Skip to main content

Burak Şaman

Istanbul 29 Mayis University, Philosophy, Faculty Member

Followers

588

Following

402

Co-author

1

Public Views

Associate Professor of Philosophy at Istanbul 29 Mayıs University where he teaches Greek & Islamic philosophy.
His book ("Bir Metni Kuşatmak") on Avicenna’s Marginal Glosses on Aristotle’s De Anima has recently been published in Turkish; it is a philosophical commentary on Avicenna’s work, and it contains the first translation & a new edition of the Arabic text.

less

InterestsView All (11)

Uploads

Books by Burak Şaman

Bir Metni Kuşatmak: İbn Sînâ'nın De Anima Üzerine Notlar'ı

Aristoteles’in De Anima yani Nefs Üzerine (Yun. Peri Psukhês) adlı eseri, nefs-beden ilişkisinden... more Aristoteles’in De Anima yani Nefs Üzerine (Yun. Peri Psukhês) adlı eseri, nefs-beden ilişkisinden canlılık işlevlerine, tahayyülden aklın konumuna uzanan meseleleri ele alıp bütüncül bir nefs kuramı ortaya koyması bakımından nefs araştırmasının kurucu metni sayılır. Antik Yunan felsefesinin İslam dünyasındaki tevarüsü ve temellükü bağlamında merkezî bir konumda bulunan İbn Sînâ ise psikoloji (ilmü’n-nefs) diyeceği bu alanda Aristoteles’in çizdiği çerçeveyi takip etmekle birlikte ona kritik müdahalelerde bulunmuş; bilhassa bedenden bağımsız ve ölümsüz bir nefs anlayışını güçlü bir şekilde savunmuştur. Bu açıdan İbn Sînâ’nın De Anima’yı alımlayışı hem Yunan ve İslam felsefesi araştırmaları özelinde hem de Batı felsefesinin bütünü için önem arz etmektedir.
Burak Şaman’ın kitabı İbn Sînâ’nın Aristoteles’i okurken De Anima’nın kenarlarına aldığı notları merkeze yerleştirerek filozofun bu “otorite” sayılan metinle kurduğu ilişkiyi ele almaktadır. Bu notlarında İbn Sînâ, Aristoteles’in argümanlarını mantıksal denetlemeye tâbi tutmakta; açıklama ve eleştirileriyle metni bütüncül olarak kuşatmaya çalışmaktadır. Bu kuşatıcı çabayı gün yüzüne çıkarmayı hedefleyen bu eser, ilk olarak Aristoteles’in De Anima’sının felsefe tarihindeki ve İbn Sînâ’daki alımlanışını ortaya koymakta; ardından İbn Sînâ’nın De Anima Üzerine Notlar’ına ilişkin kapsamlı bir incelemeyle metni şerh etmektedir. Bütün bunlara ise İbn Sînâ’nın Notlar’ının Arapça metni ve Türkçe tercümesi eşlik etmektedir. Böylelikle okuyucu, bu çalışmada Notlar’ın kaleme alınışından bin yıl kadar sonra ilk kez herhangi bir dildeki tercümesiyle de karşılaşacaktır.

Papers by Burak Şaman

Affirmation and Negation: Reading Avicenna's Al-'Ibara Alongside Hellenistic Commentators [Nazariyat 8/1, May 2022: 1-24]

Nazariyat, 2022

The relation of priority and posteriority between the affirmation and negation, which Aristotle p... more The relation of priority and posteriority between the affirmation and negation, which Aristotle put forth in Peri Hermêneias, has had some important consequences in terms of logical attribution and judgement. The problem encountered here is the question of whether affirmation (i.e., affirming something of something) and negation (i.e., denying something of something) share the same status as a statement (qawl). In the fifth chapter of the first article (I.5) of al-'Ibāra, the volume from al-Shifā corpus that corresponds to Peri Hermêneias, Avicenna deals with affirmation and negation in terms of these logical consequences and reveals his own position on the subject by way of distinguishing between attribution and judgement. However, the text of al-Shaikh al-Raīs presents some obscurities for the reader. The reason behind this obscurity is that a debate taking place among Hellenistic commentators lies in the background of Avicenna's text. This article proposes to study this text alongside the Hellenistic commentators in order to better understand the logical problem in the relevant passages from al-'Ibāra. Our guide in this reading will be Boethius, who wrote a Latin commentary on Peri Hermêneias. In the present study, I will try to reveal how the positions of the Hellenistic commentators (i.e., Alexander of Aphrodisias, Porphyry, and Syrianus), whose views Boethius conveyed, coincide with the views Avicenna defended and criticized regarding affirmation and negation. In this respect, my reading in this article aims to better understand Avicenna's relevant text and its logical extensions as well as the dimensions of his relationship with Hellenistic commentators.

Olumlama ve Olumsuzlama: İbn Sînâ’nın el-İbâre’sini Helenistik Şarihlerle Birlikte Okumak, Nazariyat 8/1 (Nisan 2022): 1-23.

Nazariyat, 2022

Öz: Aristoteles'in Peri Hermêneias'ta olumlama ve olumsuzlama arasında ortaya attığı öncelik ve s... more Öz: Aristoteles'in Peri Hermêneias'ta olumlama ve olumsuzlama arasında ortaya attığı öncelik ve sonralık ilişkisinin mantık açısından yükleme ve hüküm bağlamında birtakım önemli sonuçları olmuştur. Mantıksal bakımdan karşımıza çıkan problem olumlama, yani bir şeyi bir başka şey hakkında öne sürme ile olumsuzlamanın, yani bir şeyi başka bir şeyden ayırarak öne sürmenin söz olmak bakımından aynı statüde olup olmadıklarına ilişkindir. İbn Sînâ, eş-Şifâ külliyatının Peri Hermêneias'a karşılık gelen eseri olan, el-İbâre'nin birinci makalesinin beşinci faslında (el-İbâre, I.5) olumlama ve olumsuzlamayı bu mantıksal sorun bakımından ele alır ve konuya dair kendi pozisyonunu nispet ve hüküm ayrımı üzerinden ortaya koyar. Ne var ki eş-Şeyh'ur-Reîs'in metni bazı açılardan okuyucu için kapalı bir görünüm arz etmektedir. Bu kapalılığın sebebi İbn Sînâ'nın metninin arka planında Helenistik şarihler arasında cereyan eden bir tartışmanın yatmasıdır. Bu makale el-İbâre'nin mevzubahis pasajlarındaki mantıksal problemi daha iyi anlamak için mevzubahis metni Helenistik şarihlerle birlikte okumayı teklif etmektedir. Bu okumada başvuracağımız kaynak, Peri Hermêneias'a Latince şerh yazmış olan Boethius'tur. Çalışmamızda Boethius'un şerhinin ilgili bölümünde, fikirlerini aktardığı Helenistik şarihlerin (Aphrodisiaslı İskender, Porphyrios ve Syrianos) pozisyonlarının İbn Sînâ'nın olumlama ve olumsuzlamaya dair savunduğu ve eleştirdiği görüşlerle örtüştüğünü ortaya koymaya çalışacağız. Bu bakımdan makaledeki okumamız, bir yandan İbn Sînâ'nın ilgili metnini ve bu metindeki mantıksal sonuçları, diğer yandan filozofun Helenistik şarihlerle ilişkisinin boyutlarını daha iyi anlamayı amaçlamaktadır.
Abstract:
The relation of priority and posteriority between affirmation and negation, which Aristotle put forward in Peri Hermêneias, had some important consequences in terms of logic, attribution and judgment. The logical problem encountered here is the question whether the affirmation (i.e. affirming something of something) and
negation (i.e., denying something of something) share the same status at being a statement. In the fifth chapter of the first article (I.5) of al-‘Ibâra, the volume from al-Shifa corpus that corresponds to Peri Hermêneias, Avicenna deals with affirmation and negation in terms of these logical consequences and reveals his own position on the subject by way of distinguishing the nexus and the judgement. However, the text of al-Shaikh al-Raîs presents some obscurities for the reader. The reason behind this obscurity is that in the background of Avicenna’s text lies a debate taking place among Hellenistic commentators. This article proposes to read this text along with the Hellenistic commentators in order to better understand the logical problem in the mentioned passages of al-‘Ibâra. Our guide in this reading will be Boethius, who wrote a commentary on Peri Hermêneias in Latin. In our study, we will try to reveal that the positions of the Hellenistic commentators (Alexander of Aphrodisias, Porphyrius and Syrianus) whose ideas Boethius conveyed, coincide with the views defended and criticized by Avicenna about affirmation and negation. In this respect, our reading in this article aims to better understand Ibn Sînâ’s relevant text and the logical conclusions of it, on the one hand; and the dimensions of the philosopher’s relationship with Hellenistic commentators, on the other.

Duyular, Duyulurlar ve Adları / Senses, Sensibles and Their Names [Sabah Ülkesi, sayı:66, Ocak 2021, s. 54-57]

Sabah Ülkesi, 2021

Hat Nasıl Bir Surettir? / What kind of an image is the calligraphy? [Cogito, İmajı Düşünmek, Sayı: 97 Bahar 2020, s. 42-55]

Yerel süreli Partner of "European Network of Cultural Journals-Eurozine" "Avrupa Kültürel Yayınla... more Yerel süreli Partner of "European Network of Cultural Journals-Eurozine" "Avrupa Kültürel Yayınlar Ağı-Eurozine" Üyesi www.eurozine.com Cogito'da yayımlanan tüm yazıların sorumluluğu yazarına aittir. Dergide yer alan yazılar kaynak gösterilmek kaydıyla yayımlanabilir. Yayın Kurulu, dergiye gönderilen yazıları yayımlayıp yayımlamamakta serbesttir. Gönderilen yazılar iade edilmez.

