Μετάβαση στο περιεχόμενο

Μαργαρίτα Γ΄, κόμισσα της Φλάνδρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
(31 ενδιάμεσες εκδόσεις από 8 χρήστες δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
{{πληροφορίες προσώπου}}
Η '''Μαργαρίτα Γ΄, κόμισσα της Φλάνδρας''' ([[13 Απριλίου]] [[1350]] - [[21 Μαΐου]] [[1405]]) ήταν η τελευταία κόμισσα της Φλάνδρας από τον Οίκο της Νταμπιέρ, ήταν επίσης κόμισσα του Αρτουά και κόμισσα του Παλατινάτου της Βουργουνδίας ως Μαργαρίτα Β΄. Η Μαργαρίτα ήταν η μοναδική κόρη και παιδί του [[Λουδοβίκος Β΄, κόμης της Φλάνδρας|Λουδοβίκου Β΄, κόμητος της Φλάνδρας]] και της συζύγου του Μαργαρίτας της Βραβάντης. <ref>Sergio Boffa, Warfare in Medieval Brabant, 1356-1406, (Boydell & Brewer, 2004), xvii.</ref>
Η '''Μαργαρίτα Γ΄''' (''Margaretha van Male'', [[13 Απριλίου]] [[1350]] - [[16 Μαρτίου]] [[1405]]) ήταν η τελευταία [[Κόμητες της Φλάνδρας|κόμισσα της Φλάνδρας]] από τον [[Οίκος του Νταμπιέρ|Οίκο του Νταμπιέρ]], καθώς και [[Κόμητες του Αρτουά|κόμισσα του Αρτουά]] και [[Κόμητες της Βουργουνδίας|κόμισσα της Βουργουνδίας]] (ως '''Μαργαρίτα Β΄''') ([[1384]] - [[1404]]).


Η Μαργαρίτα ήταν η μοναδική κόρη και παιδί του [[Λουδοβίκος Β΄, κόμης της Φλάνδρας|Λουδοβίκου Β΄, κόμητος της Φλάνδρας]] και της συζύγου του [[Μαργαρίτα της Βραβάντης, κόμισσα της Φλάνδρας|Μαργαρίτας των Ρέγκιναρ]], κόρης του [[Ιωάννης Γ΄ της Βραβάντης|Ιωάννη Γ΄]] δούκα της Βραβάντης.<ref>Sergio Boffa, Warfare in Medieval Brabant, 1356-1406, (Boydell & Brewer, 2004), xvii.</ref>
Το 1355 η Μαργαρίτα αρραβωνιάστηκε τον νεαρό [[Φίλιππος Α΄ της Βουργουνδίας|Φίλιππο του Ρούβρ]] εγγονό και διάδοχο του [[Εύδης Δ΄ της Βουργουνδίας|Εύδη Δ΄ της Βουργουνδίας]]. <ref>David M Nicholas, Medieval Flanders, (Routledge, 1992), 225-226, 442.</ref> κόμη της Βουργουνδίας και του Αρτουά (1347 - 1361), δούκα της Βουργουνδίας (1350 - 1361) και κόμη του Οβέρν και της Βουλώνης. Μετά τον θάνατό του το 1361 ο βασιλιάς [[Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας|Ιωάννης ο Αγαθός]] απαίτησε την προσάρτηση του δουκάτου στο Γαλλικό στέμμα.<ref>W. Mark Ormrod, Edward III, (Yale University Press, 2011), 417</ref> Ο πατέρας της αποφάσισε να την παντρέψει με τον μικρότερο γιο του Γάλλου βασιλιά [[Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας|Φίλιππο της Βουργουνδίας]], ο γάμος πραγματοποιήθηκε το 1369. <ref>Wim Blockmans, Walter Prevenier, The Promised Lands: The Low Countries Under Burgundian Rule, 1369-1530, ed. Edward Peters, transl. Elizabeth Fackelman, (University of Pennsylvania Press, 1988), 1.</ref> Η Μαργαρίτα κληρονόμησε από τον πατέρα της τις κομητείες του Αρτουά, της Βουργουνδίας, της [[Φλάνδρα|Φλάνδρας]], του [[Νεβέρ]] και του Ρεθέλ (1384).<ref>Duchy of Burgundy, Cathal J. Nolan, The Age of Wars of Religion, 1000-1650: An Encyclopedia of Global Warfare and Civilization, Vol. 1, (Greenwood Publishing, 2006), 100.</ref>


