Pjotr Nikolajeviĉ Durnovo
Pjotr Nikolajeviĉ Durnovo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Persona informo | |||||
Naskiĝo | 23-an de novembro 1842 en Moskvo | ||||
Morto | 11-an de septembro 1915 (72-jaraĝa) en Sankt-Peterburgo | ||||
Tombo | Treskino (fr) vd | ||||
Lingvoj | rusa vd | ||||
Ŝtataneco | Rusia Imperio vd | ||||
Alma mater | Naval Cadet Corps (en) (–1860) Alexander Military Law Academy (en) (–1870) vd | ||||
Familio | |||||
Dinastio | Dournovo vd | ||||
Patro | Nikolaï Sergueïevitch Dournovo (fr) vd | ||||
Patrino | Vera Petrovna Lvova (fr) vd | ||||
Infanoj | Piotr Durnowo (en) vd | ||||
Profesio | |||||
Okupo | politikisto militisto ministro pri internaj aferoj vd | ||||
Laborkampo | Politika agado vd | ||||
| |||||
| |||||
vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Pjotr Nikolajeviĉ DURNOVO (ruse Пётр Николаевич Дурново, naskita 1845 en Moskva gubernio, la Rusia imperio – mortinta la 24-an de septembro 1915, Sankt-Peterburgo, la Rusia imperio) estis rusa politikisto, ministro pri internaj aferoj dum regado de la caroj Aleksandro la 3-a kaj Nikolao la 2-a. Li kruele subpremis la revolucion de 1905. Durnovo famas pri tiu raporto - verkita en 1914 - , en kiu precize priskribis la eventojn de la dua mondmilito, inkluzive la kolapson de la Rusa Imperio.
Durnovo iĝis en 1883 ĉefo de la rusa polico. Tiutempe li havis gravan rolon en likvido de terorista grupo, kiu murdis Aleksandron la 2-an.
Durnovo-n trafis en 1893 seksa skandalo kaj li estis maldungita. Li revenis en la registaron en 1900 kiel vicministro pri internaj aferoj. En oktobro de 1905, li estis nomumitministro pri internaj aferoj, en modera registaro de Sergej Vitte.
Li forte disbatis la sanktpeterburgajn kaj moskvajn sovetojn, tiel akiris fidon de Nikolao la 2-a. Oni forigis Durnovo-n kaj Vitte-n el la registaro (1906) pro la ribeloj, sed Durnovo baldaŭ estis elektita al la ŝtata konsilio, kie li iĝis gvidanto de la konservativoj. Li estis plenforte kontraŭ malfortigo de la cara reĝimo. Li oficis ĝis sia morto en 1915.