Şiir Mantığın Neresinde Durur? / Where does Poetry Stand in Relation to Logic? [Felsefe Arkivi - Archives of Philosophy, 2019, 51: 213-234]

Felsefe Arkivi- Archives of Philosophy, 2019

ÖZET Platon Homeros'u 'taklitle' uğraşmakla suçlayıp şiiri ideal devletinden kovmak istediğinden ... more ÖZET Platon Homeros'u 'taklitle' uğraşmakla suçlayıp şiiri ideal devletinden kovmak istediğinden beri şiir ve felsefe arasındaki gerilim kendini hissettirmiştir. Çalışmamız, hayli tartışmalı bu ilişkiyi yeniden düşünerek, aklî ilimlerin esasını teşkil eden ve doğrudan logos'la irtibatlı mantık ile hissetmeye ve muthos'a yakın görülen şiir arasındaki ilişkiyi sorgulama amacı taşımaktadır. Şiirle mantıksal akletmenin mümkün olup olmadığına dair yapacağımız bu sorgulamanın dil, poetika ve mantık üçlüsü üzerinden yapılması planlanmıştır. Bu bağlamda tartışma zeminimiz, sanat felsefesinin ilk yapıtı kabul edilen Aristoteles'in Poetika'sının İslam felsefe geleneğinde özel olarak İbn Sînâ tarafından nasıl alımlandığı olacaktır. İslam mantıkçıları ve İbn Sînâ Aristoteles'i şerh ederken, Poetika'yı mantık külliyatının (Organon) içerisine yerleştirerek şiiri mantığın alanına dahil etmiştir. Bu dahlin kendisi bizi şiirin mantıksal statüsü üzerine düşünmeye davet eder. Bu açıdan İbn Sînâ ile birlikte peşine düşeceğimiz soru esas itibariyle şu olacak: Şiir dilinin mantıksal statüsü nasıldır ve şiirsel kıyasın [poetic syllogism] imkânı nedir? İbn Sînâ'ya göre şiir "mümkün" ile ilgilidir, bu bakımdan "mevcud" ile "mevcud olmayanı" birlikte düşünmeye imkân tanır. Şiir muhayyileye (imagination) hitap ederken, nefsin bilme kuvveleri arasında mütehayyilenin his ile akıl arasında yer alması tam da şiirin bu ara-cı konumunu değerli hale getirir. Bu konumun ne anlam ifade ettiğini gösterebilmek adına, çalışmamızda şiir ve mantık ilişkisini nefsin kuvveleri, his-muhayyile-akıl münasebeti, mahiyet-vücud ayrımı, taklidin önemi ve kıyas türleri gibi İbn Sînâ felsefesinin bir dizi temel başlığı üzerinden tartışmaya çalışacağız. Son olarak şiirin konumunu somut örnekler üzerinde mevzubahis şiir teorisi açısından tartışarak şiirin taşıdığı imkânları, şiirsel olanla mantıksal olan arasındaki ilişkiyi değerlendireceğiz. /
ABSTRACT
Since the time Plato wanted to banish poetry from his ideal state by accusing Homer of “imitation”, the tension between poetry and philosophy has made itself evident. Our study aims to rethink this highly controversial relationship and to question the relationship between logic, which is the basis of the intellectual sciences, directly connected to logos, and poetry, which is seen as closer to sensation and to “mythos”.
This questioning about the possibility of logical thinking through poetics will be realized through language, logic and poetics. In this context, our discussion ground will be the reception of Aristotle’s Poetics, which is accepted as the first work of philosophy of art, in Islamic philosophy, specifically in Avicenna. While commenting on Aristotle, Muslim logicians and Avicenna included poetry in logic by placing Poetics in the Organon. This very inclusion invites us to think about the logical status of poetry for Avicenna. In this context, the question we will pursue with Avicenna will be essentially : What is the logical status of poetry and what is the possibility of poetic syllogism?
According to Avicenna, poetry is related to the “possibles”, and in this respect, it allows to consider being and non-being together. While poetry addresses imagination, the fact that the imagination is between the sensation and the intellect, makes poetry’s position of “mediator” valuable. In order to show what this position means, we will try to discuss the relationship between poetry and logic through a number of basic themes of the Avicennian philosophy, such as powers of the soul, the relationship between sensation-imagination-intellect, the distinction of essence-existence, the importance of imitation, and types of syllogism.
Finally, we will discuss, through particular examples, the place given to the poetry, and examine the possibilities of poetry and the relationship between the poetic and the logical, in terms of the aforementioned theory of poetry.

Canlılık Canlının Fiillerinden mi İbaret? İbn Sina'nın Cevabı /Does life consist of the actions of a living thing? Avicenna's Answer [Sabah Ülkesi, sayı:62, Ocak 2020, s. 47-51]

Sabah Ülkesi, 2020

sabah ülkesi sayı 62 01 | 2020 46 sabah ülkesi sayı 62 01 | 2020 47 E. Burak Şaman* Ben, Kedim ve... more sabah ülkesi sayı 62 01 | 2020 46 sabah ülkesi sayı 62 01 | 2020 47 E. Burak Şaman* Ben, Kedim ve Domates Neler Yapıyoruz? 1 Güzel bir günün olmazsa olmazı kahvaltı; bunun için yataktan kalkıp harekete geçmek, sofrayı hazırlamak gerek [amaçsallık]. Bir dizi karmaşık kas hareketiyle kolumuzu yorgandan dışarı çıkarmakla başlayacak her şey [hareket]. Aslında biraz daha geriye gidelim. Önce uyuyorduk, sonra uyandık; bunlar her ne demekse [uyku ve uyanıklık döngüsü]. Uyanırken gözlerimizi açmayı biz seçmemiştik ama doğrulup mutfağa gidecek olmamız tümüyle bizim tercihimiz [seçim/ihtiyar]. "Tümüyle" derken biraz abartmış olabiliriz zira açlığımız büyük oranda belirleyici burada [arzu/iştiha]. Gece boyunca metabolizmamız fabrika gibi önceki günden kalanların hepsini öğütmeseydi muhtemelen bunların hiçbirine gerek kalmayacaktı [sindirim sistemi]. Diyelim iradi ve gayrı iradi, birbirinden oldukça farklılaşan bir dizi bedensel işlemi yaptık ve kahvaltı masasındayız [irade]. Aslında ahşap masanın üzerinde farklı renk ve kokulardan ibaret olan üç boyutlu cisimleri "kahvaltı" olarak kavramsallaştırmamız da yine bizim işimiz [müfekkire-vehmiyye]. Bu kavramı nasıl oluşturduğumuza hiç girmeyelim, lezzetli peynirler ve sıcak ekmek daha çekici [mütehayyile]. Vişne reçeline burnumuzu yaklaştırsak kokusunu alırız, hatta vişne rengiyle o kokuyu birleştiririz [his ve hiss-i müşterek]. Bu koku belki geçmiş bir anıyı getirecek hayalimize [musavvire-hâfıza-zâkire]; çocukluk, bahçe, yeşillikler, güneşli bir yaz gününün güzelliği; oradan güzellik fikrinin kendisini düşüneceğiz belki de [akıl].

İslam Felsefe Tarihi Yazımında Presokratikler: el-Milel ve'n-Nihal Örneği / Presocratics in Islamic Historiography of Philosophy, An example: al-Milal wa'l-Nihal [Felsefi Düşün, Sayı:13, Aralık 2019, s. 16-50]

Felsefi Düşün, 2019

Felsefe faaliyeti bakımından Presokratiklerin nerede durdukları, belki felsefe tarihinin bütünü i... more Felsefe faaliyeti bakımından Presokratiklerin nerede durdukları, belki felsefe tarihinin bütünü için söz konusu olduğu gibi, İslam felsefesi için de muğlaktır. Bu belirsizliği anlamak amacıyla makalemizde İslam felsefe tarihi yazımının önemli kaynaklarından Şehristânî’nin el-Milel ve’n-nihal’inde Presokratik filozofların nasıl ele alındıklarını, görüşlerinin kaynaklarını ve uğradıkları dönüşümleri ele alacağız. Belki ilk/ilke olmaklıkları dolayısıyla unutkanlığa ve ‘efsaneleştirilme’ye birlikte maruz kalan Presokratik filozoflar İslam felsefesi içerisinde ayrı bir ‘renk’ kazanmışlardır; birçoğu pratik hikmetle ilişkilendirilmiş ve peygamberlik kandilinden (mişkâtu’n-nübüvve) ilim öğrenmiş olarak sunulurlar. Bu nedenle mevzubahis gelenek içerisinde filozofların görüşlerinin İslami öğretilerle benzerliği kurulmaya çalışılmış; Presokratiklerin ‘başlangıçta’ yer almaları din ve felsefe arasındaki ilişki bakımından önemli hale gelmiştir. Çalışmamızda Presokratiklerin diğer kaynaklardan bildiğimiz görüşleriyle Şehristânî’nin aktardığı versiyon ve yazarın onları aktarırkenki tutumu arasında yapacağımız karşılaştırmalı okuma İslam felsefe tarihi yazımı açısından Presokratik filozofların konumunu belirginleştirmeyi hedeflemektedir. Çalışmamız bunu yaparken aslında daha genel bir sorunun peşine düşerek hem felsefe faaliyetinin kendisine hem de bu faaliyetin içerisinde Presokratiklerin neyi ifade ettiğine dair bir sorgulamayı amaçlar. / Where the Presocratics stand in relation to the philosophical activity is perhaps obscure for Islamic philosophy, as well as for the whole history of philosophy. In order to understand this ambiguity, in our article, we will examine how the Presocratic philosophers were discussed, the sources of their doctrines and the transformations they undergo, in Shahrastānī’s al-Milal wa’n-nihal which is one of the important sources for the Islamic historiography of philosophy. Because of being the first/principle, Presocratic philosophers who have been subjected to forgetfulness and mythologizing together, gained a specific ‘color’ within Islamic philosophy. Within the aforementioned tradition, many of them have been associated with practical wisdom and pictured as taught by the lamp-niche of prophecy (mishkât al-nubuwwa). For this reason, a similarity between the philosophers' doctrines and Islamic teachings has always been aimed, and the presence of the Presocratics ‘at the beginning’ has become important in terms of the relationship between religion and philosophy. In our study, the comparative reading that we will make between the views of the Presocratics known from other sources and the version of Shahrastānī; also the attitude of the author while quoting them, aims to clarify the position of Presocratic philosophers in terms of Islamic historiography of philosophy. In doing so, our study seeks to pursue a more general question and to examine both the philosophical activity itself and what the Presocratics mean within this activity.