Το 1355 η Μαργαρίτα αρραβωνιάστηκε τον νεαρό [[Φίλιππος Α΄ της Βουργουνδίας|Φίλιππο του Ρούβρ]] εγγονό και διάδοχο του [[Εύδης Δ΄ της Βουργουνδίας|Εύδη Δ΄ της Βουργουνδίας]].<ref>David M Nicholas, Medieval Flanders, (Routledge, 1992), 225-226, 442.</ref> κόμη της Βουργουνδίας και του Αρτουά (1347 - 1361), δούκα της Βουργουνδίας (1350 - 1361) και κόμη του Οβέρν και της Βουλώνης. Μετά τον θάνατό του το 1361 ο βασιλιάς [[Ιωάννης Β΄ της Γαλλίας|Ιωάννης ο Αγαθός]] απαίτησε την προσάρτηση του δουκάτου στο Γαλλικό στέμμα.<ref>W. Mark Ormrod, Edward III, (Yale University Press, 2011), 417</ref> Ο πατέρας της αποφάσισε να την παντρέψει με τον μικρότερο γιο του Γάλλου βασιλιά [[Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας|Φίλιππο της Βουργουνδίας]], ο γάμος πραγματοποιήθηκε το 1369.<ref>Wim Blockmans, Walter Prevenier, The Promised Lands: The Low Countries Under Burgundian Rule, 1369-1530, ed. Edward Peters, transl. Elizabeth Fackelman, (University of Pennsylvania Press, 1988), 1.</ref> Η Μαργαρίτα κληρονόμησε από τον πατέρα της τις κομητείες του Αρτουά, της Βουργουνδίας, της [[Φλάνδρα|Φλάνδρας]], του [[Νεβέρ]] και του Ρετέλ (1384).<ref>Duchy of Burgundy, Cathal J. Nolan, The Age of Wars of Religion, 1000-1650: An Encyclopedia of Global Warfare and Civilization, τομ. 1, (Greenwood Publishing, 2006), 100.</ref>
Ο σύζυγος της Φίλιππος πέθανε το 1404 και η Μαργαρίτα τον επόμενο χρόνο. Με τον θάνατο της έληξε ο κύριος κλάδος του Οίκου της Νταμπιέρ. Η κομητεία της Φλάνδρας έχασε την ανεξαρτησία της, περιήλθε στον μεγαλύτερο γιο της Κάρολο τον Άφοβο και αργότερα στον [[Οίκος των Αψβούργων|Οίκο των Αψβούργων.]]


Ο σύζυγος της Φίλιππος πέθανε το 1404 και η Μαργαρίτα τον επόμενο χρόνο. Με τον θάνατο της έληξε ο κύριος κλάδος του Οίκου του Νταμπιέρ. Η κομητεία της Φλάνδρας έχασε την ανεξαρτησία της, περιήλθε στον μεγαλύτερο γιο της Κάρολο τον Άφοβο και αργότερα στον [[Οίκος των Αψβούργων|Οίκο των Αψβούργων.]]
==Κληρονόμοι==


==Οικογένεια==
Με τον σύζυγο της Φίλιππο παιδιά της ήταν :
Παντρεύτηκε πρώτα το 1355 τον [[Φίλιππος Α΄ της Βουργουνδίας|Φίλιππο Α΄ του Οίκου των Καπετιδών-Βουργουνδίας]] δούκα της Βουργουνδίας. Δεν απέκτησαν απογόνους και ο Φίλιππος Α΄ απεβίωσε το 1361.


