Tetrarkio

Tetrarkio aŭ tetrarĥio (el la greka τετρα, t. e., "kvar" kaj αρχη, "rego, estraro") estas sistemo de regado adoptita en Romia Imperio de imperiestro Diokleciano en 293, kaj kiu daŭris ĝis 324. En tiu sistemo, estas kvar estroj en Romia imperio, du en Okcidento kaj du en Oriento. La du ĉefaj estroj de imperio ricevis la titolon Aŭgusto kaj la vicestroj ricevis la titolon Cesaro. La cesaroj devis obei kaj helpi la aŭgustojn kaj anstataŭigi ilin kiam ili mortos.

Listo de tetrarkoj

• Unua Tetrarkio 293-305:
  • Diokleciano (Augustus Senior) - Oriento
  • Maksimiano (Augustus Junior) – Okcidento
  • Konstancio Ĥloro (Caesar Senior) - Okcidenta Eŭropo
  • Galerio (Caesar Junior) - Meza kaj Orienta Eŭropo

• Dua Tetrarkio 305-306:
  • Konstancio Ĥloro (Augustus Senior) 305-306 - Okcidento
  • Galerio (Augustus Junior) 305-306 - Oriento
  • Severo (Caesar Senior) 305-306 - Meza kaj Orienta Eŭropo
  • Maksimino Daia (Caesar Junior) - Asia

• Tria Tetrarkio 306-311:
  • Galerio (Augustus Senior) 306-311 - Asia
  • Severo (Augustus Junior) 306-308 – Meza Eŭropo
  • Maksimino Daia (Caesar Senior) 306-308 - Asia
  • Konstantino (Caesar Junior) 306-309; (Augustus) 310-337 - Okcidento
  • Maksencio (uzurpanto) 306-310 - Meza Eŭropo
  • Maksimiano (uzurpanto) 307-308 - Meza Eŭropo

Vidu ankaŭ

• Bizanca imperio