Boethius'ta Tanrısal Öngörü ve Gelecekteki Olayların Olumsallığı / Divine Providence in Boethius and Contingency of Future Events [VIII. Mantık Çalıştayı Kitabı, Aralık 2018, s. 415-427]

In our study, we will examine the problem of divine providence (providentia) and its logical cons... more In our study, we will examine the problem of divine providence
(providentia) and its logical consequences according to
Boethius (d. 524), the important philosopher and logician of
the Early Middle Ages. In his work entitled “the Consolation of
Philosophy” (Consolatio Philosophiae), Boethius mainly deals
with how God’s knowledge can be reconciled with the freedom
of human actions. If God divinely foresaw everything, then
future events become necessary by the fact that there cannot
be any fault in His knowledge. When we think otherwise, the
fact that events can take place in another way than what God
has foreseen, would reduce the certain knowledge of God into
mere opinion. Boethius’s attempt to solve this problem has
been to reveal, through various ways of knowing, the necessity
of the knowledge of the knower rather than the necessity of the
knowledge of the known and to place God out of time.
The origin of the question of divine providence, which we
will consider in Boethius, is related to the “sea battles” that
Aristotle expressed in “On Interpretation”. In this context, in
our study, after discussing how Aristotle put forth the problem
regarding the future contingents, we will examine the form that
the problem takes in Boethius as the divine providence and the
argument structure in Boethius’ attempt of solution.

İbn Sina ve Descartes'ta Ben Bilgisi ve Kesinlik / Self-knowledge and Certainty in Avicenna and Descartes [Felsefi Düşün, sayı:10, Nisan 2018, s. 294-317]

Bu makale, mukayeseli olarak İbn Sînâ ve René Descartes’ta bilginin kesinliği meselesini filozofl... more Bu makale, mukayeseli olarak İbn Sînâ ve René Descartes’ta bilginin kesinliği meselesini filozofların ‘ben’ bilgisi anlayışları üzerinden ele almayı amaçlamaktadır. Her iki filozof için de ‘ben’ bilgisi bir çıkarım veya akıl yürütme değil, farkındalık ve kendi üzerine düşünmeyi mümkün kılan kökensel bir bilinç olarak görünmektedir. Kesinliği, bir tür terkipten ibaret olan hükümle karşıtlık içinde, bilenle bilinen arasında mesafenin olmadığı vasıtasız bir bilme olarak ortaya koyduktan sonra, bu vasıtasızlığın İbn Sînâ ve Descartes’ta ‘ben’in bilgisi sayesinde, ‘varım’ görüsünde bulunduğunu tespit etmekteyiz. Bu tespiti temellendirmek için her iki filozofta da her zaman doğru olan aklî idrak seviyesi ile doğru ve yanlışın bulunduğu hüküm seviyesi olmak üzere iki bilme seviyesinin bulunduğunu ayırt edeceğiz. Filozofların bu iki seviyeye ilişkin akletme, his, tahayyül, idrak gibi kavramları ve ruhun yetileri üzerinde duracağız. Son olarak ben bilgisi ile varlığın bedihiliği ilişkisi temelinde ‘benim, varım’ görüsünün her iki filozof için de hükümden âzâde olmasıyla kesin bilginin zemini olduğunu tartışacağız.

Aristoteles'te ve İbn Sina'da His ve İdrak / Sense and Perception in Aristotle and Avicenna [Kutadgubilig, Haziran 2017, Sayı 34, s.421-437]

In Aristotle’s psychology, sensation of senses seems to be realized in the sense. The separation ... more In Aristotle’s psychology, sensation of senses seems to be realized in the sense. The separation between sensation and sensation of sensation has resulted in the philosopher’s special attachment to the power of common sense. As to Avicenna’s psychology, sensation of sensation takes the name perception, not sensation. Our article aims to examine comparatively how Aristotle’s account of sensation of sensation differed in Avicenna’s theory of nafs and to explore the ground of the powers of perception which Ibn Sina differentiates from those of Aristotle.

Levinas'ın "Talmud Okumaları" Bağlamında Filozof ve Dinî Metin İlişkisi / The Relation of The Religious Text and The Philosopher in Context of Levinas' "Talmudic Readings" [Dinî ve Felsefî Metinler: Yirmibirinci Yüzyılda Yeniden Okuma, Anlama ve Algılama Sempozyumu Bildiri Kitabı, Nisan 2012]

Philosophy, according to Levinas is ethical subject's first philosophy (prima philosophia) that m... more Philosophy, according to Levinas is ethical subject's first philosophy (prima philosophia) that may only exist in ethical field (lieu éthique). Western philosophy based on ontology did not count the relationship to the other, and excluded in this sense, ethics. However, to the philosopher, ethics which is found in me (moi) but which finds its source in other, in the other’s "face" (visage) and the relation to the other becomes the foundation basis of philosophy.
Levinas’ works that are important for our actual study are his Talmudic readings given (subsequently turned into books) on a regular basis. These readings from Talmud on which Levinas worked under "mysterious personality" Monsieur Chouchani, in particular after World War II, are rich interpretations on which the roads of religious text and the philosopher fork. The issue of these readings on which we will underline in our paper is the relationship of a 20th century philosopher with Jewish religious texts and how he interprets ethics in the context of Jewish texts. This subject, for sure, will be seminal regarding the re-reading of religious texts in the 21st century and doing this within philosophical attitude.
According to Levinas, "Talmud doctors when discussing the right to eat the egg egged on a holiday or the compensation of damages caused by an ox do not discuss an egg nor the ox.” Then what does Israel's oral tradition, the Talmud discuss in fact? What does a religious text discuss and how should be the approach of the philosopher who reads a religious text? In the case of the Talmud and as a general question, whilst the philosophical interpretation of religious text, how much of the work is religious and how much of it is philosophical?
In our paper, the main text to be discussed will be “Towards other”, taken from the first chapter of Talmudic Readings. In this part, we will try to understand how the philosopher finds the ethical basis of his philosophy in a religious text and how he takes the ethical relation when commenting the Talmud.
According to Levinas, “philosophy” or the equivalent of what is philosophy in Greek and in West appears in the Talmud under the form of moral stories and proverbs. However the Talmud is not philosophy, its treaties is a notified source from which philosophy experiences are nourished. Under the light of these words, departing from Talmudic Readings, the relationship of the philosopher with the religious texts, difference/resemblance of religious and philosophy texts will be among our main themes.

Book Chapters by Burak Şaman

Cevher Araz Teorisi: İslam Dönemi (Theory of Substance-Accident: Islamic Period), in İslam Düşüncesinde Teoriler: Metafizik (Theories in Islamic Thought: Metaphysics, v. 2 ed. Ömer Türker, Ketebe, 2021, p. 514-538)

İslam Düşüncesinde Teoriler: Metafizik, 2021

Cevher Araz Teorisi: İslam Öncesi (Theory of Substance-Accident: Before Islam), in İslam Düşüncesinde Teoriler: Metafizik (Theories in Islamic Thought: Metaphysics, v. 2, ed. Ömer Türker, Ketebe, 2021, p. 494-513)

İslam Düşüncesinde Teoriler: Metafizik, 2021

Felsefe Tarihinde Aynılık ve Fark: Aristoteles ve İbn Sînâ Arasında Bir Derrida Okuması / Identity and Difference in the History of Philosophy: A Derridean Reading between Aristotle and Avicenna [Felsefe ve Tarih, Ed: Gökhan Murteza, Pinhan, 2020, s. 103-120]

Felsefe ve Tarih, 2020

Conferences by Burak Şaman

Modalilty in Gelenbevî and Its Metaphysical Extensions (An 18th Century Ottoman Polymath: A Conference on the Life, Work and Thought of al-Fâdil İsmâ'il Gelenbevî, University of Cambridge, 17-18 November 2023)

An 18th Century Ottoman Polymath: A Conference on the Life, Work and Thought of al-Fâdil İsmâ'il Gelenbevî, 2023

L'épitre d'Avicenne sur l'étendue: Autour de la question du lieu de Dieu [Hidden Treasure: Editorial, Historical, and Philosophical Issues in Avicenna's "Minor" Works (rasâ'il) ASG IV (Fourth Avicenna Study Group Conference) 13-15 September 2023 Aix-en-Provence/Marseille

A Hidden Treasure: • Editorial, Historical, and Philosophical Issues in Avicenna's "Minor" Works (rasâ'il) ASG IV (Fourth Avicenna Study Group Conference) 13-15 September 2023 Aix-en-Provence/Marseille, 2023

İbn Sina'nın Aristoteles'in Ruh Üzerine'sine Yorumu / Avicenna's Commentary on Aristotle's De Anima [Aristoteles ve İbn Sina Felsefelerinde Ruh Üzerine, İstanbul 29 Mayıs Üniversitesi, Mayıs 2019]

