Pio VII.a

Pio VII.a, sortzez Barnaba Niccolò Maria Luigi Chiaramonti (Cesena, 1742ko abuztuaren 14a - †Erroma, 1823ko abuztuaren 20a), Eliza Katolikoaren 251. Aita Santua izan zen 1800 eta 1823 urteen bitartean.

Pio VII.a
Irudi gehiago
251. Aita santu 1800ko martxoaren 14a - 1823ko abuztuaren 20a ← Pio VI.a - Leon XII.a → kardinal 1785eko otsailaren 14a - Roman Catholic Bishop of Imola (en) 1785eko otsailaren 14a - 1816ko martxoaren 8a ← Giovanni Carlo Bandi (en) - Antonio Lamberto Rusconi (en) → Elizbarrutia: Roman Catholic Diocese of Imola (en) Roman Catholic Bishop of Tivoli (en) 1782ko abenduaren 16a - ← Giulio Matteo Natali (en) - Vincenzo Manni (en) → Elizbarrutia: Roman Catholic Diocese of Tivoli (en)
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Barnaba Niccolò Maria Luigi Chiaramonti
Jaiotza	Cesena, 1742ko abuztuaren 14a
Herrialdea	Aita Santuen Lurraldea
Heriotza	Erroma, 1823ko abuztuaren 20a (81 urte)
Hobiratze lekua	San Petri basilika
Heriotza modua	berezko heriotza
Familia
Aita	Scipione Maria Niccolo Chiaramonti
Ama	Giovanna Coronata Ghini
Ezkontidea(k)	ezkongabea
Hezkuntza
Hizkuntzak	latina
Jarduerak
Jarduerak	apaiz katolikoa eta apezpiku katolikoa
Parte-hartzailea 1799–1800ko konklabea
Lantokia(k)	Erroma eta Aita Santuen Lurraldea
Santutegia
Abuztuaren 20
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	Erromatar Eliza Katolikoa
Erlijio-ordena	Beneditar

Bizitza

Familia noble bateko semea zen eta beneditarren ordenan sartu zen. Tivoliko apezpiku izendatu zuen Pio VI.a bere senideak 1783. urtean, eta Imola hirira joatearekin batean kardinal egin zuten 1785ean.

1800ean Veneziako konklabeak Pio VI.aren ondorengo hautatu zuen hiru hilabetez eztabaidatu ondoren. Erdi mailako politikaria izan zen arren, ongi bete zituen Aita Santu gisa zegozkion lanak. Erroman bildu zen Napoleon Bonaparterekin 1800. urtean konkordatu bat lortzeko negoziazioak hasteko. 1801ean sinatu zuten akordioa eta bi urte geroago haren antzeko hitzarmena sinatu zen Italiako Errepublikarekin. Pio VII.a Parisa joan zen 1804an enperadorea koroatzera, baina ez zuen Frantzian bizi nahi izan.

Frantziak Elizaren Estatuak beretzat hartu zituen eta Aita Santuak enperadorea eskumikatzen zuen Cum memoranda buldaren bidez erantzun zion. 1814an Fontainebleautik irten eta Erromara iritsi zen Pio VII.a, eta Vienako Batzarreak Aita Santuaren esku utzi zituen Elizaren Estatuak berrantolatzen hasi zen. Bonaparteren familia onartu zuen han. Konkordatuak sinatu zituen Piemonte-Sardiniarekin (1817), Bi Sizilietako Erresumarekin (1818) eta Prusiako Erresumarekin (1821), eta Frantziarekin, 1801. urtekoa errespetatu eta hobetzen zuena. Jesusen Lagundia berriro antolatu zuen 1814an.

Erreferentziak

• Artikulu honen edukiaren zati bat Lur hiztegi entziklopedikotik edo Lur entziklopedia tematikotik txertatu zen 2016/01/09 egunean. Egile-eskubideen jabeak, Eusko Jaurlaritzak, hiztegi horiek CC-BY 3.0 lizentziarekin argitaratu ditu, Open Data Euskadi webgunean.

Wikimedia Commonsen badira fitxategi gehiago, gai hau dutenak: Pio VII.a

• Datuak: Q124754
• Multimedia: Pius VII / Q124754