Emanuel Rutten
Emanuel Rutten obtained a propaedeutic diploma in Economics in 1994 at the University of Amsterdam, a Master of Science in Mathematics in 1997 at Delft University of Technology, and a Master of Arts in Philosophy in 2010 at VU University Amsterdam. Both Master degrees received the distinction cum laude. Early 2010 he started his doctorate in philosophy at VU University Amsterdam. Emanuel works mainly in systematic philosophy. His areas of specialization are metaphysics and epistemology. But he is also active in aesthetics on the notions of the sublime and the sacred. Emanuel lives in the centre of Amsterdam.
less
InterestsView All (15)
Uploads
Papers by Emanuel Rutten
Socrates in de Gorgias van Plato. Socrates verbindt hier de macht van het woord met het
goddelijke. In de klassieke oudheid gebeurde dit wel vaker. Velen meenden dat de magie van het woord niet van deze wereld is. Omgekeerd wordt in de klassieke retorica religie zelden als een retorische praktijk geanalyseerd. Een van de weinige vindplaatsen waarin het religieuze door een retorische lens bekeken wordt, is de Helena van Gorgias. In wat volgt bespreek ik wat Gorgias hierin te zeggen heeft over het religieuze spreken als een vorm van op overtuigen gericht retorisch spreken, of preciezer, wat de retorica ons volgens Gorgias leert over de aard van de overtuigingskracht van het religieuze spreken.
in some possible world exists in the actual world. I argue for an amended version of this principle: If there’s a possible world in which something lacks some positive property, then there’s an object in the actual world that lacks that property. That is, all positive universally held properties in the actual world are necessarily universally
held. This rules out that for some positive property, everything in the actual world merely happens to have it. After having presented and defended the argument, I show that it has a wide range of corollaries, such as that there are mereologically simple and composite things, physical and non-physical things, caused and uncaused things,
and contingent and necessarily existing things. The argument has three premises. The first premise is the thesis that there are no things that do not exist. The second premise is a Fregean theory of linguistic meaning. According to the third premise, two meanings coincide if and only if their reference sets coincide. The notion of a reference set is defined in the paper.
Socrates in de Gorgias van Plato. Socrates verbindt hier de macht van het woord met het
goddelijke. In de klassieke oudheid gebeurde dit wel vaker. Velen meenden dat de magie van het woord niet van deze wereld is. Omgekeerd wordt in de klassieke retorica religie zelden als een retorische praktijk geanalyseerd. Een van de weinige vindplaatsen waarin het religieuze door een retorische lens bekeken wordt, is de Helena van Gorgias. In wat volgt bespreek ik wat Gorgias hierin te zeggen heeft over het religieuze spreken als een vorm van op overtuigen gericht retorisch spreken, of preciezer, wat de retorica ons volgens Gorgias leert over de aard van de overtuigingskracht van het religieuze spreken.
in some possible world exists in the actual world. I argue for an amended version of this principle: If there’s a possible world in which something lacks some positive property, then there’s an object in the actual world that lacks that property. That is, all positive universally held properties in the actual world are necessarily universally
held. This rules out that for some positive property, everything in the actual world merely happens to have it. After having presented and defended the argument, I show that it has a wide range of corollaries, such as that there are mereologically simple and composite things, physical and non-physical things, caused and uncaused things,
and contingent and necessarily existing things. The argument has three premises. The first premise is the thesis that there are no things that do not exist. The second premise is a Fregean theory of linguistic meaning. According to the third premise, two meanings coincide if and only if their reference sets coincide. The notion of a reference set is defined in the paper.