Aristoteles'te Erdemin Ruhu Ruhun Erdemi / The soul of the virtue and the virtue of the soul in Aristotle [Aristoteles Okumaları Söyleşisi VII, 9 Eylül Üniversitesi Felsefe Bölümü, 2019 Nisan, İzmir]

Aristoteles Metni, Şerh ve İbn Sina'nın Konumu: Derridacı Bir Okuma / Aristotle's Text, Commentary and the Position of Avicenna: A Derridean Lecture [Istanbul Felsefe Kongresi, İstanbul Üniversitesi, 2018]

Bir Metni Kuşatmak: İbn Sînâ'nın De Anima Üzerine Notlar'ı

Aristoteles’in De Anima yani Nefs Üzerine (Yun. Peri Psukhês) adlı eseri, nefs-beden ilişkisinden... more Aristoteles’in De Anima yani Nefs Üzerine (Yun. Peri Psukhês) adlı eseri, nefs-beden ilişkisinden canlılık işlevlerine, tahayyülden aklın konumuna uzanan meseleleri ele alıp bütüncül bir nefs kuramı ortaya koyması bakımından nefs araştırmasının kurucu metni sayılır. Antik Yunan felsefesinin İslam dünyasındaki tevarüsü ve temellükü bağlamında merkezî bir konumda bulunan İbn Sînâ ise psikoloji (ilmü’n-nefs) diyeceği bu alanda Aristoteles’in çizdiği çerçeveyi takip etmekle birlikte ona kritik müdahalelerde bulunmuş; bilhassa bedenden bağımsız ve ölümsüz bir nefs anlayışını güçlü bir şekilde savunmuştur. Bu açıdan İbn Sînâ’nın De Anima’yı alımlayışı hem Yunan ve İslam felsefesi araştırmaları özelinde hem de Batı felsefesinin bütünü için önem arz etmektedir.
Burak Şaman’ın kitabı İbn Sînâ’nın Aristoteles’i okurken De Anima’nın kenarlarına aldığı notları merkeze yerleştirerek filozofun bu “otorite” sayılan metinle kurduğu ilişkiyi ele almaktadır. Bu notlarında İbn Sînâ, Aristoteles’in argümanlarını mantıksal denetlemeye tâbi tutmakta; açıklama ve eleştirileriyle metni bütüncül olarak kuşatmaya çalışmaktadır. Bu kuşatıcı çabayı gün yüzüne çıkarmayı hedefleyen bu eser, ilk olarak Aristoteles’in De Anima’sının felsefe tarihindeki ve İbn Sînâ’daki alımlanışını ortaya koymakta; ardından İbn Sînâ’nın De Anima Üzerine Notlar’ına ilişkin kapsamlı bir incelemeyle metni şerh etmektedir. Bütün bunlara ise İbn Sînâ’nın Notlar’ının Arapça metni ve Türkçe tercümesi eşlik etmektedir. Böylelikle okuyucu, bu çalışmada Notlar’ın kaleme alınışından bin yıl kadar sonra ilk kez herhangi bir dildeki tercümesiyle de karşılaşacaktır.

Affirmation and Negation: Reading Avicenna's Al-'Ibara Alongside Hellenistic Commentators [Nazariyat 8/1, May 2022: 1-24]

Nazariyat, 2022

The relation of priority and posteriority between the affirmation and negation, which Aristotle p... more The relation of priority and posteriority between the affirmation and negation, which Aristotle put forth in Peri Hermêneias, has had some important consequences in terms of logical attribution and judgement. The problem encountered here is the question of whether affirmation (i.e., affirming something of something) and negation (i.e., denying something of something) share the same status as a statement (qawl). In the fifth chapter of the first article (I.5) of al-'Ibāra, the volume from al-Shifā corpus that corresponds to Peri Hermêneias, Avicenna deals with affirmation and negation in terms of these logical consequences and reveals his own position on the subject by way of distinguishing between attribution and judgement. However, the text of al-Shaikh al-Raīs presents some obscurities for the reader. The reason behind this obscurity is that a debate taking place among Hellenistic commentators lies in the background of Avicenna's text. This article proposes to study this text alongside the Hellenistic commentators in order to better understand the logical problem in the relevant passages from al-'Ibāra. Our guide in this reading will be Boethius, who wrote a Latin commentary on Peri Hermêneias. In the present study, I will try to reveal how the positions of the Hellenistic commentators (i.e., Alexander of Aphrodisias, Porphyry, and Syrianus), whose views Boethius conveyed, coincide with the views Avicenna defended and criticized regarding affirmation and negation. In this respect, my reading in this article aims to better understand Avicenna's relevant text and its logical extensions as well as the dimensions of his relationship with Hellenistic commentators.

Olumlama ve Olumsuzlama: İbn Sînâ’nın el-İbâre’sini Helenistik Şarihlerle Birlikte Okumak, Nazariyat 8/1 (Nisan 2022): 1-23.

Nazariyat, 2022

Öz: Aristoteles'in Peri Hermêneias'ta olumlama ve olumsuzlama arasında ortaya attığı öncelik ve s... more Öz: Aristoteles'in Peri Hermêneias'ta olumlama ve olumsuzlama arasında ortaya attığı öncelik ve sonralık ilişkisinin mantık açısından yükleme ve hüküm bağlamında birtakım önemli sonuçları olmuştur. Mantıksal bakımdan karşımıza çıkan problem olumlama, yani bir şeyi bir başka şey hakkında öne sürme ile olumsuzlamanın, yani bir şeyi başka bir şeyden ayırarak öne sürmenin söz olmak bakımından aynı statüde olup olmadıklarına ilişkindir. İbn Sînâ, eş-Şifâ külliyatının Peri Hermêneias'a karşılık gelen eseri olan, el-İbâre'nin birinci makalesinin beşinci faslında (el-İbâre, I.5) olumlama ve olumsuzlamayı bu mantıksal sorun bakımından ele alır ve konuya dair kendi pozisyonunu nispet ve hüküm ayrımı üzerinden ortaya koyar. Ne var ki eş-Şeyh'ur-Reîs'in metni bazı açılardan okuyucu için kapalı bir görünüm arz etmektedir. Bu kapalılığın sebebi İbn Sînâ'nın metninin arka planında Helenistik şarihler arasında cereyan eden bir tartışmanın yatmasıdır. Bu makale el-İbâre'nin mevzubahis pasajlarındaki mantıksal problemi daha iyi anlamak için mevzubahis metni Helenistik şarihlerle birlikte okumayı teklif etmektedir. Bu okumada başvuracağımız kaynak, Peri Hermêneias'a Latince şerh yazmış olan Boethius'tur. Çalışmamızda Boethius'un şerhinin ilgili bölümünde, fikirlerini aktardığı Helenistik şarihlerin (Aphrodisiaslı İskender, Porphyrios ve Syrianos) pozisyonlarının İbn Sînâ'nın olumlama ve olumsuzlamaya dair savunduğu ve eleştirdiği görüşlerle örtüştüğünü ortaya koymaya çalışacağız. Bu bakımdan makaledeki okumamız, bir yandan İbn Sînâ'nın ilgili metnini ve bu metindeki mantıksal sonuçları, diğer yandan filozofun Helenistik şarihlerle ilişkisinin boyutlarını daha iyi anlamayı amaçlamaktadır.
Abstract:
The relation of priority and posteriority between affirmation and negation, which Aristotle put forward in Peri Hermêneias, had some important consequences in terms of logic, attribution and judgment. The logical problem encountered here is the question whether the affirmation (i.e. affirming something of something) and
negation (i.e., denying something of something) share the same status at being a statement. In the fifth chapter of the first article (I.5) of al-‘Ibâra, the volume from al-Shifa corpus that corresponds to Peri Hermêneias, Avicenna deals with affirmation and negation in terms of these logical consequences and reveals his own position on the subject by way of distinguishing the nexus and the judgement. However, the text of al-Shaikh al-Raîs presents some obscurities for the reader. The reason behind this obscurity is that in the background of Avicenna’s text lies a debate taking place among Hellenistic commentators. This article proposes to read this text along with the Hellenistic commentators in order to better understand the logical problem in the mentioned passages of al-‘Ibâra. Our guide in this reading will be Boethius, who wrote a commentary on Peri Hermêneias in Latin. In our study, we will try to reveal that the positions of the Hellenistic commentators (Alexander of Aphrodisias, Porphyrius and Syrianus) whose ideas Boethius conveyed, coincide with the views defended and criticized by Avicenna about affirmation and negation. In this respect, our reading in this article aims to better understand Ibn Sînâ’s relevant text and the logical conclusions of it, on the one hand; and the dimensions of the philosopher’s relationship with Hellenistic commentators, on the other.

Duyular, Duyulurlar ve Adları / Senses, Sensibles and Their Names [Sabah Ülkesi, sayı:66, Ocak 2021, s. 54-57]

Sabah Ülkesi, 2021

Hat Nasıl Bir Surettir? / What kind of an image is the calligraphy? [Cogito, İmajı Düşünmek, Sayı: 97 Bahar 2020, s. 42-55]

Yerel süreli Partner of "European Network of Cultural Journals-Eurozine" "Avrupa Kültürel Yayınla... more Yerel süreli Partner of "European Network of Cultural Journals-Eurozine" "Avrupa Kültürel Yayınlar Ağı-Eurozine" Üyesi www.eurozine.com Cogito'da yayımlanan tüm yazıların sorumluluğu yazarına aittir. Dergide yer alan yazılar kaynak gösterilmek kaydıyla yayımlanabilir. Yayın Kurulu, dergiye gönderilen yazıları yayımlayıp yayımlamamakta serbesttir. Gönderilen yazılar iade edilmez.

Şiir Mantığın Neresinde Durur? / Where does Poetry Stand in Relation to Logic? [Felsefe Arkivi - Archives of Philosophy, 2019, 51: 213-234]

Felsefe Arkivi- Archives of Philosophy, 2019

ÖZET Platon Homeros'u 'taklitle' uğraşmakla suçlayıp şiiri ideal devletinden kovmak istediğinden ... more ÖZET Platon Homeros'u 'taklitle' uğraşmakla suçlayıp şiiri ideal devletinden kovmak istediğinden beri şiir ve felsefe arasındaki gerilim kendini hissettirmiştir. Çalışmamız, hayli tartışmalı bu ilişkiyi yeniden düşünerek, aklî ilimlerin esasını teşkil eden ve doğrudan logos'la irtibatlı mantık ile hissetmeye ve muthos'a yakın görülen şiir arasındaki ilişkiyi sorgulama amacı taşımaktadır. Şiirle mantıksal akletmenin mümkün olup olmadığına dair yapacağımız bu sorgulamanın dil, poetika ve mantık üçlüsü üzerinden yapılması planlanmıştır. Bu bağlamda tartışma zeminimiz, sanat felsefesinin ilk yapıtı kabul edilen Aristoteles'in Poetika'sının İslam felsefe geleneğinde özel olarak İbn Sînâ tarafından nasıl alımlandığı olacaktır. İslam mantıkçıları ve İbn Sînâ Aristoteles'i şerh ederken, Poetika'yı mantık külliyatının (Organon) içerisine yerleştirerek şiiri mantığın alanına dahil etmiştir. Bu dahlin kendisi bizi şiirin mantıksal statüsü üzerine düşünmeye davet eder. Bu açıdan İbn Sînâ ile birlikte peşine düşeceğimiz soru esas itibariyle şu olacak: Şiir dilinin mantıksal statüsü nasıldır ve şiirsel kıyasın [poetic syllogism] imkânı nedir? İbn Sînâ'ya göre şiir "mümkün" ile ilgilidir, bu bakımdan "mevcud" ile "mevcud olmayanı" birlikte düşünmeye imkân tanır. Şiir muhayyileye (imagination) hitap ederken, nefsin bilme kuvveleri arasında mütehayyilenin his ile akıl arasında yer alması tam da şiirin bu ara-cı konumunu değerli hale getirir. Bu konumun ne anlam ifade ettiğini gösterebilmek adına, çalışmamızda şiir ve mantık ilişkisini nefsin kuvveleri, his-muhayyile-akıl münasebeti, mahiyet-vücud ayrımı, taklidin önemi ve kıyas türleri gibi İbn Sînâ felsefesinin bir dizi temel başlığı üzerinden tartışmaya çalışacağız. Son olarak şiirin konumunu somut örnekler üzerinde mevzubahis şiir teorisi açısından tartışarak şiirin taşıdığı imkânları, şiirsel olanla mantıksal olan arasındaki ilişkiyi değerlendireceğiz. /
ABSTRACT
Since the time Plato wanted to banish poetry from his ideal state by accusing Homer of “imitation”, the tension between poetry and philosophy has made itself evident. Our study aims to rethink this highly controversial relationship and to question the relationship between logic, which is the basis of the intellectual sciences, directly connected to logos, and poetry, which is seen as closer to sensation and to “mythos”.
This questioning about the possibility of logical thinking through poetics will be realized through language, logic and poetics. In this context, our discussion ground will be the reception of Aristotle’s Poetics, which is accepted as the first work of philosophy of art, in Islamic philosophy, specifically in Avicenna. While commenting on Aristotle, Muslim logicians and Avicenna included poetry in logic by placing Poetics in the Organon. This very inclusion invites us to think about the logical status of poetry for Avicenna. In this context, the question we will pursue with Avicenna will be essentially : What is the logical status of poetry and what is the possibility of poetic syllogism?
According to Avicenna, poetry is related to the “possibles”, and in this respect, it allows to consider being and non-being together. While poetry addresses imagination, the fact that the imagination is between the sensation and the intellect, makes poetry’s position of “mediator” valuable. In order to show what this position means, we will try to discuss the relationship between poetry and logic through a number of basic themes of the Avicennian philosophy, such as powers of the soul, the relationship between sensation-imagination-intellect, the distinction of essence-existence, the importance of imitation, and types of syllogism.
Finally, we will discuss, through particular examples, the place given to the poetry, and examine the possibilities of poetry and the relationship between the poetic and the logical, in terms of the aforementioned theory of poetry.

Canlılık Canlının Fiillerinden mi İbaret? İbn Sina'nın Cevabı /Does life consist of the actions of a living thing? Avicenna's Answer [Sabah Ülkesi, sayı:62, Ocak 2020, s. 47-51]

Sabah Ülkesi, 2020

sabah ülkesi sayı 62 01 | 2020 46 sabah ülkesi sayı 62 01 | 2020 47 E. Burak Şaman* Ben, Kedim ve... more sabah ülkesi sayı 62 01 | 2020 46 sabah ülkesi sayı 62 01 | 2020 47 E. Burak Şaman* Ben, Kedim ve Domates Neler Yapıyoruz? 1 Güzel bir günün olmazsa olmazı kahvaltı; bunun için yataktan kalkıp harekete geçmek, sofrayı hazırlamak gerek [amaçsallık]. Bir dizi karmaşık kas hareketiyle kolumuzu yorgandan dışarı çıkarmakla başlayacak her şey [hareket]. Aslında biraz daha geriye gidelim. Önce uyuyorduk, sonra uyandık; bunlar her ne demekse [uyku ve uyanıklık döngüsü]. Uyanırken gözlerimizi açmayı biz seçmemiştik ama doğrulup mutfağa gidecek olmamız tümüyle bizim tercihimiz [seçim/ihtiyar]. "Tümüyle" derken biraz abartmış olabiliriz zira açlığımız büyük oranda belirleyici burada [arzu/iştiha]. Gece boyunca metabolizmamız fabrika gibi önceki günden kalanların hepsini öğütmeseydi muhtemelen bunların hiçbirine gerek kalmayacaktı [sindirim sistemi]. Diyelim iradi ve gayrı iradi, birbirinden oldukça farklılaşan bir dizi bedensel işlemi yaptık ve kahvaltı masasındayız [irade]. Aslında ahşap masanın üzerinde farklı renk ve kokulardan ibaret olan üç boyutlu cisimleri "kahvaltı" olarak kavramsallaştırmamız da yine bizim işimiz [müfekkire-vehmiyye]. Bu kavramı nasıl oluşturduğumuza hiç girmeyelim, lezzetli peynirler ve sıcak ekmek daha çekici [mütehayyile]. Vişne reçeline burnumuzu yaklaştırsak kokusunu alırız, hatta vişne rengiyle o kokuyu birleştiririz [his ve hiss-i müşterek]. Bu koku belki geçmiş bir anıyı getirecek hayalimize [musavvire-hâfıza-zâkire]; çocukluk, bahçe, yeşillikler, güneşli bir yaz gününün güzelliği; oradan güzellik fikrinin kendisini düşüneceğiz belki de [akıl].

İslam Felsefe Tarihi Yazımında Presokratikler: el-Milel ve'n-Nihal Örneği / Presocratics in Islamic Historiography of Philosophy, An example: al-Milal wa'l-Nihal [Felsefi Düşün, Sayı:13, Aralık 2019, s. 16-50]

Felsefi Düşün, 2019

Felsefe faaliyeti bakımından Presokratiklerin nerede durdukları, belki felsefe tarihinin bütünü i... more Felsefe faaliyeti bakımından Presokratiklerin nerede durdukları, belki felsefe tarihinin bütünü için söz konusu olduğu gibi, İslam felsefesi için de muğlaktır. Bu belirsizliği anlamak amacıyla makalemizde İslam felsefe tarihi yazımının önemli kaynaklarından Şehristânî’nin el-Milel ve’n-nihal’inde Presokratik filozofların nasıl ele alındıklarını, görüşlerinin kaynaklarını ve uğradıkları dönüşümleri ele alacağız. Belki ilk/ilke olmaklıkları dolayısıyla unutkanlığa ve ‘efsaneleştirilme’ye birlikte maruz kalan Presokratik filozoflar İslam felsefesi içerisinde ayrı bir ‘renk’ kazanmışlardır; birçoğu pratik hikmetle ilişkilendirilmiş ve peygamberlik kandilinden (mişkâtu’n-nübüvve) ilim öğrenmiş olarak sunulurlar. Bu nedenle mevzubahis gelenek içerisinde filozofların görüşlerinin İslami öğretilerle benzerliği kurulmaya çalışılmış; Presokratiklerin ‘başlangıçta’ yer almaları din ve felsefe arasındaki ilişki bakımından önemli hale gelmiştir. Çalışmamızda Presokratiklerin diğer kaynaklardan bildiğimiz görüşleriyle Şehristânî’nin aktardığı versiyon ve yazarın onları aktarırkenki tutumu arasında yapacağımız karşılaştırmalı okuma İslam felsefe tarihi yazımı açısından Presokratik filozofların konumunu belirginleştirmeyi hedeflemektedir. Çalışmamız bunu yaparken aslında daha genel bir sorunun peşine düşerek hem felsefe faaliyetinin kendisine hem de bu faaliyetin içerisinde Presokratiklerin neyi ifade ettiğine dair bir sorgulamayı amaçlar. / Where the Presocratics stand in relation to the philosophical activity is perhaps obscure for Islamic philosophy, as well as for the whole history of philosophy. In order to understand this ambiguity, in our article, we will examine how the Presocratic philosophers were discussed, the sources of their doctrines and the transformations they undergo, in Shahrastānī’s al-Milal wa’n-nihal which is one of the important sources for the Islamic historiography of philosophy. Because of being the first/principle, Presocratic philosophers who have been subjected to forgetfulness and mythologizing together, gained a specific ‘color’ within Islamic philosophy. Within the aforementioned tradition, many of them have been associated with practical wisdom and pictured as taught by the lamp-niche of prophecy (mishkât al-nubuwwa). For this reason, a similarity between the philosophers' doctrines and Islamic teachings has always been aimed, and the presence of the Presocratics ‘at the beginning’ has become important in terms of the relationship between religion and philosophy. In our study, the comparative reading that we will make between the views of the Presocratics known from other sources and the version of Shahrastānī; also the attitude of the author while quoting them, aims to clarify the position of Presocratic philosophers in terms of Islamic historiography of philosophy. In doing so, our study seeks to pursue a more general question and to examine both the philosophical activity itself and what the Presocratics mean within this activity.

