Battle Royale (ταινία)
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Battle Royale (ιαπωνικά: バトル・ロワイアル, Χέπμπορν: Batoru Rowaiaru) είναι μια ιαπωνική ταινία του σκηνοθέτη Fukasaku Kinji. Βασίστηκε στην πλοκή του ομώνυμου βιβλίου του Takami Koushun και όπως και το ίδιο το βιβλίο αποτέλεσε αντικείμενο πολλών αντιδράσεων. Την ταινία ακολούθησε ένα σίκουελ με τίτλο Battle Royale ΙΙ: Requiem, καθώς και μια επανέκδοση με κομμένες σκηνές (Director’s cut). Η σειρά περιλαμβάνει επίσης και τη μεταφορά της ιστορίας σε manga. Η πρωτότυπη μουσική και των δύο ταινιών αποτελεί δημιούργημα του Amano Masamichi και εκτελέστηκε από τη Φιλαρμονική Ορχήστρα της Βαρσοβίας. Η ταινία περιλαμβάνει επίσης και αρκετά γνωστά κομμάτια κλασικής μουσικής.
| Battle Royale | |
|---|---|
 | |
| Σκηνοθεσία | Fukasaku Kinji |
| Παραγωγή | Fukasaku Kenta Fukasaku Kenta Kataoka Kimio Kobayashi Chie Nabeshima Toshio |
| Σενάριο | Fukasaku Kenta Μυθιστόρημα: Takami Koushun |
| Βασισμένο σε | Battle Royale |
| Πρωταγωνιστές | Fujiwara Tatsuya Maeda Aki Yamamoto Taro Τακέσι Κιτάνο |
| Μουσική | Amano Masamichi |
| Τραγούδι | Masamichi Amano |
| Φωτογραφία | Κατσούμι Γιαναγκισίμα |
| Μοντάζ | Hirohide Abe |
| Εταιρεία παραγωγής | WOWOW |
| Διανομή | Toei Company και Netflix |
| Πρώτη προβολή | Ιαπωνία: 16 Δεκεμβρίου 2000 Ελλάδα: 26 Σεπτεμβρίου 2003 |
| Διάρκεια | Theatrical Cut: 114 λεπτά Director's Cut: 122 λεπτά |
| Προέλευση | Ιαπωνία |
| Γλώσσα | Ιαπωνική |
| Έπεται | Battle Royale II: Requiem |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Η πλοκή της ταινίας παραμένει αρκετά πιστή στο μυθιστόρημα. Τα γυρίσματα έγιναν στα studio της εταιρίας Toei κοντά στο Τόκιο. Το νησί όπου λαμβάνουν χώρα τα γεγονότα είναι το Hachijo-Kojima, ένα από τα νησιά Ίζου. Η ταινία επικρίθηκε τόσο για τις βίαιες σκηνές μεταξύ ανηλίκων, όσο και για τον τρόπο που παρουσιάζει την αντίδραση της ιαπωνικής κυβέρνησης σε φαινόμενα βίας και παραβατικότητας. Έγιναν προσπάθειες να απαγορευτεί τόσο το βιβλίο όσο και η ταινία, με μοναδικό αποτέλεσμα την ενίσχυση της δημοτικότητας τους. Δεν έλειψαν και οι πολύ καλές κριτικές, καθώς και οι παραλληλισμοί με το φαινόμενο των ριάλιτι προγραμμάτων. Οι εισπράξεις της έφτασαν τα ¥3,11 δις στην Ιαπωνία, και αποτελεί μια από τις πιο επιτυχημένες εμπορικά ταινίες της χώρας.
Παρά τις φήμες, η προβολή της ταινίας δεν απαγορεύτηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, καθώς κάτι τέτοιο θα ήταν παράνομο. Ωστόσο δεν βρήκε εταιρία διανομής εξαιτίας της αμφιλεγόμενης φύσης της και των μεγάλων απαιτήσεων της εταιρίας Toei. Προβλήθηκε σε φεστιβάλ ταινιών στη Βόρεια Αμερική, ενώ τη διανομή στην Αγγλία ανέλαβε η Tartan Films. Γενικά κυκλοφόρησε σε όλο τον κόσμο από τοπικούς διανομείς ή με παράνομους τρόπους.
Πλοκή
Επεξεργασία
Στην αυγή της νέας χιλιετίας την ιαπωνική κοινωνία μαστίζουν σοβαρά προβλήματα με τα ποσοστά ανεργίας να υπερβαίνουν το 15% και εκατοντάδες χιλιάδες εφήβους να εγκαταλείπουν το σχολείο. Η παιδική παραβατικότητα έχει γίνει μείζον ζήτημα και οι ενήλικες που νιώθουν τον έλεγχο να χάνεται ψηφίζουν την Εκπαιδευτική Μεταρρύθμιση της Χιλιετίας, γνωστή και σαν νόμος BR.
Το φιλμ επικεντρώνεται γύρω από το Νανάχαρα Σούγια, ένα χαρισματικό νεαρό αγόρι. Μετά την εγκατάλειψη από τη μητέρα του και την αυτοκτονία του άνεργου για πολύ καιρό πατέρα του, το παιδί χάνει την εμπιστοσύνη του στους μεγάλους και τη ζωή την ίδια. Ανάλογες ιστορίες έχουν να διηγηθούν πολλοί συμμαθητές του και έχουν χάσει κάθε σεβασμό προς οποιαδήποτε μορφή εξουσίας. Ο καλύτερος φίλος του Σούγια, ο Νόμπου επιτίθεται με ένα μαχαίρι στο δάσκαλό τους Κιτάνο, και το σκάει προτού αναγνωριστεί. Η Νορίκο, ένα γλυκό, συνεσταλμένο κορίτσι, που κατά τύχη είναι μάρτυρας στο γεγονός, κρύβει με φρίκη το μαχαίρι. Λίγο καιρό μετά ο Κιτάνο παραιτείται.
