Vespera kokotraŭsto

Kiel legi la taksonomion Vespera kokotraŭsto
Vespera kokotraŭsto, masklo Vespera kokotraŭsto, ino vintre en Kebekio
Biologia klasado
Regno: Animaloj Animalia Filumo: Ĥorduloj Chordata Klaso: Birdoj Aves Ordo: Paseroformaj Passeriformes Familio: Fringedoj Fringillidae Genro: Coccothraustes Specio: 'C. vespertinus'
Dunomo
Coccothraustes vespertinus (W. Cooper, 1825)
Konserva statuso
Konserva statuso: Malplej zorgiga
Verda, somere kaj la tutan jaron. Verda, somere kaj la tutan jaron.
Aliaj Vikimediaj projektoj

La Vespera kokotraŭsto aŭ Vespera kernorompulo (Coccothraustes vespertinus) estas granda birdo de la familio de fringedoj kaj genro de Kokotraŭstoj. Iam ĝi estis traktata en sia propra genro kiel Hesperiphona vespertina, sed ĝi estas nuntempe lokita en la sama genro kun la Kernorompulo de Eŭrazio.

Disvastiĝo

Ties reprodukta habitato estas arbaroj de koniferoj kaj miksitaj tra Kanado kaj la okcidentaj montaj areoj de Usono kaj Meksiko. Ĝi estas tre rara vaganto en la Brita Insularo, kun nur du vidaĵoj ĝis nun. La nesto estas konstruata sur horizontala branĉo aŭ en forkobranĉo.

La migrado de tiu birdo estas varia; en kelkaj vintroj, ili povas vagadi tiom suden kiom ĝis suda Usono.

Aspekto

Ino de Vespera kokotraŭsto en Provincia Parko Algonkino, Ontario, Kanado

Vespera kokotraŭsto

La Vespera kokotraŭsto estas 18.5 cm longa.

Plenkreskulo havas mallongan nigran voston, nigrajn flugilojn kaj granda pala beko tre fortika kaj kun larĝa bazo, kiel la aliaj samgenranoj. Maskla plenkreskulo estas ĝenerale tre bruna birdo kaj havas brilflavajn frunton kaj superokulan strion; ties kapo estas tre malhelbruna kaj estas granda blanka flugilzono, dum la flugilplumoj estas nigraj. Ina plenkreskulo estas ĉefe olivecbruna, pli grizaj en subaj partoj kaj kun blankaj flugilzonoj, krom flavaj markoj en kolumo kaj ŝultroj.

Ambaŭ seksoj havas ruĝecajn krurojn.

Kutimaro

Tiuj birdoj manĝas en arboj kaj arbustoj, foje surgrunde. Ili manĝas ĉefe semojn, berojn kaj insektojn. For de la reprodukta sezono ili ofte manĝas en aroj. Foje ili englutas fajnajn ŝtonerojn aŭ sablerojn.

La teritorio de tiu birdo etendiĝis orienten en historiaj epokoj, eble pro plantado de Manitoba acero kaj aliaj aceroj kaj arbustoj ĉe farmoj kaj disponeblo de birdomanĝejoj vintre.

Literaturo

• BirdLife International (2004). Coccothraustes vespertinus. Internacia Ruĝa Listo de Endanĝeritaj Specioj, eldono de 2006. IUCN 2006. Elŝutita 9a Majo 2006. Malplej Zorgiga

Libroj

• Gillihan, S. W., and B. Byers. 2001. Evening Grosbeak (Coccothraustes verspertinus). In The Birds of North America, No. 599 (A. Poole and F. Gill, eds.). The Birds of North America, Inc., Philadelphia, PA.

Tezoj

• Prescott DRC. Ph.D. (1992). Differential migration in the evening grosbeak (Coccothraustes vespertinus): A test of hypotheses. University of Calgary (Canada), Canada.