Η Μαργαρίτα Γ΄ το 1369 έκανε δεύτερο γάμο με τον [[Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας|Φίλιππο Β΄ των Βαλουά]] δούκα της Βουργουνδίας και είχε τέκνα:
*[[Ιωάννης Α΄ της Βουργουνδίας|Ιωάννης ο Άφοβος]]
* [[Ιωάννης της Βουργουνδίας|Ιωάννης]] ο ''Άφοβος'' 1371-1419, δούκας της Βουργουνδίας.
*Κάρολος (1372 - 1373)
*Μαργαρίτα (1374 - 1441) κόμισσα του Μορτέν, παντρεύτηκε τον Γουλιέλμο ΣΤ΄, κόμη της Ολλανδίας.
* [[Μαργαρίτα της Βουργουνδίας, δούκισσα της Βαυαρίας|Μαργαρίτα]] 1374-1441, παντρεύτηκε τον [[Γουλιέλμος Β΄ της Βαυαρίας|Γουλιέλμο Β΄ των βίττελσμπαχ]] δούκα της Βαυαρίας.
* Αικατερίνη 1378-1425, παντρεύτηκε τον [[Λεοπόλδος Δ΄ της Αυστρίας|Λεοπόλδο Δ΄ των Αψβούργων]]
*Λουδοβίκος (1377 - 1378)
* Μπόννη 1379-1399, απεβίωσε 20 ετών.
*Κατερίνα (1378 - 1425), παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο Δ΄ δούκα της Αυστρίας
* [[Αντώνιος της Βραβάντης|Αντώνιος]] 1384-1415, κυβερνήτης της Βραβάντης.
*Μπόννη (1379 - 1399)
*Μαρία (1380 - 1422), παντρεύτηκε τον [[Αμεδαίος Η΄ της Σαβοΐας|Αμεδαίο Η΄, δούκα της Σαβοΐας]]
* Μαρία 1380-1422, παντρεύτηκε τον [[Αμεδαίος Δ΄ της Σαβοΐας|Αμεδαίο Δ΄ της Σαβοΐας]]
* [[Φίλιππος Β΄ του Νεβέρ|Φίλιππος Β΄]] 1389-1415, κόμης του Νεβέρ.
*[[Αντώνιος της Βραβάντης]]
*[[Φίλιππος Β΄ της Νεβέρ]]


Ο μεγαλύτερος γιος της Ιωάννης ο Άφοβος κληρονόμησε τον σύζυγο της ως δούκας της Βουργουνδίας (1404) και την ίδια ως κόμης της [[Βουργουνδία|Βουργουνδίας]], του [[Αρτουά]] και της [[Φλάνδρα|Φλάνδρας.]] Το 1406 ο δεύτερος γιος της Αντώνης κληρονόμησε την [[Δουκάτο της Βραβάντης|Βραβάντη]] και την [[Λιμβουργία (Βέλγιο)|Λιμβουργία]], το [[Νεβέρ]] δόθηκε όσο ζούσε στον υιό της Ιωάννη και το Ρεθέλ στον υιό της Αντώνη, αλλά μετά την άνοδο του Ιωάννη στο δουκάτο το Νεβέρ δόθηκε στον μικρότερο γιο της Φίλιππο, το Ρεθέλ δόθηκε επίσης στον Φίλιππο (1402) όταν φάνηκε ξεκάθαρα ότι ο Αντώνιος θα κληρονομήσει την Βραβάντη.
Ο μεγαλύτερος γιος της Ιωάννης ο ''Άφοβος'' κληρονόμησε τον σύζυγό της ως δούκας της Βουργουνδίας (1404) και την ίδια ως κόμης της [[Βουργουνδία|Βουργουνδίας]], του [[Αρτουά]] και της [[Φλάνδρα|Φλάνδρας.]] Το 1406 ο δεύτερος γιος της Αντώνιος κληρονόμησε την [[Δουκάτο της Βραβάντης|Βραβάντη]] και τη [[Λιμβουργία (Βέλγιο)|Λιμβουργία]]. Αρχικά το [[Νεβέρ]] είχε δόθεί όσο ζούσε στον υιό της Ιωάννη και το Ρετέλ στον υιό της Αντώνιο, αλλά μετά την άνοδο του Ιωάννη στο δουκάτο, το Νεβέρ δόθηκε στον μικρότερο γιο της Φίλιππο. Το Ρετέλ δόθηκε επίσης στον Φίλιππο (1402), όταν φάνηκε καθαρά ότι ο Αντώνιος θα κληρονομήσει τη Βραβάντη.

