Skip to main content

Ömer Asan

Anadolu University, Işletme (Iş Idaresi) Mezun, Undergraduate

Followers

13

Following

8

Mentions

38

Public Views

Ömer Şükrü Asan (1961, Trabzon),

Türk yazar, yapımcı ve yayıncıdır. İlk çalışması Pontos Kültürü ile adını duyurmuş, Hasan İzzettin Dinamo'nun biyografisi ve kısa öykülerini içeren Niko’nun Kemençesi adlı eserlerini yayınladıktan sonra yayıncılığa yönelerek kurucusu olduğu Heyamola Yayınları'ndan 500'ü aşkın kitabın yanı sıra 2010 yılında yayın yönetmeni olduğu Roman Kahramanları adlı dergiyi de yayınlamıştır.

Ayrıca yapımcısı olduğu “Gündelikçi Kadınlar” adlı belgeseli 43. Altın Portakal Film Festivali’nde “En iyi Belgesel” seçilmiş ve 9. Seul Uluslararası Kadın Filmleri Festivali’nde “Birincilik Ödülü”nü kazanmıştır.

Kitapları:
1996 : Pontos Kültürü, Belge Yayınları
2000 : Hasan İzzettin Dinamo, Biyografi, Belge Yayınları
2005 : Niko'nun kemençesi, Heyamola Yayınları, Öykü kitabı

Yapımcı Filmografisi

* T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı desteğiyle gerçekleştirilen, “Gündelikçi Kadınlar” adlı belgeselin yapımcısı (2006).
* T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı desteğiyle ve T.C Maltepe Üniversitesi sponsorluğu ile gerçekleştirilen “Günden Geceye İstanbul: Bir Şehir Senfonisi” adlı belgeselin yapımcısı (2007).
* Yusuf Kurçenli'nin yönettiği “Yüreğine Sor” adlı filmin Yerel Kültür Danışmanlığı (2010)
* T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı desteğiyle gerçekleştirilen, konusu Ordu olan “Kardeş Nereye: Mübadele” adlı belgeselin yapımcısı ve yönetmeni (2010)
* T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı desteğiyle gerçekleştirilen,
konusu Ordu olan “Oyunlarla Yaşayan Şehir” adlı belgeselin yapımcısı (2010)
* Poliksena, Kızöldün adlı belgeselin yapımcısı, 2018
* Yayıncı olarak, Heyamola Yayınları adına, İstanbul 2010 Avrupa Kültür Başkenti projelerinden olan 80 Yazar, 80 Semt, 80 Kitap İstanbulum adlı projeyi yöneterek, gerçekleştirdi.

Radikal, Gezi Dergisi, Yaşasın Edebiyat, Adam Öykü, Kafkasya Yazıları, Sky Life gibi çeşitli dergi ve gazetelerde konusu Karadeniz kültürü veya folklor olan çok sayıda öykü, makale ve gezi yazısı yayınlanmış, 1996 yılında bir makalesiyle Abdi İpekçi Barış ödülünü kazanmıştır.

Temel Kimdir, Editör, Kolektif, Heyamola Yayınları, 2006
Fadime Kimdir, Kolektif, Heyamola Yayınları, 2007
Trabzon’un Anlama, Kolektif, İletişim Yayınları, 2009
12 Eylül Sabahı, Kollektif, Heyamola Yayınları, 2010
Karardı Karadeniz, Kolektif, İletişim Yayınları, 2012

Ömer Asan, on yıldır sürdürülen Roman Kahramanları Festivalinin de kurucusudur.
Address: Maltepe, İstanbul

