Górska chójca
| |
| Górska chójca (Pinus mugo) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| klasa: | (Coniferopsida) |
| pórěd: | Konifera (Coniferales) |
| swójźba: | Chójcowe rostliny (Pinaceae) |
| pódswójźba: | (Pinoideae) |
| rod: | Chójca[1][2] (Pinus) |
| družyna: | Górska chójca |
| wědomnostne mě | |
| Pinus mugo | |
| Turra | |
Górska chójca (Pinus mugo) jo małoróstny bom ze swójźby chójcowych rostlinow.
Wopis
wobźěłaśStojnišćo
wobźěłaśRozšyrjenje
wobźěłaśWužywanje
wobźěłaśNožki
wobźěłaś- ↑ Starosta: Dolnoserbsko-nimski słownik, Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch, Bautzen 1999, ISBN 3-7420-1096-4, bok 95
- ↑ W internetowem słowniku: Kiefer
Žrědła
wobźěłaś- Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)