Σαδίκ Αχμέτ

Ο Σαδίκ Αχμέτ (τουρκικά: Sadık Ahmet, Κομοτηνή 7 Ιανουαρίου 1947 - 24 Ιουλίου 1995) ήταν Έλληνας ιατρός και πολιτικός της μουσουλμανικής μειονότητας Δυτικής Θράκης.

Σαδίκ Αχμέτ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	7  Ιανουαρίου 1947 Κομοτηνή
Θάνατος	24  Ιουλίου 1995 Κομοτηνή
Αιτία θανάτου	τροχαίο ατύχημα
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Θρησκεία	Ισλάμ
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα Τουρκικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Ροδόπης)
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1947 στην Κομοτηνή. Αποφοίτησε από το μειονοτικό Γυμνάσιο-Λύκειο "Τζελάλ Μπαγιάρ" και στη συνέχεια σπούδασε ιατρική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Θεωρείται από τους σημαντικούς πολιτικούς εκπροσώπους της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης. Την δεκαετία του 1980 ήταν υπό την προστασία του τότε υπουργού Εξωτερικών τηςΤουρκίας, Μεσούτ Γιλμάζ και παράλληλα συνδέθηκε με εθνικιστικούς οργανισμούς στην Τουρκία. Τον Μάρτιο του 1990 ο εθνικιστικός οργανισμός "Τουρκική Εστία" (Τουρκικά: Türk Ocakları) βράβευσε τον Σαδίκ για την προσπάθειά του να ενισχύσει την μουσουλμανική μειονότητα στη Δυτική Θράκη. Ως υποψήφιος βουλευτής ο Σαδίκ καταδικάστηκε για "διατάραξη κοινής ειρήνης" από Ελληνικό δικαστήριο γιατί κατά την προεκλογική εκστρατεία του 1989 δημοσίευσε στην εφημερίδα του, Guven, διακηρύξεις ότι είναι τουρκική η μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης. Πρωτόδικα, η ποινή ήταν 18 μήνες φυλακή χωρίς αναστολή και χωρίς δυνατότητα χρηματικής μετατροπής και για αυτό οδηγήθηκε στη φυλακή. Παρέμεινε στην φυλακή περί τους δύο μήνες. Στο Εφετείο η ποινή μειώθηκε σε 15 μήνες εξαγοράσιμους. Ακολούθως, ο Σαδίκ προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο που τον δικαίωσε εν μέρει, αλλά δεν καταδίκασε την Ελλάδα. Στην Κωνσταντινούπολη, ο δρόμος που στεγάζεται το Οικουμενικό Πατριαρχείο, στο Φανάρι, έχει μετονομαστεί απο τις τουρκικές αρχές σε Dr Sadık Ahmet.

Ο Σαδίκ σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στις 24 Ιουλίου 1995 στο δρόμο έξω από το χωριό Σώστης, λίγα χιλιόμετρα έξω από την Κομοτηνή.

Παρουσία στην πολιτική σκηνή

Το 1989 ο Σαδίκ Αχμέτ εμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο, ιδρύοντας τον πολιτικό συνδυασμό Εμπιστοσύνη (Güven) ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στο νομό Ροδόπης και «Πεπρωμένο» (İkbal) στο νομό Ξάνθης και είχε ισχυρό έρεισμα ανάμεσα στη μουσουλμανική μειονότητα της περιοχής. Εκμεταλλευόμενος τον ευνοϊκό, εκείνη την εποχή, για τα μικρά κόμματα εκλογικό σύστημα (μορφή απλής αναλογικής χωρίς τη βάση του 3%), ο συνδυασμός που ηγείτο κατέβηκε στις εκλογές του Ιουνίου του 1989 μόνο στο νομό Ροδόπης. Σε αυτές έλαβε 25.099 ψήφους, δηλαδή ποσοστό 32,67% στο νομό, αναδείχθηκε πρώτο κόμμα στο νομό και ο Σαδίκ συγκεντρώνοντας 22.216 σταυρούς προτίμησης (88,51% όσων ψήφισαν το συνδυασμό) εξελέγη βουλευτής.