less

Interests

Uploads

söz ustaları by Ömer Asan

SESİN ULUSU: CEMİLE CEVHER

Son yıllarda hangi konuda yazmaya yeltensem, kendimi çocukluğum, köyüm veya ilk gençlik yıllarımı... more Son yıllarda hangi konuda yazmaya yeltensem, kendimi çocukluğum, köyüm veya ilk gençlik yıllarımın esinti ve izlerinden dem vururken yakalıyorum. Nostalgia bırakmıyor. Öyle, çok maceralı, renkli, zengin, yaşlanmış bir yaşantım olmadı aslında. Ama yaşadıklarımdan fazlasıyla etkilendiğimi, o anları yeniden yaşamak için can attığımı fark ettim. Demek ki, çocukluğumda beni mutlu eden, yaşama bağlayan ve sevindiren pek çok şey varmış. Yaşam unsurlarımızdan en önemlisi türkülerdi. Köyümüzde, herkes türkü bilir ve söylerdi. Ustası olanı da vardı, olmayanı da. Kiminin sesi güzeldi, kiminin değil. Ama herkes istediğinde bir türkü tutturabilirdi. "Yabancı" türkü söylendiğini hiç anımsamıyorum. Düğünlerde, kına gecelerinde, fındık ayıklama ve ırgatlıklar sonrası yapılan eğlencelerde Rumca-Türkçe türküler söylenir ve türkülü oyunlar oynanırdı. Hepsi yeni ama bizim türkülerdi. İlk "yabancı" türküyü dedemden duymuştum: Suda balık yan gider. Dedem yorgunken, iş dönüşü sırt üstü yatarken söylerdi bu Urfa türküsünü. Sonradan öğrenmiştim dedemin bu türküyü nereden duyduğunu: Erzurum Radyosu. Evimizdeki kalın pilli Philips marka radyo, bize başka türküler ve şarkılar dinletiyordu artık. Bir süre sonra orta dalgadan, Erzurum Radyosunun Yurttan Sesler Korosunun türkülerinin hiç kaçırılmadığına, program başladığında radyonun sesinin sonuna kadar açıldığına tanık olmaya başladım çocuk belleğimle. Ev halkı, hepimiz Yurttan Seslerde çıkan türküleri ve türkücüleri ezberlemeye başlamıştık; Muazzez Türing, Ali Ekber Çiçek, Nida Tüfekçi, Ahmet Yamacı, Cemile Cevher, vs. Aslında yurtta daha pek çok dilden sesler varmış da biz bilmiyorduk. Ancak, konumuz bu değil. Cemile Cevher (Çiçek); o söylemeye başladığında babaannemin, kıldığı namazı yarım bırakıp, radyonun sesini yükselttiğine ve sonra yeniden namaza devam ettiğine tanık oldum: Ayna ayna ellere Ayna duşti göllere Bilirsiniz, herhangi bir Müslüman öyle kolay kolay namazı yarım bırakmaz. Çok önemli sebebiniz yoksa günaha girersiniz. Yani cehennem ateşini göze almak zorundasınız. Babaanneme cehennem mi ciddi bir tehdit olarak görünmedi, yoksa o azap ateşini bilinçli mi göze aldı bilemiyorum. Ancak sonraki yıllarda, henüz o yaşıyorken, güzel şarkıların onun için daha kutsal olduğunu öğrenmiştim. Haklıydı babaannem; çünkü Cemile Cevher hiçbir zaman kaset doldurmadı, plağına da rastlamadım; dolayısıyla, aynanın bir daha yüzümüze tutulup tutulmayacağı belli değildi.

"BAĞLAMA" TAHAKKÜMÜ SONA ERSİN

DİLSİZ BİR DİL: TRABZON RUMCASI

Uzun süren ilkel dönemimizden sonra, feodalizm, kapitalizm, sosyalizm, liberalizm diye tarif etti... more Uzun süren ilkel dönemimizden sonra, feodalizm, kapitalizm, sosyalizm, liberalizm diye tarif ettiğimiz birbirinden modern yöntemler denedik. Derken, 21.yüzyılın arifesinde, sonu gelmez arayışlarımızın ideolojik olarak yeniden şekillendirilmeye çalışıldığı bir döneme girdik. Bu dönemin giriş sloganı önce, yenidünya düzeniydi. Oradan, küreselleşmeye kadar gelmiş bulunuyoruz. Şimdi görünürde iki uluslararası siyasi ve toplumsal hareket var: Küreselcilik ve küreselleşme karşıtlığı. Kapitalizmin; alternatifsiz bir şekilde ekonominin yasalarını belirlediği günümüzde, karşıtlığın hangi siyasi kimliklere bürüneceği konusundaki tahminler (en azından benimki) zorlaşmaktadır.

Trabzon ve Ozanı

Söz Ustaları

Ata Vurdum Tahtayı

Halk Oyunları Yarıştırılamaz

Of'a bağlı Çoruk/Erenköy'de bir parakath'ta (yardımlaşma amacıyla köylülerin bir araya gelip mısı... more Of'a bağlı Çoruk/Erenköy'de bir parakath'ta (yardımlaşma amacıyla köylülerin bir araya gelip mısır, fındık ayıklandığı, sonrasında eğlencelerin yapıldığı toplantı) Türkçe-Rumca şarkılar eşliğinde horon oynuyoruz. Yorulduğumuzdan olacak bir kenara çekilip oturduk. Ama kemençeci hızını alamamış olacak, kendince horon havaları çalıyor, dinleyicilerine nispet edercesine kemençe çalmadaki hünerini zorluyordu. İzleyicilerin arasından, çalınan ezgilerden etkilendiği belli olan bir kadın dayanamayıp, oturanlara sitem dolu bir sesle bağırdı: "Ula yiturmayın kaydeyi daaa, kakun oynayun!"