Artikoloj

• Bekoff M. (1995). Cognitive ethology, vigilance, information gathering, and representation: Who might know what and why?. Behavioural Processes. vol 35, no 1-3. p. 225-237.
• Bekoff M. (1995). Vigilance, Flock Size, and Flock Geometry: Information Gathering by Western Evening Grosbeaks (Aves, Fringillidae). Ethology. vol 99, no 2. p. 150-161.
• Bekoff M, Scott AC & Conner DA. (1987). Nonrandom Nest-Site Selection in Evening Grosbeaks. Condor. vol 89, no 4. p. 819-829.
• Bekoff M, Scott AC & Conner DA. (1989). Ecological Analyses of Nesting Success in Evening Grosbeaks. Oecologia. vol 81, no 1. p. 67-74.
• Bennetts RE & Hutto RL. (1985). Attraction of Social Fringillids to Mineral Salts an Experimental Study. Journal of Field Ornithology. vol 56, no 2. p. 187-189.
• Brunswig NL, Winton SG & Hamel PB. (1983). A Dietary Overlap of Evening Grosbeaks Coccothraustes-Vespertinus and Carolina Parakeets Conuropsis-Carolinensis. Wilson Bulletin. vol 95, no 3.
• Cumming EE & Diamond AW. (2002). Songbird community composition versus forest rotation age in Saskatchewan boreal mixedwood forest. Canadian Field Naturalist. vol 116, no 1. p. 69-75.
• Daoust PY, Busby DG, Ferns L, Goltz J, McBurney S, Poppe C & Whitney H. (2000). Salmonellosis in songbirds in the Canadian Atlantic provinces during winter-summer 1997-98. Canadian Veterinary Journal-Revue Veterinaire Canadienne. vol 41, no 1. p. 54-59.
• Dean J. (1985). An Extraordinary Evening Grosbeak. Ontario Bird Banding. vol 17, no 17.
• Desser SS. (1980). An Ultrastructural Study of the Asexual Development of a Presumed Isospora-Sp in Mononuclear Phagocytic Cells of the Evening Grosbeak Hesperiphona-Vespertina. Journal of Parasitology. vol 66, no 4. p. 601-612.
• Fee BA & Bekoff M. (1986). POLYGYNY IN THE EVENING GROSBEAK. Wilson Bulletin. vol 98, no 2. p. 308-308.
• Garrison BA, Triggs ML & Wachs RL. (2005). Short-term effects of group-selection timber harvest on landbirds in montane hardwood-conifer habitat in the central Sierra Nevada. Journal of Field Ornithology. vol 76, no 1. p. 72-82.
• Gilbert FF & Allwine R. (1991). Spring Bird Communities in the Oregon Cascade Range USA. U S Forest Service General Technical Report PNW. vol 285, p. 145-159.
• Gillihan SW & Byers B. (2001). Evening Grosbeak: Coccothraustes vespertinus. Birds of North America. vol 599, p. 1-23.
• Hagar JC, McComb WC & Emmingham WH. (1996). Bird communities in commercially thinned and unthinned Douglas-fir stands of western Oregon. Wildlife Society Bulletin. vol 24, no 2. p. 353-366.
• Hahn TP, Kelsey TR & Pereyra ME. (2001). Geographic variation in flight calls of a nomadic cardueline finch, the evening grosbeak (Coccothraustes vespertinus). American Zoologist. vol 41, no 6. p. 1462-1463.
• Hayes JP, Weikel JM & Huso MMP. (2003). Response of birds to thinning young Douglas-fir forests. Ecological Applications. vol 13, no 5. p. 1222-1232.
• Helleiner CW. (1979). Xanthochroism in the Evening Grosbeak. Canadian Field Naturalist. vol 93, no 1. p. 66-67.
• Hudon J. (1997). Non-melanic schizochroism in Alberta Evening Grosbeaks, Coccothraustes vespertinus. Canadian Field Naturalist. vol 111, no 4. p. 652-654.
• Kinch B. (2006). Northern Shrike preys on Pine Grosbeak. Ontario Birds. vol 24, no 3. p. 160-161.
