Джон Тэры
Агульная інфармацыя | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Поўнае імя | Джон Джордж Тэры | |||||||||
Мянушка | Джэй Ці, Жалезны чалавек | |||||||||
Нарадзіўся |
7 снежня 1980[1][2] (43 гады)
|
|||||||||
Грамадзянства | Англія | |||||||||
Рост | 187 см | |||||||||
Вага | 90 кг | |||||||||
Пазіцыя | цэнтральны абаронца | |||||||||
Маладзёжныя клубы | ||||||||||
|
||||||||||
Клубная кар’ера[* 1] | ||||||||||
|
||||||||||
Нацыянальная зборная[* 2] | ||||||||||
|
||||||||||
Трэнерская кар’ера | ||||||||||
|
||||||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Джон Джордж Тэры (англ.: John George Terry; нар. 7 снежня 1980, Лондан) — англійскі футбаліст (абаронца) і трэнер. Ігрок нацыянальнай зборнай Англіі (2003—2012). Вядомы дзякуючы сваім выступам за «Чэлсі». Тройчы прызнаны УЕФА найлепшым абаронцам сезона (2005, 2008, 2009).
Гульнявая кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]Народжаны ў заходнім Лондане, Джон з 14 гадоў гуляў за «Чэлсі». Першапачаткова ён быў нападнікам, але аднойчы з-за адсутнасці ігракоў яму прыйшлося замяніць цэнтральнага абаронцу моладзевай каманды. З тых часоў ён стаў выступаць у ролі абаронцы, хутка набраўшы неабходную фізічную падрыхтоўку.
Кароткі і паспяховы выступ у «Нотынгем Форэст» дадаў майстэрства, і пасля ўрокаў у Марселя Дэсаі і Франка Лебёфа, Джон быў названы іграком года «Чэлсі» ўжо праз два сезоны пасля свайго дэбюту.
Пакінуўшы ўсе праблемы, не звязаныя з футболам, ззаду, Джон выразна сфакусаваўся на гульні і дэбютаваў у складзе зборнай Англіі ў чэрвені 2003 года.
Пасля гэтага ён стаў асноўным абаронцам зборнай, згуляўшы на чэмпіянаце Еўропы ў 2004 годзе і чэмпіянаце свету ў 2006 годзе.
Няўдалым момантам у кар’еры Джона можна назваць яго хваробу падчас прайгранага фіналу Кубка Англіі 2002 года і наступнае выбыванне з стартавага складу. Найбольш яркі момант — гэта тое, што ён стаў капітанам каманды пасля Марселя Дэсаі і прывёў клуб да перамогі ў Прэм’ер-лізе ў тым жа годзе.
Пасля таго, як «Чэлсі» выйграў Кубак Лігі, Джон стаў адным з чатырох капітанаў «Чэлсі», якія прыводзілі клуб да найбуйнейшых перамог у яго гісторыі. Цяжка пераацаніць яго ўклад у выступ на сусветнай арэне ў сезоне 2004/05 гадоў — менавіта восьмы гол Джона Тэры галавой прынёс камандзе перамогу над «Барселонай» у матчы, які стаў адной з самых відовішчных гульняў гэтага сезона.
Асацыяцыя прафесійных футбалістаў прысудзіла Джону Тэры званне іграка года, а трэнер «Чэлсі» Жазэ Маўрынью назваў яго «лепшым цэнтральным абаронцам у свеце». Ацаніў яго і былы трэнер зборнай Англіі Стывен Макларэн, які на час сваёй працы ў зборнай зрабіў Джона капітанам.
Джон быў першым з часоў Рэя Уілкінсана капітанам Англіі, іграком «Чэлсі». Рэй выступаў за «сініх» у 70-х гадах.
Джон правёў за клуб ужо больш за 300 матчаў нягледзячы на траўму спіны, якая выбіла яго з строю ў сезоне 2006/07. Аднак ён вярнуўся ў строй, каб у канцы сезона падняць над галавой Кубак Англіі на новым «Уэмблі» і забіць першы гол на гэтым стадыёне за зборную Англіі.
Пачатак сезона 2007/08 не стаў для Тэры вельмі ўдалым, ён атрымаў дзве траўмы амаль запар.
У сезон 2016/17 страціў месца ў асноўным складзе і па заканчэнні сезона пакінуў «Чэлсі» ў якасці свабоднага агента. У ліпені 2017 года падпісаў аднагадовы кантракт з «Астан Вілай»[3]. У маі 2018 года вырашыў не падаўжаць кантракт з бірмінгемскім клубам і пакінуў яго[4].
У верасні 2018 года прайшоў медагляд для маскоўскага «Спартака», аднак у выніку адмовіўся ад пераходу.
Трэнерская кар’ера
[правіць | правіць зыходнік]У кастрычніку 2018 года абвясціў аб завяршэнні кар’еры і ўвайшоў у трэнерскі штаб «Астан Вілы», стаўшы памочнікам новага галоўнага трэнера бірмінгемцаў Дзіна Сміта. Пакінуў клуб у ліпені 2021 года. Са снежня 2021 года працаваў у «Чэлсі» ў якасці трэнера-кансультанта.
У красавіку 2023 года, пасля прызначэння Дзіна Сміта ў «Лестэр Сіці», стаў яго асістэнтам у клубе[5]. У ліпені 2023 года вярнуўся ў «Чэлсі» ў якасці трэнера клубнай акадэміі.
Асабістае жыццё
[правіць | правіць зыходнік]Тэры ў цяперашні час жыве ў Оскшаце, Сурэй. Ён і яго жонка Тоні Пул Тэры — бацькі двайнятаў — хлопчыка (Джордж Джон) і дзяўчынкі (Сумэ Роза), народжаных 18 мая 2006 года. Тэры святкаваў іх нараджэнне, выйграваючы за Англію супраць Венгрыі, калі ён выканаў імпрэзу «млоснасці».
Пара пажанілася ў Палацы Блэнема 15 чэрвеня 2007 года. Пасля вяселля пара атрымлівала асалоду ад двухтыднёвага мядовага месяца на рымскай яхце Абрамовіча вышэйшай якасці «Пелорус» у Міжземнамор’і.
Яго хобі ўключаюць гольф, плаванне, футбол і сквош.
Крыніцы
[правіць | правіць зыходнік]- ↑ John Terry // Transfermarkt — 2000. Праверана 9 кастрычніка 2017.
- ↑ John Terry // As — Madrid: PRISA, 1967. — ISSN 1888-6671
- ↑ Терри стал игроком «Астон Виллы»
- ↑ Терри покинул «Астон Виллу»
- ↑ Футбол. Дин Смит — главный тренер "Лестера". Джон Терри — один из его ассистентов (руск.)(недаступная спасылка). pressball.by (11 красавіка 2023). Архівавана з першакрыніцы 11 красавіка 2023. Праверана 11 красавіка 2023.
Спасылкі
[правіць | правіць зыходнік]- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Джон Тэры
- Нарадзіліся 7 снежня
- Нарадзіліся ў 1980 годзе
- Нарадзіліся ў Вялікім Лондане
- Асобы
- Спартсмены паводле алфавіта
- Футбалісты паводле алфавіта
- Футбольныя трэнеры паводле алфавіта
- Футбалісты Англіі
- Ігракі зборнай Англіі па футболе
- Ігракі ФК Чэлсі
- Ігракі ФК Нотынгем Форэст
- Ігракі ФК Астан Віла
- Футбольныя трэнеры Англіі