==Πρόγονοι==
{{ahnentafel top|Πρόγονοι της Μαργαρίτας Γ΄ κόμισσας της Φλάνδρας|width=100%}}
<center>
{{ahnentafel-compact5
|style=font-size: 90%; line-height: 110%;
|border=1
|boxstyle=padding-top: 0; padding-bottom: 0;
|boxstyle_1=background-color: #fcc;
|boxstyle_2=background-color: #fb9;
|boxstyle_3=background-color: #ffc;
|boxstyle_4=background-color: #bfc;
|boxstyle_5=background-color: #9fe;
| 1= '''Μαργαρίτα Γ΄ κόμισσα της Φλάνδρας'''
| 2= [[Λουδοβίκος Β΄ της Φλάνδρας]]
| 3= [[Μαργαρίτα της Βραβάντης, κόμισσα της Φλάνδρας]]
| 4= [[Λουδοβίκος Α΄, κόμης της Φλάνδρας]]
| 5= [[Μαργαρίτα Α΄ της Βουργουνδίας]]
| 6= [[Ιωάννης Γ΄ της Βραβάντης]]
| 7= [[Μαρία του Εβρέ]]
| 8= [[Λουδοβίκος Α΄ του Νεβέρ]]
| 9= [[Ιωάννα του Ρετέλ]]
|10= [[Φίλιππος Ε΄ της Γαλλίας]]
|11= [[Ιωάννα Β΄ της Βουργουνδίας]]
|12= [[Ιωάννης Β΄ της Βραβάντης]]
|13= [[Μαργαρίτα της Αγγλίας]]
|14= [[Λουδοβίκος του Εβρέ]]
|15= [[Μαργαρίτα του Αρτουά]]
}}
</center>
{{ahnentafel bottom}}


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==
<references />
<references />


==Πηγές==
==Πηγές==
* Wim Blockmans, Walter Prevenier, The Promised Lands: The Low Countries Under Burgundian Rule, 1369-1530, ed. Edward Peters, transl. Elizabeth Fackelman, (University of Pennsylvania Press, (1988)
* Richard Vaughan, Philip the Bold: The Formation of the Burgundian State, Vol. 1, (The Boydell Press, 2005)
* David M Nicholas, Medieval Flanders, (Routledge, 1992)
* Sergio Boffa, Warfare in Medieval Brabant, 1356-1406, (Boydell & Brewer, 2004)
* W. Mark Ormrod, Edward III, (Yale University Press, 2011)


{{s-start}}
{{S-hou|[[Οίκος του Νταμπιέρ]]|13 Απριλίου|1350|16 Μαρτίου |1405}}
{{s-bef| rows=3 |πριν=[[Λουδοβίκος Β΄, κόμης της Φλάνδρας|Λουδοβίκος του Μαλ]]}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Κόμητες της Βουργουνδίας|Κόμισσα της Βουργουνδίας]]<br>[[Image:Blason_comte_fr_Nevers.svg|50px]]<br>[[1384]] - [[1405]]<br><small>Με τον σύζυγο της [[Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας|Φίλιππο τον Τολμηρό]]<br>[[1384]] - [[1404]]}}
{{s-aft| rows=3 |μετά=[[Ιωάννης της Βουργουνδίας|Ιωάννης ο Άφοβος]]}}
|-
{{s-ttl|τίτλος=[[Κόμητες του Αρτουά|Κόμισσα του Αρτουά]]<br>[[Image:Flag of Artois.svg|50px]]<br>[[1384]] - [[1405]]<br><small>Με τον σύζυγο της [[Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας|Φίλιππο τον Τολμηρό]]<br>[[1384]] - [[1404]]}}
|-
{{s-ttl|τίτλος=[[Κόμητες της Φλάνδρας|Κόμισσα της Φλάνδρας]]<br>[[Image:Blason Comte-de-Flandre.svg|50px]]<br>[[1384]] - [[1405]]<br><small>Με τον σύζυγο της [[Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας|Φίλιππο τον Τολμηρό]]<br>[[1384]] - [[1404]]}}
{{s-end}}