• Koenig WD & Knops JMH. (2001). Seed-crop size and eruptions of North American boreal seed-eating birds. Journal of Animal Ecology. vol 70, no 4. p. 609-620.
• Langelier LA & Garton EO. (1986). Management Guidelines for Increasing Populations of Birds That Feed on Western Spruce Budworm. U S Department of Agriculture - Agriculture Handbook. vol 653, p. 1-19.
• LeBaron GS. (2000). The one-hundred first Christmas Bird Count. American Birds. vol 101, p. 6-12.
• Levine ND. (1982). The Genus Atoxoplasma Protozoa Apicomplexa. Journal of Parasitology. vol 68, no 4. p. 719-723.
• Manuwal DA. (1991). Spring Bird Communities in the Southern Washington Cascade Range USA. U S Forest Service General Technical Report PNW. vol 285, p. 161-175.
• McGraw KJ, Beebee MD, Hill GE & Parker RS. (2003). Lutein-based plumage coloration in songbirds is a consequence of selective pigment incorporation into feathers. Comparative Biochemistry & Physiology Part B Biochemistry & Molecular Biology 135B. vol 4, p. 689-696.
• McGraw KJ, Hudon J, Hill GE & Parker RS. (2005). A simple and inexpensive chemical test for behavioral ecologists to determine the presence of carotenoid pigments in animal tissues. Behavioral Ecology & Sociobiology. vol 57, no 4. p. 391-397.
• Mikaelian I, Ley DH, Claveau R, Lemieŭ M & Berube J-P. (2001). Mycoplasmosis in evening and pine grosbeaks with conjunctivitis in Quebec. Journal of Wildlife Diseases. vol 37, no 4. p. 826-830.
• Mindell DP & Sites JWJ. (1987). Tissue Expression Patterns of Avian Isozymes a Preliminary Study of Phylogenetic Applications. Systematic Zoology. vol 36, no 2. p. 137-152.
• O'Hara PD, Fernandez G, Haase B, de la Cueva H & Lank DB. (2006). Differential migration in Western Sandpipers with respect to body size and wing length. Condor. vol 108, no 1. p. 225-232.
• Prescott DRC. (1991). Winter Distribution of Age and Sex Classes in an Irruptive Migrant the Evening Grosbeak Coccothraustes-Vespertinus. Condor. vol 93, no 3. p. 694-700.
• Prescott DRC. (1994). Intraspecific and geographical trends in body size of a differential migrant, the Evening Grosbeak. Auk. vol 111, no 3. p. 693-702.
• Scott AC & Bekoff M. (1991). Breeding Behavior of Evening Grosbeaks. Condor. vol 93, no 1. p. 71-81.
• Sewall K, Kelsey R & Hahn TP. (2004). Discrete variants of Evening Grosbeak flight calls. Condor. vol 106, no 1. p. 161-165.
• Svingen D & Rogers TH. (1994). Winter Season: Idaho/Western Montana Region. National Audubon Society Field Notes. vol 48, no 3. p. 320-322.
• Takekawa JY & Garton EO. (1984). HOW MUCH IS AN EVENING GROSBEAK WORTH. Journal of Forestry. vol 82, no 7. p. 426-428.
• Van Scheik WJ. (1994). Burrowing mites that pester birds. Blue Jay. vol 52, no 4. p. 204-205.
• Wilson WH, Jr. (1995). The distribution of wintering birds in central Maine: The interactive effects of landscape and bird feeders. Journal of Field Ornithology. vol 65, no 4. p. 512-519.
• Zach R & Mayoh KR. (1985). Gamma-Radiation-Induced Spatial Avoidance in Birds. Radiation Research. vol 104, no 1. p. 66-70.

Eksteraj ligiloj

• Cornell - All About Birds Vespera kokotraŭsto, Informaro
• Suddakotaj Birdoj kaj Birdumo Vespera kokotraŭsto, Informaro kaj Fotoj
• USGS Bird Identification Infocenter Vespera kokotraŭsto