Спаржа

Спаржа
Спаржа лекавая
Клясыфікацыя
Надцарства	Эўкарыёты
Царства	Расьліны
Аддзел	Кветкавыя
Кляса	Аднадольныя
Атрад	Спаржакветныя
Сямейства	Спаржавыя
Від	Спаржа лекавая (Asparagus officinalis)
Бінамінальная намэнклятура
Asparagus L.
Спаржа на Віківідах  Спаржа ў Вікісховішчы ITIS 42782 ·

Спа́ржа (па-лацінску: Aspáragus) — род расьлінаў сямейства спаржавыя. Найболей распаўсюджаны від — спаржа лекавая (Asparagus officinalis). Адныя віды спаржы — травы, іншыя — паўхмызьнякі.

Батанічнае апісаньне

Карэнішча разьвітае.

Сьцёблы дужа разгалінаваныя, галіны нясуць шматлікія, сабраныя пучкамі, па большай частцы іголкападобныя галінкі, якія сядзяць у пазухах лісьця. Лісьце недаразьвітае, дробнае, лускаватае ці калючкаватае, утварае звычайна ля аснаваньня цьвердаватыя шпорцы.

Кветкі дробныя, збольшага ў пазухах лісьця, адзінкавыя або ў шчытаватых ці гронкападобных суквецьцях. Кветка правільная, двох— ці аднародавая, з простым падзельналісьцёвым ці крыху спаяным ля асновы аквецьцем з шасьцю лісткамі, разьмешчанымі ў два колы. Тычачак шэсьць, з тонкімі ці пласьцінкавымі ніткамі і пыльнікамі, якія ўскрываюцца на ўнутраным баку; слупок зь верхняй, трохгняздовай завязьзю, кароткай шыйкай і трохлопасьцевым лычком.

Плод — ягада, з адным ці некалькімі семямі; Насеньне з тоўстым, чарнявым лупіньнем, рагавым бялком і невялікім зародкам.

Віды

Род зьмяшчае 211 відаў. Некаторыя зь іх:

• Asparagus angulofractus
• Asparagus brachyphyllus
• Asparagus breslerianus
• Asparagus bucharicus
• Asparagus dauricus
• Asparagus neglectus
• Asparagus officinalis (Спаржа лекавая)
• Asparagus oligoclonos
• Asparagus persicus
• Asparagus pseudoscaber
• Asparagus schoberioides
• Asparagus setaceus Asparagus plumosus
• Asparagus tenuifolius
• Asparagus turkestanicus
• Asparagus verticillatus

Літаратура

• Ильин М. М. Род 284. Спаржа — Asparagus L. // Флора СССР : в 30 т. / гл. ред. В. Л. Комаров. — Л.: Изд-во АН СССР, 1935. — Т. 4 / ред. тома В. Л. Комаров. — С. 424—442. — 760,XXX с. — 5175 ас.
• Аспарагус // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб.: 1890—1907.