Το ηλεκτρονικό ροκ είναι ένα ευρύ μουσικό είδος που προκύπτει από συνδυασμό ροκ και ηλεκτρονικής μουσικής, και χρησιμοποιεί τα συνήθη μουσικά όργανα των δύο ειδών. Πρωτοεμφανίστηκε το '60 όταν ροκ συγκροτήματα όπως οι Doors, Pink Floyd, Yes και  Moody Blues εισήγαγαν το Moog synthesizer στον ήχο τους. Η δειγματοληψία μουσικής και η επεξεργασία κασέτας είναι χαρακτηριστικές τεχνικές του είδους. Τα κομμάτια ηλεκτρονικού ροκ συνήθως έχουν προσμίξεις στοιχείων από άλλα είδη μουσικής, όπως πανκ ροκ, ιντάστριαλ ροκ, χιπ χοπ, techno και synth-pop, έτσι όπως προέκυψαν τα μουσικά υποείδη indietronica, ντανς-πανκ, και ελεκτροκλάς. Από τα τέλη 2000 το ηλεκτρονικό ροκ ανεβαίνει συνεχώς σε δημοτικότητα.[2]

Ηλεκτρονικό ροκ
(Electronic rock)
Καταγωγή
Τόπος γέννησηςΤέλη δεκαετίας 1960
Μουσικά όργανα
Είδη

Χαρακτηριστικά

Επεξεργασία

Είναι μία μείξη ροκ και ηλεκτρονικής μουσικής και χρησιμοποιεί όργανα κοινά των δύο ειδών, όπως το συνθεσάιζερ, μέλοτρον, ηλεκτρικές κιθάρες και τύμπανα.  Αρκετοί καλλιτέχνες ηλεκτρονικού ροκ αποφεύγουν την κιθάρα και προτιμούν τεχνολογικά μέσα παραγωγής ροκ ήχων. Τα φωνητικά είναι συνήθως απαλά ή ανεβαστικά[3] ή λείπουν εντελώς (ινστραμένταλ).[4] Πολλά ηλεκτρονικά ροκ συγκροτήματα προτιμούν τα ηλεκτρονικά κρουστά από τα παραδοσιακά κρουστά.[5]

Υποείδη και άλλοι όροι

Επεξεργασία

Ο όρος "progressive rock" (προοδευτικό ροκ ή prog) εισήχθηκε το '60 για μουσική που θα είχε περιγραφεί ως "ηλεκτρονικό ροκ," αλλά ο ορισμός του "prog" αργότερα περιορίστηκε σε ένα συγκεκριμένο σύνολο μουσικών συμβάσεων - αντίθετα προς την ευαισθησία που σχετίζεται με πρωτοποριακές ή πειραματικές προσεγγίσεις.[6]

Το ηλεκτρονικό ροκ συσχετίζεται με ιντάστριαλ ροκ, συνθ-ποπ, ντανς-πανκ, ιντιτρόνικα και new wave, με τα ελεκτροκλάς, νεο ρέηβ, ποστ-πανκ ρεβαιβαλ, ποστ-ροκ, ντανς πανκ και indietronica να θεωρούνται υποείδη. Περιστασιακά γίνεται μείξη με άλλα υποείδη όπως, τρανς και τέκνο, οπότε προκύπτουν τρανς ροκ και τέκνο ροκ αντίστοιχα.[7][8]

Το Χέβυ Μέταλ, ένα σημαντικό υποείδος της ροκ, κατόπιν μείξης με ηλεκτρονική μουσική και τα υποείδη της, προκύπτουν το ηλεκτρονικό μέταλ, ηλεκτρονικό ντανς μέταλ, τράνς μέταλ και τέκνο μέταλ.[9][10][11][12] Το υποείδος μέταλκορ κατόπιν μείξης με ηλεκτρονική μουσική δίνει το είδος ηλεκτρονικόρ. 

Κατόπιν μείξης του πανκ ροκ με ηλεκτρονική μουσική προκύπτουν τα υποείδη συνθπανκ και ντανς-πανκ.[13][14]

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 «Electronic Rock : On the History of Rock Music». Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  2. Kearney, Mary Celeste (13 Ιουλίου 2017). «Gender and Rock». Oxford University Press. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  3. Macan, Edward (24 Νοεμβρίου 1997). «Rocking the Classics: English Progressive Rock and the Counterculture». Oxford University Press. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  4. «The ABC's of…Electronic Rock in the Studio: The Doors to Depeche Mode & LCD Soundsystem - SonicScoop». 19 Νοεμβρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  5. Sfetcu, Nicolae (7 Μαΐου 2014). «The Music Sound». Nicolae Sfetcu. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  6. Robinson, Emily (2017). The Language of Progressive Politics in Modern Britain. Palgrave Macmillan UK. σελ. 117. ISBN 978-1-137-50664-1. 
  7. Buckley, Peter (24 Νοεμβρίου 2017). «The Rough Guide to Rock». Rough Guides. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  8. Prophet, Elizabeth Clare· Press, Summit University (24 Νοεμβρίου 1989). «Year of Prophecy». Summit University Press. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  9. «10 Current Artists That Effortlessly Blend Metal With Other Genres - Page 2 of 2 - Metal Injection». 2 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  10. «IS ELECTRONIC DANCE METAL THE NEXT BIG THING??? - MetalSucks». 19 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  11. «30 Second guide to: Trance Metal». Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  12. «Unearthing The Electronic Metal Underground». Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2017. 
  13. Felix, Dr. Stanford (2010). The Complete Idiot's Guide Music Dictionary. DK Publishing. σελ. 257. ISBN 978-1-101-19809-4. 
  14. Rip It Up and Start Again: Post Punk 1978–1984. Simon Reynolds. Faber and Faber Ltd, April 2005, (ISBN 0-571-21569-6) (U.S. Edition: Penguin, February 2006, (ISBN 0-14-303672-6))