Λόγω της βραχύβιας κυβέρνησης Τζανετάκη που προέκυψε από τις εκλογές αυτές και της σε σύντομο διάστημα διεξαγωγής νέων εκλογών (Νοέμβριος 1989), ενώ ο συνδυασμός κατέβηκε κανονικά, ο Αχμέτ προτίμησε να μην είναι υποψήφιος. Έτσι εξελέγη ο ομόθρησκός του Ισμαήλ Μολλά Ροδοπλού. Λίγους μήνες αργότερα όμως, και μετά το πέρας της θητείας της οικουμενικής κυβέρνησης Ζολώτα, προκηρύχθηκαν νέες εκλογές (Απρίλιος 1990), όπου ο Αχμέτ επανήλθε και πάλι.

Λαμβάνοντας 29.567 ψήφους (35,31%), η «Εμπιστοσύνη» αναδείχθηκε και πάλι πρώτο κόμμα στο νομό Ροδόπης. Ο ίδιος ο Αχμέτ απέσπασε 28.811 σταυρούς προτίμησης (ποσοστό 97,44% όσων ψήφισαν τον συνδυασμό) και εξελέγη για δεύτερη φορά βουλευτής ως τη διάλυση της νέας βουλής, το 1993.

Κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του, παρείχε ψήφο εμπιστοσύνης (26 Απριλίου 1990) στη μονοκομματική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία παρότι δεν είχε εξασφαλίσει την απόλυτη πλειοψηφία (151 έδρες), χρειάστηκε τη στήριξη του μοναδικού βουλευτή της Δημοκρατικής Ανανέωσης, όμως την στήριξαν επίσης τόσο ο Σαδίκ Αχμέτ, όσο και ο έτερος ανεξάρτητος μειονοτικός βουλευτής του νομού Ξάνθης, Αχμέτ Φαΐκογλου. Λίγες ημέρες αργότερα (4 Μαΐου 1990), ο Αχμέτ υπερψήφισε στην επαναληπτική ψηφοφορία και την υποψηφιότητα του Κωνσταντίνου Καραμανλή για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Στις βουλευτικές εκλογές του 1993 ο Αχμέτ απέτυχε να επανεκλεγεί, λόγω της, εκ νέου, καθιέρωσης της βάσης 3% σε όλη την επικράτεια προκειμένου να εκπροσωπηθεί κάποιο κόμμα στη Βουλή των Ελλήνων. Παρόλα αυτά η «Εμπιστοσύνη» αναδείχθηκε και πάλι πρώτο κόμμα στην εκλογική περιφέρεια Ροδόπης (26.228 ψήφοι, ποσοστό 32,76%) και ο ίδιος απέσπασε 24.958 σταυρούς προτίμησης (ποσοστό 95,16% όσων ψήφισαν τον συνδυασμό). Ο Σαδίκ θεωρώντας ότι η βάση του 3% είναι αντιδημοκρατικό προσέφυγε στο Συμβούλιο της Ευρώπης, το οποίο όμως απέρριψε τον ισχυρισμό του.

DEB

Το Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (DEB) θεωρείται το κόμμα-συνέχεια της πολιτικής του Αχμέτ, το οποίο στις Ευρωεκλογές του 2014 και στις Ευρωεκλογές του 2019 ήταν πρώτο σε ψήφους στο Νομό Ροδόπης και στον Νομό Ξάνθης με πάνω από 40.000 ψήφους.[1] Το DEB έχει κύριο στόχο την ανάδειξη των προβλημάτων της μουσουλμανικής Μειονότητας Δυτικής Θράκης και έχει σύνθημα «Ευρώπη, Ευρώπη άκουσε τη φωνή μας, την ανεξάρτητη μειονοτική φωνή μας. Είμαστε και εμείς εδώ».

Πηγές

• «Οι εκλογές της 18ης Ιουνίου '89», εκδόσεις Το Ποντίκι.
• «Οι εκλογές της 5ης Νοεμβρίου '89», εκδόσεις Το Ποντίκι.
• «Οι εκλογές της 8ης Απριλίου 1990», εκδόσεις Το Ποντίκι.
• «Οι εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993», εκδόσεις Το Ποντίκι.

Δείτε επίσης

• Ahmet Sadik v. Greece European Court of Human Rights (46/1995/552/638) Judgment, Strasbourg 16 November 1996.
• Denial of Ethnic Identity, Ιστοσελίδα Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών.