Βικιπαίδεια

Κλάρος

οικισμός της Τουρκίας
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 07/02/2020.

Συντεταγμένες: 38°0′18″N 27°11′35″E / 38.00500°N 27.19306°E / 38.00500; 27.19306

Κλάρος είναι το όνομα της περιοχής και η τοποθεσία ενός ιερού μαντείου του αρχαίου Έλληνα θεού Απόλλωνα, κοντά στην Κολοφώνα της Ιωνίας, της Μικράς Ασίας (σημερινή Τουρκία). Βρίσκεται 55 χιλιόμετρα νότια της Σμύρνης. Στην αρχαιότητα το ιερό ήταν παραθαλάσσιο αλλά σήμερα απέχει δύο χιλιόμετρα από την ακτή.[1] Ιδρύθηκε από τον μάντη Μόψο, το γιο της Μαντώς,[2] που ήταν κόρη του Τειρεσία. Σύμφωνα με μια παράδοση, πριν από δηλώσεις τους, κάθε φορά όλοι οι προφήτες συνήθιζαν να πίνουν ομαδικώς μέσα σε αυτό το σπήλαιο.

Κλάρος
Χάρτης
Είδοςοικισμός, αρχαιολογική θέση και Μαντείο
Γεωγραφικές συντεταγμένες38°0′18″N 27°11′35″E
Διοικητική υπαγωγήΕπαρχία Σμύρνης και Σελτσούκ
ΤοποθεσίαΙωνία
ΧώραΤουρκία
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π)
Ερείπια του ναού του Απόλλωνα στην Κλάρο.

Ιστορικό

Επεξεργασία

Είναι άγνωστο πότε ακριβώς ιδρύθηκε το Ιερό του Απόλλωνος και η ίδρυση καλύπτεται από διάφορους μύθους. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές αποκάλυψαν δομές που χρονολογούνται από τον 10ο αιώνα π.Χ. Το ιερό αναφέρεται για πρώτη φορά στις πηγές του 7ου αι. π.Χ., και συγκεκριμένα στους ομηρικούς ύμνους στον Απόλλωνα και στην Άρτεμη. Ο ναός του Απόλλωνα χτίστηκε μεταξύ του 4ου και του 3ου αιώνα. π.Χ. σε σημείο όπου υπήρχε προγενέστερος ναός. Ο ναός καταστράφηκε από μεγάλο σεισμό. [3]

Η φήμη του Ιερού έφτασε στο υψηλότερο σημείο από τον 2ο αι π.Χ. έως τον 3ο αι. μ.Χ. [4] και είχε πολλούς επισκέπτες μέχρι τον 4ο αιώνα μ.Χ. [5]

Το μαντείο προφανώς έκλεισε μαζί με τα υπόλοιπα ελληνικά μαντεία το 395 μ.Χ., όταν ο αυτοκράτορας Θεοδόσιος απαγόρευσε τη λειτουργία τους. Αργότερα, ο ναός και τα υπόλοιπα κτήρια καταστράφηκαν ολοκληρωτικά από ισχυρό σεισμό.[2]

Οι ανασκαφές ξανάρχισαν μεταξύ 1950 και 1961 σύμφωνα με τον Louis Robert, για την ανάδειξη του περίφημου δωρικού ναού του Απόλλωνα, που υπήρξε έδρα του μαντείου, στην διάρκεια της ελληνιστικής περιόδου του 3ου. αιώνα π.Χ., για την σημερινή υποδοχή επισκεπτών.

Στη σύγχρονη εποχή την περιοχή την επισκέπτονται πλήθος τουριστών. Υπάρχει μία ομάδα ανθρώπων από τις Η.Π.Α., που επισκέπτονται το ιερό κάθε χρόνο για θρησκευτικούς λόγους. Ονομάζονται Νέοι Απολλωνιστές και έρχονται μαζί με τους ιερείς τους. Πιστεύουν στους χρησμούς του Απόλλωνα.[6][7]

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Πτώον όρος

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ «Οι εξ ανατολών... γείτονες - emprosnet.gr». www.emprosnet.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Παλαιοθόδωρος, Δημήτρης· Μεχτίδης, Πέτρος (15 Ιουνίου 2005). «Κλάρος (Αρχαιότητα)». Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού - Μικρά Ασία. Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. 
  3. ↑ «Κλάρος Ιωνίας Μ. Ασίας - Μαντείον του Απόλλωνος του Κλάριου - Πρωινός Λόγος Κοζάνη». Πρωινός Λόγος. 14 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. 
  4. ↑ Stillwell, Richard· MacDonald, William L· McAllister, Marian Holland (1976). The Princeton Encyclopedia of Classical Sites . Princeton University Press. ISBN 978-0691035420. 
  5. ↑ «Klaros on way to becoming faith tourism center». Hurriyet Daily News. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2016. 
  6. ↑ «Klaros on way to becoming faith tourism center». Hürriyet Daily News (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. 
  7. ↑ Πόθας, Στρατής. «Η αρχαία Κλάρος καθίσταται δημοφιλής προορισμός - emprosnet.gr». www.emprosnet.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. 

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • K. Buresch, Apolleon Klarios, Untersuchungen zum Orakelwesen des spateren Altertums, Leipzig, 1889
  • C. Picard, Éphèse et Claros, recherches sur les sanctuaires et les cultes de l’Ionie du Nord, B.E.F.A.R., 123, Paris, 1922, 785 p.
  • C. Picard, «Un oracle d'Apollon Clarios à Pergame», BCH, 46, 1922, pp. 190-197
  • J. et L. Robert, La Carie. Histoire et géographie historique II: le plateau de Tabai et ses environs, París, 1954, pp. 203-216.
  • C. Picard, «D’Éphèse à la Gaule et de Stobi (Macédoine) à Claros», REG, 1957, pp. 112-117
  • L. Robert, «Un oracle à Syedra, les monnaies et le culte d’Arès», Documents de l’Asie Mineure méridionale, Ginebra y París, 1966, pp. 91-100.
  • L. Robert, «Un oracle gravé à Oinoanda», Comptes rendus de l'Académie des inscriptions et belles-lettres, 115-3, 1971, pp. 597-619
  • L. Robert, A travers l'Asie Mineure, Poètes et prosateurs, monnaies grecques, voyageurs et géographes, BEFAR 239, París, 1980.
  • H. W.Parke, The Oracle of Apollo in Asia Minor, Londres, 1985.
  • J.R. Somolinos,'Los oráculos de Claros y Didima. Edición y comentarios, Madrid, 1991, 739 p.
  • J. Stauber et R.Merkelbach, «Die Orakel des Apollon von Klaros», Epigraphica Anatolica, cahier 27, 1996, pp.1-53
  • C. P. Jones, «Ten dedications “To the gods and goddesses” and the Antonine Plague», JRA, 18, 2005, pp.293-301 (con adenda en JRA, 19, 2006, pp.368-369.
  • Plutarque, Dialogues Pythiques (L'E de Delphes, Pourquoi la Pythie ne rend plus ses oracles en vers, La disparition des oracles), Flammarion, 2006

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Κλάρος&oldid=10163926"