*Wim Blockmans, Walter Prevenier, The Promised Lands: The Low Countries Under Burgundian Rule, 1369-1530, ed. Edward Peters, transl. Elizabeth Fackelman, (University of Pennsylvania Press, (1988)
*Richard Vaughan, Philip the Bold: The Formation of the Burgundian State, Vol. 1, (The Boydell Press, 2005)
*David M Nicholas, Medieval Flanders, (Routledge, 1992)
*Sergio Boffa, Warfare in Medieval Brabant, 1356-1406, (Boydell & Brewer, 2004)
*W. Mark Ormrod, Edward III, (Yale University Press, 2011)


{{Authority control}}
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Margaret III, Countess of Flanders}}


[[Κατηγορία:Κόμητες της Φλάνδρας]]
[[Κατηγορία:Κόμητες της Φλάνδρας]]
[[Κατηγορία:Οίκος της Νταμπιέρ]]
[[Κατηγορία:Οίκος του Νταμπιέρ]]
[[Κατηγορία:Δούκισσες της Βουργουνδίας]]
[[Κατηγορία:Κόμισσες της Βουργουνδίας]]
[[Κατηγορία:Κόμισσες του Αρτουά]]
[[Κατηγορία:Κόμισσες του Νεβέρ]]

Τρέχουσα έκδοση από την 11:19, 1 Μαρτίου 2024

Μαργαρίτα Γ΄ της Φλάνδρας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Marguerite III de Flandre (Γαλλικά) και Margaretha van Male (Ολλανδικά)
Γέννηση13  Απριλίου 1350
Male
Θάνατος16  Μαρτίου 1405
Αράς
Τόπος ταφήςCollégiale Saint-Pierre de Lille
Χώρα πολιτογράφησηςΚομητεία της Φλάνδρας
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦίλιππος Α΄ της Βουργουνδίας (από 1356)[1][2]
Φίλιππος Β΄ της Βουργουνδίας (από 1369)[1][2]
ΤέκναΑντώνιος της Βραβάντης
Ιωάννης της Βουργουνδίας[1]
Μαργαρίτα της Βουργουνδίας[1]
Αικατερίνη της Βουργουνδίας
Μαρία της Βουργουνδίας
Φίλιππος Β΄ του Νεβέρ
Bonne de Bourgogne
ΓονείςΛουδοβίκος Β΄ της Φλάνδρας και Μαργαρίτα της Βραβάντης, κόμισσα της Φλάνδρας
ΟικογένειαΟίκος του Νταμπιέρ
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαργαρίτα Γ΄ (Margaretha van Male, 13 Απριλίου 1350 - 16 Μαρτίου 1405) ήταν η τελευταία κόμισσα της Φλάνδρας από τον Οίκο του Νταμπιέρ, καθώς και κόμισσα του Αρτουά και κόμισσα της Βουργουνδίας (ως Μαργαρίτα Β΄) (1384 - 1404).

Η Μαργαρίτα ήταν η μοναδική κόρη και παιδί του Λουδοβίκου Β΄, κόμητος της Φλάνδρας και της συζύγου του Μαργαρίτας των Ρέγκιναρ, κόρης του Ιωάννη Γ΄ δούκα της Βραβάντης.[3]

Το 1355 η Μαργαρίτα αρραβωνιάστηκε τον νεαρό Φίλιππο του Ρούβρ εγγονό και διάδοχο του Εύδη Δ΄ της Βουργουνδίας.[4] κόμη της Βουργουνδίας και του Αρτουά (1347 - 1361), δούκα της Βουργουνδίας (1350 - 1361) και κόμη του Οβέρν και της Βουλώνης. Μετά τον θάνατό του το 1361 ο βασιλιάς Ιωάννης ο Αγαθός απαίτησε την προσάρτηση του δουκάτου στο Γαλλικό στέμμα.[5] Ο πατέρας της αποφάσισε να την παντρέψει με τον μικρότερο γιο του Γάλλου βασιλιά Φίλιππο της Βουργουνδίας, ο γάμος πραγματοποιήθηκε το 1369.[6] Η Μαργαρίτα κληρονόμησε από τον πατέρα της τις κομητείες του Αρτουά, της Βουργουνδίας, της Φλάνδρας, του Νεβέρ και του Ρετέλ (1384).[7]

Ο σύζυγος της Φίλιππος πέθανε το 1404 και η Μαργαρίτα τον επόμενο χρόνο. Με τον θάνατο της έληξε ο κύριος κλάδος του Οίκου του Νταμπιέρ. Η κομητεία της Φλάνδρας έχασε την ανεξαρτησία της, περιήλθε στον μεγαλύτερο γιο της Κάρολο τον Άφοβο και αργότερα στον Οίκο των Αψβούργων.

