Väinö Tanner
Väinö Alfred Tanner (Helsinki, 1881eko martxoaren 12a - ibidem, 1966ko apirilaren 19a) finlandiar politikaria izan zen. 1926 eta 1927 bitartean Finlandiako lehen ministroa izan zen.
Zuzenbidea eta negozioak ikasi zituen Helsinkin. Alemanian lan egin ondoren, Helsinkira itzuli zen, eta kooperatiben antolaketan inplikatu zen. Neutral mantendu zen Finlandiako gerra zibilean, eta, ondoren, Alderdi Sozialdemokrataren lider bihurtu zen.
Lehen ministro (1926-27), Finantza ministro (1937-39), Kanpo Harremanetako ministro (1939-40), Merkataritza eta Industria ministro (1941-42) eta Finantza ministro (1942-44) izan zen.
Langile klasea muturreko ideologiatik ideologia pragmatikora zuzendu zuen, prozesu demokratikoaren bidez. Gobernuan zegoela, erreforma sozial garrantzitsuak onartu zituen.
1946an bost urteko kartzela-zigorra ezarri zioten. Sobietar Batasuna baretzeko Finlandiako gerraosteko politikaren aurkako alderdian fakzio bateko buru izan zen. 1951n Legebiltzarrera itzuli zen eta 1957an alderdiko buruzagi hautatu zuten. Hauteskunde honen ostean, alderdi zatitu egin zen.
Kanpo estekak
[aldatu | aldatu iturburu kodea]Artikulu hau Finlandiako biografia baten zirriborroa da. Wikipedia lagun dezakezu edukia osatuz. |