SESİN ULUSU: CEMİLE CEVHER

Son yıllarda hangi konuda yazmaya yeltensem, kendimi çocukluğum, köyüm veya ilk gençlik yıllarımı... more Son yıllarda hangi konuda yazmaya yeltensem, kendimi çocukluğum, köyüm veya ilk gençlik yıllarımın esinti ve izlerinden dem vururken yakalıyorum. Nostalgia bırakmıyor. Öyle, çok maceralı, renkli, zengin, yaşlanmış bir yaşantım olmadı aslında. Ama yaşadıklarımdan fazlasıyla etkilendiğimi, o anları yeniden yaşamak için can attığımı fark ettim. Demek ki, çocukluğumda beni mutlu eden, yaşama bağlayan ve sevindiren pek çok şey varmış. Yaşam unsurlarımızdan en önemlisi türkülerdi. Köyümüzde, herkes türkü bilir ve söylerdi. Ustası olanı da vardı, olmayanı da. Kiminin sesi güzeldi, kiminin değil. Ama herkes istediğinde bir türkü tutturabilirdi. "Yabancı" türkü söylendiğini hiç anımsamıyorum. Düğünlerde, kına gecelerinde, fındık ayıklama ve ırgatlıklar sonrası yapılan eğlencelerde Rumca-Türkçe türküler söylenir ve türkülü oyunlar oynanırdı. Hepsi yeni ama bizim türkülerdi. İlk "yabancı" türküyü dedemden duymuştum: Suda balık yan gider. Dedem yorgunken, iş dönüşü sırt üstü yatarken söylerdi bu Urfa türküsünü. Sonradan öğrenmiştim dedemin bu türküyü nereden duyduğunu: Erzurum Radyosu. Evimizdeki kalın pilli Philips marka radyo, bize başka türküler ve şarkılar dinletiyordu artık. Bir süre sonra orta dalgadan, Erzurum Radyosunun Yurttan Sesler Korosunun türkülerinin hiç kaçırılmadığına, program başladığında radyonun sesinin sonuna kadar açıldığına tanık olmaya başladım çocuk belleğimle. Ev halkı, hepimiz Yurttan Seslerde çıkan türküleri ve türkücüleri ezberlemeye başlamıştık; Muazzez Türing, Ali Ekber Çiçek, Nida Tüfekçi, Ahmet Yamacı, Cemile Cevher, vs. Aslında yurtta daha pek çok dilden sesler varmış da biz bilmiyorduk. Ancak, konumuz bu değil. Cemile Cevher (Çiçek); o söylemeye başladığında babaannemin, kıldığı namazı yarım bırakıp, radyonun sesini yükselttiğine ve sonra yeniden namaza devam ettiğine tanık oldum: Ayna ayna ellere Ayna duşti göllere Bilirsiniz, herhangi bir Müslüman öyle kolay kolay namazı yarım bırakmaz. Çok önemli sebebiniz yoksa günaha girersiniz. Yani cehennem ateşini göze almak zorundasınız. Babaanneme cehennem mi ciddi bir tehdit olarak görünmedi, yoksa o azap ateşini bilinçli mi göze aldı bilemiyorum. Ancak sonraki yıllarda, henüz o yaşıyorken, güzel şarkıların onun için daha kutsal olduğunu öğrenmiştim. Haklıydı babaannem; çünkü Cemile Cevher hiçbir zaman kaset doldurmadı, plağına da rastlamadım; dolayısıyla, aynanın bir daha yüzümüze tutulup tutulmayacağı belli değildi.

"BAĞLAMA" TAHAKKÜMÜ SONA ERSİN

DİLSİZ BİR DİL: TRABZON RUMCASI

Uzun süren ilkel dönemimizden sonra, feodalizm, kapitalizm, sosyalizm, liberalizm diye tarif etti... more Uzun süren ilkel dönemimizden sonra, feodalizm, kapitalizm, sosyalizm, liberalizm diye tarif ettiğimiz birbirinden modern yöntemler denedik. Derken, 21.yüzyılın arifesinde, sonu gelmez arayışlarımızın ideolojik olarak yeniden şekillendirilmeye çalışıldığı bir döneme girdik. Bu dönemin giriş sloganı önce, yenidünya düzeniydi. Oradan, küreselleşmeye kadar gelmiş bulunuyoruz. Şimdi görünürde iki uluslararası siyasi ve toplumsal hareket var: Küreselcilik ve küreselleşme karşıtlığı. Kapitalizmin; alternatifsiz bir şekilde ekonominin yasalarını belirlediği günümüzde, karşıtlığın hangi siyasi kimliklere bürüneceği konusundaki tahminler (en azından benimki) zorlaşmaktadır.

Trabzon ve Ozanı

Söz Ustaları

Ata Vurdum Tahtayı

Halk Oyunları Yarıştırılamaz

Of'a bağlı Çoruk/Erenköy'de bir parakath'ta (yardımlaşma amacıyla köylülerin bir araya gelip mısı... more Of'a bağlı Çoruk/Erenköy'de bir parakath'ta (yardımlaşma amacıyla köylülerin bir araya gelip mısır, fındık ayıklandığı, sonrasında eğlencelerin yapıldığı toplantı) Türkçe-Rumca şarkılar eşliğinde horon oynuyoruz. Yorulduğumuzdan olacak bir kenara çekilip oturduk. Ama kemençeci hızını alamamış olacak, kendince horon havaları çalıyor, dinleyicilerine nispet edercesine kemençe çalmadaki hünerini zorluyordu. İzleyicilerin arasından, çalınan ezgilerden etkilendiği belli olan bir kadın dayanamayıp, oturanlara sitem dolu bir sesle bağırdı: "Ula yiturmayın kaydeyi daaa, kakun oynayun!"