Ιζτιχάντ
| Τμήμα μιας σειράς για το Ισλάμ |
| Ουσούλ αλ-φικχ |
|---|
| Φικχ |
| Αχκάμ |
| Τίτλοι |
Ιζτιχάντ[1] (αραβικά: اجتهاد) είναι ο ισλαμικός νομικός όρος που αναφέρεται στην ανεξάρτητη συλλογιστική[2] ή διεξοδική άσκηση της ψυχικής ικανότητας ενός νομικού για την εξεύρεση λύσης σε μια νομική ερώτηση.[3] Είναι το αντίθετο του τακλίντ (απομίμηση, συμμόρφωση με το νομικό προηγούμενο).[2][4] Σύμφωνα με την κλασσική σουνιτική θεωρία, το ιζτιχάντ απαιτεί εμπειρογνωμοσύνη στην αραβική γλώσσα, τη θεολογία, τα αποκαλυπτόμενα κείμενα και τις αρχές της νομολογίας (ουσούλ αλ-φικχ)[2] και δεν χρησιμοποιείται όταν υπάρχουν αυθεντικά και έγκυρα κείμενα (Κοράνι και Χαντίθ) θεωρείται σαφής ως προς το ερώτημα ή όταν υπάρχει μια υπάρχουσα ακαδημαϊκή συναίνεση (ίτζμα).[3] Το ιζτιχάντ θεωρείται θρησκευτικό καθήκον για εκείνους που έχουν το δικαίωμα να το ασκήσουν.[2] Ένας ισλαμικός μελετητής που έχει τα προσόντα να εκτελεί ιζτιχάντ ονομάζεται μουτζαχίντ.[3]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Θρησκειολογικό Λεξικό: Λήμματα σελ. 482, academia.edu
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 John L. Esposito, επιμ. (2014). «Ijtihad». The Oxford Dictionary of Islam. Oxford: Oxford University Press. http://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref/9780195125580.001.0001/acref-9780195125580-e-2338.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 Rabb, Intisar A. (2009). «Ijtihād». Στο: John L. Esposito, επιμ. The Oxford Encyclopedia of the Islamic World. Oxford: Oxford University Press. http://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref/9780195305135.001.0001/acref-9780195305135-e-0354.
- ↑ John L. Esposito, επιμ. (2014). «Taqlid». The Oxford Dictionary of Islam. Oxford: Oxford University Press. http://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref/9780195125580.001.0001/acref-9780195125580-e-2339.