آقچه (سکه)
آقچه سکه‌ای از جنس نقره بود که در دوران حکومت امپراطوری عثمانی ضرب می‌شد و در تمامی سرزمین‌های تحت سلطه رایج بود. ریشه کلمه آغچه از زبان مغولی به معنی زر یا سیم سکه مانند به رنگ سفید می‌باشد.[۱]
نخستین آقچه عثمانی در سال ۷۲۹ قمری(۱۳۲۹ میلادی) در شهر بورسا ضرب شد. سکه‌های اولیه تاریخ ضرب نداشت و شکل آن شبیه درهم سلجوقیان و معادل ۶ قیراط(۱/۴ مثقال)وزن و با عیار ۹۰٪ نقره بود. وزن و عیار سکه آقچه در دوره‌های مختلف همواره بالا و پائین می‌شد تا این که با اصلاحات پولی سلطان سلیمان دوم در ۱۰۹۹ قمری(۱۶۸۸ میلادی) ضرب آقچه ممنوع و به جای آن قروش انتخاب گردید.[۲][۳]
آقچه در برخی فرهنگ‌ها به معنای واحد اندازه‌گیری برای دوازده ساعت آب است.[۴](لغتنامه دهخدا ٫ فرهنگ فارسی معین و فرهنگ عمید)که برای آبیاری مزارع و باغات کاربرد داشت.
در بیت شعری از سعدی شیرازی آمده‌است:
جستارهای وابسته
ویرایشمنابع
ویرایش- ↑ پول اسلامی
- ↑ کتابخانه تبیان
- ↑ «دائرةالمعارف اسلام». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۲ فوریه ۲۰۱۵. دریافت‌شده در ۱۲ فوریه ۲۰۱۵.
- ↑ واژه یاب
- ↑ سعدی، کلیات، مواعظ، قصیده ش ۲۵ در وصف بهار
 | این یک مقالهٔ خرد دربارهٔ سکه است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |