Idi na sadržaj

883.

S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Godine:

◄◄ | | 879. | 880. | 881. | 882. | 883. | 884. | 885. | 886. | 887. |  | ►►

Decenije:

| 850-e | 860-e | 870-e | 880-e | 890-e | 900-e | 910-e |

Vijekovi:

| 8. vijek | 9. vijek | 10. vijek |

Godina 883. (DCCCLXXXIII) bila je redovna godina koja počinje u utorak u julijanskom kalendaru. Oznaka 883. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.

Događaji

[uredi | uredi izvor]

Evropa

[uredi | uredi izvor]
  • Proljeće – Vikinški pljačkaši pustoše Flandriju i opljačkaju opatiju u Saint-Quentinu. Kralj Karloman II blokira njihov prolaz u Laviersu, koji je bio na obalama Some. U međuvremenu, Vikinzi ulaze u Rajnu, ali ih vraća Henri od Frankonije (vjerovatno markgrof Saksonije). Prezimljuju u Duisburgu.
  • Kralj Karlo Debeli putuje u Nonantolu (Sjeverna Italija), gdje se susreće s papom Marinom I. Prima pritužbe Gaja II od Spoleta, koji je službeni "zaštitnik" Rima, te napada Papsku državu. Kralj Karlo naređuje Gaju da se pojavi pred sudom.
  • Gaj II od Spoleta započinje pobunu i okuplja vojsku koju podržavaju arapski pomoćnici. Kralj Karlo Debeli šalje Berengara od Furlanije sa ekspedicionom jedinicom da mu preotme Spoleto. Epidemija opustoši Berengarovu vojsku i primorava ih da se povuku.[1]
  • Svatopluk I, vladar (knez) Velike Moravske, osvaja Donju Panoniju (današnja Jugozapadna Ugarska i Sjeverna Hrvatska), tokom sukoba za sukcesiju u Istočnofranačkom kraljevstvu (približan datum).
  • Prvi historijski dokument (koji je napisao Regino od Prüma) i koji spominje Duisburg.
  • Pobuna Zanj: Abasidski general Al-Muwaffaq dovodi egipatske snage da mu pomognu u njegovoj dvogodišnjoj opsadi glavnog grada Zanja, Mukhtare. Zauzeo je grad i slomio pobunu koja je opustošila Kaldeju (moderni Irak) od 869.
  • 11. septembar – Yazaman al-Khadim, abasidski guverner Tarza, u noćnom napadu razbija bizantijsku vojsku pod vodstvom generala Keste Stipiotesa. Prema arapskim hroničarima, 70.000 od 100.000 bizantijskih vojnika je ubijeno u toj bitci [1].
  • Burchard II, vojvoda od Švabije (ili 884.)
  • Hyogong, kralj Sille (Koreja) (um. 912.)
  • Ibn Masarra, muslimanski asketa i učenjak (um. 931.)
  • Zhao Jiliang, kancelar Kasnog Shua (um. 946.)
  • 11. septembar – Kesta Styppiotes, bizantijski general
  • Ali ibn Omer, sultan Maroka
  • Ansegis, nadbiskup Sensa (ili 879.)
  • Anselm od Farfe, franački opat (približan datum)
  • Bertarije, benediktinski opat i pjesnik
  • Bertulf, nadbiskup Trira
  • Dawud al-Zahiri, muslimanski učenjak (ili 884.)
  • Eochocán mac Áedo, kralj Ulaida (Irska)
  • Froila, galicijski biskup
  • Gaj II, vojvoda od Spoleta
  • Ignacije II, patrijarh Antiohije
  • Pi Rixiu, kineski pjesnik

Izvori

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Fields, Philip M. (1987). The History of al-Ṭabarī, Vol. XXXVII: The ʻAbbāsid Recovery. Albany, New York: State University of New York Press. pp. 143–144. ISBN 0-88706-053-6.