Ян Гаштольд
| Ян Гаштольд | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Герб «Габданк» | |||||||
|
| |||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Ян Даўгірд | ||||||
| Пераемнік | Івашка Манівідавіч | ||||||
|
|||||||
| Папярэднік | Пётр Лелюш | ||||||
| Пераемнік | Івашка Манівідавіч | ||||||
|
|
|||||||
| Нараджэнне |
1383 |
||||||
| Смерць |
1458[1] |
||||||
| Род | Гаштольды | ||||||
| Бацька | Андрэй Гаштольд | ||||||
| Маці | NN Бучацкая[d] | ||||||
| Жонка |
Дарота з Завішаў Альжбета з Друцкіх-Трабскіх |
||||||
| Дзеці | сыны Войцех, Марцін, Юрый; дочкі Марыя і Аляксандра | ||||||
| Веравызнанне | каталіцтва | ||||||
Ян (Івашка) Гаштольд[2] (? — 1458) — староста дарсунскі, маршалак надворны вялікіх князёў ВКЛ Вітаўта і Свідрыгайлы, намеснік смаленскі (1436-40), ваявода трокскі (з 1440), віленскі (з 1443)[2]. Сын Андрэя Гаштольда.
Біяграфія
[правіць | правіць зыходнік]На Гарадзельскім сойме[2] (1413) прыняў герб «Габданк», удзельнічаў у заключэнні Мельнскага пагаднення (1422), падтрымаў Свідрыгайлу ў яго барацьбе супраць Ягайлы, а ў 1432 г. — Жыгімонта Кейстутавіча ў барацьбе супраць Свідрыгайлы. У 1440 г. узначаліў групоўку магнатаў, якая дамагалася абрання вялікім князем сына Ягайлы Казіміра[2], стаў яго выхавальнікам і фактычна правіцелем ВКЛ. Пасля таго як у 1446 г. Казімір абраны і каралём Польшчы, перайшоў у апазіцыю да яго[2]. Рыхтаваў планы да дзяржаўнага перавароту[3].
Апроч Геранён, валодаў атрыманымі ад вялікіх князёў Меднікамі пад Вільняй, Тыкоцінам на Падляшшы, Дзевянішкі і Жослямі ў сучаснай Літве, Дарагабужам у Смаленскай зямлі, Палоннай на Валыні.
Сям’я
[правіць | правіць зыходнік]Ян быў сынам Андрэя Гаштольда і дачкі Міхаіла Адванца з Бучача, заснавальніка роду Бучацкіх.
Быў двойчы жанаты, ад першага шлюбу з Даротай з Завішаў меў сыноў Войцеха, Марціна і Юрыя, а таксама дачок Марыю ды Аляксандру. Другая жонка — Альжбета з Друцкіх-Трабскіх.
Радавод
[правіць | правіць зыходнік]| Якуб | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Талівойш | Юрый | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Гаштольд | Андрэй | Пётр | Ян | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Войцех | Альбрэхт | Станіслаў | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Марцін | Альжбета | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ян | Юрый | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Марыя | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Аляксандра | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Зноскі
- ↑ Senatorowie i dygnitarze Wielkiego Księstwa Litewskiego 1386—1795 / пад рэд. J. Wolff — Kraków: 1885. — С. 72.
- ↑ а б в г д Гаштольды // Ян // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 141. — 737 с.
- ↑ Пазднякоў В. Гаштольды // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 1: Абаленскі — Кадэнцыя. — С. 518. — 688 с. — ISBN 985-11-0314-4 (т. 1), ISBN 985-11-0315-2.
Літаратура
[правіць | правіць зыходнік]- А. П. Грыцкевіч. Гаштольды // Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 2: Беліцк — Гімн / Рэдкал.: Б. І. Сачанка (гал. рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 1994. — 537 с. — 20 000 экз. — ISBN 5-85700-142-0.
- W. Semkowicz. O litewskich rodach bojarskich zbratanych ze szlachtą polską w Horodle roku 1413 // Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. 1921—1923 T. 6.
 Ян Гаштольд — продкі |
|---|
Генеалогія і некрапалістыка |
|---|