Перайсці да зместу

Магнітар

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Уяўны выгляд магнітара. Чырвоныя лініі прадстаўляюць сілавыя лініі магнітнага поля.

Магніта́р, ці магнета́р — нейтронная зорка, якая валодае моцным магнітным полем (больш за 4,4×1013 Гс[1]), і ў якой электрамагнітнае выпрамяненне адбываецца пераважна пад уздзеяннем гэтага магнітнага поля. Выпрамяненне магнітара адбываецца ў рэнтгенаўскім і гама-дыяпазонах і практычна не існуе ў радыёдыяпазоне.

Магчымымі назіранымі праявамі магнітараў лічацца: крыніцы мяккіх паўторных гама-ўсплёскаў (SGR), анамальныя рэнтгенаўскія пульсары (AXP), крыніцы гама-усплёскаў (GRB).

Астрафізікі Роберт Данкан[de] і Крыстафер Томпсан[de] прапанавалі ў 1990-х гг. тэорыю ўтварэння такіх цел у першыя 10—30 сек пасля моманту гравітацыйнага калапсу і ўзнікнення нейтроннай зоркі ў выпадку яе вярчэння, хутчэйшага за пэўны парог (парадку 3 мс), праз механізм т.зв. α-Ω дынама-машыны (хуткае і ўнутрана неаднароднае вярчэнне вельмі шчыльнага і гарачага цела).[1][2]

Зноскі

  1. а б Данкан, Томпсан, 1995.
  2. Данкан, Томпсан, 1991.
  • Peter Douglas Ward, Donald Brownlee Rare Earth: Why Complex Life Is Uncommon in the Universe. Springer, 2000. ISBN 0-387-98701-0.
  • Chryssa Kouveliotou The Neutron Star-Black Hole Connection. Springer, 2001. ISBN 1-4020-0205-X.
  • Robert C. Duncan, Cristopher Thompson. Magnetars // High Velocity Neutron Stars and Gamma-Ray Bursts, eds. R. E. Rothschild & R. E. Lingenfelter (AIP Conf. Proc. 366, Am. Inst. Phys., New York, 1996). — [1] Архівавана 25 чэрвеня 2010..
  • Robert C. Duncan, Cristopher Thompson. Formation of Very Strong Magnetized Neutron Stars: Implications for Gamma-Ray Bursts // The Astrophysical Journal, 392:L9-L13, 1992 June 10.