Heliogabalo

Heliogabalo (latine: plennome Caesar Marcus Aurelius Antonius Augustus; originale Varius Avitus Bassianus, alia nomformo: Heliogabalus, eventuale ankaŭ Elagabalus, vidu sube) naskiĝis en 204; mortis en 222) estis romia imperiestro ekde 218 ĝis 222. Li famis pro sia stranga -kritikata- vivstilo.

Heliogabalo
Persona informo
Marcus Aurelius Antoninus
Naskiĝo	20-an de marto 203 (0203-03-20) en Romo
Morto	11-an de marto 222 (0222-03-11) (18-jaraĝa) en Romo
Mortis pro	Hommortigo vd
Tombo	Tibero vd
Lingvoj	latina vd
Ŝtataneco	Roma regno vd
Familio
Dinastio	Severan dynasty vd
Patro	Sextus Varius Marcellus (en) kaj Karakalo vd
Patrino	Julia Soaemias (en) vd
Gefratoj	nekonata valoro, Aurelia Antonina (en) kaj Aleksandro Severo vd
Edz(in)o	Aquilia Severa (en) (222–222) Annia Faustina (en) (221–222) Aquilia Severa (en) (220–221) Julia Cornelia Paula (en) (219–220) vd
Amkunulo	Hierocles (en) Zoticus (en) vd
Infanoj	Aleksandro Severo, adoptita filo  ( nekonata valoroJulia Avita Mamaea (en) ) vd
Parencoj	Aleksandro Severo (adoptita filo, unuaranga kuzo) vd
Profesio
Okupo	politikisto vd
Postenoj Postenoj romia imperiestro (218–222) High priest of Elagabalus (en) (dekjaro de 210–222) senatano en la Antikva Romo vd
vd	Fonto: Vikidatumoj

Ora monero de Heliogabalo. Unuflanke la figuro de Aŭgusto kun lia nomo kaj titoloj kaj aliflanke la ŝtono de la suna dio sur ĉaro kaj la surskribo "Sanct Deo Soli Elagabal".

Monero monfarita de Julia Suimias, la patrino de Heliogabalo, portanta sian figuron kun sia nomo kaj titolo "Augusta" kaj sur la alia flanko la figuro de la roma diino Jonah

Heliogabalo-monero de la urbo Tiro. Sur la dorsa flanko de la monero estas paro da virbovoj kaj la surskribo LEG III GAL por marki la subtenon de la Tria Legio Galica je Heliogabalo

Adreso de Karkala ĉe la Rivero Al-Kalab honore al la pavimo de la vojo fare de la Tria Legio Galica. La nomo de la Legio estis forigita de la adreso pro sia subteno al Heiogabalo

Monero kun la bildo de Julia Paula unuflanke kun la surskribo IVLIA PA-VLA AVG (Julia Paula Augusta). Aliflanke la templo de El Algebal kun la nigra ŝtono ĉirkaŭ la zodiako de la Sidona monero

Monero kun la bildo de Julia Aquila Severa la vestala virgulino, kiu estis la dua kaj kvara edzino de Heliogabalo kun la bildoteksto IVLIA AQVILIA SEVERA AVG (Julia Aquila Sabra Augusta)

La Nigra Konusa Meteorito, en la Templo de Heliogabalo en la urbo Homs

"Heliogabalo veturas ĉaron tiritan de 16 blankaj ĉevaloj kaj sur la scenejo ornamita per gemoj kuŝas la nigra ŝtono" (pentraĵo de 1902 por la libro "La Angoro")

Lia patrino estis Iulia Soaemias, kies prauloj estis heredaj ĉefpastroj de la Suna dio, en la praa Sirio, en la urbo Emesa. Tie oni adoris la dion kiel Elah-Gabal (de tie la nomo Elagabalus, la formo Heliogabalus estis grekigita formo, en la greka helios signifas "suno").

La imperiestro Karakalo (Caracalla, regis 211–217) estis vere kuzo de Bassianus, sed post murdo de la imperiestro, la patrino kaj avino de Bassianus asertis, ke Bassianus estas filo de Caracalla ekster geedzeco. Ĉar ili akiris apogon de la proksime deĵorantaj taĉmentoj, la romia senato akceptis en 218 p.K. la 14-jaran Bassianus imperiestro.

Li provis enkonduki adoron de ''Sol Invictus'' (Suno Venkinta) kiel universala Dio de la Roma Imperio. Tio daŭrus ĝis la konvertiĝo de imperiestro Konstantino kaj establado de kristanismo kiel la oficiala religio de la romia imperio en 380.

La veran potencon posedis lia avino Iulia Moesa, kiu konvinkis lin jam en 221, ke li adoptu la kapablan kuzon Alexander Severus kiel filon kaj heredonton. Kiam Heliogabalus volis ŝanĝi sian pli fruan decidon kaj volis forigi Aleksandron, la gardistaro ribelis kaj murdis la imperiestron kaj ties patrinon.

Antaŭe:	Romiaj imperiestroj	Poste:
Makrino (217 - 218)	218 – 222	Aleksandro Severo (222 - 235)