Παντρεύτηκε πρώτα το 1355 τον Φίλιππο Α΄ του Οίκου των Καπετιδών-Βουργουνδίας δούκα της Βουργουνδίας. Δεν απέκτησαν απογόνους και ο Φίλιππος Α΄ απεβίωσε το 1361.

Η Μαργαρίτα Γ΄ το 1369 έκανε δεύτερο γάμο με τον Φίλιππο Β΄ των Βαλουά δούκα της Βουργουνδίας και είχε τέκνα:

Ο μεγαλύτερος γιος της Ιωάννης ο Άφοβος κληρονόμησε τον σύζυγό της ως δούκας της Βουργουνδίας (1404) και την ίδια ως κόμης της Βουργουνδίας, του Αρτουά και της Φλάνδρας. Το 1406 ο δεύτερος γιος της Αντώνιος κληρονόμησε την Βραβάντη και τη Λιμβουργία. Αρχικά το Νεβέρ είχε δόθεί όσο ζούσε στον υιό της Ιωάννη και το Ρετέλ στον υιό της Αντώνιο, αλλά μετά την άνοδο του Ιωάννη στο δουκάτο, το Νεβέρ δόθηκε στον μικρότερο γιο της Φίλιππο. Το Ρετέλ δόθηκε επίσης στον Φίλιππο (1402), όταν φάνηκε καθαρά ότι ο Αντώνιος θα κληρονομήσει τη Βραβάντη.

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 «Kindred Britain»
  2. 2,0 2,1 p11364.htm#i113639. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  3. Sergio Boffa, Warfare in Medieval Brabant, 1356-1406, (Boydell & Brewer, 2004), xvii.
  4. David M Nicholas, Medieval Flanders, (Routledge, 1992), 225-226, 442.
  5. W. Mark Ormrod, Edward III, (Yale University Press, 2011), 417
  6. Wim Blockmans, Walter Prevenier, The Promised Lands: The Low Countries Under Burgundian Rule, 1369-1530, ed. Edward Peters, transl. Elizabeth Fackelman, (University of Pennsylvania Press, 1988), 1.
  7. Duchy of Burgundy, Cathal J. Nolan, The Age of Wars of Religion, 1000-1650: An Encyclopedia of Global Warfare and Civilization, τομ. 1, (Greenwood Publishing, 2006), 100.
  • Wim Blockmans, Walter Prevenier, The Promised Lands: The Low Countries Under Burgundian Rule, 1369-1530, ed. Edward Peters, transl. Elizabeth Fackelman, (University of Pennsylvania Press, (1988)
  • Richard Vaughan, Philip the Bold: The Formation of the Burgundian State, Vol. 1, (The Boydell Press, 2005)
  • David M Nicholas, Medieval Flanders, (Routledge, 1992)
  • Sergio Boffa, Warfare in Medieval Brabant, 1356-1406, (Boydell & Brewer, 2004)
  • W. Mark Ormrod, Edward III, (Yale University Press, 2011)


Μαργαρίτα Γ΄, κόμισσα της Φλάνδρας
Γέννηση: 13 Απριλίου 1350 Θάνατος: 16 Μαρτίου 1405
Προκάτοχος
Λουδοβίκος του Μαλ
Κόμισσα της Βουργουνδίας

1384 - 1405
Με τον σύζυγο της Φίλιππο τον Τολμηρό
1384 - 1404
Διάδοχος
Ιωάννης ο Άφοβος
Κόμισσα του Αρτουά

1384 - 1405
Με τον σύζυγο της Φίλιππο τον Τολμηρό
1384 - 1404
Κόμισσα της Φλάνδρας

1384 - 1405
Με τον σύζυγο της Φίλιππο τον Τολμηρό
1384 - 1404