Painting technology by Marta Hirschfeld
Kleje glutynowe stosowane w malarstwie. Właściwości klejów zwierzęcych i ich zastosowanie w malarstwie tradycyjnym, 2024
Kleje zwierzęce stanowią grupę naturalnych polimerów, które są pozyskiwane z kolagenu, głównego b... more Kleje zwierzęce stanowią grupę naturalnych polimerów, które są pozyskiwane z kolagenu, głównego białka strukturalnego występującego w skórze, tkance łącznej, chrząstce i kościach ssaków oraz ryb. Ze względu na różnorodność substancji i sposobów przygotowania, kleje te wykazują zróżnicowane właściwości fizyczne, chemiczne i mechaniczne. Klej zwierzęcy charakteryzuje się wieloma plusami, takimi jak duża wytrzymałość, odwracalność, możliwość wytwarzania cienkich spoin, szybki czas wiązania oraz szerokie możliwości zastosowania. Prawdopodobnie nie ma innego kleju, który byłby tak skuteczny i sprawdzony jak klej zwierzęcy, Jest zwłaszcza bardzo przydatny w stolarstwie tradycyjnym oraz jako spoiwo w niektórych warstwach technologicznych w malarstwie sztalugowym.
Animal glues used in painting. Properties of animal glues and their use in traditional painting, 2024
Animal glues are a group of natural polymers that are derived from collagen, the main structural ... more Animal glues are a group of natural polymers that are derived from collagen, the main structural protein found in the skin, connective tissue, cartilage and bones of mammals and fish. Due to the variety of substances and preparation methods, these adhesives have different physical, chemical and mechanical properties. Animal glue has many advantages, such as high strength, reversibility, the ability to produce thin joints, quick setting time and wide range of applications. There is probably no other glue that is as effective and proven as animal glue. It is especially very useful in traditional carpentry and as a binder in some technological layers in easel painting. One of the most important features of animal glue is the reversibility of dissolution under the influence of moisture and elevated temperature. The biggest disadvantage of animal glues is that they are an excellent breeding ground for microorganisms.
Technika i Technologia Tworzenia Podobrazi Drewnianych w XVII wieku w Niderlandach Wykorzystanie dawnych technik stolarskich do wykonania podobrazia tablicowego do kopii technologicznej., 2023
1. Abstrakt
Obraz tablicowy z XVII wieku to kompleksowe
dzieło składające się z wielu warstw, a k... more 1. Abstrakt
Obraz tablicowy z XVII wieku to kompleksowe
dzieło składające się z wielu warstw, a każda z nich wpływa na trwałość i reakcję na warunki klimatyczne. Niniejsza praca koncentruje się na technologii i technice tworzenia podobrazi drewnianych w Holandii w XVII wieku. W tym okresie drewno, zwłaszcza dębowe, odgrywało kluczową rolę w produkcji podobrazi, ram, oraz blejtramów.
Analiza historii produkcji podobrazi ukazuje zmiany w dominującym nośniku malarskim – z drewna na płótno. Pomimo popularności płótna, drewniane podobrazia nadal były powszechne, szczególnie w malarstwie martwej natury. Rzemieślnicy, specjalizujący się w produkcji podobrazi, współpracowali z artystami, tworząc wysokiej jakości podstawy dla dzieł malarskich. Cechy rzemieślnicze kontrolowały produkcję, wprowadzając regulacje mające na celu utrzymanie wysokich standardów.
Dębina, jako dominujący surowiec, była poddawana procesowi wycinki, tarcia, i sezonowania. Import drewna dębowego, zwłaszcza z Gdańska, odgrywał kluczową rolę w produkcji podobrazi. Charakterystyczne właściwości drewna dębowego, takie jak roczne słoje, wpływały na jego trwałość i stabilność. Proces sezonowania miała kluczowe znaczenie dla utrzymania właściwości drewna, eliminując nadmiar wilgoci i zwiększając jego trwałość.
Praca ta analizuje złożoność procesu tworzenia podobrazi drewnianych w XVII wieku, przybliżając związek między artystami a rzemieślnikami, a także wpływ rodzaju drewna i procesów technologicznych na ostateczny produkt.
Technique and Technology of Creating Wooden Panels in the 17th Century in the Netherlands The use of ancient carpentry techniques to make a panel painting for a technological copy, 2023
A 17th-century panel painting is a complex work consisting of many layers, each of which affects ... more A 17th-century panel painting is a complex work consisting of many layers, each of which affects its durability and reaction to climatic conditions. This paper focuses on the technology and technique of creating wooden panels in the Netherlands in the 17th century. During this period, wood, especially oak, played a key role in the production of panels, frames, and stretchers.
The analysis of the production history of panels reveals changes in the dominant painting medium - from wood to canvas. Despite the popularity of canvas, wooden panels were still common, especially in still-life paintings. Craftsmen specializing in the production of panels collaborated with artists to create high-quality bases for paintings. Craft guilds controlled production, introducing regulations aimed at maintaining high standards.
Oak, as the dominant raw material, was subjected to a process of felling, sawing, and seasoning. The import of oak wood, especially from Gdańsk, played a key role in the production of panels. The characteristic properties of oak wood, such as annual rings, affected its durability and stability.
