Μαργαρίτα Γ΄, κόμισσα της Φλάνδρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
| Γραμμή 41: | Γραμμή 41: | ||
[[Κατηγορία:Κόμητες της Φλάνδρας]] |
[[Κατηγορία:Κόμητες της Φλάνδρας]] |
||
[[Κατηγορία:Οίκος |
[[Κατηγορία:Οίκος του Νταμπιέρ]] |
||
[[Κατηγορία:Δούκισσες της Βουργουνδίας]] |
[[Κατηγορία:Δούκισσες της Βουργουνδίας]] |
||
[[Κατηγορία:Κόμισσες της Βουργουνδίας]] |
[[Κατηγορία:Κόμισσες της Βουργουνδίας]] |
||
Έκδοση από την 14:44, 4 Απριλίου 2018
| Μαργαρίτα Γ΄ της Φλάνδρας | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Marguerite III de Flandre (Γαλλικά) και Margaretha van Male (Ολλανδικά) |
| Γέννηση | 13 Απριλίου 1350 Male |
| Θάνατος | 16 Μαρτίου 1405 Αράς |
| Τόπος ταφής | Collégiale Saint-Pierre de Lille |
| Χώρα πολιτογράφησης | Κομητεία της Φλάνδρας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Φίλιππος Α΄ της Βουργουνδίας (από 1356)[1][2] Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας (από 1369)[1][2] |
| Τέκνα | Αντώνιος της Βραβάντης Ιωάννης της Βουργουνδίας[1] Μαργαρίτα της Βουργουνδίας[1] Αικατερίνη της Βουργουνδίας Μαρία της Βουργουνδίας Φίλιππος Β΄ του Νεβέρ Bonne de Bourgogne |
| Γονείς | Λουδοβίκος Β΄ της Φλάνδρας και Μαργαρίτα της Βραβάντης, κόμισσα της Φλάνδρας |
| Οικογένεια | Οίκος του Νταμπιέρ |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Μαργαρίτα Γ΄, κόμισσα της Φλάνδρας (Margaretha van Male, 13 Απριλίου 1350 - 16 Μαρτίου 1405) ήταν η τελευταία κόμισσα της Φλάνδρας από τον Οίκο της Νταμπιέρ, ήταν επίσης κόμισσα του Αρτουά και κόμισσα του Παλατινάτου της Βουργουνδίας ως Μαργαρίτα Β΄. Η Μαργαρίτα ήταν η μοναδική κόρη και παιδί του Λουδοβίκου Β΄, κόμητος της Φλάνδρας και της συζύγου του Μαργαρίτας της Βραβάντης.[3]
Το 1355 η Μαργαρίτα αρραβωνιάστηκε τον νεαρό Φίλιππο του Ρούβρ εγγονό και διάδοχο του Εύδη Δ΄ της Βουργουνδίας.[4] κόμη της Βουργουνδίας και του Αρτουά (1347 - 1361), δούκα της Βουργουνδίας (1350 - 1361) και κόμη του Οβέρν και της Βουλώνης. Μετά τον θάνατό του το 1361 ο βασιλιάς Ιωάννης ο Αγαθός απαίτησε την προσάρτηση του δουκάτου στο Γαλλικό στέμμα.[5] Ο πατέρας της αποφάσισε να την παντρέψει με τον μικρότερο γιο του Γάλλου βασιλιά Φίλιππο της Βουργουνδίας, ο γάμος πραγματοποιήθηκε το 1369.[6] Η Μαργαρίτα κληρονόμησε από τον πατέρα της τις κομητείες του Αρτουά, της Βουργουνδίας, της Φλάνδρας, της Νεβέρ και του Ρετέλ (1384).[7]
Ο σύζυγος της Φίλιππος πέθανε το 1404 και η Μαργαρίτα τον επόμενο χρόνο. Με τον θάνατο της έληξε ο κύριος κλάδος του Οίκου της Νταμπιέρ. Η κομητεία της Φλάνδρας έχασε την ανεξαρτησία της, περιήλθε στον μεγαλύτερο γιο της Κάρολο τον Άφοβο και αργότερα στον Οίκο των Αψβούργων.
Οικογένεια
Με τον σύζυγο της Φίλιππο απέκτησε :
- Ιωάννης Α΄ της Βουργουνδίας
- Μαργαρίτα της Βουργουνδίας, δούκισσα της Βαυαρίας
- Αικατερίνη 1378 - 1425, παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο Δ΄ των Αψβούργων
- Μπόννη 1379-1399, απεβίωσε 20 ετών.
- Αντώνιος της Βραβάντης
- Μαρία 1380-1422, παντρεύτηκε τον Αμεδαίο Δ΄ της Σαβοΐας
- Φίλιππος Β΄ της Νεβέρ
Ο μεγαλύτερος γιος της Ιωάννης ο Άφοβος κληρονόμησε τον σύζυγο της ως δούκας της Βουργουνδίας (1404) και την ίδια ως κόμης της Βουργουνδίας, του Αρτουά και της Φλάνδρας. Το 1406 ο δεύτερος γιος της Αντώνης κληρονόμησε την Βραβάντη και την Λιμβουργία, η Νεβέρ δόθηκε όσο ζούσε στον υιό της Ιωάννη και το Ρετέλ στον υιό της Αντώνη, αλλά μετά την άνοδο του Ιωάννη στο δουκάτο το Νεβέρ δόθηκε στον μικρότερο γιο της Φίλιππο, το Ρετέλ δόθηκε επίσης στον Φίλιππο (1402) όταν φάνηκε ξεκάθαρα ότι ο Αντώνιος θα κληρονομήσει την Βραβάντη.
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Kindred Britain»
- ↑ 2,0 2,1 p11364.htm#i113639. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Sergio Boffa, Warfare in Medieval Brabant, 1356-1406, (Boydell & Brewer, 2004), xvii.
- ↑ David M Nicholas, Medieval Flanders, (Routledge, 1992), 225-226, 442.
- ↑ W. Mark Ormrod, Edward III, (Yale University Press, 2011), 417
- ↑ Wim Blockmans, Walter Prevenier, The Promised Lands: The Low Countries Under Burgundian Rule, 1369-1530, ed. Edward Peters, transl. Elizabeth Fackelman, (University of Pennsylvania Press, 1988), 1.
- ↑ Duchy of Burgundy, Cathal J. Nolan, The Age of Wars of Religion, 1000-1650: An Encyclopedia of Global Warfare and Civilization, τομ. 1, (Greenwood Publishing, 2006), 100.
Πηγές
- Wim Blockmans, Walter Prevenier, The Promised Lands: The Low Countries Under Burgundian Rule, 1369-1530, ed. Edward Peters, transl. Elizabeth Fackelman, (University of Pennsylvania Press, (1988)
- Richard Vaughan, Philip the Bold: The Formation of the Burgundian State, Vol. 1, (The Boydell Press, 2005)
- David M Nicholas, Medieval Flanders, (Routledge, 1992)
- Sergio Boffa, Warfare in Medieval Brabant, 1356-1406, (Boydell & Brewer, 2004)
- W. Mark Ormrod, Edward III, (Yale University Press, 2011)
  | Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Margaret III, Countess of Flanders της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |