Tipe VII duikboot
Die Tipe VII duikboot was 'n klas duikboot wat die Duitse Vloot ontwerp en gebruik het tydens die Tweede Wêreldoorlog. Daar was drie subklasse ontwikkel. Hierdie klas was die Geallieerdes se grootste probleem toe hulle in die sogenaamde Wolf packs saam gewerk het. Tipe VIIA van 670/659 metrieke ton het sy verskyning met U-27 gemaak in 1936. Die klas se ontwerp was gebaseer op die Finse Vetehinen ontwerp. Tipe VIIB het in 1939 verskyn; hulle was meer effektief en baie gewild onder die bemannings. Hulle kon 11 torpedo's dra of 22 seemyne en was ook toegerus met 'n 8.8cm kanon op die dek.
Tipe VIIC het teen 1940 verskyn met U-69 waarvan meer as 600 gebou is. Die togafstand was 10,461 km maar toe Frankryk val in Junie 1940 het dit vir die Duitsers toegang gegee tot die hawens aan die Atlantiese kus. Twaalf U-boot flottieljes was op plekke soos Brest, La Rochelle, La Pallice, Saint-Nazaire, Lorient en Bordeaux gebaseer. Die laaste bote van die VIIC tipe was toegerus met 'n snorkel.
Tegniese besonderhede
[wysig | wysig bron]| Item | Statistiek |
|---|---|
| Verplasing (oppervlak) | 755 metrieke ton |
| Verplasing (onderwater) | 857 metrieke ton |
| Lengte | 67.1 m |
| Breedte | 6,20 m |
| Aandrywing (oppervlak) | 2,386 kW diesel |
| Aandrywing (onderwater) | 559,3 kW elektries |
| Spoed (oppervlak) | 17,8 knope |
| Spoed (onderwater) | 7.5 knope |
| Bemanning | 44 - 50 persone |
| Wapens | 5 x 533 mm torpedo buise 14 torpedos of 26 seemyne |
Sien ook
[wysig | wysig bron]Bron
[wysig | wysig bron]- The Illustrated Encyclopedia Of Destroyers Frigates & Submarines, Bernard Ireland en John Parker, 2015, ISBN 978-0-85723-601-2