Edukira joan

Cristina Fallarás

Wikipedia, Entziklopedia askea
Cristina Fallarás
Bizitza
JaiotzaZaragoza, 1968ko martxoaren 18a (56 urte)
Herrialdea Espainia
Hezkuntza
HeziketaBartzelonako Unibertsitate Autonomoa
Hizkuntzakgaztelania
Jarduerak
Jarduerakkazetaria, idazlea eta emakumeen eskubideen aldeko ekintzailea
Lan nabarmenak
Jasotako sariak
IMDB: nm2726470 Facebook: cristina.fallaras.sanchez Twitter: lafallaras Edit the value on Wikidata

Cristina Fallarás Sánchez (Zaragoza, Aragoi, 1968ko martxoaren 18a) zaragozar kazetaria, idazlea, analista, ekintzailea eta politikaria da. Kataluniako Emakume Kazetarien Elkarteak[1] emandako Komunikazio Ez-sexistako Jardunbide Egokien Saria eta María Luz Morales Kazetaritza Feministaren Saria jaso ditu, Generoaren Kultur Behatokiak eta Catalunya la Pedrera Fundazioak emandakoa.[2]

Ibilbidea

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kazetari

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Kazetaritza ikasi zuen Bartzelonako Unibertsitate Autonomoan.[3] El Mundo egunkariaren Kataluniako edizioko erredaktorea izan zen, eta Ser katean, Radio Nacional de España, El Periódico de Catalunya, Antena 3 TV eta Telecincon ere lan egin zuen.[4] ADN egunkariaren erredakzioaren diseinuan parte hartu zuen. Planeta Taldekoa zen egunkari horren sortzaileetako bat izan zen, eta zuzendariordea ere izan zen 2008. urtera arte.[4][5] 2006ko azaroaren 27tik 2012ko otsailaren 19ra bitartean blog batean idatzi zituen bere gogoeta eta esperientziak.[6] 2016ko irailetik 2017ko otsailera, Diario 16 digitaleko zuzendaria izan zen. Dimisioaren arrazoia jakinarazi zuen Twitter kontuaren bidez, enpresa editoreak proposatutako lan-baldintzak onartezinak zirela eta.[3][7][8][9][8][10] 2018ko uztailean, RTVEko kontseilari izateko proposamena izan zuen. Azken urteotan, hainbat telebista-saiotan hartu du parte analista gisa.

Eleberrigile

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

2011n, Las niña perdidas eleberria argitaratu zuen, bi sari irabazi zituena, eta Gijongo Aste Beltzak ematen duen Hammett saria irabazitako lehen emakumea bihurtu zen.[11] 2011n, Barbastroko Eleberri Laburraren Saria jaso zuen Últimos días en el Puesto del Este eleberri laburrarekin.[12]

Aktibista

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Entsegu, liburu, hitzaldi eta kazetaritza-artikuluen bidez Fallarás feminismoari eta emakumeen eskubideen eta berdintasunaren aldeko borrokari lotu izan zaio beti. 2011ko martxotik 2015eko ekainera, "Ellas"-en egileetako bat izan zen El Mundo egunkariko bloga, emakumeen eskubideei eta berdintasunari buruzkoa.[13]

#seacabó manifestazioa, 2023ko abuztuaren 28an

Fallarás prostituzioaren abolizioaren alde dago.[3] Fernando Marías Amondok sortutako talde artistikoko kidea da, Hijos de Mary Shelley izenekoa. Harekin parte hartu zuen Mary Wollstonecraft[14] feminista aitzindariaren omenezko saioetan eta Wollstonecraft. Hijas del horizonte izeneko liburuan. Liburu horretan beste idazle batzuk ere ageri dira: Espido Freire, Paloma Pedrero, Nuria Varela, Cristina Cerrada, Eva Díaz Riobello, María Zaragoza, Raquel Lanseros eta Vanessa Montfort.[15]

2018ko apirilaren 26an, #Cuéntalo hashtag-a kaleratu zuen.[16] Hiru milioi tuit inguru sortu zituen, eta horietatik 50.000 baino gehiago bortxaketen, abusuen edo jazarpenaren testigantzak dira.[17]

2023ko abuztuaren 27an, #seacabó hashtagarekin, Rubiales kasuaren polemikaren ondoren, jazarpena, bortxaketak eta abusuak jasan zituzten emakumeen testigantzak partekatu zituen bere sare sozialetan.[18]

Cristina Fallarás, Catosfera 2018
Cristina Fallarás 2019-2020 ikasturtearen hasiera, 2019.10.03

Politikari

[aldatu | aldatu iturburu kodea]

Esparru politikoan, Pasqual Maragallek bultzatuta, 1999an sortutako Cataluña Siglo XXI mugimendu zibikoaren taldea sortzen parte hartu zuen.[4] 2018ko uztailean, Podemosek RTVEko kontseilari izateko proposamena egin zuen.[19] 2019ko udal-hauteskundeetan sinbolikoki parte hartuko zuela jakinarazi zen, Ada Colau buru zuen Barcelona en Comú zerrenda ixten.[20]

Telebista

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Migdia (2012-2013), 8tv
  • La Sexta noche (2013-2014), La Sexta.
  • Un tiempo nuevo (2014-2015) , Telecinco.
  • Las mañanas de Cuatro (2013-2018),Cuatro.
  • La otra red (2014),Cuatro.
  • Mad in Spain (2017), Telecinco.
  • Sábado Deluxe (2017), Telecinco.
  • Tot es mou (2018-), TV3.
  • 120 minutos (2018-), Telemadrid.
  • Hechos reales (2018), Telecinco.
  • Ya es mediodía (2018-), Telecinco.
  • Todo es mentira (2019-), Cuatro.
  • Cuatro al día (2019-), Cuatro.