Boethius'ta Tanrısal Öngörü ve Gelecekteki Olayların Olumsallığı / Divine Providence in Boethius and Contingency of Future Events [VIII. Mantık Çalıştayı Kitabı, Aralık 2018, s. 415-427]

In our study, we will examine the problem of divine providence (providentia) and its logical cons... more In our study, we will examine the problem of divine providence
(providentia) and its logical consequences according to
Boethius (d. 524), the important philosopher and logician of
the Early Middle Ages. In his work entitled “the Consolation of
Philosophy” (Consolatio Philosophiae), Boethius mainly deals
with how God’s knowledge can be reconciled with the freedom
of human actions. If God divinely foresaw everything, then
future events become necessary by the fact that there cannot
be any fault in His knowledge. When we think otherwise, the
fact that events can take place in another way than what God
has foreseen, would reduce the certain knowledge of God into
mere opinion. Boethius’s attempt to solve this problem has
been to reveal, through various ways of knowing, the necessity
of the knowledge of the knower rather than the necessity of the
knowledge of the known and to place God out of time.
The origin of the question of divine providence, which we
will consider in Boethius, is related to the “sea battles” that
Aristotle expressed in “On Interpretation”. In this context, in
our study, after discussing how Aristotle put forth the problem
regarding the future contingents, we will examine the form that
the problem takes in Boethius as the divine providence and the
argument structure in Boethius’ attempt of solution.

İbn Sina ve Descartes'ta Ben Bilgisi ve Kesinlik / Self-knowledge and Certainty in Avicenna and Descartes [Felsefi Düşün, sayı:10, Nisan 2018, s. 294-317]

Bu makale, mukayeseli olarak İbn Sînâ ve René Descartes’ta bilginin kesinliği meselesini filozofl... more Bu makale, mukayeseli olarak İbn Sînâ ve René Descartes’ta bilginin kesinliği meselesini filozofların ‘ben’ bilgisi anlayışları üzerinden ele almayı amaçlamaktadır. Her iki filozof için de ‘ben’ bilgisi bir çıkarım veya akıl yürütme değil, farkındalık ve kendi üzerine düşünmeyi mümkün kılan kökensel bir bilinç olarak görünmektedir. Kesinliği, bir tür terkipten ibaret olan hükümle karşıtlık içinde, bilenle bilinen arasında mesafenin olmadığı vasıtasız bir bilme olarak ortaya koyduktan sonra, bu vasıtasızlığın İbn Sînâ ve Descartes’ta ‘ben’in bilgisi sayesinde, ‘varım’ görüsünde bulunduğunu tespit etmekteyiz. Bu tespiti temellendirmek için her iki filozofta da her zaman doğru olan aklî idrak seviyesi ile doğru ve yanlışın bulunduğu hüküm seviyesi olmak üzere iki bilme seviyesinin bulunduğunu ayırt edeceğiz. Filozofların bu iki seviyeye ilişkin akletme, his, tahayyül, idrak gibi kavramları ve ruhun yetileri üzerinde duracağız. Son olarak ben bilgisi ile varlığın bedihiliği ilişkisi temelinde ‘benim, varım’ görüsünün her iki filozof için de hükümden âzâde olmasıyla kesin bilginin zemini olduğunu tartışacağız.

Aristoteles'te ve İbn Sina'da His ve İdrak / Sense and Perception in Aristotle and Avicenna [Kutadgubilig, Haziran 2017, Sayı 34, s.421-437]

In Aristotle’s psychology, sensation of senses seems to be realized in the sense. The separation ... more In Aristotle’s psychology, sensation of senses seems to be realized in the sense. The separation between sensation and sensation of sensation has resulted in the philosopher’s special attachment to the power of common sense. As to Avicenna’s psychology, sensation of sensation takes the name perception, not sensation. Our article aims to examine comparatively how Aristotle’s account of sensation of sensation differed in Avicenna’s theory of nafs and to explore the ground of the powers of perception which Ibn Sina differentiates from those of Aristotle.

Levinas'ın "Talmud Okumaları" Bağlamında Filozof ve Dinî Metin İlişkisi / The Relation of The Religious Text and The Philosopher in Context of Levinas' "Talmudic Readings" [Dinî ve Felsefî Metinler: Yirmibirinci Yüzyılda Yeniden Okuma, Anlama ve Algılama Sempozyumu Bildiri Kitabı, Nisan 2012]

Philosophy, according to Levinas is ethical subject's first philosophy (prima philosophia) that m... more Philosophy, according to Levinas is ethical subject's first philosophy (prima philosophia) that may only exist in ethical field (lieu éthique). Western philosophy based on ontology did not count the relationship to the other, and excluded in this sense, ethics. However, to the philosopher, ethics which is found in me (moi) but which finds its source in other, in the other’s "face" (visage) and the relation to the other becomes the foundation basis of philosophy.
Levinas’ works that are important for our actual study are his Talmudic readings given (subsequently turned into books) on a regular basis. These readings from Talmud on which Levinas worked under "mysterious personality" Monsieur Chouchani, in particular after World War II, are rich interpretations on which the roads of religious text and the philosopher fork. The issue of these readings on which we will underline in our paper is the relationship of a 20th century philosopher with Jewish religious texts and how he interprets ethics in the context of Jewish texts. This subject, for sure, will be seminal regarding the re-reading of religious texts in the 21st century and doing this within philosophical attitude.
According to Levinas, "Talmud doctors when discussing the right to eat the egg egged on a holiday or the compensation of damages caused by an ox do not discuss an egg nor the ox.” Then what does Israel's oral tradition, the Talmud discuss in fact? What does a religious text discuss and how should be the approach of the philosopher who reads a religious text? In the case of the Talmud and as a general question, whilst the philosophical interpretation of religious text, how much of the work is religious and how much of it is philosophical?
In our paper, the main text to be discussed will be “Towards other”, taken from the first chapter of Talmudic Readings. In this part, we will try to understand how the philosopher finds the ethical basis of his philosophy in a religious text and how he takes the ethical relation when commenting the Talmud.
According to Levinas, “philosophy” or the equivalent of what is philosophy in Greek and in West appears in the Talmud under the form of moral stories and proverbs. However the Talmud is not philosophy, its treaties is a notified source from which philosophy experiences are nourished. Under the light of these words, departing from Talmudic Readings, the relationship of the philosopher with the religious texts, difference/resemblance of religious and philosophy texts will be among our main themes.

Cevher Araz Teorisi: İslam Dönemi (Theory of Substance-Accident: Islamic Period), in İslam Düşüncesinde Teoriler: Metafizik (Theories in Islamic Thought: Metaphysics, v. 2 ed. Ömer Türker, Ketebe, 2021, p. 514-538)

İslam Düşüncesinde Teoriler: Metafizik, 2021

Cevher Araz Teorisi: İslam Öncesi (Theory of Substance-Accident: Before Islam), in İslam Düşüncesinde Teoriler: Metafizik (Theories in Islamic Thought: Metaphysics, v. 2, ed. Ömer Türker, Ketebe, 2021, p. 494-513)

İslam Düşüncesinde Teoriler: Metafizik, 2021

Felsefe Tarihinde Aynılık ve Fark: Aristoteles ve İbn Sînâ Arasında Bir Derrida Okuması / Identity and Difference in the History of Philosophy: A Derridean Reading between Aristotle and Avicenna [Felsefe ve Tarih, Ed: Gökhan Murteza, Pinhan, 2020, s. 103-120]

Felsefe ve Tarih, 2020

Modalilty in Gelenbevî and Its Metaphysical Extensions (An 18th Century Ottoman Polymath: A Conference on the Life, Work and Thought of al-Fâdil İsmâ'il Gelenbevî, University of Cambridge, 17-18 November 2023)

An 18th Century Ottoman Polymath: A Conference on the Life, Work and Thought of al-Fâdil İsmâ'il Gelenbevî, 2023

L'épitre d'Avicenne sur l'étendue: Autour de la question du lieu de Dieu [Hidden Treasure: Editorial, Historical, and Philosophical Issues in Avicenna's "Minor" Works (rasâ'il) ASG IV (Fourth Avicenna Study Group Conference) 13-15 September 2023 Aix-en-Provence/Marseille

A Hidden Treasure: • Editorial, Historical, and Philosophical Issues in Avicenna's "Minor" Works (rasâ'il) ASG IV (Fourth Avicenna Study Group Conference) 13-15 September 2023 Aix-en-Provence/Marseille, 2023

