، در ۷ نوامبر ۱۴۰۷/ ۱۲ ذی‌الحجه ۷۹۴ق آنگاه که برای وزارت به قاهره فراخوانده شد، در راه در بلبیس به او سم خوراندند و درگذشت.
