Арбіта

Арбі́та (ад лац.: orbita — каляіна, дарога, шлях) — траекторыя руху матэрыяльнага пункта ў наперад зададзенай сістэме прасторавых каардынат для зададзенай у гэтых каардынатах канфігурацыі поля сіл, якія на яе дзейнічаюць.

У Нябеснай механіцы гэта траекторыя нябеснага цела ў гравітацыйным полі іншага цела, які мае значна большую масу (планеты, каметы, астэроіда ў полі зоркі). У прамавугольнай сістэме каардынат, пачатак якой супадае з цэнтрам мас, траекторыя можа мець форму канічнага сячэння (акружнасці, эліпса, парабалы ці гіпербалы). Пры гэтым яго фокус супадае з цэнтрам мас сістэмы.

Гл. таксама

• Нізкая апорная арбіта
• Сінхронная арбіта
• Геастацыянарная арбіта
• Геапераходная арбіта
• Сонечна-сінхронная арбіта
• Палярная арбіта
• Арбіта пахавання