İbn Sina'nın Aristoteles'in Ruh Üzerine'sine Yorumu / Avicenna's Commentary on Aristotle's De Anima [Aristoteles ve İbn Sina Felsefelerinde Ruh Üzerine, İstanbul 29 Mayıs Üniversitesi, Mayıs 2019]

Aristoteles'te Erdemin Ruhu Ruhun Erdemi / The soul of the virtue and the virtue of the soul in Aristotle [Aristoteles Okumaları Söyleşisi VII, 9 Eylül Üniversitesi Felsefe Bölümü, 2019 Nisan, İzmir]

Aristoteles Metni, Şerh ve İbn Sina'nın Konumu: Derridacı Bir Okuma / Aristotle's Text, Commentary and the Position of Avicenna: A Derridean Lecture [Istanbul Felsefe Kongresi, İstanbul Üniversitesi, 2018]

Şerh Nerede Başlar Metin Nerede Biter? / Where does the commentary begin, where does the text end? [Metin ve Yorum Sempozyumu, İstanbul 29 Mayıs Üniversitesi, 2018]

Felsefe Çevirisinde Kavram Arkeolojisi / Archeology of Concept in Translation of Philosophy [Çeviri ve Felsefe Sempozyumu, İstanbul 29 Mayıs Üniversitesi, 2017]

Her kavramın tarihi, yükü/yüklemleri ve içerisinde yer aldığı bir yapı ve mekân var. Felsefe çevi... more Her kavramın tarihi, yükü/yüklemleri ve içerisinde yer aldığı bir yapı ve mekân var. Felsefe çevirisi yaparken neden bunları göz önünde bulundurmamız gerektiğini somut örnekler üzerinden anlatmaya çalışacağım. Bu yaptığım işin adına da kavram arkeolojisi adını vereceğim.
Archeology of Concept in Translation of Philosophy [Translation and Philosophy Symposium, İstanbul 29 Mayis University, December 2017]

Kartezyen Cogito'yu nasıl okumalı? / How to read Cartesian cogito? [İstanbul Üni. İlahiyat Fakültesi, Nisan 2017]

İbn Sina ve Descartes: Karşılaştırmalı Psikoloji [İLEM, Güz 2016]

Certainty of Knowledge in Avicenna and Descartes [Issues of Perception between Medieval and Early Modern Philosophy, University of Ostrava, October 2016]

İbn Sina ve Descartes'ta Kendini Bilme / Self-knowledge in Avicenna and Descartes [BİSAV, Nisan 2016]

Alemin Ezeliliği Üzerine On Sekiz Delil, Proklos [Pinhan 2022]

Yeni-Platoncu felsefenin geç dönem önemli temsilcilerinden. Bazı rivayetlere göre MS. 412'de, baz... more Yeni-Platoncu felsefenin geç dönem önemli temsilcilerinden. Bazı rivayetlere göre MS. 412'de, bazı rivayetlere göre ise 411'de İstanbul'da dünyaya gelmiştir. Likyalı zengin bir ailenin çocuğu olan Proklos, doğumundan kısa bir süre sonra ailesinin memleketi olan ve çocukluk yıllarını geçireceği Likya'nın Xanthos şehrine gitmiştir. Proklos yaklaşık on sekiz yaşındayken Atina'ya gidip kendini bütünüyle Platon'un akademisinde felsefe eğitimine adamıştır. MS. 450 civarında akademinin başına geçen ve 485'te ölümüne kadar okulun başında bulunan filozof, "διάδοχος" (diadokhos) yani halef lakabını almıştır. Boungiamin İmamefendi: 1994'te Yunanistan Amfisa'da doğdu. Lisans eğitimini Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi ve Tübingen Üniversitesinde ilahiyat okuyarak bitirdi. Ardından İstanbul 29 Mayıs Üniversitesi Felsefe Bölümünde yüksek lisansını "Proklos'ta Âlemin Ezelîliği" başlıklı teziyle tamamladı. Aynı üniversitede doktora eğitimine devam etmektedir. E. Burak Şaman: 1984'te doğdu. Galatasaray Üniversitesi Felsefe Bölümünde tamamladığı lisans ve yüksek lisans eğitiminin ardından aynı üniversitede "Ruh ve Beden Ayrımı Açısından İbn Sînâ ve Descartes'ta Bilginin Kesinliği" başlıklı teziyle (2015) doktora derecesi almaya hak kazandı. 2016 yılından bu yana İstanbul 29 Mayıs Üniversitesi Felsefe Bölümünde öğretim üyesi olarak görev yapan Şaman, Yunan ve İslam felsefesi üzerine akademik çalışmalarını sürdürüyor.

İbn Sînâ, Jon McGinnis [Great Medieval Thinkers Series, Oxford, 2010], trans. into Turkish by Burak Şaman [Klasik, 2022]

Klasik, 2022

İbn Sînâ sadece İslam felsefe tarihinin değil, küresel çaptaki felsefe tarihinin de en etkili fil... more İbn Sînâ sadece İslam felsefe tarihinin değil, küresel çaptaki felsefe tarihinin de en etkili filozoflarından biridir. Onun hem Antik-Helenistik felsefî birikimden hem de İslam düşüncesinin kendi iç dinamiklerinden yararlanarak inşa ettiği felsefî sistemin farklı entelektüel çevreler üzerindeki doğrudan veya dolaylı izlerini yüzyıllar boyunca takip etmek mümkündür. Varlık-mahiyet ve zorunlu-mümkün kavramları etrafında kurguladığı ontolojisi, “özü itibariyle zorunlu varlık” olarak Tanrı’nın varlığını ispatı ve Tanrı tasavvuru, modalite öğretisi, bilimsel gerçekçilik kuramı, insanın bilişsel süreçlerine dair açıklamaları bu takibin yapılabileceği başlıca konular olarak karşımıza çıkmaktadır.
Jon McGinnis’in bu kitabı, İbn Sînâ’nın çok yönlü felsefî mirasını kapsamlı, özlü ve derinlikli bir şekilde okuyuculara sunuyor. McGinnis, İbn Sînâ’yı “zihinsel bir müze”ye yerleştirilmiş, uzaktan takdir edilen, ama şu an için bir değer taşımayan tarihî bir yapıt olarak görmek yerine, onu yaşayan bir muhatap olarak kabul etmeye, felsefenin kadim meselelerini onun rehberliğinde düşünmeye davet ediyor. (Arka Kapak)

Dört Talmud Okuması, Emmanuel Levinas [Alfa, 2017]

İsrail’in sözlü geleneğinin yazıya geçirilmiş hali olan Talmud, Yahudiliği kabul eden Yahudilerin... more İsrail’in sözlü geleneğinin yazıya geçirilmiş hali olan Talmud, Yahudiliği kabul eden Yahudilerin gündelik ve ritüel hayatlarını olduğu kadar düşüncelerini de düzenler. Talmud’un bilgeliği ve amacı evrenseldir. Levinas’ın bu kitapta yaptığı tefsirin amacı, İsrail’in ulusal tarihi denilen şeyden alınan verilerin Yahudileri içine kapattığı bariz tikelcilikten evrensel bir bakış çıkarmak ve Talmudistlerinin uzun zamandan beri unuttukları felsefi problemlere geri dönebilmektir. Etiğin ve dinin özünün sorgulanması amacıyla anlamın derinliklerini arama çalışmasıdır.

Dört Talmud Okuması, Dünya Yahudi Kongresi Fransa kolunun düzenlediği Yahudi Entelektüelleri Kolokyumu’nda 1963’ten 1966’ya kadar verilen konferansların metninden oluşmaktadır.

Bu Talmud okumaları, Levinas’ın Yahudi entelektüellerine verdiği “derslerin” derlemesidir. Levinas burada geleneksel Yahudi tarzı bir metin okumasının birkaç örneğini sunuyor.

Bulut Kuramı, Hubert Damisch [Metis, 2012]

Sanat göstergebilimi alanında ilk ve hâlâ en önemli çalışmalardan biri olan Bulut Kuramı, Batı re... more Sanat göstergebilimi alanında ilk ve hâlâ en önemli çalışmalardan biri olan Bulut Kuramı, Batı resminde bulut "göstereninin" kullanımlarını hem eşzamanlı hem de tarihsel perspektiflerden ele alıyor; Correggio'nun ünlü Parma kubbelerinden yola çıkıp Leonardo da Vinci'ye ve Turner'a, hatta Çin resmine kadar uzanıyor. Çalışmanın amacı, bulutun işlevlerini açıklamaktan ziyade, bu örnek üzerinden resim dilinin incelemesine yönelik bir keşfe çıkmak ve sanatta anlamın oluşumu üstüne evrensel kapsamlı bir düşünme serüvenine atılmak.
Sanat tarihi alanında bugün klasikleşmiş bir yöntem kitabı olan Bulut Kuramı, sanat tarihi ve felsefesinin yanı sıra göstergebilimle ilgilenenlerin de severek okuyacağı özgün, felsefi açıdan zengin ve ufuk açıcı bir çalışma.
İÇİNDEKİLER
1. Gösterge ve Semptom

1.1. Kubbeler
1.1.1. İlke
Göz Aldatma Tekniği; Betimleme; Mekân/Işık: Perspektif Küpünün Yıkılışı,
1.1.2. Saygınlık
İşlem; Model/Dizi; Engelleme
1.1.3. Filtre
Kavramlar
1.2. Belirti
1.2.1. Süreç: Doku
Üslup/Sistem
1.2.2. Correggio'da /Bulutlar/
Göstergeler ve Figürler

