Charles Bouchard
| Charles Bouchard | |
|---|---|
| |
| Persona informo | |
| Naskiĝo | 6-an de septembro 1837 en Montier-en-Der |
| Morto | 28-an de oktobro 1915 (78-jaraĝa) en Sainte-Foy-lès-Lyon |
| Lingvoj | Esperanto • franca |
| Ŝtataneco | Francio 
|
| Okupo | |
| Okupo | kuracisto neŭrologo esperantisto patologo
|
| Charles Bouchard | |||||
|---|---|---|---|---|---|
|
| |||||
| Persona informo | |||||
| Charles Joseph Bouchard | |||||
| Naskiĝo | 6-an de septembro 1837 en Montier-en-Der | ||||
| Morto | 28-an de oktobro 1915 (78-jaraĝa) en Sainte-Foy-lès-Lyon | ||||
| Lingvoj | Esperanto • franca vd | ||||
| Ŝtataneco | Francio vd
| ||||
| Profesio | |||||
| Okupo | kuracisto neŭrologo esperantisto patologo vd
| ||||
| Aktiva en | Parizo vd | ||||
| |||||
| |||||
| |||||
| vd | Fonto: Vikidatumoj | ||||
Charles Joseph BOUCHARD (Montier-en-Der, 6-an de septembro 1837 - Sainte-Foy-lès-Lyon, 1915), estas franca anatomo-patologo.
Li studis medicinon en Liono kun Benoît Teissier kaj J. Rollet kiel instruantoj, kaj poste fariĝis lernanto de Jean-Martin Charcot. Internulo de la hospitaloj en 1862, li prezentis disertacion en 1866 en Parizo sub la titolo Étude sur quelques points de la pathogénie des hémorragies cérébrales (Studo pri la patogenezo de la cerbaj hemoragioj). Kuracisto en la Hospitalo de la Charité en 1870, kuracisto de la hospitaloj en la hospitalo Bicêtre en 1874, agregacia profesoro ekde 1869, li fariĝis, en 1879, titulara je katedro de ĝenerala patologio en la Fakultato de Parizo, membro de la Akademio de Medicino en 1886 kaj membro de la Akademio de sciencoj en 1887.
Bouchard frue interesiĝis pri la patogenezaj mekanismoj. Kun Charcot, li dediĉis sin unue al la neŭropatologio kaj priskribis lezojn de la sklerozoj de la mjelo kaj de la sekundaraj degeneradoj de la piramida fasko. Ili kune malkovris la originon de la intracerbaj hematomoj, la rompiĝon de la etaj aneŭrismoj sur la vandoj de la cerebraj arterietoj pli poste nomataj « mikro-aneŭrsimo de Charcot kaj Bouchard ».
Bouchard plue laboris pri la studado de la infekcioj, precipe digestaj, pri la memtoksadoj kaj pri la nutraj malsanoj. Li estas aŭtoro de "Traité de pathologie générale" (Traktaĵo de ĝenerala patologio), t.e. kompendio kiu fariĝis klasikaĵo de la medicina literaturo en la franca lingvo.
Charles Bouchard apartenis al la patrona komitato de Internacia Scienca Asocio Esperanta (ISAE), kies prezidanto estis generalo Hippolyte Sébert. Li estis prezidanto de la disertacio, kiun prezentis Pierre Corret en 1908 sub la titolo Utilité et possibilité de l'adoption d'une langue internationale auxiliare en médecine (Utileco kaj ebleco de la alpreno de internacia helplingvo en medicino).
Bibliografio
[redakti | redakti fonton]- Un médecin philosophe, Charles Bouchard. Son œuvre et son temps (1837-1915), Paul Le Gendre, Paris : eld Masson, 1924.