The seasoning process was crucial for maintaining the wood's properties, eliminating excess moisture, and increasing its durability. This work analyzes the complexity of the process of creating wooden panels in the 17th century, bringing closer the relationship between artists and craftsmen, as well as the impact of the type of wood and technological processes on the final product.
Uploads
Painting technology by Marta Hirschfeld
Obraz tablicowy z XVII wieku to kompleksowe
dzieło składające się z wielu warstw, a każda z nich wpływa na trwałość i reakcję na warunki klimatyczne. Niniejsza praca koncentruje się na technologii i technice tworzenia podobrazi drewnianych w Holandii w XVII wieku. W tym okresie drewno, zwłaszcza dębowe, odgrywało kluczową rolę w produkcji podobrazi, ram, oraz blejtramów.
Analiza historii produkcji podobrazi ukazuje zmiany w dominującym nośniku malarskim – z drewna na płótno. Pomimo popularności płótna, drewniane podobrazia nadal były powszechne, szczególnie w malarstwie martwej natury. Rzemieślnicy, specjalizujący się w produkcji podobrazi, współpracowali z artystami, tworząc wysokiej jakości podstawy dla dzieł malarskich. Cechy rzemieślnicze kontrolowały produkcję, wprowadzając regulacje mające na celu utrzymanie wysokich standardów.
Dębina, jako dominujący surowiec, była poddawana procesowi wycinki, tarcia, i sezonowania. Import drewna dębowego, zwłaszcza z Gdańska, odgrywał kluczową rolę w produkcji podobrazi. Charakterystyczne właściwości drewna dębowego, takie jak roczne słoje, wpływały na jego trwałość i stabilność. Proces sezonowania miała kluczowe znaczenie dla utrzymania właściwości drewna, eliminując nadmiar wilgoci i zwiększając jego trwałość.
Praca ta analizuje złożoność procesu tworzenia podobrazi drewnianych w XVII wieku, przybliżając związek między artystami a rzemieślnikami, a także wpływ rodzaju drewna i procesów technologicznych na ostateczny produkt.
The analysis of the production history of panels reveals changes in the dominant painting medium - from wood to canvas. Despite the popularity of canvas, wooden panels were still common, especially in still-life paintings. Craftsmen specializing in the production of panels collaborated with artists to create high-quality bases for paintings. Craft guilds controlled production, introducing regulations aimed at maintaining high standards.
Oak, as the dominant raw material, was subjected to a process of felling, sawing, and seasoning. The import of oak wood, especially from Gdańsk, played a key role in the production of panels. The characteristic properties of oak wood, such as annual rings, affected its durability and stability.
The seasoning process was crucial for maintaining the wood's properties, eliminating excess moisture, and increasing its durability. This work analyzes the complexity of the process of creating wooden panels in the 17th century, bringing closer the relationship between artists and craftsmen, as well as the impact of the type of wood and technological processes on the final product.
Obraz tablicowy z XVII wieku to kompleksowe
dzieło składające się z wielu warstw, a każda z nich wpływa na trwałość i reakcję na warunki klimatyczne. Niniejsza praca koncentruje się na technologii i technice tworzenia podobrazi drewnianych w Holandii w XVII wieku. W tym okresie drewno, zwłaszcza dębowe, odgrywało kluczową rolę w produkcji podobrazi, ram, oraz blejtramów.
Analiza historii produkcji podobrazi ukazuje zmiany w dominującym nośniku malarskim – z drewna na płótno. Pomimo popularności płótna, drewniane podobrazia nadal były powszechne, szczególnie w malarstwie martwej natury. Rzemieślnicy, specjalizujący się w produkcji podobrazi, współpracowali z artystami, tworząc wysokiej jakości podstawy dla dzieł malarskich. Cechy rzemieślnicze kontrolowały produkcję, wprowadzając regulacje mające na celu utrzymanie wysokich standardów.
Dębina, jako dominujący surowiec, była poddawana procesowi wycinki, tarcia, i sezonowania. Import drewna dębowego, zwłaszcza z Gdańska, odgrywał kluczową rolę w produkcji podobrazi. Charakterystyczne właściwości drewna dębowego, takie jak roczne słoje, wpływały na jego trwałość i stabilność. Proces sezonowania miała kluczowe znaczenie dla utrzymania właściwości drewna, eliminując nadmiar wilgoci i zwiększając jego trwałość.
Praca ta analizuje złożoność procesu tworzenia podobrazi drewnianych w XVII wieku, przybliżając związek między artystami a rzemieślnikami, a także wpływ rodzaju drewna i procesów technologicznych na ostateczny produkt.
The analysis of the production history of panels reveals changes in the dominant painting medium - from wood to canvas. Despite the popularity of canvas, wooden panels were still common, especially in still-life paintings. Craftsmen specializing in the production of panels collaborated with artists to create high-quality bases for paintings. Craft guilds controlled production, introducing regulations aimed at maintaining high standards.
Oak, as the dominant raw material, was subjected to a process of felling, sawing, and seasoning. The import of oak wood, especially from Gdańsk, played a key role in the production of panels. The characteristic properties of oak wood, such as annual rings, affected its durability and stability.
The seasoning process was crucial for maintaining the wood's properties, eliminating excess moisture, and increasing its durability. This work analyzes the complexity of the process of creating wooden panels in the 17th century, bringing closer the relationship between artists and craftsmen, as well as the impact of the type of wood and technological processes on the final product.