1.3. Makine ve Rüya
1.3.1. Tematik
Hareket; Hava, Gökyüzü
1.3.2. Hayaller
Io; İşlevler,

1.4. Sapma ve Norm
1.4.1. Yanlışlar Diyarı
"Ut pictura poesis"
1.4.2. Normal ve Patolojik
Lekeler

1.5. Bulut, Resim
Şans Eseri; Aynalar; Kuramın İki Boyutu

2. Gösterge ve Temsil

2.1. İkonomistika
2.1.1. Kullanım Değerleri
Zurbarán
2.1.2. İmgeler
Vecd ve Kendinden Geçme; Mistik Bulut
2.1.3. Hiyerofanikİ Kod
Göstergeler/Simgeler; Dizilişler
2.1.4. Temsilin İşlevleri
Deneyim ve Figürleri; Doğru Suret Kullanımı Hakkında

2.2. Temsilin İki Kipi
2.2.1. Yazı ve Temsil
Sunum/Temsil; Bulutlarda Görünme
2.2.2. Gösterge ve Temsil
İkonoloji ve İkonolojik; İmge ve Tanım: Güzellik
İmgesi; Temsilin Temel Öğesi; Gösterge ve
Benzerlik; Intarsia I; Temsilin Bulutu

2.3. Resim Tiyatrosu
2.3.1. Temsilin Nesnesi
Sanat ve Gösteri; Temsilin İkiye Bölünmesi
2.3.2. İkame
Temsil Değeri ve Sergileme Değeri; Mümkün
Temsil

2.4. Temsil/Tekrar/İkame
2.4.1. Dekorlar
2.4.2. Nuvola
Tertibat; Gösteriler
2.4.3. Göstergenin Temsil İşlevi
Sahne Aksesuarı; Seyirsel Gerçeklik ve Figüratif
Gerçeklik: Temsil Olarak Resim; Tekrarlar,
İkameler; Sistem ve Alıntılar

3. Sözdizim Mekânı

3.1. Okuma Sorunu
3.2. Temsilin Yazısı
3.2.1. Uyarı
3.2.2. Tasvir ve Temsil
Assisi Anlatısı; Giotto'nun Draması ve
Oyuncuları; Yazma İradesi; Jest ve Söz;
Aziz Francesco'nun Bulutu
3.3. Yüzey ve Göstergeler
3.3.1. Yazı Mekânı
Değişmezler; Perspektifler
3.3.2. Sözdizimler
Yöntemin Eskiliği; Masolino
3.3.3. Tarih ve Geometri
Ressamın Görevi; Perspektif ve Tekrar
3.3.4. Intarsia II
Yazı Paradigması; Nokta/Gösterge/Yüzey;
Derinliksiz Mekân; Narkissos Miti
3.3.5. Bulu Aynası

4. Sürekliliğin Gücü

4.1. "Üslup" ve Kuram
4.1.1. Dışlamaya Dönük Bir Yapı
Sistemin Düşünülmeyeni; "Nebulae in Pariete"
(Duvardaki Bulutlar)
4.1.2. Çizgiselden Resimsele
Mantegna'nın Aylaması; Vehimler: Anamorfoz
ve Bulut; Leonardo I; Simge, Görüntüsel
Gösterge, Belirti

4.2. Yer ve Gök

4.2.1. Aisthesis
El Greco; Üretim Alanı Olarak Sistem;
Kıyametler
4.2.2. Göstergebilim ve Sosyoloji
Üretkenlik/Yaratıcılık; Ortaçağ Figürleri;
Yer ve Gök İkilemesi; Resimsel Seri ve Teatral Seri
4.2.3. Bilim/Resim
Bulut ve Temsilin Kapalılığı; Leonardo II;
Tuhaf Yetenek
4.2.4. Sonsuzluk Tabusu
Çelişki Yapısı; Fizik ve Metafizik; Kozmik
Kubbeler ve Göksel Kubbeler; Galileo'nun
Bulutları; "Perspectivae Pictorum atque
Architectorum"

5. Tuvalimizin Bembeyaz Kaygısı

5.1.1. Bulutların Hizmeti
"Harikulade Bulutlar"; Meteorologica; Wagnerci "İdeal"
5.1.2. Nefesin Hiyeroglafiİ
Çin ve Bulutları; Bulutları Çizenler ve
Üfürenler; Fırça Darbesi; Et ve Kemik;
Hua/Sınır Çizme; Kaosu Açmak;
Yin/Yang; Alıntılar; Boşluğun Yazımı
5.1.3. Tuval ve Giysi

Profesör Kant'ın En Çılgın Günü [Metis: Küçük Filozoflar Dizisi, 2012]

Profesör Kant’ın En Çılgın Günü, Küçük Filozoflar dizisinin ilk kitabı. "Ne bilebilirim? Ne yapma... more Profesör Kant’ın En Çılgın Günü, Küçük Filozoflar dizisinin ilk kitabı. "Ne bilebilirim? Ne yapmalıyım? Ne ümit edebilirim?": Königsberg Üniversitesi'nin kılı kırk yaran profesörü İmmanuel Kant, bir yandan hayatının en çılgın gününü yaşarken, bir yandan da bu tür soruların cevabını arıyor.
*Küçük Filozoflar Dizisi, 9-14 yaş çocukları için filozofların hikâyelerini anlatan çok güzel resimlenmiş kitaplardan oluşuyor. (Metis)

Özgürleşen Seyirci, Jacques Rancière [Metis, 2010]

"Gören, görmeyi bilmez": Tuhaftır ama, Platon'un mağarasından bugünün gösteri toplumuna yöneltile... more "Gören, görmeyi bilmez": Tuhaftır ama, Platon'un mağarasından bugünün gösteri toplumuna yöneltilen eleştirilere kadar bütün tarih boyunca benimsenen önkabul budur. Herkesin kendi yerini bilmesini isteyen filozofun da, ezilenleri bulundukları yere mahkûm eden yanılsamalardan kurtarmak isteyen devrimcilerin de benimsediği ilke budur. Bakar körlükle mücadele etmek için hâlâ iki strateji öne çıkıyor. Bunlardan biri körlere göremediklerini göstermek istiyor (seyirciyi eğitmek): Müze simsarlarının açıklayıcı pedagojisinden tutun, "görmeyen" yurttaşlara tüketim toplumunun imgelerinin istilasına uğradıklarını anlatmaya çalışan enstalasyonlara kadar benimsenen strateji hep budur. Diğer strateji ise (eyleme geçirmek) gösteriyi icraya ve izleyiciyi eyleme geçebilen bir insana dönüştürmek suretiyle görme denen kötülüğün kökünü kazımak istiyor.
Rancière, bu iki stratejinin karşısına basit ama sarsıcı bir hipotez çıkarıyor: Görme olgusu herhangi bir zaaf barındırmaz; eylem konusunda birtakım kısıtlamalara ve hiyerarşilere tabi olduğu varsayılan kişilerin seyirciye dönüştürülmesi, toplumsal konumların altüst edilmesine katkıda bulunabilir pekâlâ. O halde seyircinin özgürleşmesi demek, seyircinin gördüğüne ilişkin ne düşüneceğini ve ne yapacağını bildiğini kabul etmek demektir. Bu hipotezin ışığında kitap, çağdaş sanat içinden şu sorulara cevap vermeye çalışıyor: Siyasal sanat veya sanatın siyasallığından ne anlamak gerekir? Eleştirel sanat geleneğinin ve hayatı sanatsallaştırma arzusunun neresindeyiz? Meta ve görüntülerin tüketilmesine yöneltilen militan eleştiriler nasıl oldu da birden meta ve görüntülerin her şeye kâdir olduğunun melankolik bir şekilde kabulüne veya "demokratik insan"ı hedef alan gerici bir eleştiriye dönüşebildi?

Tommaso Alpina. Subject, Definition, Activity: Framing Avicenna’s Science of the Soul. De Gruyter, Scientia Graeco-Arabica, 2021 (Review)

Nazariyat , 2021

Among the works in the monumental philosophical encyclopedia that is Avicenna's Shifā, his Kitāb ... more Among the works in the monumental philosophical encyclopedia that is Avicenna's Shifā, his Kitāb al-Nafs [Book of the Soul] has an important place due to two endeavors: First, like the whole Avicennan corpus, Kitāb al-Nafs is an attempt to rewrite the Greek philosophical heritage in Arabic, synthesizing the tradition of Aristotelian and Greek commentaries. In this first retrospective sense, Avicenna's work appeared as the first summa to have rearranged knowledge in the domain of psychology up to his day. Secondly, Avicenna created an independent science of the soul in this work by way of rearranging this Greek philosophical-scientific knowledge and putting it in contact with other sciences within his own classification. In this second prospective sense, this text has had a massive effect both on Islamic and Christian philosophical traditions with its philosophical intension and theological extension. Avicenna's Kitāb al-Nafs was translated into Latin as early as the 12 th century and remained an efficient source for the Latin scholastics, along with his al-Ilāhiyyāt [Metaphysics]. The Arabic text as well as its Latin translation, Liber de Anima, received an enormous dissemination. While the critical edition of the Latin medieval translation of Kitāb al-Nafs was published by Simone van Riet (in 1968/1972), we are not that fortunate in regard to the critical edition of the Arabic text. Although edited many times (by Jan Bakoš in 1956, Fazlur Rahman in 1959, Anawati & Zayed in 1975, and al-Āmulī in 1996) a complete critical edition is still a long way away. As for the modern non-classical languages, today's scholar is surprisingly left only with the Persian translation by Akbar Dānāsarasht, which dates as old as 1929; the French translation published by Jan Bakoš in 1956, which unfortunately provides poor readability; and the Russian translation by L. Xromov from 1980. Compared dx.

Tommaso Alpina. Subject, Definition, Activity: Framing Avicenna’s Science of the Soul

by Nazariyat Journal and Burak Şaman

Nazariyat Dergisi, 2021

Kitap değerlendirmesi