Argitaratutako liburuak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • Rupturas, Urano, 2003
  • No acaba la noche, Planeta, 2006
  • Así murió el poeta Guadalupe, Alianza, 2009
  • Las niñas perdidas, Roca Editorial, 2011
  • Últimos días en el Puesto del Este, DVD argitaletxea, 2011
  • A la puta calle: Crónica de un desahucio, Bronce Editorial, 2013
  • Honrarás a tu padre y a tu madre, Anagrama, 2018
  • Ahora contamos nosotras, Anagrama, 2019
  • Posibilidad de un nido, Esto No Es Berlín, 2020
  • El evangelio según María Magdalena, Penguin Random House, 2021
  • La Loca, Penguin Random House, 2022


Sariak eta aintzatespenak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  • 2010eko Hammett Sarian finalista izan zen Así murió el poeta Guadalupe lanarekin.
  • L'H konfidentziala 2011 eleberri beltzaren saria Las niña perdidas lanarengatik.
  • 2011ko Eleberri Laburraren Barbastro Hiria Saria, Últimos días en el Puesto del Este lanarekin.
  • Hammett 2012 saria (Gijongo Aste Beltza), Las niñas perdidas lanarekin.
  • 2018an, Komunikazio ez-sexistaren Praktika Egokien Saria, Kataluniako Emakume Kazetarien Elkarteak emana.[1]
  • 2019an, María Luz Morales Kazetaritza Feministaren Saria jaso zuen, Generoko Kultura Behatokiak, Catalunya la Pedrera Fundazioak eta Ara egunkariaren lankidetzak emana, Público hedabidean argitaratutako Femenino Funeral: el lamentable recuento de las mujeres asesinadas durante 2017 lanarengatik.[2]
  • 2020an, Emakumeen aurkako Indarkeria Ezabatzeko Nazioarteko Eguna zela eta, Berdintasun Ministerioak emakumeen aurkako indarkeria ezabatzeko egindako lana aitortu zuen, #Cuéntalo gizartea kontzientziatzeko.[21]
  • 2023an Lince Kazetariaren Saria jaso zuen Linces Moradas sarien lehen edizioan. Sari horiek Errepublika eta Demokrazia Institutuak ematen ditu, “gizarte bidezkoago, berdintasunezkoago eta demokratikoago baten aldeko konpromisoa eta lana” aitortzeko.[22][23]

Erreferentziak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
  1. ↑ a b Mujeres RTVE y los programes de RNE 'Gente despierta' y 'Feminismes', Premios de Comunicación no sexista 2018 - RTVE.es. 22 de noviembre de 2018.
  2. ↑ a b «El Observatorio Cultural de Género otorga a Cristina Fallarás el Premio de Periodismo» www.publico.es.
  3. ↑ a b c Cristina Fallarás: "En España no nos atrevemos a decir que la ultraderecha ya está en el Gobierno con el PP". Público (España) 11 de noviembre de 2016.
  4. ↑ a b c elEconomista.es. Cristina fallarás, nombrada directora de diario 16 digital - EcoDiario.es. .
  5. ↑ ADN despide a la subdirectora en el octavo mes de embarazo, e-Noticies, 22.11.2008; acceso 23.11.2012
  6. ↑ Despedida de Fallarás, 19.02.2012; acceso 20.07.2012
  7. ↑ Mensaje en redes sociales publicado por Cristina Fallarás. .
  8. ↑ a b Fallarás deja la dirección de Diario16.com por las "inaceptables" condiciones laborales. eldiario.es 13 de febrero de 2017.
  9. ↑ Cristina Fallarás, nombrada directora de Diario 16 Digital. .
  10. ↑ Diario16. «Nuevo rumbo en Diario16» diario16.com.
  11. ↑ Cristina Fallarás, primera mujer ganadora del Premio Hammett de novela negra, nota de la agencia EFE reproducida en El País, 13.07.2012; acceso 20.07.2012
  12. ↑ Comunicación, Ronda. (2011-05-16). «Fallarás y Gandía, ganadores de los premios de Novela corta y Poesía de Barbastro» Revista digital del Somontano de Barbastro - Rondasomontano.com.
  13. ↑ elmundo.es. «Ellas. Publicaciones de Cristina Fallarás» www.elmundo.es.
  14. ↑ Espacio. Fundación Telefónica (consultado el 6 de junio de 2015).
  15. ↑ Escritoras.com (consultado el 6 de junio de 2015).
  16. ↑ Cristina Fallarás. 26 de abril de 2018.
  17. ↑ Valdés, Isabel. (2018-12-13). Los 14 días en los que 150.000 mujeres no se callaron. ISSN 1134-6582..
  18. ↑ Molina, Celia. (2023-08-28). «Cristina Fallarás recopila cientos de mensajes de mujeres que se unen al #seacabó de Jenni Hermoso» Yasss.
  19. ↑ «PSOE, Podemos y PNV proponen a las periodistas Rosa María Artal y Cristina Fallarás para el consejo de RTVE» www.publico.es.
  20. ↑ «Cristina Fallarás irá en la lista de Colau para el 26M» www.publico.es.
  21. ↑ «Las periodistas de 'Público' Cristina Fallarás y Ana Bernal, premiadas por su labor contra la violencia machista» www.publico.es.
  22. ↑ «Cristina Fallarás gana el Premio Periodista lince» www.publico.es.
  23. ↑ «Instituto 25 de Mayo para la Democracia» Instituto República y Democracia.

Kanpo estekak

[aldatu | aldatu iturburu kodea]
"https://eu.wikipedia.org/w/index.php?title=Cristina_Fallarás&oldid=9964409"(e)tik eskuratuta