Хвошч лугавы

	Хвошч лугавы
	; Маладыя расліны
Навуковая класіфікацыя
Дамен:	Эўкарыёты
Царства:	Расліны
Аддзел:	Папарацепадобныя
Клас:	Хвошчападобныя
Падклас:	Equisetidae
Парадак:	Хвашчовыя (Equisetales)
Сямейства:	Хвашчовыя (Equisetaceae)
Род:	Хвошч
Падрод:	Equisetum
Від:	Хвошч лугавы
Міжнародная навуковая назва
	Equisetum pratense Ehrh., 1784
Сінонімы
	Equisetum umbrosum (J.G.F.Meyer) ex Willd., 1809; Equisetum pictum Fisch.;
ITIS	17159
NCBI	231681
EOL	596758
GRIN	t:456035
IPNI	60437142-2
TPL	tro-26602011

Хвошч лугавы^[3]^[4]^[5] (Equisetum pratense) — шматгадовая травяністая расліна сямейства Хвашчовыя (Equisetaceae). Этымалогія: лац.: pratense — «на лугах»^[6].

Назва

Хвошч лугавы, арэшнік свіны^[7], стукі^[8]^[9].

Апісанне

Мае зялёныя, разгалінаваныя, 16-50(-60) см вегетатыўныя сцёблы; з полым цэнтрам. Плоданосныя і стэрыльныя, таўшчынёй 1-4 мм парасткі маюць розны знешні выгляд. Плоданосныя парасткі жаўтлява-карычневыя і неразгалінаваныя. Цэнтральная паражніна займае больш за палову папярочнага перасеку ствала. На вяршыні проданосных парасткаў з’яўляюцца ў маі і чэрвені спарангіевыя шышкі даўжынёй 15-40 мм і з тупым верхам. 2n = 216.

Распаўсюджанне

Еўропа: Беларусь, Эстонія, Латвія; Літва; Украіна; Аўстрыя; Бельгія; Чэхія; Германія; Польшча; Славакія; Германія; Данія; Фінляндыя; Ісландыя; Ірландыя; Нарвегія; Швецыя; Вялікабрытанія; Харватыя; Італія; Румынія; Славенія. Каўказ: Грузія. Азія: Кітай, Японія; Расія — Чукотка, Сахалін. Паўночная Амэрыка: Канада, ЗША. Звычайна сустракаецца ў лясах з высокімі дрэвамі або вельмі густой лістотай, якія могуць забяспечыць цень. Яны таксама маюць тэндэнцыю расці больш тоўстымі вакол ручаёў, сажалак і рэк. Аддае перавагу вільготным, вапнавым, але шчолачным глебы.

Ва Украіне расце ў лясах, на палянах, узлесках, сярод хмызнякоў, на сырых лугах, ускраінах балот і ў далінах рэк — у Карпатах, на Палессі, у лесастэпе^[5]. Уваходзіць у пералік відаў, якія знаходзяцца пад пагрозай знікнення на тэрыторыі Харкаўскай вобласці^[10].

Галерэя

Зноскі

↑ Michael Hassler and Brian Swale.. Family Equisetaceae, genus Equisetum; world species list (англ.)(недаступная спасылка) (28 лістапада 2002). Архівавана з першакрыніцы 4 мая 2013. Праверана 30 кастрычніка 2010.
↑ Ильин М. М. Род 33. Хвощ — Equisetum // Флора СССР. В 30-ти томах / Главный редактор акад. В. Л. Комаров; Редактор тома М. М. Ильин. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1934. — Т. I. — С. 101, 106—107. — 302 + XVI с. — 5 000 экз.
↑ Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 49. — 160 с. — 2 350 экз.
↑ Кияк, В., Малиновський, А. Сіножаті та пасовища Львівської области // Праці наукового товариства ім. Шевченка. — 2001. — С. 27.
↑ ^а ^б Доброчаева Д. Н., Котов М. И., Прокудин Ю. Н., и др. Определитель высших растений Украины. — К.: Наук. думка, 1987. — С. 401. (руск.) (укр.)
↑ Dictionary of Botanical Epithets
↑ Ганчарык М. М. Беларускія назвы раслін. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. II і IV. Горы-Горки, 1927
↑ Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. Горы-Горкі, 1927
↑ Анненков Н. (руск.) (бел. Ботанический словарь, Спб, 1878
↑ Андрієнко Т.Л., Перегрим М.М. (уклад.). Офіційні переліки регіонально рідкісних рослин адміністративних територій України (довідкове видання). — Київ: Альтерпрес, 2012. — 148 с. — ISBN 978-966-542-512-0.

Спасылкі

Flora of North America (англ.)
Flora of China (англ.)
Flora of Iceland (webpage of Icelandic Institute of Natural History) (ісл.)
Germplasm Resources Information Network (GRIN) (англ.)
Euro+Med PlantBase (англ.)

[Hassler-1] Michael Hassler and Brian Swale.. Family Equisetaceae, genus Equisetum; world species list (англ.)(недаступная спасылка) (28 лістапада 2002). Архівавана з першакрыніцы 4 мая 2013. Праверана 30 кастрычніка 2010.

[ФлораСССР-2] Ильин М. М. Род 33. Хвощ — Equisetum // Флора СССР. В 30-ти томах / Главный редактор акад. В. Л. Комаров; Редактор тома М. М. Ильин. — М.—Л.: Издательство Академии Наук СССР, 1934. — Т. I. — С. 101, 106—107. — 302 + XVI с. — 5 000 экз.

[Киселевский-3] Киселевский А. И. Латино-русско-белорусский ботанический словарь. — Мн.: «Наука и техника», 1967. — С. 49. — 160 с. — 2 350 экз.

[4] Кияк, В., Малиновський, А. Сіножаті та пасовища Львівської области // Праці наукового товариства ім. Шевченка. — 2001. — С. 27.

[Опред-5] а ^б Доброчаева Д. Н., Котов М. И., Прокудин Ю. Н., и др. Определитель высших растений Украины. — К.: Наук. думка, 1987. — С. 401. (руск.) (укр.)

[6] Dictionary of Botanical Epithets

[7] Ганчарык М. М. Беларускія назвы раслін. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. II і IV. Горы-Горки, 1927

[8] Васількоў І. Г. Матэрыялы да флоры Горацкага раёна. Праца навуковага таварыства па вывучэнню Беларусі, т. III. Горы-Горкі, 1927

[9] Анненков Н. (руск.) (бел. Ботанический словарь, Спб, 1878

[10] Андрієнко Т.Л., Перегрим М.М. (уклад.). Офіційні переліки регіонально рідкісних рослин адміністративних територій України (довідкове видання). — Київ: Альтерпрес, 2012. — 148 с. — ISBN 978-966-542-512-0.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

Слоўнікі і энцыклапедыі	Вялікая нарвежская
Таксанамія	EOL · GBIF · iNaturalist · IPNI · IRMNG · ITIS TSN · NCBI · POWO · The Plant List · Tropicos · WFO · Флора Кітая