Την επόμενη χρονιά, και καθώς η τάξη πλησιάζει την αποφοίτηση, αναχωρούν όλοι για μια σχολική εκδρομή. Ωστόσο ολόκληρη η τάξη, κοιμίζεται με αέριο, απάγεται και μεταφέρεται σε ένα ερημωμένο νησί, όπου τους περνούν στο λαιμό ένα μεταλλικό κολάρο. Εκεί με τρόμο οι μαθητές διαπιστώνουν πως πίσω από όλα κρύβεται ο Κιτάνο και η κυβέρνηση για την εφαρμογή του νόμου BR. Ο νόμος προβλέπει (καθαρά για λόγους εκφοβισμού) την τυχαία επιλογή με κλήρωση μιας τάξης το χρόνο, η οποία μεταφέρεται στο απομονωμένο νησί όπου διοργανώνεται μια μορφή παιχνιδιού με τους παρακάτω κανόνες.
- Οι μαθητές θα πρέπει μέσα σε τρεις μέρες να αλληλοεξοντωθούν μέχρι να μείνει μόνος ένας ζωντανός.
- Αν το χρονικό όριο περάσει θα ενεργοποιηθούν τα κολάρα σκοτώνοντας όλους τους επιζώντες.
- Το κολάρο επιπλέον ελέγχει αν ο κάτοχός του είναι ζωντανός, καθώς και τη θέση του στο νησί και δεν μπορεί να αφαιρεθεί.
- Σε κάθε μαθητή παρέχεται ένας χάρτης του νησιού χωρισμένος σε ζώνες. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα κάποιες ζώνες κηρύσσονται απαγορευμένες και θα πρέπει οι μαθητές να τις εγκαταλείψουν όσο το δυνατόν πιο γρήγορα, αλλιώς θα ενεργοποιηθούν τα κολάρα. Σκοπός του μέτρου αυτού είναι όσο περνά η ώρα οι συμμετέχοντες να συσπειρώνονται σε όλο και πιο περιορισμένα σημεία. Επίσης ανά τακτά διαστήματα ανακοινώνονται οι νεκροί.
- Σε κάθε μαθητή δόθηκε ένας σάκος με τρόφιμα και νερό, καθώς και ένα τυχαίο όπλο ή αντικείμενο.
Από τη στιγμή που οι συμμετέχοντες εγκαταλείπουν την αίθουσα, η ταινία παρακολουθεί το πώς αντιδρούν οι 42 μαθητές στην κατάσταση ζωής και θανάτου στην οποία ενεπλάκησαν. Άλλοι αρνούνται να συμμετέχουν και κάνουν εκκλήσεις για ειρήνη ή αυτοκτονούν. Άλλοι προσπαθούν να προλάβουν να εκδηλώσουν τα συναισθήματά τους σε αγαπημένα πρόσωπα, ενώ άλλοι εκδικούνται για γεγονότα του παρελθόντος. Άλλοι αποφασίζουν να συσπειρωθούν, αλλά η υποψία που ο ένας κρύβει για τον άλλο φέρνει ολέθρια αποτελέσματα.
Παραγωγή
Επεξεργασία
Ο κύριος «κακός» του έργου, ο Kiriyama, δεν έχει ούτε μία ατάκα σε όλη την ταινία, αν και κάποια στιγμή κάνει κάποιον ήχο σε ένα μεγάφωνο. Το περιοδικό με τις οδηγίες κατασκευής βόμβας που χρησιμοποιεί ο Mimura Shinji και η παρέα του ονομάζεται «Hara Hara Tokei» («The Ticking Clock»). Πρόκειται για πραγματικό περιοδικό που εκδόθηκε από μια ομάδα ακτιβιστών εναντίον της ιαπωνικής κυβέρνησης στα 1970. Ο ηθοποιός Takeshi Kitano υποδύεται έναν καθηγητή με το ίδιο επώνυμο: Kitano. Τον πίνακα που εμφανίζεται στο τέλος της ταινίας τον ζωγράφισε ο ίδιος. Κανένας ηθοποιός δεν χρησιμοποίησε κασκαντέρ, ούτε καν οι πρωταγωνιστές.
Υποδοχή
ΕπεξεργασίαΣτα Βραβεία της Ιαπωνικής Ακαδημίας το 2001, το Battle Royale ήταν υποψήφιο στις κατηγορίες «Καλύτερης Ταινίας», «Καλύτερου Σεναρίου», «Α΄ Ανδρικού Ρόλου» για τον Fujiwara Tatsuya, «Καλύτερου soundtrack» και «Καλύτερης Ηχογράφησης»». Κέρδισε τα βραβεία «Καλύτερου Μοντάζ», το «Βραβείο Δημοτικότητας Κοινού» και οι ηθοποιοί Fujiwara Tatsuya και Maeda Aki τα βραβεία «Καλύτερου Πρωτοεμφανιζόμενου Ηθοποιού» για άνδρα και γυναίκα αντίστοιχα.
Διανομή
Επεξεργασία
| Ηθοποιός | Ρόλος |
|---|---|
| Fujiwara Tatsuya | Nanahara Shuya |
| Maeda Aki | Nakagawa Noriko |
| Yamamoto Taro | Kawada Shogo |
| Takaoka Sousuke | Sugimura Hiroki |
| Shibasaki Kou | Souma Mitsuko |
| Ando Masanobu | Kiriyama Kazuo |
| Kuriyama Chiaki | Chigusa Takako |
| Takeshi Kitano | Kitano |